Μια ογκώδη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια και μια απρόβλεπτη κίνηση που έκανε, στις 3/6/2011, έδειξε ξαφνικά να αλλάζει το πολιτικό σκηνικό που είχαμε συνηθίσει ως τώρα. Το ΠΑΜΕ δεν έκανε «μοναχική πορεία», δεν απέφυγε τους «άλλους», δεν σταμάτησε σε καμιά απαγόρευση που είχε επιβάλει η άρχουσα τάξη για τη συγκέντρωση στη πλατεία (έξω κόμματα, συνδικάτα, ιδεολογίες) και πήγε ξεκάθαρα κατ’ ευθείαν στο Σύνταγμα.
Η αλλαγή στο σκηνικό όσο γινόταν εκτυλίσσονταν, ανέτρεπε στερεότυπα και δεδομένα. Την «απαγόρευση» ούτε που διανοήθηκε κανείς να τη θυμίσει σε μια τεράστια διαδήλωση αλλά ούτε και κανένας επιθυμούσε να μη βλέπει αυτή τη μάζα να περνάει από το κέντρο των διαδηλώσεων των τελευταίων ημερών.
Το ΠΑΜΕ έκανε κανονικά τη συγκέντρωση στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος, αναμείχθηκε με το πλήθος χωρίς διαχωρισμούς και αλυσίδες περιφρούρησης, άκουσε τον ομιλητή, φώναξε νέα συνθήματα πολύ διαφορετικά από τα συνήθη και έδωσε μια αισιοδοξία στα αγωνιζόμενα στρώματα ότι «κάτι ψήνεται». Η δε ομιλία ήταν τόσο προσεκτικά διατυπωμένη που δεν είχε ίχνος αιχμής ή αντιπαράθεσης για άλλες δυνάμεις που αγωνίζονται στην ίδια κατεύθυνση.
Ήταν μια κίνηση τακτικής με μηνύματα προς το λαό, την εργατική τάξη, τους πολίτες που διαμαρτύρονταν στη πλατεία και κυρίως προς την άρχουσα τάξη και τα κόμματά της που σίγουρα θα ανησυχήσουν σφοδρά από τη κίνηση αυτή.
Ίσως είναι νωρίς να γίνει κάποια εκτίμηση της κίνησης του ΠΑΜΕ. Το ΚΚΕ παρότι τηρεί μια κριτική – συμβουλευτική στάση απέναντι στους διαμαρτυρόμενους της πλατείας, έκανε ένα μεγάλο βήμα προς αυτούς, από αυτά που μάλλον αιφνιδίασαν τους πάντες και πολλούς γέμισαν με θετική διάθεση.
Το πρωί είχε προηγηθεί μια πολύ πετυχημένη και έξυπνη κίνηση από το ΠΑΜΕ με τον αποκλεισμό του ΥΠ. Οικονομικών και την ανάρτηση ενός τεράστιου πανώ στη πρόσοψή του που έβλεπε στη πλατεία Συντάγματος. Το είδαν οι πάντες. Άκουσαν τα συνθήματα οι πάντες.
Το απόγευμα έκρυβε μια ευχάριστη έκπληξη για όλους. Για το λαό, τους εργαζόμενους, τους διαμαρτυρόμενους και κυρίως για τους ανθρώπους που εναγώνια περίμεναν έναν έστω απλό συντονισμό, μια συμπαράταξη απέναντι στη πολιτική που καταστρέφει το λαό.
Το βήμα από το ΠΑΜΕ έγινε. Σειρά έχει η «πλατεία».
Στη πλατεία πάντως κάτω από το βάρος της ογκωδέστατης συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ, έγινε αντιληπτό ότι η απαγόρευση κομμάτων και συνδικάτων από τη πλατεία είναι ξένη από τον κόσμο και το συμφέρον του λαού και δεν υπηρετεί κανένα σκοπό πλην αυτών της άρχουσας τάξης που θέλει να υψώσει στεγανά μεταξύ του λαού που διαμαρτύρεται και της Αριστεράς. Επί πλέον κανείς δεν είχε καμιά διάθεση να πει σε μια τεράστια συγκέντρωση που πάλευε στο ίδιο χαράκωμα «δεν σας θέλουμε». Αντίθετα, έγινε ένα τεράστιο βήμα συνεννόησης που αχρήστευσε και κάποιους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης που πρόβλεπαν… δογματική εμμονή του ΚΚΕ «να σνομπάρει τους άλλους και να πηγαίνει μόνο»!
Η κίνηση αυτή αποτελεί πρόκληση και για τις άλλες αριστερές δυνάμεις που κλείνουν σε όλες τις πτώσεις τη λέξη «ενότητα» και «μέτωπο» για να κάνουν τις δικές τους ανάλογες κινήσεις.
