Ο Πούτιν

Συχνά – πυκνά τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, «θυμίζουν» στον κόσμο ότι ο Πούτιν δεν είναι τίποτα άλλο από έναν δικτάτορα, πρώην πράκτορα της KGP που συνεχίζει και σήμερα να εφαρμόζει την ολοκληρωτική κομμουνιστική ιδεολογία και καταγωγή του στις νέες συνθήκες!

 Δυστυχώς, υπάρχουν και στην Ελλάδα κάποιοι που βαυκαλίζονται ότι ο Πούτιν δεν είναι σαν τους δυτικούς ιμπεριαλιστές αλλά «κρατάει» τη Ρωσία σε αντιπαράθεση με αυτούς, υπονοώντας ότι είναι φίλος με τους λαούς και συνεχίζει την πολιτική της ΕΣΣΔ!

  Έχουμε πει πολλές φορές από τη στήλη αυτή ότι η Ρωσία είναι μια ιμπεριαλιστική χώρα με άρχουσα τάξη τη ρωσική (νέο)μονοπωλιακή αστική τάξη, με ταξική δικτατορία του κεφαλαίου σε επίπεδο ιμπεριαλισμού και κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού, όμοια με κάθε ιμπεριαλιστική καπιταλιστική χώρα, πράττοντας δε αυτό που πράττει κάθε ιμπεριαλιστική χώρα στο μέτρο των δυνάμεων που διαθέτει και της αντιπαράθεσης με άλλους ιμπεριαλιστές. Ο δε Πούτιν είναι ένας «άξιος εκπρόσωπος» αυτής της τάξης.

Η "εκδίκηση" του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας

Οι απανταχού καπιταλιστές, προπαγανδιστές, θεωρητικοί του Χάρβαρντ και της Οξφόρδης, οι πολιτικοί των ΗΠΑ και της ΕΕ, οι επιχειρηματίες διαλαλούσαν την ανατριχίλα τους για κάθε κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, σαν την καταστροφή της ανάπτυξης και της ελευθερίας της ανθρώπινης επιχειρηματικότητας(*) καθώς και την αιτία κάθε οικονομικής καθυστέρησης!

 Φυσικά και όλοι οι εδώ οπαδοί της ΕΕ και του κρυφού και φανερού νεοφιλελευθερισμού, εξίσου ανατρίχιαζαν, χλεύαζαν και λοιδορούσαν τον κεντρικό σχεδιασμό.

 Και να που τώρα νοιώθουν διπλή ανατριχίλα επειδή αναγκάζονται να ομολογήσουν ότι σε κάποιους τομείς χωρίς κεντρικό σχεδιασμό μόνο καταστροφικές θα είναι οι οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις!

Η διολίσθηση, οι πρώην και οι αντιεμβολιαστές

Από την πείρα τόσων χρόνων και τη μελέτη των «διολισθήσεων» των πρώην μελών, στελεχών, φίλων και ψηφοφόρων του ΚΚΕ, εντόπισα στην πρακτική της προετοιμασίας της διολίσθησης, την επίκληση μιας «μικρής διαφωνίας» με το ΚΚΕ, συνήθως ηθικοπολιτικής ή «αρχών» (κατά την ερμηνεία τους), την οποία επικαλούνταν με εμμονικό πείσμα. Ήταν το πρόπλασμα της αναγωγής της σε διαρκώς και πιο διευρυμένα πεδία μεγάλης διαφωνίας. Στο τέλος απορρίπτονταν το ίδιο το ΚΚΕ ως φορέας των ιδανικών που πρέσβευε και αιτιολογούνταν εύκολα η αποχώρηση και καταγγελία (!) του ΚΚΕ, ότι «πρόδωσε τα ιδανικά και τις αρχές του», και αποχωρούσαν, ως πιο επαναστάτες και «αντιστασιακοί», για να δημιουργηθεί κάτι που θα είναι «καλύτερο από  το ΚΚΕ» (!), χωρίς τις αδυναμίες και τα λάθη του!

 

 Και φυσικά, λίγο χρόνο μετά αποκαλύπτονταν ότι δεν είχαν κατά νου τίποτα «καλύτερο από  το ΚΚΕ» αλλά μόνο την «ιδεολογία» του αρνητή με τη γοητεία του «πρώην»! Τι είναι «πρώην»; Τα πάντα! οπορτουνιστής, ρεφορμιστής, αριστεριστής, αντιεξουσιαστής, ΚΚΕ εσ. ΣΥΝασπισμός, ΣΥΡΙΖΑίος βουλευτής ή υπουργός, ΠΑΣΟΚος οπαδός, βουλευτής ή υπουργός, ακόμη και ΝΔημοκράτης οπαδός ή υπουργός!

