Νέος διάλογος για τη παιδεία (2)

.

Μερικοί φοιτητές, αμετανόητοι νοσταλγοί του παρελθόντος, αντί να τρέξουν να υλοποιήσουν την εξαγγελία του ΓΑΠ και να προμηθευτούν αμέσως την «κάρτα του φοιτητή που θα του δίνει πρόσβαση σε όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες» (!) αντιδρούν σε κάθε αλλαγή και επιμένουν στη διατήρηση της «σοβιετικού τύπου» Παιδείας και στις ξεπερασμένες πενιχρότατες«σοβιετικού τύπου»  παροχές!

Ξεκολλήστε επί τέλους και μη ζητάτε ξεπερασμένα σοβιετικά πράγματα όπως «πάσο, στέγαση, σίτιση…». Μα καλά, το παντεσπάνι τι το κάνετε τέλος πάντων;

Ξυπνήστε επι τέλους και πέστε με τα μούτρα στα προγράμματα, στις χορηγίες, στον ανταγωνισμό της ευτυχίας και στην ιδιωτικοποίση, να λαδωθεί και το αντεράκι των λαδωμένων!!!

Στις φωτο από την «ενθουσιώδη» υποδοχή των νέων εξαγγελιών της Άννας και του Γιώργου για τη Παιδεία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών σήμερα (27/9/10) το πρωί.

Νέος διάλογος για τη παιδεία

.

Δεν είμαι ειδικός στη Παιδεία. Αλλά μήπως αυτοί που ισχυρίζονται ότι είναι ειδικοί και επί 30 χρόνια δοκιμάζουν θεραπείες στου κασίδη του κεφάλι, καλύτεροι είναι;

Τώρα λοιπόν ο ΓΑΠ μιλώντας στη συνάντηση των Δελφών για τις αλλαγές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, τίναξε ξανά τη μπάνκα της Παιδείας στον αέρα και έφερε... «νέες φρέσκες ιδέες» (;;;;) αναδιάρθρωσης της Παιδείας. Το τι περιμένει τη παιδεία δε λέγεται. Θα τη…. Καλλικρατήσουν λέει!

Αφού μας είπαν πολλά, όπως γαι τη διεθνοποίηση των πανεπιστημίων (βλέπε μπίζνα), και την ανατροπή, για μια ακόμη φορά της εισαγωγής και επιλογής σχολών, μας πέταξε και την ατομική κάρτα φοιτητή την ώρα που δεν δίνουν ούτε τη κάρτα για τις συγκοινωνίες. Έβαλε μέσα και τον ανταγωνισμό σε όλα και όλους για να μη ξεχνάει τη νεοφιλελεύθερη αποστολή του. Είπε και το σύστημα Παιδείας μας που θα ανατρέψει σαν άλλος Κορμπατσώφ… Σοβιετικό!!! Άκου Σοβιετικό!

Δεν μπαίνω στην ουσία γιατί πολλοί θα είναι αυτοί που θα σφυροκοπήσουν τεκμηριωμένα τα όσα είπε. Εγώ κάθομαι στο τέλος των εξαγγελιών. Αναφέρθηκε, λέει, «στην πρόθεση της κυβέρνησης για συστηματική διαβούλευση, αξιοποιώντας την παγκόσμια εμπειρία. Κάλεσε δε, σε αυτό το διάλογο, όλους να συμμετάσχουν και ιδιαίτερα τη νέα γενιά».

Καλά τι να πρωτοθαυμάσουμε; Τους «διαλόγους» των άλλων υπουργών και πρωθυπουργών με τις κατά καιρούς ασέλγειες πάνω στη Παιδεία; Να θυμηθούμε τον Κοντογιαννόπουλο, τον Αρσένη, τη Γιαννάκου κλπ; Να θυμηθούμε ότι δήθεν όλα εκείνα τα σχέδια θα έφερναν τη Παιδεία του 21ου αι.;

Να θυμηθούμε και τι τους κάνει τους διαλόγους ο ΓΑΠ, από τότε που έγινε πρωθυπουργός; Άφηνε στον διάλογο να λένε ό,τι θέλουν και στο τέλος έπαιρνε τις αντίθετες αποφάσεις νύχτα, κατεπειγόντως και χωρίς διάλογο. Πως αλλιώς τα τρία «ΔΕΝ» για το ασφαλιστικό για τα οποία κάλεσε σε διάλογο τις παραγωγικές τάξεις για να γίνουν πράξη, έγιναν δεκατρία ΝΑΙ στο ΔΝΤ και άντε να βρείτε σύνταξη!

Αυτό θα πει διάλογος! Μιλάτε εσείς, αποφασίζω εγώ!

Το πιο απίθανο όμως το είπε η Διαμαντοπούλου. Σήμερα, τόνισε, «δίνουμε τη μάχη των μαχών. Τη μητέρα των μαχών. Είμαστε έτοιμοι, διότι αλλαγή στην παιδεία σημαίνει αλλάζουμε την Ελλάδα»!!! Κοίτα ρε ζήλεια με τα σλόγκαν του Σαντάμ! Να της φέρουμε και αραβικό άλογο και έναα μακρύ σπαθί να καβαλήσει (το άλογο ντε) και να σαρώσει τους φοιτητές που οσονούπω θα βγουν στους δρόμους για τον μόνο γνωστό «διάλογο» που καταλαβαίνουν οι κυβερνήσεις!

Άντε καλά ξεμπερδέματα με τους ανασκολοπιστές της κοινωνίας που μπλέξαμε.

.

«Εργατικός» ρατσισμός;

.
Διαβάζω στη σημερινή ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 23/9/10, ότι το γερμανικό εργατικό συνδικάτο IG Metall «πέτυχε» συμφωνία με τη Siemens για τη διασφάλιση επ’ αόριστον της εργασίας των γερμανών μελών του στην εταιρεία! Και οι άλλοι που δεν είναι Γερμανοί; Και αυτοί που δεν είναι μέλη; Και η Siemens που θα μπορεί ελεύθερα να ασελγεί σε κάθε άλλον εργαζόμενο αλλά θα... «σέβεται» το μέλος του ξεπουλημένου συνδικάτου; Μακάρι να μην είναι ακριβής η είδηση…

Η πρώτη απόπειρα να χαρούμε για μια εργατική επιτυχία πνίγεται αμέσως στη σκέψη ότι πρόκειται για ρατσιστική συμφωνία που υλοποιεί τη φασιστική αντίληψη της «ανώτερης φυλής» που δικαιούται να έχει ανώτερα προνόμια.

Η ιστορία της εργατική τάξης είναι γεμάτη από απόπειρες διάβρωσης της εργατικής συνείδησης, της αλληλεγγύης και ισότητας μεταξύ των εργατών. Αυτές είναι η βάση της ταξικής δύναμης της εργατικής τάξης και αυτές θέλουν να υπονομεύσουν και να συντρίψουν. Άλλοτε με βάση την καταγωγή άλλοτε με βάση την εθνικότητα, τη θρησκεία, την υπηκοότητα κλπ και άλλοτε με βάση το μορφωτικό, διευθυντικό, εισοδηματικό επίπεδο γίνονται πάντα προσπάθειες σαλαμοποίησης και διάσπασης.

Κεντρικός στόχος τους να αντιμετωπίσουν με κάθε μέσο το σύνθημα που τους κάνει να χάνουν τον ύπνο τους εδώ και 162 χρόνια: «Προλετάριοι όλων των Χωρών Ενωθείτε». Αυτός είναι ο στόχους τους όπως και αν καμουφλάρεται.

Πολύ φοβόμαστε ότι αυτή τη πρακτική είναι έτοιμοι να τη προωθήσουν οι όπου γης ρατσιστοφασίστες δήθεν για να προφυλάξουν τους ντόπιους εργαζόμενους και κατά προέκταση τους ντόπιους κατοίκους από τους ξένους, τους λαθρομετανάστες κλπ, κλπ. όπως παλιά οι Ναζί ήθελαν να «προστατέψουν» (!) τους Γερμανούς από τους… Εβραίους!

Μήπως τα παρόμοια συνθήματα που κάνουν διαρκώς την εμφάνιση τους στην Ελλάδα και σε διάφορες πλατείες της Αθήνας, όπου εγκαταστάθηκε ήδη μια άτυπη ρατσιστικοφαστστική εξουσία, δεν είναι το έδαφος καλλιέργειας τέτοιων απόψεων;

Όσο για το συνδικάτο IG Metall, ο ρεφορμισμός του είναι τόσος που τρέχει από τα μπατζάκια του! Αν αύριο ξεσπούσε μια εργατική εξέγερση και οι καπιταλιστές της Γερμανίας εγκατέλειπαν έντρομοι τη χώρα, αυτό θα αναλάμβανε να τσακίσει την εργατική εξέγερση και να αποκαταστήσει την κλονισμένη εξουσία των καπιταλιστών αφεντικών του. Δυστυχώς και αυτά μπορούμε να τα δούμε, αν θυμηθούμε το ρόλο των σοσιαλδημοκρατών προβοκατόρων και των ξεπουλημένων ρεφορμιστών συνδικαλιστών στην επανάσταση του Σπάρτακου το 1918.

.