Η πλατεία
Μέχρι την ώρα που παρακολούθησα τη συζήτηση της «κάτω» Συνέλευσης της πλατείας διαπίστωσα ότι θέτονταν για πολλοστή ημέρα γενικά το θέμα του «ανοίγματος» της πλατείας σε κόμματα και συνδικάτα. Όμως τίποτα το συγκεκριμένο κάτω από το πρίσμα της κίνησης του ΠΑΜΕ. Δεν διατυπώθηκε π.χ. μια πρωτοβουλία για γενική και χωρίς αποκλεισμούς πρόσκληση κομμάτων, οργανώσεων και συνδικάτων που αντιτίθενται στην κυβερνητική πολιτική, το μνημόνιο και τη τρόικα να συνεννοηθούν/συντονιστούν χωρίς αποκλεισμούς σε κοινό στόχο. Φάνηκε σαν να μη κατανόησαν ότι ολόκληρο ΠΑΜΕ έκανε ένα μεγάλο βήμα που μέχρι χθες ούτε το διανοούνταν οι άλλοι. Έτσι βρέθηκαν σε αμηχανία να εκτιμήσουν τη νέα κατάσταση.
Αύριο ίσως γίνουν πιο ώριμες σκέψεις.
Οι «ακομμάτιστοι» και το δίλημμα
Πάντως θα ήταν άξιο περιέργειας να δούμε τις ειδικές αντιδράσεις των φανατικών «ακομμάτιστων» που «αγανακτούν με τα κόμματα» έναντι της κίνησης του ΠΑΜΕ. Θα είναι το μέτρο αξιοπιστίας τους.
Δεν μιλάμε για την οργανωμένη ομάδα της «πάνω» πλατείας που κυριαρχείται από ακροδεξιά στοιχεία και είναι γνωστό πού θέλουν να τραβήξουν την «ακομμάτιστη» πλατεία. Μιλάμε για εκείνους που έχουν κόμμα και οργάνωση και παρουσιάζονται ως φανατικοί… ακομμάτιστοι για να μπορούν να δρουν ανενόχλητα με αυτόν τον μανδύα. Το πιο πιθανό είναι να αφήσουν να περάσει το «ενοχλητικό» αυτό γεγονός σιωπηρά για να χαθεί ως μηδέποτε γενόμενο γιατί η οποιαδήποτε απάντηση θα τους εκθέσει!
Από την άλλη μιλάμε για τη μεγάλη μάζα των διαμαρτυρομένων της πλατείας που είναι απλός κόσμος και ανεξαρτήτως ποιο κόμμα ψήφισαν, κατεβαίνει, θεωρώντας ότι έτσι μπορούν να στείλουν ένα «μήνυμα» στη κυβέρνηση αν και αυτοί σε πρώτη φάση φάνηκαν εντελώς φιλικοί.
Αυταπάτη η αλλαγή χωρίς οργάνωσηΘα θέλαμε να ξανατονίσουμε εδώ ότι θα ήταν αυταπάτη για την όποια «πλατεία» να νομίσει ότι με τις απλές «ειρηνικές και ακομμάτιστες» διαμαρτυρίες, όσο μεγάλες και αν είναι, χωρίς μέτωπο και οργάνωση του αγώνα σε βάθος, χωρίς την οργανωμένη είσοδο της εργατικής τάξης σε αυτόν, χωρίς ένα εναλλακτικό πρόγραμμα σε φιλολαϊκή κατεύθυνση και χωρίς να περιέχεται, ως τελικός στόχος, η κατάληψη της εξουσίας από το λαό και την εργατική τάξη, όλες αυτές οι κινήσεις διαμαρτυρίας θα καταλήγουν σε αδιέξοδο και σε βαλβίδα εκτόνωση της λαϊκής οργής.
Χωρίς αυτά τα ελάχιστα η αστική τάξη θα επανέλθει στο πολιτικό σκηνικό με νέο προσωπείο, κάνοντας τους αναγκαίους ελιγμούς και «κλέβοντας» πολλά από τα συνθήματα της πλατείας και, κυρίως, αξιοποιώντας με τον τρόπο της τα νέα αναφυόμενα «ακομμάτιστα» στελέχη που βάζουν υποθήκες στις πλατείες ως μελλοντικοί διαχειριστές του αστικού συστήματος. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Το μόνο παρήγορο εδώ είναι ότι οι ταξικές, πολιτικές και κοινωνικές αντιθέσεις είναι τόσο μεγάλες που ο λαός δεν θα είναι και τόσο εύκολο να παρασυρθεί ενώ θα οδηγείται καθημερινά σε χειρότερη κατάσταση.