Παιδεία, αξιολόγηση και ταξικές πολιτικές

Το ΚΚΕ «Για τον δίκαιο αγώνα των εκπαιδευτικών»

 

«Οι εκπαιδευτικοί δεν αρνούνται την αξιολόγηση. Κάθε μέρα εξετάζουν και αποτιμούν τη δουλειά τους, στους συλλόγους διδασκόντων ανταλλάσσουν σκέψεις και προτάσεις για να γίνει καλύτερη η σύνθετη παιδαγωγική πράξη. Και μάλιστα, αυτή ακριβώς η διαδικασία είναι που ζητούν να στηριχθεί ουσιαστικά από το κράτος.

Τα κριτήρια της αξιολόγησης, που προωθεί η κυβέρνηση, δεν έχουν καμία σχέση με αυτήν την ανάγκη και αποκαλύπτουν το πραγματικό αντιπαιδαγωγικό περιεχόμενό της.

Το ΚΚΕ απευθύνεται στον εκπαιδευτικό κόσμο, σε όλο τον λαό και τους καλεί να αξιολογήσουν αυτοί - με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους και την πείρα τους - το σχολείο των κοινωνικών φραγμών, των άνισων ταχυτήτων, της υποβάθμισης.

Η «παράνομη» απεργία των εκπαιδευτικών στις 11-10-2021 και οι αντιλήψεις περί ταξικού και ενδοταξικού Δικαίου

 Από πλευρά πολλών συριζαίων κυκλοφορεί η στήριξη της απεργίας κατά του νόμου Κεραμέως για την αξιολόγηση των σχολείων,  θεωρώντας ότι η απεργία είναι νόμιμη γιατί στηρίζεται σε δίκαιο αίτημα της μη εφαρμογής ενός νόμου που θεωρείται ότι πάει πίσω την Παιδεία και το ίδιο το λειτούργημα των εκπαιδευτικών. Φυσικά κανένας σοβαρά σκεπτόμενος άνθρωπος δεν θα δέχονταν ως δίκαιη δικαστική απόφαση για κήρυξη της απεργίας ως «παράνομης και καταχρηστικής» με βάση μια πάγια αντεργατική νομοθεσία που βγάζει το 90%+ των απεργιών παράνομες!

«Ιερό σοκ» σεξουαλικής κακοποίησης από Ιερατείο της Καθολικής Εκκλησίας

 Ο κόσμος  το είχε τούμπανο κι αυτοί… κρυφό καμάρι!

 Κάποτε ο Γαλλικός Διαφωτισμός αφόρισε την Καθολική Εκκλησία για τη συμμετοχή της στα εγκλήματα των ταξικών - κρατικών εξουσιών  κατά των λαών και η Καθολική Εκκλησία αφόρισε τη Γαλλική Επανάσταση για την υλιστική αθεΐα της.

 Με τα χρόνια ο καπιταλισμός και η Εκκλησία «τα βρήκαν» και καθώς Φεουδάρχες και Καπιταλιστές έγιναν εκμεταλλευτές εις σώμα ένα, έτσι και η Εκκλησία ήλθε εις σώμα ένα με την εξουσία των καπιταλιστών, πρώην οπαδών του Διαφωτισμού! …για να συνεχίσει τα ανατριχιαστικά της «θαύματα», στο πλάι της κυρίαρχης και άκρως διεφθαρμένης αστικής τάξης!

 Και όπως σε όλο τον κόσμο, έτσι και στη Γαλλία είδαμε σε κρατική έκθεση ένα μικρό μόνο μέρος αυτών των «ιερών θαυμάτων» ανατριχίλας.

 

 Από πού να αρχίσουμε;

 Ας δούμε ένα απόσπασμα από τα αποτελέσματα της έκθεσης όπως αναφέρονται στην ημιεπίσημη εκπρόσωπο της, ομογάλακτης με τη γαλλική, ελληνικής αστικής τάξης, «Καθημερινή»:

Η προπαγάνδα και η ανεστραμμένη αντανάκλαση της πραγματικότητας στις συνειδήσεις

Διαβάζουμε ότι σε έρευνα που έγινε στη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία ένας στους δύο (49%) δηλώνει ότι προτιμά το σοβιετικό σύστημα, ενώ δύο στους τρεις (62%) θεωρούν ότι «το οικονομικό σύστημα του κρατικού σχεδιασμού και της κρατικής κατανομής είναι καλύτερο».