Η σχέση φόβου - αποτελέσματος

.
Διαβάζοντας το νομοσχέδιο για τη περαίωση και ενώ η ως τώρα πείρα έλεγε ότι για να εισπράξουν οι κυβερνήσεις «ζεστό χρήμα» έβαζαν χαμηλά το ελάχιστο καταβαλλόμενο ανά χρήση, τώρα διαπίστωσα το αντίθετο. Το ελάχιστο για το κλείσιμο της δεκαετίας που πρέπει να καταβάλει ένας μικρομεσαίος με β΄ κατηγορίας βιβλία είναι 7.000 ευρώ! Με κάποιους συντελεστές, για όσους δεν υπάρχει καμιά εκκρεμότητα, μπορεί να φτάσει τα 12.600 ή τα 17.600!

Κάποιο κλάδοι στο μεταξύ όπως τα πρατήρια σιγαρέτων που στον τζίρο τους έχουν το 85% φόρους και βενζινοπώλες με 65% φόρους, θα κληθούν με βάση τους συντελεστές να πληρώσουν φόρο και για τους φόρους (!) και για ίδιο κέρδος με μια μέση μικρομεσαία επιχείρηση θα πληρώσουν μέχρι και 5 φορές μεγαλύτερο φόρο! Μπράβο στους εγκεφάλους του Παπακωνσταντίνου!

Νομίζει η κυβέρνηση ότι θα τρέξουν οι φτωχοπρόδρομοι μικροί επιχειρηματίες να κλείσουν με τέτοια ποσά; Ξέρουμε ότι πάντα αυτοί ήταν ο κύριος όγκος αυτών που έκλειναν τις χρήσεις και έφερναν το ζεστό χρήμα στα ταμεία παρότι δεν είχαν αυτοί τη μεγάλη φοροδιαφυγή. Και το έκαναν αυτό λόγω φόβου όχι λόγο συμφέροντος.

Τώρα όμως η κυβέρνηση υπερεκτίμησε την αποτελεσματικότητα του φόβου. Ξεπέρασε τα όρια! Με τέτοιο ύψος και με άδεια ταμεία οι μικρομεσαίοι θα πουν «δεν έχω, δεν κλείνω και ότι γίνει αν με ελέγξουν ας γίνει».

Στο σίγουρο αδιέξοδο που θα προκύψει για τα έσοδα, μόνη οδός για τη κυβέρνηση είναι η μεγιστοποίηση του φόβου και των απειλών προκειμένου να προσκυνήσουν οι φτωχοπρόδρομοι και να παραδώσουν ότι έχουν και δεν έχουν. Δεν είναι παράξενο να δουμε στο επόμενο διάστημα μια νέα εκστρατεία εκφοβισμού που περίπου το κράτος θα ξεσκίσει για χάρη του λαού (ΔΝΤ) τους… «αντεπαναστάτες φοροφυγάδες μικρομεσαίους της φορολογικής μεταρρύθμισης» ( Αλ. Παπαδόπουλος Υπ. Οικονομικών – 1995)!

Όμως αυτά είναι δίκοπα μαχαίρια. Από ένα σημείο και μετά, γυρίζουν μπούμερανγκ. Και αντί ο φόβος να τρομάξει τους μικρομεσαίους η οργή τους θα μετατραπεί σε φόβο για τη κυβέρνηση.

Γιατί όπως λέει και ένα πανό των φορτηγατζήδων, σήμερα που τους είδα έξω από τα Βουλή: ‘ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΔΙΚΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΘΗΚΟΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ»

Ας δούμε τα επόμενα επεισόδια.

Ιστορίες περαίωσης...

.
Πόσο αλήθεια ο κόσμος και οι «ειδικοί», είναι γνώστες του απίστευτου φορολογικού έργου που λέγεται «αυτόματη περαίωση»; Ακούμε και διαβάζουμε διάφορους υπολογισμούς για το πόσο λίγο θα πληρώσουν οι μεγάλοι φοροφυγάδες και πόσο πολύ οι νόμιμοι που ήδη πλήρωσαν μια φορά. Ακούμε μύδρους κατά της άδικης περαίωσης. Μετά γλυκαίνουν λίγο τα πράγματα λέγοντας πως, όμως είναι ανάγκη η κυβέρνηση αν εισπράξει, τι να κάνει (η… καημένη!).

Ιστορίες για αγρίους όλα.

Πριν απ όλα να καθαρίσουμε μερικά ερωτήματα που οι «αναλυτές» κάνουν ότι δεν ξέρουν.

Είναι κανένας που πιστεύει ότι οι μεγάλοι φοροφυγάδες θα ασχοληθούν με τη περαίωση; Γιατί μήπως θα τους ελέγξει κανείς;

Αν ένας φτωχοπρόδρομος μικρομεσαίος έχει κάνει λαμογιά με 5.000 ευρώ το χρόνο για να γλυτώσει κάποια ευρώ και ένας μεγαλοφοροφυγάς 1.000.000 ευρώ, ποιος από τους δυο τρέμει και θα τρέξει αμέσως να περαιώσει; Έλα μου ντε! Ο "κατοστάρης" είναι πάντα ο φτωχοπρόδρομος.

Σε όλες τις προηγούμενες περαιώσεις πόσοι ήταν οι φοροφυγάδες που περαίωσαν γιατί φοβήθηκαν; Αν τους βρείτε πέστε μου!

Είναι κανένας που δεν πιστεύει στο αξίωμα: «Όσο πιο μεγάλη είναι η φοροδιαφυγή τόσο λιγότερο διώκεται»;

Και στο άλλο αξίωμα: «Οι μεγάλοι νομίμως απαλλάσσονται και οι μικροί νομίμως φορολογούνται»;

Έτυχε να ζήσω από τα μέσα πολλές «εγκυμοσύνες» περαίωσης εκπροσωπώντας συνδικαλιστικά τους μικρομεσαίους. Από την εποχή του Παλαιοκρασσά, μετά του Γεννηματά, του Χριστοδουλάκη, του Αλογοσκούφη… Έζησα ακόμη και τις συνοπτικές περαιώσεις με τη μέθοδο της «Συνάφειας», άλλη μέθοδος αυθαιρεσίας και ληστείας αυτή.

Γενικά ήμασταν αντίθετοι στις περαιώσεις. Ξέραμε καλά ότι εμείς πάλι θα τη πληρώναμε. Έλα όμως που οι πιέσεις από κάτω ήταν αφόρητες. Όχι από παραβάτες και εδώ είναι το περίεργο, αλλά από τίμιους! Οι εφοριακοί άρχιζαν έλεγχους, και όσοι ήταν στα βιβλία εντάξει δεν υπέκυπταν στους εκβιασμούς. Μέγα λάθος! Τίναζαν τα Βιβλία στον αέρα και τα πρόστιμα πήγαιναν σύννεφο «διότι δεν συνεμορφώθην με τας υποδείξεις»! Απείθαρχους στο λάδωμα δεν ανέχονταν! Μας εκλιπαρούσαν «απαιτήστε την περαίωση πριν μας κλείσουν». Αντίθετα οι κατά συρροή παραβάτες δεν είχαν κανένα πρόβλημα να δώσουν «το κάτι τις τους» και να περνάνε με… «άριστα» τον τακτικό έλεγχο! Αυτοί για καμία περαίωση δεν ενδιαφέρονταν.

Έτσι τα συνήθη υποζύγια ζητούσαν να ξεπληρώσουν για να μη το κλείσουν! Η υποταγή και η μοιρολατρία στο απόγειό της. Όταν τους λέγαμε να δώσουμε μάχη μας έλεγαν καλά αλλά εδώ θα μας κλείσουν. Άντε να λύσεις τον Γόρδιο δεσμό.

Οι πλέον ταραχώδεις περαιώσεις ήταν του Γεννηματά – Δρυ (1995) και του Χριστοδουλάκη (2001). Μερόνυχτα διαπραγματεύσεων για ένα πόντο στα ποσοστά που σήμαινε εκατομμύρια.

Οι εφοριακοί έσκιζαν τα ρούχα τους. Ανήθικο έλεγαν! Απαράδεκτη ασυλία στους φοροφυγάδες. Αφήστε μας, έλεγαν, να κάνουμε εμείς τους ελέγχους και να φέρουμε λεφτά στο κράτους!!!

Όλοι εμείς ξέραμε καλά ότι για καμιά ηθική δεν σκίζονταν. (Έτσι δεν είναι κύριε Μακρυπίδη σταυροφόρε των τότε διαμαρτυριών;;;) Τα «κάτω από το τραπέζι» έκλαιγαν. Θρηνούσαν τη απώλεια της γνωστής φράσης που λέγαμε πλέον ελεύθερα μέσα στο υπουργείο «τρία-δύο» δλδ τρία στο κράτος – δύο στους εφοριακούς! Και εξόντωση σε όποιον μικρομεσαίο είχε αντίρρηση! Στον μαυροπίνακα για συνεχή έλεγχο, μέχρι να συλληφθεί ο ανυπότακτος… φοροφυγάς! Το άκουγαν και οι υπουργοί. Και τι μ΄ αυτό; Μια φορά ο Ρεγκούζας τόλμησε και είπε «τέρμα τα μαύρα» (δεν ξέρω αν το εννοούσε) και μετά από μια βδομάδα τον ψάχναμε στον… τηλ. κατάλογο!