Εγώ βρίσκομαι στην πλατεία σχεδόν καθημερινά,θεωρώ τον εαυτό μου αριστερό,έχω πάει σε όλες τις μεγάλες πορείες και κινούμε γενικά γιατί δεν ανήκω σε κάποιο κόμμα.θΑ ΨΉΦΙΖΑ ΜΌΝΟ ΤΗΝ ΈΝΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΏΝ ΚΟΜΜΆΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΚΕ(μια που θέλει να ξεχωρίζει από την αριστερά).θεωρώ αυτή την κίνηση του ΚΚΕ ,πολύ καλή,γιατί αυτή την στιγμή ο λαός πρέπει να εννωθεί,για να υπάρχει ελπίδα.Οσοι νοιαζόμαστε για αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους, πρέπει να εννωθούμε χωρίς εγωισμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑιντε, Συγκεντρωθητε ολα τα γρουποσκυλα παρεα και θα σας δωσουμε ενα νησι που θα το ονομασουμε Σοσιαλιστικη-Μπανανιακη ελληνικη δημοκρατια να χαρειτε και εσεις λιγο μιζερο "Σοσιαλιστικο" παραδεισο. Μετα μπορειτε να ψαλετε Μαρξ ολη μερα, περιμενοντας τη Δευτερα Παρουσια του Σταλιν.
ΑπάντησηΔιαγραφήDeadChe,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό βλάκες η Ελλάδα πλημυρίζει, δεν πρωτοτυπείς. Πάντως 44 χρόνια πριν το πεις αυτό για τα νησιά είχα τη τύχη να πάω στα ευαγή αυτά «ιδρύματα» της χούντας. Δεν είχα την ανάγκη σου.
Άντε…
Ανώνυμε μακάρι να γινόταν έτσι. Αλλά ο κόσμος προοχωρεί με τα ελαττώματά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλα τοτε αν δεν σας αρεσουν τα ομορφα νησακια μας λογω κακων συνειρμων, μπορειτε να παρετε το "αγιο" Ορος (ευκαιρια να ξεμπερδεψουμε απο το παπαδαριο που λυμαινεται τις γραφικες ακρογιαλιες του). Μπρειτε ακομα να το μετονομασετε σε αγιο γκουλαγκ, για να θυμομαστε ολοι τις "κοινωνικες" παροχες του σοσιαλισμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤζαννετάκο του καπιταλισμού ιδεαλιστή-ναζιστή να σου θυμήσω ένα πηγάδι εκεί χαμηλά στην Πελοπόννησο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμπρός για τις αυριανές μας φάμπρικες και τα γκούλαγκ μας...θα περάσετε ζάχαρη ζώα!!!
Πολύ ενδιαφέρουσα και εύστοχη ανάλυση! Συγχαρητήρια! Το αναπαράγω, με την απαραίτητη παραπομπη φυσικά
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρεται, θαυμασια μεταφορα της ''εικονας'' της συγκεντρωσεις-πορειας και εξισου θαυμασια αναλυση, την ''ανεβαζω'' στην σελιδα μου με αναφορα στην δικη σου σελιδα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλο θέλετε να φαίνεστε ότι εσείς βρίσκεστε επικεφαλής. Το παίζετε αντίθετοι σε ένα σύστημα που υπηρετείτε τυφλά. Και δεν κάνετε τίποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάστε το Ριζοσπάστη της Κυριακής αξίζει γιατί θα καταλάβετε πως το ΚΚΕ ΑΝΤΙΠΑΡΑΤΊΘΕΤΑΙ στο κίνημα των Πλατειών. Ο σεχταρισμός σε όλο του το μεγαλείο. ένας σεχταρισμός που αντικειμενικά και ίσως συνειδητά αποδυναμώνει το κίνημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την κίνηση του ΠΑΜΕ πρόκειται για αντανάκλαση της πίεσης του κόσμου του ΚΚΕ η οποία όμως είχε το χαρακτήρα στιγμιαίου περάσματος από τους υπόλοιπους "μολισμένους"
Κάποια σχόλια δεν αξίζουν σχολιασμό. Ε, δεν είναι και πολύ έξυπνο να μιλάς για γκουλάκ σε έναν άνθρωπο που πέρασε τα Ελληνικά γκουλάκ με τα βασανιστήρια τους. Μάλλον είναι βλακώδες εκτός από χυδαίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήerodotos, dimitris
ευχαριστώ, ελεύθερα.
Angelo, για ποιους το λες;
Ανώνυμος,
Εσύ με αναλύσεις του τύπου «ίσως (το ΚΚΕ) συνειδητά αποδυναμώνει το κίνημα» είσαι πολύ πίσω από άλλα που ακούω συνέχεια!
Είναι και αυτά που λες μια φιλοσοφία που λέει ότι όλα τα φταίει το ΚΚΕ. Χθες στη πλατεία σε μια μεγάλη παρέα αντάμωσα τα εξής επιχειρήματα κατά του ΚΚΕ :
• Το ΚΚΕ τα βρήκε με την άρχουσα τάξη γι αυτό δεν κινείται.