 Στην έρευνα βλέπουμε και την τεράστια επίδραση που έχει η χυδαία αντικομουνιστική, καπιταλιστική προπαγάνδα η οποία και διαμορφώνει τις συνειδήσεις των νέων με τα απίστευτα ψέματα για την ζωή και την ύπαρξη  στην ΕΣΣΔ. Στις ηλικίες 18 έως 24 ετών, δηλαδή σ' αυτούς που γεννήθηκαν μετά τις ανατροπές στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, το ποσοστό που θεωρεί καλύτερο το σοβιετικό σύστημα ανέρχεται στο 30% και αυξάνεται όσο μεγαλώνει η ηλικία των ερωτώμενων. Στην ηλικία 55 και άνω, που έχουν ζήσει τον σοσιαλισμό, το ποσοστό που θεωρεί καλύτερο σύστημα αυτό που υπήρχε μέχρι το 1990 ανεβαίνει στο 62%!

 Μάλιστα! Οι προπαγανδιστές της Δύσης θα πουν το απλό ότι οι γέροι δεν μπορούν να καταλάβουν τη καλή σύγχρονη καπιταλιστική Ρωσία και μένουν απλώς στο παρελθόν! Οι νέοι ζουν την… πραγματικότητά της! Και υπονοούν φυσικά ότι με το πέρασμα των γενεών θα εξαλειφθεί και η νοσταλγία του σοσιαλισμού! Θα έλθει το τέλος της ιστορίας δηλαδή!

 Αποσιωπούν φυσικά το ότι οι ηλικίες που έζησαν τον σοσιαλισμό κάνουν σύγκριση μεταξύ δύο πραγματικοτήτων ενώ οι νέοι μεταξύ δύο προπαγανδιστικών δεδομένων. Η διαφορά είναι τεράστια.

 Όσο όμως ο καπιταλισμός θα ταλανίζει τις νέες γενιές, αυτές με την διαδοχή  τους θα επανέρχονται στο μόνο όραμα, στον σοσιαλισμό, που είναι δυνατόν να τους φλογίσει και να τους λύσει τα άλυτα προβλήματα της εκμετάλλευσης και της δυστυχίας που τους προσφέρει ο καπιταλισμός. Τότε φυσικά οι προπαγανδιστές του συστήματος θα αλλάξουν επιχειρήματα: οι νέοι παρασύρονται από μια ανεστραμμένη ιδέα για τον σοσιαλισμό με την πραγματικότητα του σήμερα! Συγκρίνουν υπαρκτή πραγματικότητα με φαντάσματα!

Η είδηση για τη δημοσκόπηση από τον Ριζοσπάστη, 9-10/10/2021

 https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=9/10/2021&id=18356&pageNo=2

Τα καύσιμα και το «τέλειο» σχέδιο των δυτικών

Στον πόλεμο των ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων ενίοτε αυτοί που σκάβουν τον λάκκο των άλλων, πέφτουν οι ίδιοι μέσα. Καλύτερο παράδειγμα από το «Σύμφωνο του Μονάχου» του 1938 που συμφώνησαν οι ιμπεριαλιστές μεταξύ τους να ρίξουν στο λάκκο τη Σ. Ένωση, αλλά ήρθε, μετά, το σύμφωνο Μολότοφ - Ρίπνεντροπ το οποίο παγίδεψε όλους τους ιμπεριαλιστές και τα σχέδιά τους, δεν υπάρχει.

 Υπάρχουν όμως συχνές μικρές τέτοιες παγίδες που πέφτουν μέσα. Η πιο τελευταία που σοφίστηκαν οι δυτικοί ιμπεριαλιστές ήταν να παγιδέψουν, με παιχνίδια στην ενέργεια και στους δρόμους μεταφοράς, τη Ρωσία και εμμέσως να κτυπήσουν την ανταγωνίστρια Κίνα! Καθόλου τυχαία άλλωστε και η στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας στην οποία συμμετέχει και η Ελλάδα.

 Τα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά μέτωπα καλά κρατούν.

Η κυβέρνηση, η καταδίκη της βίας και οι επαναστάτες του ‘21

Από χρόνια, αλλά με ένταση πρόσφατα, η κυβέρνηση και ιδίως το υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να μετατρέψει σε δόγμα καθοσιώσεως το γνωστό

 «καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται»! Από κοντά κάθε είδους παπαγαλάκια εξισώνουν την αναγκαστική βία διεκδίκησης του δικαίου με τη βία της εξουσίας και των παραφυάδων αυτής για τη διατήρηση της αδικίας και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο..