Αυτές είναι αυξήσεις… φόρων!

Μπορεί να έχουμε «συνηθίσει» να ακούμε κάθε μέρα για αυξήσεις στους φόρους αλλά οι αυξήσεις φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης είναι κάτι ανεπανάληπτο.


Σύμφωνα με το μεσοπρόθεσμο αλλά και τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών κ. Ε. Βενιζέλου το 2012 θα εξομοιωθεί ο Εδικός Φόρος Κατανάλωσης (ΕΦΚ) του πετρελαίου θέρμανσης με αυτό της Κίνησης. Τι σημαίνει αυτό; Μας το λέει η Ομοσπονδία Βενζινοπωλών Ελλάδος:


«Για να κατανοήσει ο καταναλωτής τι είδους ληστεία θα συμβεί αν εφαρμοστεί αυτή η εξίσωση, αναφέρουμε ότι σε σχέση με τον Απρίλιο του 2011, το 2012 ο ΕΦΚ θα αυξηθεί από 21 ευρώ το χιλιόλιτρο στα 412, δηλαδή κατά 1.861,9%! Συνακόλουθα ο ΦΠΑ επί του ΕΦΚ (φόρος επί του φόρου!) θα αυξηθεί από 4,83 ευρώ το χιλιόλιτρο στα 94,76 ευρώ, δηλαδή και εδώ η αύξηση του ΦΠΑ επί του ΕΦΚ θα είναι 1861,9%! Συνολικά ο επί πλέον φόρος μόνο από την αύξηση του ΕΦΚ και τον επί πλέον ΦΠΑ θα είναι 480,93 ευρώ το χιλιόλιτρο! Οι αυξήσεις αυτές ήδη ισχύουν από 15/10/2011 για τις επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν πετρέλαιο για θέρμανση, οδηγώντας πολλές από αυτές σε οικονομικό αδιέξοδο»!


Για όποιον δεν κατάλαβε καλά ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης αυξάνεται κατά 1861,9%!!! Ε, «αυτές είναι αυξήσεις» όπως θα έλεγε κάποιος φορομπήχτης και φορολάγνος!


Την θέση της κυβέρνησης ασπάστηκε και υιοθέτησε αμέσως μια διασπαστική ομοσπονδία, η λεγόμενη Πανελλήνια Ομοσπονδία Πρατηριούχων Εμπόρων Καυσίμων (ΠΟΠΕΚ)! Για να μη ψάχνεστε, δημιουργήθηκε με επίνευση από το ΠΑΣΟΚ και είχε τη στήριξή του καθώς και τη στήριξη της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ που παίζει το ρόλο του Παναγόπουλου στους μικρομεσαίους, όπου έδωσε και σχετική συνέντευξη τύπου για να μας… διαφωτίσει για τι ευνοϊκές επιπτώσεις της… εξίσωσης!


Αν κάποιοι δεν γνωρίζουν γιατί γίνονται οι διασπάσεις ας σκεφτούν τι ρόλο μπορούν να παίξουν σε κρίσιμες στιγμές όπως αυτή.


Φυσικά η θέση για εξομοίωση του ΕΦΚ πετρελαίου θέρμανσης με αυτό της κίνησης είναι απαράδεκτη. Η εξομοίωση θα κτυπήσει ευθέως όλες τις φτωχές οικογένειες, τους οικονομικά αδύναμους και τους συνταξιούχους. Παράλληλα θα επιδράσει εξοντωτικά για τα πρατήρια καυσίμων, τα οποία σε μεγάλο βαθμό, ιδίως στην επαρχία, στηρίζουν τη βιωσιμότητά τους στη διάθεση του πετρελαίου θέρμανσης.


Φαίνεται πως τα 1.100 πρατήρια που έκλεισαν ως τώρα από την αλόγιστη αύξηση των φόρων και η κατακόρυφη μείωση των πωλήσεων (-17% στο α΄ εξάμηνο του 2011), με την συνακόλουθη μείωση είσπραξης φορών από τα καύσιμα, δεν συγκινεί κανένα.