Για όσους δεν ξέρουν.
Τρίχες θα πληρώσουν οι φοροφυγάδες. Τη περαίωση την επιθυμούν με τρόμο όλοι οι φτωχοπρόδρομοι μικρομεσαίοι γιατί ξέρουν καλά ότι αν έρθει η εφορία θα τους ξεσκίσει και η επιχείρηση θα κλείσει. Όχι γιατί έχουν κάνει τόσο μεγάλα εγκλήματα αλλά γιατί θα εγκληματήσουν οι άλλοι επάνω τους.

Ο φόβος είναι τρομερός. – Καλύτερα να ξαναπληρώσω μας έλεγαν παρά να έρθουν για έλεγχο. – Μα έκλεψες τόσα πολλά; – όχι αλλά αν μπουν μέσα, οι νόμοι είναι τέτοιοι που θα τινάξουν τα βιβλία στον αέρα και μετά από μηδενική βάση θα βάζουν όσα θέλουν!

Αλήθεια είναι τα παραπάνω. Κι εγώ που κάνω αυτοπεραίωση και δεν μπορούν να μου βρουν ευρώ παράνομο αν δεν με εξαιρέσουν πληρώνω και κλείνω! Δεν μπορείτε να φαντασθείτε τον τρόμο του μικρομεσαίου πριν από το πέναλτι!

Τελικά από τις προηγούμενες περαιώσεις, το 95% όσων περαίωσαν ήταν νόμιμοι φτωχοπρόδρομοι. Οι άλλοι δεν έκλεισαν και απλά παραγράφηκαν γιατί ποτέ δεν ελέγχθηκαν.

Είναι μάλλον αστείο να λέμε ότι οι μεγάλοι φοροφυγάδες θα τη γλυτώσουν με λίγα. Οι μεγάλοι φοροφυγάδες θα πληρώσουν ένα τίποτα! Όλα σχεδόν θα τα πληρώσουν οι μικροί και μετά το κράτος ικανοποιημένο που μάζεψε κάποια λεφτά (το ¼ απ’ όσα υπολογίζει), θα ξεχάσει τις επαναλαμβανόμενες απειλές για «αυστηρούς ελέγχους» κλπ. Τα δικά του παιδιά θα ελέγξει; Και με ποιούς θα τους ελέγξει; Με τους… έντιμους ελεγκτές των εφοριών; Αν ήταν έτσι θα είχε εισπράξει από καιρό τα διαφυγόντα που τώρα δεν θα εισπράξει ποτέ.

Μιλάμε για κράτος δικαίου!

Και μη ξεχνάτε την γνωστή επαναλαμβανόμενη φράση: «Αυτή είναι η τελευταία περαίωση»! Απλά δεν είπαν πόσες είναι οι τελευταίες!

Τελικά το όλο θέμα είναι να μαζέψουν λεφτά και να τα παραδώσουν στο ΔΝΤ. Όλη η ηθική τους εκεί εξαντλείται. Τα άλλα περί φοροφυγάδων, μεγαλογιατρών, κότερων, καταθετών στο εξωτερικό κλπ, είναι απλά φούμαρα. Από εμάς θα τα πάρουν πάλι.

Άστα να πάνε…

Μάνος και μνήμες

Συμπληρώθηκαν στις 17/9/2010, 28 χρόνια από τον «αποχαιρετισμό» του Μάνου Λοΐζου. Τον Μάνο τίμησε ο Β. Παπακωνσταντίνου στο φεστιβάλ της ΚΝΕ τραγουδώντας τραγούδια του.


Εγώ θέλω να κάνω ένα απλό σχόλιο με μνήμες που με δένουν με τον Μάνο με αφορμή τη παρακάτω λιτή και όμορφη ανάρτηση του φίλου Γιώργου Σαρρή για τον Μάνο:


Μάνος Λοίζος - Πόσο μας λείπει (17 Σεπτεμβρίου 1982)


http://giorgossarris.blogspot.com/  




«Ο Μάνος Λοΐζος δεν χωράει σε αναλύσεις και μεγαλόσχημες παρουσιάσεις. Μόνο στα τραγούδια ίσως, αυτά τα βαθιά σαν ωκεανούς, αυτά τα έναστρα σαν σύμπαντα μακρινά κι όμως τόσο πλάι μας...


Ένα ωραίο στιγμιότυπο μόνο που μου ήρθε στο μυαλό.


Έπαιζαν τάβλι λέει μαζί με το Νίκο Καρούζο, αυτό τον άλλο τεράστιο και τρομερό ποιητή


("Τραγουδώ τους πεσμένους προπάτορες. Είμαι των άστρων ο σκύλος. Με τα μάτια κοιτάζω ψηλά, με τα χέρια γιορτάζω τη λάσπη").Κι επάνω στο καλαμπούρι και τις ζαριές ο Καρούζος όση ώρα έπαιζαν, έβαζε να ακούει το "Αχ χελιδόνι μου". Και μόλις τελείωνε σηκωνόταν κι έβαζε τη βελόνα από την αρχή. Να ΄ναι παρέα ακόμα οι δυό τους άραγε, να παίζουν τάβλι με τ΄ αστέρια....»





Μάνος και μνήμες


Του Στέργιου


Τον Μ. Λοΐζο δε τον πολυήξερα προδικτατορικά. Δεν τραγουδιόταν και πολύ στα σοκάκια των Σερρών. Κάποια σκόρπια τραγούδια που άκουγα σαν «Λαμπράκης» δεν μου έλεγαν πολλά, ήταν η παντοκρατορία του Μίκη.


Όμως στη εξορία, όταν μας μετέφεραν, το 1968, από το Λακκί στον Ωροπό, εμάς τους νέους για να μας… «ανασκολοπίσουν» ιδεολογικά και πολιτικά, κάναμε χορωδία και αρχίσαμε δειλά – δειλά τα απογευματοβράδια να τραγουδάμε μεταξύ άλλων και τραγούδια Μάνου. Εκεί τον έμαθα…

Απ’ έξω ο κόσμος άρχισε να περνά και να στέκεται να ακούει κάτι απίστευτο για το μαύρο σκοτάδι της δικτατορίας!

Το νέο μεταδόθηκε σαν αστραπή και εμείς ξέραμε ότι έξω πολλά αυτιά περίμεναν να «ακούσουν». Ήταν Αύγουστος και πολλοί επέλεγαν  τον Ωροπό τάχα για το μπάνιο, λίγο πιο πέρα από τη φυλακή.


Είχαμε κατορθώσει και περάσαμε ένα ακορντεόν! Άρχισε να το παίζει στα φοβερά χέρια του ο Κούλης  Υψηλάντης. Γέμισε ο Ωροπός τραγούδι! Γέμισε με μηνύματα. Τα τραγούδια του Μάνου, ο δρόμος, το ακορντεόν, τα νέγρικα κ.α. σε πρώτη φάση. Δεν ξέρω πως εισάγαμε τις περτιτούρες τους στο στρατόπεδο αφού, κάποια απο αυτά, ακόμη δεν είχαν κυκλοφορήσει έξω.


Η δικτατορία αγρίεψε. Πήγαινε για μαλλί και θα έβγαινε κουρεμένη! Διέταξε τη διοίκηση να σκληρύνει απότομα και να επιβάλει την ολοκληρωτική υποταγή μας σε κανόνες αναμορφωτηρίου.


Εμείς δυναμώναμε τα τραγούδια και την αντίσταση. Το ακορντεόν κατασχέθηκε. Στο μεταξύ μάθαμε καλά τα τραγούδια του Μάνου και τα τραγουδούσαμε δυνατά πια, όσες απειλές και αν εκτόξευαν.


Έτυχε να συμπέσει τότε η απόπειρα του Παναγούλη. Μπήκαν με τα όπλα στο στρατόπεδο και απαίτησαν άμεσα δήλωση υποταγής και αποδοχή κανόνων αναμορφωτηρίου!

Τους κοροϊδέψαμε χλευαστικά!


Η λόγχη εφ’ όπλου!


Αντιπαραταχθήκαμε στην αυλή με στρατιώτες και αστυνομικούς. Δυο σειρές εμείς, τρεις σειρές αυτοί. Στεκόμασταν απέναντί τους αγέρωχοι, ακίνητοι και ευθυτενείς.

Κάποιος από μας τους προκάλεσε τότε ξαφνικά: «βαρέστε ρε»!!! Τους χλεύαζε!

Απίστευτη πρόκληση σε κρίσιμη στιγμή! Αντιπαράθεση και σιωπή λίγο πριν την έκρηξη. Ένα τσακ μπορεί να σήμαινε και ένα μπαμ. Ο αξιωματικός μας είχε δώσει διορία υποταγής, διαφορετικά θα διατάξει πυρ! Τώρα λάβαινε κατάμουτρα πρόκληση.


Δεν μπορείς να υπολογίσεις πόσος χρόνος περνάει σε τέτοιες στιγμές. Κάτι σαν αιώνες νομίζω. Όλη η ζωή μας ξαφνικά πέρασε από μπροστά μας. Όμως ήμασταν ακόμα εκεί, όρθιοι.

Είχε προηγηθεί πριν λίγους μήνες η «Επίθεση του ΤΕΤ», η μεγάλη επίθεση των Βιετ-Κόγκ στο Βιετνάμ με την έναρξη του 1968, που κουρέλιασε τους αμερικανούς και τους δωσίλογους πράκτορές τους.

Μια φωτογραφία, μας γέμιζε θάρρος, να πεθάνουμε παρά να προσκυνήσουμε.