• Οι μάζες μέχρι τώρα ήταν αιχμάλωτες του ΚΚΕ, τώρα απελευθερώθηκαν και βγήκαν στους δρόμους γι αυτό είναι εχθρικό απέναντί τους.
• Το ΚΚΕ φοβάται τις μάζες και τον ελεύθερο διάλογο γι αυτό εχθρεύεται τις πλατείες, φοβάται ότι θα του φύγουν τα μέλη αν μπουν εδώ μέσα.
• Το ΚΚΕ είναι προδοτικό, στόχος του ο εγκλωβισμός των μαζών για να μη γίνει η επανάσταση.
• Το ΚΚΕ έχει καταληφθεί από πράκτορες της CIA που πριν ήταν πράκτορες της Κα –Γκε- Πε και τώρα χρηματοδοτούνται από τους αμερικανούς. Άρα το παιχνίδι τους παίζει.
• Αν το ΚΚΕ δεν βάλει εμπόδια στις πλατείες, θα νικήσει ο λαός.
• Η ηγεσία του ΚΚΕ είναι ανεγκέφαλοι και καθυστερημένοι γι αυτό δεν καταλαβαίνουν το λαό και το νέο κίνημα. Θα εξαφανιστεί σε λίγο.
• Στα συνδικάτα δεν πάμε γιατί είναι το ΚΚΕ που διώχνει όποιον δεν το προσκυνά.
Κλπ, κλπ
Τα παρέθεσα χωρίς σχόλια και θαυμαστικά σειρά γιατί απλά είναι για γέλια.
Όλα αυτά τα ωραία σε μια παρέα που βέβαια, ο καθένας καταλαβαίνει ότι για τον εαυτό τους επιφυλάξουν το αλάνθαστο και την απόλυτη αλήθεια στη κριτική τους! Τους κοίταζα και τους προκαλούσα να πουν και άλλα έτσι για πλάκα. Στο τέλος φώναξα: «Ναι τώρα κατάλαβα! Για ότι γίνεται και δεν γίνεται φταίει το ΚΚΕ. Είστε ικανοποιημένοι τώρα; Άντε να κάνετε την επανάσταση αλλά μη ξανακατηγορήσετε το ΚΚΕ ότι σας εμποδίζει αφού το έχετε υπόψη και πρέπει να… νικήσετε και αυτό! Αυτός είναι ο εχθρός σας, άντε ελάτε στο μαρμαρένιο αλώνι να ξέρει και το ΚΚΕ ποιος του επιτίθεται στα ίσα».
Προφανώς κατάλαβαν το δούλεμα, μαζεύτηκαν και άρχισαν λένε και τα… καλά του ΚΚΕ!
Δεν σχολιάζω άλλο. Μόνο σου λέω ότι αυτά τα (περίπου) επιχειρήματα κυκλοφορούν από το.. . 1920! Εγώ τα έμαθα στη δεκαετία του ’60 δεν με εκπλήσσεις, γελάω μάλιστα, και ο γιός μου τα έμαθε στη δεκαετία του ’90. Τίποτα δεν είναι πρωτότυπο.
Θα προτιμούσα να κάνεις αληθινή κριτική ή αν είσαι μαρξιστής κάνε μαρξιστική κριτική να σε κρίνουμε κι εμείς. Αλλιώς πέφτεις στις πιο πάνω κατηγορίες, αδίκως ίσως, αλλά έτσι είναι οι αφορισμοί χωρίς αποδείξεις.
Έχουν περάσει 17 μέρες από τότε που ξέσπασε το κίνημα των αγανακτισμένων και όπως πάντα ο χρόνος έχει αποδείξει κάποιες αλήθειες γι' αυτό το κίνημα. Στη Βουλή συζητιέται το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και στην πλατεία συζητούν ακόμη, με ποιους τρόπους μπορούν να ανατρέψουν την κυβέρνηση.Διαφωνούν με οποιαδήποτε προοπτική συμπαράταξης με τα συνδικάτα και τον αγώνα μέσα στους χώρους εργασίας.Κι έτσι σε δύο εβδομάδες που θα ψηφιστεί το νέο εφιαλτικό πακέτο μέτρων και θ' αρχίσουν τα μπάνια του λαού, το κίνημα θα ξεφουσκώσει και θα μείνει στην ιστορία ως ένα κίνημα που διαχειρίστηκε αυτές τις κρίσιμες στιγμές την οργή του ελληνικού λαού.Αυτή την ιστορική στιγμή η Αριστερά και το ΚΚΕ πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους εναντίον του μνημονίου και να αποχωρήσουν από την επαίσχυντη βουλή που θέλει ακόμη να λέγεται βουλή των Ελλήνων.
ΑπάντησηΔιαγραφή