Παρόμοια αύξηση της φορολογίας είναι πρωτοφανής ακόμη και για τα ελληνικά χρονικά. Ποιο φτωχό νοικοκυριό θα μπορεί να πληρώσει τους αυξημένους φόρους;


Η απόπειρα να χρυσωθεί το χάπι με δήθεν χορήγηση επιδόματος θέρμανσης αποτελεί απόπειρα εξαπάτησης και παραπλάνησης των καταναλωτών για να περάσει το μέτρο. Αυτό που θα κάνει η εξίσωση θα είναι να φέρει, σε πλήρες αδιέξοδο τα φτωχά νοικοκυριά και τους συνταξιούχους. Η κατανάλωση θα πέσει εκ νέου κατακόρυφα. Οι οικογένειες δεν θα έχουν να πληρώσουν και τα πρατήρια δεν θα επιβιώσουν. Επί πλέον όλοι θα γίνουν όμηροι του κράτους που κατά το δοκούν θα δίνει όπου θέλει επίδομα θέρμανσης. Θα είναι μια κατάσταση κόλασης για τους καταναλωτές. Για να μη πούμε ότι η νοθεία κη λαθρεμπορία και η κλοπή καταναλωτών θα οργιάσει.


Να πούμε εδώ οτι είναι εντελώς παραπλανητικό το επιχείρημα της κυβέρνησης και της ΠΟΠΕΚ, ότι με την εξίσωση θα παταχθεί το λαθρεμπόριο. Για όσους ξέρουν καλά το μεγάλο λαθρεμπόριο γίνεται με το ναυτιλιακό καύσιμο, το οποίο απαλλάσσεται παντελώς από φόρους και δασμούς! Συνεπώς, λένε απλώς ψέματα. Η μόνη αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση σκοπεύει στην αφαίμαξη των καταναλωτών και όχι στην πάταξη του λαθρεμπορίου.


Μπροστά σε αυτή την κατάσταση και ενόψει της πρώτης αύξησης των φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης, από 15/10/2011 οι βενζινοπώλες σε αντίθεση με τους διασπαστές απαίτησαν μέσω της ομοσπονδίας τους:


• Την πλήρη κατάργηση τους ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης
• Τη δραστική μείωση των φόρων στα άλλα καύσιμα
• Την πάταξη της λαθρεμπορίας με την εισαγωγής των ηλεκτρονικών συστημάτων ελέγχουν εισροών - εκροών και διακίνησης καυσίμων σε όλα τα στάδια από το διυλιστήριο μέχρι το πρατήριο και σε όλα τα είδη καυσίμων.

«Μη τα πιστεύετε, είναι λόγια ενός... κομμουνιστή»!!!

Αυτή ήταν πάντα η μόνιμη επωδός της αντίδρασης και της άρχουσας τάξης με τα φερέφωνά της όταν οι κομμουνιστές έλεγαν σκληρές αλήθειες. Δεν είχαν επιχειρήματα και αξιοποιούσαν τη χρόνια συκοφαντική προπαγάνδα που έλεγε πως ό,τι κάνουν και λένε οι κομμουνιστές είναι εξ ορισμού  λάθος, κακό και ψέμα ώστε να αποτρέπουν το λαό από το να ασπάζεται και τις πιο εξόφθαλμες αλήθειες που έλεγε.

Το παράδειγμα με την κατασυκοφάντηση των θέσεων του ΚΚΕ για την ΕΕ, όταν πρόλεγε και πρόβλεπε αυτά που γίνονται σήμερα, είναι διδακτικό. Σήμερα, αντί ο λαός να γνωρίζει τι έλεγε και σήμερα τα βρίσκει μπροστά του, αισθάνεται το βάρος της προπαγάνδας και αδυνατεί να ενεργοποιηθεί. Έτσι αντί να οργανώνεται και να βγαίνει στους δρόμους είναι ακόμη μουδιασμένος και αναμένει και άλλα ψέματα από την εξουσία που χαϊδεύουν τα αυτιά αλλά συνοδεύονται από νέα σκληρότερα μέτρα.

Την ίδια επιφυλακτική και διστακτική στάση κρατάει όταν ακούει από το ΚΚΕ ότι μόνο με οργάνωση της εργατικής τάξης και του λαού στα συνδικάτα, στις γειτονιές, στους τόπους δουλειάς και στους πολιτικούς φορείς τους είναι δυνατόν να ανατραπεί αυτή η πολιτική και αυτή η εξουσία.

Κάποια στιγμή αυτός ο κόμπος που δένει τον λαό πρέπει να σπάσει και να ξεχυθεί σε νέους αγώνες για να πάρει το μέλλον στα χέρια του.

Το παρακάτω κείμενο είναι ένα από τα χιλιάδες παρόμοια που έχουν γραφτεί, φανερώνοντας την αλήθεια που η εξουσία με λύσσα προσπαθεί να θάψει.

«Σοσιαλιστές» και «πατριώτες»..

«Ξανακόβουν τους διπλοκομμένους μισθούς! Ξανακόβουν τις τριπλοκομμένες συντάξεις!

Οι άνθρωποι είναι «σοσιαλιστές»!