Το αδιέξοδο έσπασε ο Διοικητής, ένας έμπειρος και απίθανος τύπος, που κάτι είπε και διέταξε τους στρατιώτες να αποσυρθούν και δήθεν αυτός είχε τρόπο να μας υποτάξει.

Έφυγαν. Αρχίσαμε να τραγουδάμε το "Ακορντεόν" και το "Δρόμο" προκλητικά. Ήταν η δική μας νίκη! Από τότε το τραγούδι αυτό μου θυμίζει μόνο το δρόμο με τη μάντρα στα πλάγια της φυλακής. Το σιγοτραγουδώ, όχι χωρίς δάκρυα, κάθε που περνάω από κει…


Άρχισαν να καλούν την «ηγεσία» μας έναν - έναν τάχα για διαπραγμάτευση και συμβιβασμό. Εισέπρατταν άρνηση με ελαφρό μειδίαμα. Μας έβαζαν έναν - έναν στο κρατητήριο απομόνωσης. Από τον τρίτο και μετά παίρναμε και μια… κουβέρτα για να γελοιοποιήσουμε το διοικητή, δείχνοντας ότι ξέρουμε το "κόλπο".

Αλλά, «όλοι ήμασταν ηγέτες εκεί»!


Άρχισε να απελπίζεται ο διοικητής. Στο τέλος απλά θα μας μετέφερε όλους από τους θαλάμους στο κρατητήριο, το οποίο δεν μας χωρούσε. Πλήρες αδιέξοδο και εδώ.

Μας άφησε. Τότε τους πήραμε φαλάγγι. Αρχίσαμε τα τραγούδια και να λέμε διάφορα υπονοούμενα – συνθήματα για να ακούν οι απέξω. Οικογένειες, γνωστοί και άγνωστοι απέξω.


Η χούντα σε πλήρες αδιέξοδο, με τους νέους που νόμισε οτι ήταν εύκολη λεία για να τους αλλαξοπιστήσει.


Σε λίγες μέρες μεταγωγή στη Γιούρα. Δεν μας άντεξαν! Μέσα στο αρματαγωγό της μεταγωγής γινόταν της «Ανάστασης»! Επτά ώρες επαναστατικά, αντάρτικα και αγωνιστικά τραγούδια. Μέσα και τα τραγούδια του Μάνου. Οι φρουροί δεν πίστευαν στα μάτια και τα αυτιά τους.

Έτσι μπήκε και δεν βγήκε ποτέ ο Μάνος από τη καρδιά μου.

 Έτσι δένει το τραγούδι με τους αγώνες

 Μνήμες που και σήμερα φέρνουν δάκρυα συγκίνησης αλλά και διδάσκουν.


Προπαντός διδάσκουν ότι, «Τίποτα δεν πάει χαμένο»!

Το Μνημόνιο, μνημόσυνό τους!

.
Με τη φράση «Σήμερα είναι Μνημόνιό τους αύριο να το κάνουμε μνημόσυνό τους, εμπρός στον αγώνα» ο .Β Παπακωνσταντίνου καλωσόρισε τους φίλους και συντρόφους σε ένα κατάμεστο από κόσμο φεστιβάλ της ΚΝΕ! Τραγουδώντας στη συνέχεια έδωσε και τον ανάλογο ρυθμό.

Δεν χρειάζονται σχόλια για το νόημα της φράσης του εκτός του ότι η κοσμοσυρροή της Παρασκευής στο Φεστιβάλ ήταν πρωτοφανής. Χρόνια είχαμε να το δούμε… Άντε να κάνουμε το Μνημόνιό τους, μνημόσυνό τους. Αγώνας και οργάνωση όμως χρειάζεται…

Οι βενζινάδες στη φυλακή (2)!

.

Επί τέλους, μετά τα μέτρα «προστασίας» των καταναλωτών από τους… φόρους, η κυβέρνηση κάνει πράξη την υπόσχεση να φυλακίσει τους κερδοσκόπους και αισχροκερδείς βενζινοπώλες.


Σήμερα στις 11.00 συνελήφθη βενζινοπώλης και παραπέμπεται στο αυτόφωρο, γιατί πωλούσε 3 λεπτά το λίτρο πάνω από το πλαφόν! Καλά του έκαναν! Αισχροκερδούσε σε βάρος του καταναλωτικού κοινού.


-Τρία λεπτά παραπάνω είναι τρία λεπτά παραπάνω (!!!), μας είπαν με καμάρι για το τη σοφή διατύπωση της αισχροκέρδειας.
Ρωτήσαμε:
-Αυτός ο αισχροκερδής πόσο αγόρασε;
-Δεν έχει σημασία μας είπαν πόσο αγόρασε, αλλά πόσο πουλούσε! Πούλησε παραπάνω από το πλαφόν 3 λεπτά!

-Μα πόσο αγόρασε;
-Αγόρασε με τιμή 1,553 το λίτρο και πουλούσε με τιμή 1,503 το λίτρο!
-Δηλαδή πουλούσε με ζημία 5 λεπτά και τον λέτε αισχροκερδή και τον πάτε αυτόφωρο;
-Πουλούσε 3 λεπτά πάνω από το πλαφόν και αισχροκερδούσε!
-Είναι αισχροκέρδεια η πώληση κάτω από τη τιμή αγοράς;
-Είναι αισχροκέρδεια η πώληση πάνω από το πλαφόν!!!


Βρε λατρεία με το πλαφόν! Είναι ο μετρητής των πάντων!


Στη φυλακή λοιπόν! Το είπε και ο Ρόβλιας: Να συλληφθώσιν οι παραβάται… Τι και αν παρέλαβε σήμερα δεκάδες τιμολόγια βενζινοπωλών με τιμές αγοράς των πάνω από το πλαφόν. Στη φυλακή γιατί αισχροκερδούσαν πουλώντας κάτω από τη τιμή αγοράς!!!


ΠΑΡΑΚΡΟΥΣΗ - ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΟΥΝ!

Άντε να βγάλεις άκρη με τη παράνοια των κυβερνητικών.


Μέχρι στιγμής δεν έγιναν γνωστές οι εξελίξεις με τον συγκεκριμένο βενζινοπώλη, ούτε και με άλλους που είχαν την ίδια τύχη.

ΥΓ. Τελικά βγήκε λαυράκι με αυτή την υπόθεση του βενζινά. Ήταν φανερό ότι η υπόθεση μύριζε σύνδεση με το... ξέπλυμα χρήματος, παραπέρα τη τρομοκρατία, και ίσως και με τους Ταλιμπάν!!! Για καλό και για κακό τον πήγαν αλυσοδεμένο και διπλο-φρουρούμενο στη ΓΑΔΑ, του πήραν φωτογραφίες μέχρι τριχών της κεφαλής και όχι μόνο, αποτυπώματα στη σήμανση, DNA, γενεαλογικό δέντρο, αν ο παππούς ήταν αντάρτης και δολοφόνησε τον πάππου της Μέρκελ που είχε έρθει για… τουρισμό το 1941, αν ο προπάππους είχε σχέσεις με τον Κολοκοτρώνη που υπονόμευε τον Βασιλέα μας Όθωνα κλπ, κλπ.



Όπως όρισε σχετική εγκύκλιος, αυτά όλα πρέπει να εξετάζονται για να βρεθεί αν κάθε παράβαση περί τιμών, αποδείξεων κλπ υποκρύπτει ξέπλυμα χρήματος και σύνδεση με τρομοκρατία. Η ενοχή ήταν αυταπόδεικτη. Ο βενζινάς πουλούσε κάτω από τη τιμή που αγόρασε και πάνω από το πλαφόν! Αυτό δεν είναι ξέπλυμα; Δεν είναι τρομοκρατία των καταναλωτών;


Έτσι ο εισαγγελέας, στον οποίο τον πήγαν επίσης αλυσοδεμένο, όρισε δικάσιμη στο αυτόφωρο. Έ ρε, δόξα του αισθήματος δικαίου στη χώρα μας…

Ο μεσσιανισμός του Σεπτέμβρη και η σκληρή πραγματικότητα

.

Φτάσαμε σχεδόν στα μέσα Σεπτέμβρη. Ο ΓΑΠ εξαγγέλλει Μνημόνιο - 2, μνημόνιο - 3 κλπ και κάνει πολύ "δούλεμα" από θέση ισχύος. Όλα τα μέσα ενημέρωσης «είδαν» στη ΔΕΘ, την μεγάλη ευαισθησία του στους φτωχούς που, αν ο Παπακωνσταντίνου έχει θα δώσει αν όχι, έχει ο θεός! Το «ψητό» είναι ότι εξάγγειλε μια ακόμη, μείωση της φορολογίας των ΑΕ και το πλήρες ξεπούλημα της χώρας με ταχύτητα αστραπής μέσα από τον μεσάζοντα του πολυεθνικού κεφαλαίου κο Παμπούκη.

Από την άλλη η εργατική τάξη, ο λαός, οι δυνάμεις που παλεύουν κατά του Μνημονίου, ίσως ήταν πολύ κατώτερες του αναμενομένου. Αφήσαμε στη δυναμική μάχη της ΔΕΘ να κλέψουν τη παράσταση, (μαζί με το παπούτσι), βοηθούντων των ΜΜΕ, τα υπολείμματα του προμονοπωλιακού καπιταλισμού, οι μικροαστοί του μικρού συντεχνιακού κεφαλαίου, δλδ οι ιδιοκτήτες φορτηγών ( δε λέω, και μαζί τους αύριο θα αγωνιστούμε σαν άνθρωποι και πολιτες), να εκφράσουν μια αντίθεση που έπρεπε να εκφράσουν πρώτα οι εργαζόμενοι. Ακόμη και τον Μίχαλο και τον άλλον, των μεγαλο- εμπόρων, οι φορτηγατζήδες τους γιούχαραν στα ίσα. Μάλλον κατώτερες, σε σχέση με τις ανάγκες, ήταν οι διαδηλώσεις των οργανώσεων και κομμάτων.

Πολλοί ήταν αυτοί που προφήτευαν ότι ο Σεπτέμβρης θα ήταν μια λαϊκή θύελλα κατά της κυβέρνησης και του μνημονίου. Ο Σεπτέμβρης της ανατροπής! Σταδιακά ο Σεπτέμβρης λάμβανε μεσσιανικές διαστάσεις. Μικροαστικές - ιδεαλιστικές αντιλήψεις αντικατέστησαν τις διαλεκτικές λογικές για τις κοινωνικές αλλαγές με δυναμικές οργανώσεις και κινητοποιήσεις που και η ιστορία διδάσκει αφειδώς. Περίπου πέρασε η ιδέα να καθίσουμε στο καναπέ ή στην αμμουδιά των διακοπών και να δουν ο ΓΑΠ, η ΕΕ και το ΔΝΤ τι θα τους κάνει ο… Σεπτέμβρης. Πολλοί υπολόγισαν ότι ένας θεϊκός Σεπτέμβρης δουλεύει γι αυτούς και θα έρθει να τους ελευθερώσει από τον κατηρραμένο όφι του Μνημονίου! Οποία αυταπάτη!

Έχω από καιρό επισημάνει τον κίνδυνο μιας μεσσιανικής αντίληψης για τις κοινωνικές εξελίξεις του τύπου: «Οι άλλοι θα μας σώσουν»! Εξίσου έχω τονίσει πολλές φορές τη φράση «κανείς δεν θα μας σώσει αν δεν σώσουμε τον εαυτό μας». Αυτό ισχύει στο πολλαπλάσιο για το λαό, την εργατική τάξη και την Αριστερά.

Δυστυχώς η πολύχρονη «αγρανάπαυση» από πραγματικές ταξικές μάχες, η απόλυτη κυριαρχία του παγκοσμιοποιημένου πολυεθνικού κεφαλαίου, η μεγάλη ήττα της παγκόσμιας εργατικής τάξης, της Αριστεράς και των σοσιαλιστικών ιδεών, οδήγησαν τον λαό σε τέτοια θέση αδυναμίας ώστε, μεγάλο μέρος από αυτόν να απαξιώσει τις δικές του δυνάμεις και να αναζητά σωτηρία στον από μηχανής θεό.

Θυμίζει λίγο η κατάσταση, τους Έλληνες της βαθιάς τουρκοκρατίας που ανέμεναν τον θεό ή τον «Μόσκοβα» να τους ελευθερώσει και έκαναν σχέδια επί σχεδίων εκδίκησης με τη φαντασία τους, αφήνοντας άθικτη τη σκλαβιά τους. Τελικά έμαθαν καλά ότι αν οι ίδιοι δεν ελευθερωθούν δεν θα τους ελευθέρωνε κανείς. Πήρε χρόνο όμως ώσπου να το καταλάβουν και να πιάσουν την οργάνωση του αγώνα και το τουφέκι. Αυτό με ανησυχεί αλλά με κάνει και σοφότερο για το σήμερα.

Μου θύμισε και λίγο μια ανάρτηση της Κατερίνας «Περιμένοντας το Γκοντό».

Κάποιος σχολιαστής των μπλογκ, μάλλον ο celin ήταν, δεν θυμάμαι σε ποια ανάρτηση, επεσήμανε έγκαιρα να μη περιμένουμε θαύματα τον Σεπτέμβρη, μια από τα ίδια θα είναι ή αλλιώς μεταφραζόμενο, θα ρίξουμε και πάλι κάποιες τουφεκιές στον αέρα.

Μια σχετικά διαφορετική άποψη εξέφρασε η «Πεντανόστιμη» που, παρότι πίστευε στη δύναμή μας, άφηνε κάποιον μεσσιανισμό στον Σεπτέμβρη. Τον άφηνε γιατί ξέχασε να μετρήσει το τι κάναμε για να έρθει ο Σεπτέμβρης αυτός. Έτσι έγραφε: «Μπορούμε όμως και αλλιώς. Να γίνει ο δικός τους μπαμπούλας ο Σεπτέμβρης με τη δική μας αντίδραση, να γίνει ο θυμός και ο φόβος κινητήριος δύναμη για γενικό ξεσηκωμό των εργαζομένων και των νέων. Ας τους τρομοκρατήσουμε εμείς ,που πληρώσαμε το μάρμαρο για τα κέρδη των τραπεζών και τις άδικες πολιτικές, σοσιαληστων και δεξιών.

Ας ρίξουμε λοιπόν από τώρα το σύνθημα πες αλεύρι. Ο Σεπτέμβρης σε γυρεύει!»

Ναι αλλά πως θα γυρέψει τον ΓΑΠ και το ΔΝΤ ο Σεπτέμβρης αν δεν έχει πόδια να διαβεί τους δρόμους, τα εργοστάσια τις γειτονιές, τα πανεπιστήμια;

Ξέρουμε, ο Σεπτέμβρης δεν περπατά. Περπατούν οι άνθρωποι την ιστορία και πρέπει να δούμε την κοινωνία μας και ιδίως την εργατική τάξη και την Αριστερά, που περιέργως ασχολείται πού με τις εκλογές της άρχουσας τάξης για την αποκεντρωμένη διάλυση της χώρας μέσω Καλλικράτη, να γυρίζει τον ήλιο της ιστορίας. Με οργάνωση σε βάθος, όχι απλώς με καλέσματα και λόγους.

Σωτήρες δεν υπάρχουν. Έτσι για να πω τα σύκα - σύκα και τη σκάφη - σκάφη, απάντησα για τις ανάγκες των καιρών και τη στασιμότητα της δράσης, στις 23/8/10 με την ανάρτηση: «Πες αλεύρι; Ο Σεπτέμβρης σε… γυρεύει»!!! Έγραφα τότε:

«Από πείρα λέω πως ό,τι έσπειρες θα θερίσεις… Τα από τον ουρανό θαύματα διάσωσης λαών όχι μόνο τελείωσαν αλλά δεν υπήρξαν ποτέ. Η θεολογία του Σεπτέμβρη με προβληματίζει.

Όλο αυτό το διάστημα γίνεται με τεράστια προπαγανδιστική πάλη για το κέρδισα των συνειδήσεων. Τα μέσα της άρχουσας τάξης με μαεστρία πέρασαν όλα τα μέτρα σαν φυσικό επακόλουθο των ένοχων αμαρτιών μας. Πολλοί είναι αυτοί που νομίζουν ότι καλά τους κάνουν και τους κόβουν τους μισθούς και τις συντάξεις….!!!! Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί τέτοιοι, κυρίως όταν πρόκειται για μέτρα σε βάρος των «άλλων»!

Σε αυτή τη μάχη είδαμε καλά την Αριστερά; Την είδαμε να αντιπαρατάσσει στην προπαγανδιστική επίθεση της ολιγαρχίας, της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και των καναλιών του κεφαλαίου, την οργανωτική μάχη και τη γνωστή σε όλους πρακτική γειτονιά τη γειτονιά, πόρτα-πόρτα, μαγαζί το μαγαζί, τόπους δουλειάς; Είδαμε μεγάλες πρωτοβουλίες απελευθέρωσης των μαζών από μια κακόμοιρη καταγγελιολογία;

Νομίζουμε ότι το πολιτικό και οργανωτικό κενό της Αριστεράς θα καλυφθεί από τον αυθορμητισμό των μαζών έτσι ως από μηχανής θεός; Δεν ξέρουμε ότι ο αυθορμητισμός γιγαντώνεται και βρίσκει έδαφος να μετατραπεί σε πολιτική δύναμη αλλαγής μόνο όταν υπάρχει η οργανωμένη δύναμη αλλαγής, αλλιώς καταλήγει σε ένδοξο αδιέξοδο, όπως ο Δεκέμβρης του’08;

Όπως στρώσαμε έτσι θα κοιμηθούμε! Και αν δεν καταλάβουμε ότι μπροστά μας έχουμε όχι έναν Σεπτέμβρη αλλά πολλούς Σεπτεμβρίους και δουλειά βάθους με εντελώς νέα δεδομένα, ο Σεπτέμβρης που έρχεται θα είναι ένας θρίαμβος της άρχουσας τάξης και της προπαγάνδας της. Ας μην έχουμε αυταπάτες.

Αν δεν σώσουμε εμείς με αγώνες τον εαυτό μας κανείς δεν θα μας σώσει, ούτε ο… θεός «Σεπτέμβρης»!

Η επαναφορά του θέματος δεν γίνεται για να επιβεβαιωθώ, άλλωστε ο Σεπτέμβρης πολλά μπορεί να φέρει ακόμη, αλλά για να υποσημειώσω ότι κατά την αντίληψή μου, από οργανωτικής πλευράς, των δυνάμεων που αντιτίθενται στο Μνημόνιο, τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά. Αυτή είναι η υποκειμενική μου εκτίμηση και πολύ θα ήθελα να διαψευστώ. Πως όμως θα διαψευστώ αν δεν δω νέες δυνάμεις να ρίχνονται στη μάχη φέρνοντας αμέτρητες εφεδρείες πίσω του για να αλλάξουν ριζικά οι συσχετισμοί και τα πολιτικά πράγματα.

Αυτό που τώρα προέχει είναι να αντιληφθούμε τη σκληρή πραγματικότητα όπως την αντιλήφθηκαν οι Έλληνες το ’21. Ο Σεπτέμβρης της ανατροπής δεν θα έρθει ποτέ αν δεν τον φέρουμε εμείς. Και μπορούμε να τον φέρουμε μόνο με την σε βάθος οργάνωση των μαχητικών δυνάμεων με νέες δυνάμεις, με νέες γενιές αγωνιστών, άφθαρτες από τα λάθη του παρελθόντος και έτοιμες να ξεπεράσουν σε ηρωισμό το παρελθόν.

Οργάνωση λοιπόν στη βάση, στα συνδικάτα, στις γειτονιές, στο τόπο δουλειάς, στο δρόμο, ακόμη και στο καφενείο που πρέπει επί τέλους να ξαναγίνει τόπος πολιτικής και όχι πρέφας. Η ιστορία μας δίνει και την ευκαιρία και το χρόνο. Εμείς θα τον αξιοποιήσουμε;

Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα αυτά και τα καθήκοντά μας.

Επί τέλους οι βενζινάδες στη φυλακή!

.

Χρόνια αγωνίζονται τα μέσα ενημέρωσης για να πείσουν τη κοινή γνώμη και τη δικαιοσύνη ότι για την ακρίβεια στα καύσιμα φταίνε οι βενζινάδες. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα όταν με τις ΠΈΝΤΕ αυξήσεις των ειδικών φόρων και του ΦΠΑ φέτος, ανέβασαν τη τιμή, όχι από τους φόρους αλλά έτσι από το γούστο τους, κατά 50%! Μιλάμε για αισχροκέρδεια. Έτσι η κυβέρνηση για να τους εξουδετερώσει αυξάνει τον ειδικό φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης και τον εξισώνει με το κίνησης για να τα πάρει χοντρά από τους… βενζινοπώλες! Τιμωρεί τους βενζινοπώλες, καταλάβατε;

Ομοίως τα μέσα ενημέρωσης αγωνιζόταν να πείσουν ότι για τη φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο φταίνε οι βενζινάδες και μόνο γιατί έβαλαν γεώτρηση κάτω από το βενζινάδικο και αντλούν λάθρα πετρέλαιο - όχι δεν έρχεται από τα διυλιστήρια! Έτσι η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι αν δεν κόβουν αποδείξεις αυτό σημαίνει άμεσα ξέπλυμα χρήματος και έμμεσα χρηματοδότηση της τρομοκρατίας!

Πω, πω ποιος σκέφτηκε αυτή τη φοβερή σύνδεση βενζινάδων με νέο-Κουφοντίνους και Αλ-Κάιντα;

Επί τέλους θα πάνε στη φυλακή και οι βεζινάδες για τρομοκρατία του έθνους και των καταναλωτών με απόδειξη μια… απόδειξη. Ποινή: κάθειρξη 10 ετών και βάλε. Θα βρουν εκεί μέσα παρέα άλλους «τρομοκράτες» όπως υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, οπλουργούς, επιπλουργούς, αγιογράφους κλ που δεν έκοβαν αποδείξεις. Ο Ξηρός αγιογράφος δεν ήταν; Και αυτός δεν έκοβε αποδείξεις, να δικαστεί αναδρομικώς!

Μια και μιλάμε για αγιογράφους είμαι σίγουρος πως στη νέα κυβέρνηση έχουν πολλούς αγιογράφους που για το σκοπό αγιάζουν τα μέσα και δαιμονοποιούν τους αντιπάλους.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών οι παραβάσεις οι οποίες θα μπαίνουν στο μικροσκόπιο της Επιτροπής καταπολέμησης νομιμοποίησης εσόδων (ξέπλυμα χρήματος) από εγκληματικές δραστηριότητες είναι:

• η μη έκδοση ή ανακριβής έκδοση φορολογικών στοιχείων (αποδείξεων, τιμολογίων κλπ)

• η μη καταβολή στο δημόσιο ληξιπρόθεσμων οφειλών που υπερβαίνουν τις 120.000 ευρώ

• η παράλειψη υποβολής ή υποβολή ανακριβούς δήλωσης φορολογίας εισοδήματος εφόσον ο φόρος που αναλογεί στα εισοδήματα που δεν δηλώθηκαν ή απεκρύβησαν υπερβαίνει τις 15.000 ευρώ

• η μη απόδοση στο δημόσιο φόρου πλοίων εφόσον αυτός υπερβαίνει τα 15.000 ευρώ.

• η μη απόδοση ή η ανακριβής απόδοση ΦΠΑ και άλλων παρακρατούμενων φόρων που υπερβαίνουν τα 3.000 ευρώ σε ετήσια βάση

• η έκδοση ή η αποδοχή εικονικών φορολογικών στοιχείων ή η έκδοση πλαστών ή εικονικών φορολογικών στοιχείων ανεξαρτήτως αξίας

• τα αδικήματα λαθρεμπορίας.

Μετά από αυτά η μισή Ελλάδα είναι υποψήφια καταδίκης για το κακούργημα της τρομοκρατίας και πιθανού ξεπλύματος χρήματος του Μπιν Λάντεν….

Αλήθεια πότε θα παραδεχτούν ότι δεν φταίνε οι νόμοι αλλά το σύστημα της διαφθοράς και της ρεμούλας που τροφοδοτεί τις μίζες, τις κομπίνες και τις φοροδιαφυγές; Μη μου πουν ότι τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια που έχουν βγάλει έξω οι Έλληνες, που είναι οι δεύτεροι στο κόσμο σε καταθέσεις στην 'Ελβετία, είναι του βενζινά, του υδραυλικού, του αγιογράφου... Μπορεί απο αυτούς να μην είναι όλοι άγγελοι αλλά οι εγκληματίες είναι άλλοι. Είναι κάποιος που δεν τους ξέρει;

.

Κατάντια! Έλεγχος των προϋπολογισμών από την Ε.Ε.

.

Ήταν φυσικό με τη πλήρη παράδοση των χωρών στην ΕΕ! Οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ (Ecofin) συμφώνησαν, στις 7/9/2010, να «εξετάζονται» τα σχέδια των εθνικών προϋπολογισμών τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο την άνοιξη κάθε χρονιάς, αρχής γενομένης από το 2011, πριν υιοθετηθούν από τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών-μελών.


Η πρωτοβουλία αυτή, που ονομάσθηκε «Ευρωπαϊκό Εξάμηνο», θα επιτρέψει οι οικονομικές και δημοσιονομικές πολιτικές των κρατών της ΕΕ «να επιτηρούνται για μια περίοδο έξι μηνών κάθε χρόνο, από το 2011, ώστε να εντοπίζεται οποιαδήποτε ασυμβατότητα και οποιαδήποτε ανισορροπία εν τη γενέσει της», υπογράμμισαν οι υπουργοί Οικονομικών, σε ανακοίνωσή τους.


Να πνίγεται κάθε τι εν τη γενέσει του δηλαδή!


Στη πράξη πρόκειται για εξευτελιστικό προληπτικό έλεγχο της χώρας. Ο δε ρόλος των κοινοβουλίων θα είναι διεκπεραιωτικός και διακοσμητικός όπως ακριβώς έχει νομοθετηθεί με το Μνημόνιο. Αυτό δηλαδή που ήταν δήθεν ένα έκτακτο γεγονός για τη χώρα μας γίνεται ένα μόνιμο γεγονός υποταγής και ξευτίλας για όλους του λαούς της ΕΕ. Και το ψήφισε με τα τέσσερα και η κυβέρνηση του ΓΑΠ που ξεσηκώνει σκόνη κατά του Μνημονίου το οποίο τάχα έρχεται σε αντίθεση με τον… σοσιαλισμό της!


Πόσο χαμηλά πρέπει να πέσουν ακόμη οι υποταγμένοι στο πολυεθνικό κεφάλαιο της ΕΕ για να καταλάβουμε ότι μόνο η ανατροπή αυτής της πολιτικής μπορεί να δώσει λύση;


Καλή υποδοχή στη ΔΕΘ….

ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, ΙΟΥΛΙΟΣ 1943

Ασκηματισμός

Ανασχηματισμός και αυτός! Νυχτερινή γέννα τερατογέννα. Ασκημαστισμός! Η πιο… μικρή και ευέλικτη 48μελής 11μηνήτικη κυβέρνηση! Μόνο το 30% των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ έγιναν εκτελεστική εξουσία. Το υπόλοιπο 70% αποκλείστηκε από την εκτέλεση του λαού και της χώρας! Έμεινε στη νομοθετική εξουσία. Ποια νομοθετική; Αφού νομοθετεί η τρόικα. Είναι να μην εξανίστανται όσοι δεν έγιναν υπουργοί;


Καλά ο Λοβέρδος δεν ήταν ο πλέον επιτυχημένος στην αντεργατική και αντισφαλιστική πολιτική; Γιατί τον έβγαλαν και έβαλαν στη θέση του την πιο αποτυχημένη; Και γιατί άφησε τον Παπακωνσταντίνου; Α, ναι το είπε η τρόικα.


Άντε να δούμε αυτό το.. .ευέλικτο σχήμα τι ακόμα χειρότερο θα μας φέρει.


Μωρέ διαδήλωση και φούμο που τους χρειάζεται… Καλή… υποδοχή στη ΔΕΘ!

Βουλή των εφήβων. Των μαχών ή των ευχών;

.
Παρακολουθώντας κατά καιρούς αποσπασματικές ομιλίες από τη «Βουλή των εφήβων» αποκόμισα την απογοητευτική εντύπωση μια άνευρης και εκ των προτέρων καπελωμένης σύναξης κάποιων επιλεγμένων νέων που αντί να μάχονται για τα δικά τους προβλήματα, στέλνουν ευχές στη «Βουλή των μεγάλων» να λύσει τα προβλήματα. Εύχονται δηλαδή να λύσουν τα προβλήματα αυτοί που τους τα δημιούργησαν, παραιτούμενοι οι ίδιοι από τη μάχη για τη λύση τους!


Νέοι που στη συντριπτική πλειοψηφία τους στέλνονται με σκοπό να ασκήσουν «αυστηρή» κριτική στη Πολιτεία με σκοπό όμως να καταλήξουν σε ευχές για να οδηγήσουν στην ουσία σε μοιρολατρία τους νέους μας, είναι απλά μια νέα βαλβίδα εκτόνωσης της αγανάκτησης των νέων από τις ασκούμενες πολιτικές.


Νέοι κατ΄ εικόνα και ομοίωση των πολιτικών της εξουσίας, με κατεύθυνση να τους μιμηθούν, παίζουν το ρόλο του αναχώματος στην επαναστατική δράση που πρέπει να έχει η νεολαία.


Νέοι που παριστάνουν τους βουλευτές, μιλούν σαν αυτούς, τηρούν τους κανόνες αυτών… νέοι χωρίς νεύρο, με καλουπαρισμένη προσωπικότητα, αναλαμβάνουν να μας πείσουν για την υποταγή στους θεσμούς που τους αφανίζουν, κάνοντας ευχές επιδιόρθωσης.


Η ένδοξη και μαχητική ιστορία της ελληνικής νεολαίας έρχεται σε πλήρη διάσταση με αυτή τη πολιτική στάση. Ίσως και να τη προσβάλει.


Αν η «Βουλή των εφήβων» ήθελε πραγματικά να παίξει κάποιο ρόλο αντί να εύχεται θα έπρεπε να σηκώσει το ανάστημά της στην εξουσία που τη καπελώνει και να παίρνει αποφάσεις. Αποφάσεις που αφορούν τους νέους και τα προβλήματά τους. Αποφάσεις για οργάνωση και δράση των νέων ώστε να ανατραπούν οι πολιτικές που τους συνθλίβουν. Αποφάσεις για μάχες στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στο εργοστάσιο στη γειτονιά.


Μια Βουλή των εφήβων κατ εικόνα και ομοίωση της άλλης Βουλής είναι η απελπισία του μέλλοντος αυτού του τόπου. Η χειρότερη εκδοχή του.


Μήπως είναι καιρός να καταργηθεί αυτό το καπελωμένο τσίρκο που εγκλωβίζει και άξια παιδιά και μυαλά και οι έφηβοι που συμμετέχουν να διακηρύξουν την αυτονόμηση τους από το καπέλο της μεγάλης Βουλής και του Προεδρείου της; Μήπως οφείλουν να ψηφίσουν μια διακήρυξη ότι από δω και πέρα αποφασίζουμε αυτόνομα να δράσουμε, να οργανώσουμε, να παλέψουμε να αγωνιστούμε για τα δίκαιά μας, για ένα κόσμο άλλον, κόντρα σε αυτόν που μας προσφέρουν οι κυβερνώντες και το σύστημα;


Μήπως είναι καιρός να αποκτήσει η ελληνική νεολαία ένα πραγματικό κεντρικό όργανο μάχης και διεκδίκησης πέρα από τις πολιτικές οργανώσεις της; Διαφορετικά τι θέλουμε μια Βουλή κατ εικόνα και ομοίωση της μεγάλης; Για να συνεχίσουμε τη τρισάθλια πολιτική του δικομματισμού, της οικογενειοκρατίας και του νεποτισμού;


Μήπως είναι τυχαία η απαξία που τρέφει ο λαός για τη «Βουλή των εφήβων»; Άξια του ρόλου της είναι!

Πως οι φόροι είναι κοινωνική αλληλεγγύη!

.
Η φορολογία είναι η 1η ανακατανομή του εισοδήματος μετά τη 1η κατανομή ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, με σκοπό να πάρει το κράτος εισοδήματα από τους έχοντες και να δώσει στους μη έχοντες και παράλληλα να καλύψει το κόστος λειτουργίας του κράτους και της κοινωνίας. Είναι στη πράξη μια διαδικασία αλληλεγγύης των πολιτών μέσω της πολιτικής του κράτους. Αυτά στη άδολη αστική θεωρία…


Το παραπάνω μάθημα κοινωνικής φορολογίας το διδάχθηκε πρόσφατα ο ΓΑΠ και αμέσως έπιασε δουλειά!
Εξάγγειλε τα κοινωνικά τιμολόγια της ΔΕΗ που σημαίνει αύξηση στα τιμολόγια των πτωχών νοικοκυριών κατά 50% και μείωση των υψηλών καταναλώσεων ως 16%, σχεδίασε το μπόνους αλληλεγγύης προς τους φτωχούς με την αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης κατά 85%, έγραψε στο Μνημόνιο το σχέδιο για αύξηση του ΦΠΑ κατά 12% στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και τελικά πέρασε σε πλέρια αντεπίθεση κατά του κεφαλαίου.


Στα πλαίσια της μετονομασίας της φορολογίας σε κοινωνική αλληλεγγύη (τα βαφτίσια έγιναν στις 2/9/10) σχεδιάζει επί τέλους να φορολογήσει το κεφάλαιο! Σχεδιάζει να επιβάλει φόρο στα μη διανεμόμενα κέρδη των ΑΕ 20% καθώς και στα διανεμόμενα μερίσματα επίσης 20%! Το ζητάει ακόμη και το ντόπιο και ξένο μεγάλο κεφάλαιο όχι μόνο ο λαός. Το ζητάνε και οι άνεργοι για να έρθει το ξένο κεφάλαιο να κάνει επενδύσεις να τους δώσει 540 ευρώ μισθό, να πλουτίσουν αυτοί να πλουτίσει η χώρα, να ξεπεράσουμε τη κρίση πλουταίνοντας όλοι και να γίνουμε όλοι μια ευτυχισμένη αλληλέγγυα οικογένεια κατά το οικογενειακό πρότυπο του ΓΑΠ.


Μα την… αλήθεια! 3 του Σεπτέμβρη σήμερα, να μην εφαρμόσουμε τον πλέριο σοσιαλισμό!


Διαβάζω από το σημερινό (3/9) τύπο: Μείωση φόρων στις εταιρείες (ΑΕ. ΕΠΕ κλπ), ταχύτερη η εφαρμογή του (μειωμένου) συντελεστή 20%, το υπουργείο οικονομικών εξετάζει τη μείωση της φορολογίας των διανεμομένων κερδών στο 20%...


Σημειώνω ότι ο συντελεστής στα αδιανέμητα κέρδη είναι σήμερα 24% (από 40% που ήταν πριν κάποια χρόνια) και των διανεμομένων 40%. Ο ΓΑΠ σκέφτεται μέσω της μετατροπής των φόρων σε κοινωνική αλληλεγγύη να μειώσει άμεσα αυτή τη φορολογία στο 20% και το έλλειμμα των φόρων που θα προκύψει να το καταβάλει για λογαριασμό των ΑΕ η κοινωνία στα πλαίσια αυτής της αλληλεγγύης!


Είναι ή δεν είναι η φορολογία κοινωνική αλληλεγγύη;

Ο φασισμός του "ζωτικού χώρου"

.

Δεν είναι καμιά νέα ανακάλυψη του φασισμού η ιδέα του «ζωτικού χώρου» (γεωγραφικού ή οικονομικού) για λογαριασμό του λαού, του έθνους, της φυλής, της γειτονιάς, της ομάδας. Μύρια όσα κακά της ιστορίας του ανθρώπου έχουν τη ρίζα τους σε αυτό. Από την αρχέγονη ορδή που λίγο απείχε από τη συμπεριφορά των ζώων, όταν ο ζωτικός χώρος ήταν θέμα επιβίωσης, μέχρι τις αυτοκρατορίες, που ήταν θέμα κυριαρχίας και μετάλλευσης, η ιδέα ήταν πάντα ίδια. Η επιβολή και η επιβίωση. Αυτή δικαίωνε στη συνείδηση των λαών κάθε επίκληση του ζωτικού χώρου ως μέσο επιβίωσης. Αυτή δικαίωνε και κάθε έγκλημα και γενοκτονία στο όνομα της επιβίωσης του έθνους ή της φυλής. Εθνικές, φυλετικές, θρησκευτικές, ιδεολογικές κ.α. γενοκτονίες είχαν τη βάση τους και δικαιολογήθηκαν με την έννοια του ζωτικού γεωγραφικού και οικονομικού χώρου.

Ακόμη και οι ιδέες της «δόξας των εθνών» όπως η Μεγάλη Ελλάδα ,η Μεγάλη Βουλγαρία, η Μεγάλη Τουρκία, Σερβία, Αλβανία κλπ στην ίδια λογική στηρίζονται.

Η ιδεολογικοποίηση του ζωτικού χώρου έγινε με τον ναζισμό που εμπέδωσε σε μεγάλο μέρος των Γερμανών την πεποίθηση ότι μόνη διέξοδος επιβίωσης της φυλής για τα επόμενα 1.000 χρόνια είναι η εξασφάλιση του «ζωτικού χώρου». Έτσι μπόρεσε μαζί με όλα τα ρατσιστικά-φασιστικά παρεπόμενα να νομιμοποιήσει στα μάτια του λαού τη παγκόσμια σφαγή που επέρχονταν. Το ότι όλο αυτό αποδείχτηκε μια φάρσα της μονοπωλιακής αστικής τάξης της Γερμανίας που επιζητούσε την αναδιανομή του κόσμου και των αποικιών αλλά κυρίως τη μετατροπή σε αποικία του 1/6 της γης που κατείχε η ΕΣΣΔ, λίγη σημασία έχει. Ακόμη πιο λίγη σημασία έχει ότι αποδείχτηκε περίτρανα ότι η Γερμανία μπορεί να ζήσει πολύ καλύτερα χωρίς το ναζιστικό «ζωτικό χώρο» από τη στιγμή που ανέπτυξε τις εσωτερικές δυνάμεις και ανέπτυξε καλύτερες σχέσεις ανταλλαγών με τις χώρες του υπόλοιπου κόσμου. Για τη φασιστική αντίληψη του «ζωτικού χώρου» αυτά είναι «ψιλά γράμματα»!

Φυσικά ο ζωτικός χώρος δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ από τους ανεγκέφαλους νοσταλγούς του φασισμού. Ούτε από ομοιώματα-εκτρώματα φασισμού σε μικροεπίπεδο. Είτε πρόκειται για μαφία είτε για φασιστικές ομάδες στις γειτονιές, τα πανεπιστήμια κλπ, ο ζωτικός χώρος ζει και βασιλεύει και αναπτύσσεται τόσο περισσότερο, όσο η δημοκρατία υπολειτουργεί και η κρίση εντείνει τα φαινόμενα αποσύνθεσης του συστήματος. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τέτοιες ομάδες στελεχώνουν «νοικοκυραίοι» μικροαστοί που φοβούνται ότι θα τους πάρουν το σπίτι και τη πλατεία μαζί με λούμπεν προλεταριάτο που νομίζει ότι για το δικό του βάσανο υπεύθυνοι είναι οι ξένοι που βρίσκονται στο χώρο του.

Αφορμή για το σχόλιο είναι ορισμένα γεγονότα που περνάνε απαρατήρητα και γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστούν σαν απλά γεγονότα όπως ο κλέφτης της γειτονιάς.

Γίναμε μάρτυρες πολλών επεισοδίων στη περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα με ομαδικές επιθέσεις κατά μεταναστών. Οι ομάδες που επιτίθονταν είχαν την ιδέα ότι ο χώρος αυτός είναι ο ζωτικός χώρος τους και δεν θα αφήσουν τους αλλοδαπούς να τον πάρουν!!! Έτσι επιτίθενται σε κάθε αλλοδαπό ή κάθε πολίτη που έχει αντίρρηση για τη πρακτική τους, υπό τα απαθή βλέμματα της αστυνομίας βέβαια. Επιβάλουν έτσι μια τοπική παραεξουσία με επικίνδυνες προεκτάσεις.

Τελευταία όμως προέκυψε και μια άλλη πλευρά της υπεράσπισης του «ζωτικού χώρου». Πρόκειται για δήθεν ευαίσθητους πολίτες οι οποίοι έχουν καταλήξει ότι πρέπει να υπερασπίσουν τα πάρκα και τους δημόσιους χώρους από τις εκδηλώσεις των νεολαιών και ιδίως της ΚΝΕ γιατί τα πάρκα είναι «ζωτικός χώρος» των πολιτών!!! Έτσι στον Βόλο και στη περιοχή του Πάρκου Τρίτση στο Ίλιον, όπου θα γίνουν οι κεντρικές εκδηλώσεις, κάποιοι θεώρησαν ότι πρέπει να απαγορευθεί το φεστιβάλ της ΚΝΕ γιατί… καταπατά δικαιώματα «ζωτικού χώρου» των πολιτών. Στο Ίλιον, με δήθεν οικολογικά και «λαϊκά επιχειρήματα» για την προστασία του πάρκου από την ηχορύπανση και τις... ψησταριές, αλλά και προκλητικά υπονοούμενα για συνέργεια της ΚΝΕ στην ιδιωτικοποίηση του πάρκου (!!!), όσοι βρίσκονται πίσω από την «Επιτροπή» θεώρησαν ότι μπορούν να χτυπήσουν τον ίδιο το θεσμό του Φεστιβάλ και τα δικαιώματα των νεολαιών.

Ο κρυπτοφασισμός πίσω από δήθεν καταπατούμενα δικαιώματα στο απόγειο! Δυστυχώς όμως παρασύρουν και αφελείς πολίτες σε αυτή τη στάση!

Όταν όμως αρχίζουν από τη ΚΝΕ, σύντομα θα φτάσουν σε κάθε λαϊκή εκδήλωση. Δεν είναι δε ασύνδετη αυτή η τακτική από τη διαρκή προπαγάνδα που γίνεται από μέσα ενημέρωσης, οργανώσεις της άρχουσας τάξης και κυβερνητικές δηλώσεις κατά των διαδηλώσεων, των απεργιών και των συγκεντρώσεων. Όλα αφορούν υπεράσπιση «ζωτικού χώρου» και «ζωτικών δικαιωμάτων» πολιτών, των κατατηματαρχών, των τουριστών κλπ, που δήθεν καταπατούν οι διαδηλωτές, οι απεργοί, οι νεολαίες κλπ, κλπ.

Το «αυγό του φιδιού» συνεχίζει να εκκολάπτεται και σε κάθε στάδιο της κρίσης κατακτά και νέο επίπεδο ωρίμανσης και αποδοχής από το σύστημα.

Φυσικά απάντηση σε τέτοιες πρακτικές μπορεί να δώσει μόνο το οργανωμένο λαϊκό κίνημα των εργαζομένων ,των νέων και των συνοικιών με οργανώσεις υπεράσπισης των λαϊκών- δημοκρατικών δικαιωμάτων (όπως αυτές κατά της κρίσης) από φασιστικές επιθέσεις γιατί η άρχουσα τάξη και τα εντεταλμένα κρατικά όργανά της όχι μόνο δεν θα τα υπερασπίσουν αλλά θα υποδαυλίσουν την υπονόμευσή τους από τους… «αγανακτισμένους πολίτες». Αυταπάτες ας μην έχουμε.

Τα «κοινωνικά τιμολόγια» της ΔΕΗ

.

Η κυβέρνηση «ψήνει» εδώ και καιρό την εφαρμογή φιλολαϊκής πολιτικής για τις φτωχότερες ομάδες πληθυσμού στις τιμές ηλεκτρικού ρεύματος. Μετά από πολύ κόπο οι κυβερνητικοί εγκέφαλοι (του ΠΑΣΟΚ είναι) βρήκαν τη χρυσή τομή: Θα εφαρμόσουμε το «ΚΟΤ» (Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο) με το οποίο θα δώσουμε εκπτώσεις 10% σε όλα τα φτωχά νοικοκυριά που έχουν κατανάλωση μέχρι 1.000 κιλοβατώρες το 4μηνο και 20% στις τρίτεκνες οικογένειες! Στους άλλους που καταναλώνουν περισσότερο δεν θα υπάρχει καμιά έκπτωση δεδομένου ότι ανήκουν στους έχοντες και πρέπει επί τέλους να πληρώσουν. Αυτά απάντησε εγγράφως η κα Μπιρμπίλη στη Βουλή, στις 23/8/2010.

Μέχρι εδώ η φιλολαϊκή πολιτική πάει καλά και μας ενθουσιάζει! Να και ένα… αντι-Μνημονιακό μέτρο λέμε!!!!


Στο μεταξύ η κυβέρνηση μέσω της διορισμένης… «ανεξάρτητης» ΡΑΕ σχεδίασε αύξηση της τιμής κατά 50% για τις χαμηλές καταναλώσεις έως 800 κιλοβατώρες, ενώ για τις μεσαίες καταναλώσεις η αύξηση να είναι από 7,5% έως 15%.Οι τιμές του ρεύματος για τους αγρότες αναμένεται να αυξηθούν κατά 25%-33% στην τριετία 2011 - 2013 και για τη βιομηχανία κατά 10%.Αντίθετα, στις μεγαλύτερες καταναλώσεις προτείνεται συνολική μείωση από 6,5% έως 16%.


Αν καταλάβατε καλά η φιλολαϊκή πολιτική, η ΚΟΤ δηλαδή θα εφαρμοστεί με βάση τις αυξήσεις στα τιμολόγια των φτωχών νοικοκυριών κατά 50% και τη μείωση στα τιμολόγια των πλουσίων ως 16%!!!!


Ποτέ άλλοτε δεν είχε εξαγγελθεί πιο φιλολαϊκή πολιτική!!!!