Απόδειξη: Αν δεν ήταν «σοσιαλιστές», τις συντάξεις και τους μισθούς δε θα τα έκοβαν λίγο – λίγο. Αν δεν ήταν «σοσιαλιστές» δε θα έκοβαν τα λαϊκά εισοδήματα από τρίμηνο σε τρίμηνο.

Αν δεν ήταν «σοσιαλιστές» θα τα… καταργούσαν με τη μία! Μπαμ και κάτω! Για να τελειώνουμε!

Αλλά είπαμε, είναι «σοσιαλιστές»! Γι’ αυτό μας εκτελούν… με δόσεις!

Βάζουν το ένα χαράτσι πάνω στο άλλο!

Φορολεηλατούν!

Εφτασαν να φορολογούν το (μεικτό) μηνιάτικο των 350 ευρώ! Τίναξαν τον ΦΠΑ στο 23%! Απειλούν να κόψουν το ρεύμα σε χιλιάδες οικογένειες μέσα στο χειμώνα. Απειλούν ανέργους, απειλούν γέροντες, απειλούν παιδιά ότι θα τα αφήσουν στο κρύο και στο σκοτάδι, αν δεν πληρωθεί ο κεφαλικός φόρος μέσω της ΔΕΗ!

Είναι «νοικοκύρηδες»…

Απόδειξη: Ενώ έριξαν το αφορολόγητο στα 5.000 ευρώ, δηλαδή την ώρα που υπερδιπλασιάζουν το φόρο εισοδήματος για τον εργάτη και τον εξοντώνουν μέσω της εκτίναξης των έμμεσων φόρων, την ίδια ώρα στους βιομηχάνους μειώνουν κατά 5 ολόκληρες μονάδες το φορολογικό συντελεστή!

Διαλύουν ό,τι έχει απομείνει να θυμίζει Κοινωνική Πρόνοια. Εξουθενώνουν τους ηρωικούς εργαζόμενους στα «στεγνά» προγράμματα κατά των ναρκωτικών, διαλύουν και εξοντώνουν οικονομικά το ΚΕΘΕΑ, το «18 Ανω».

Ομως, είναι «άνθρωποι». Απόδειξη:

Οταν πρόκειται να συντηρήσουν σε κατάσταση εξάρτησης τη νεολαία, τότε διαθέτουν και «πρόγραμμα» και λεφτά για να μοιράζουν τημαστούρα ελεύθερα από τα νοσοκομεία!

Οσα σχολεία δεν τα έκλεισαν μέσω των «συγχωνεύσεων», τα άφησαν χωρίς δασκάλους και χωρίς βιβλία! Εφτασαν να κλείσουν το σχολείο κωφών παιδιών επειδή ήταν… κοστοβόρο!

Αλλά είναι «σωτήρες». Απόδειξη:

Μέσα στα δύο αυτά χρόνια του ξεκληρίσματος του ελληνικού λαού, έχουν μοιράσει με τη μορφή ρευστού «πακέτου» και εγγυήσεων πάνω από 108 δισ. ευρώ στους τραπεζίτες! Τα δάνεια ενός ολόκληρου… μνημονίου, τα δάνεια που πληρώνει ο λαός, δηλαδή, τα έχουν κιόλας ξεκοκαλίσει αυτοί που προκάλεσαν τα χρέη και τα ελλείμματα!

Την ανεργία τη βαφτίζουν… «εφεδρεία»! Το συμφέρον των πλουτοκρατών, της τάξης τους, το βαφτίζουν «εθνικό συμφέρον»! Την κόλαση για το λαό, την πτώχευση και την καταστροφή των εκατομμυρίων ανθρώπων του μόχθου, ανάλογα με την περίσταση τα βαφτίζουν: «Κούρεμα», «αναδιάρθρωση», «πιστωτικό γεγονός», «επαναδιαπραγμάτευση».Αλλά πίσω απ’ όλα αυτά και τα άλλα περί «ελεγχόμενης χρεοκοπίας», «συντεταγμένης χρεοκοπίας», «συντονισμένης χρεοκοπίας» δε βρίσκεται παρά ένα: Η ανεξέλεγκτη και ολοκληρωτική χρεοκοπία του λαού!

Είναι «πατριώτες». Απόδειξη:

«Αν δεν υπήρχε ο έλεγχος της τρόικας θα είχαμε ξοκείλει (…). Ευτυχώς που έχουμε τεθεί υπό έλεγχο»! Μας το ξεκαθάρισε ο κ. Βενιζέλος…»                           

 Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Ριζοσπάστης» 27/9/2011 σελ 39

Η νέα κατοχή στη Λιβύης

«Το ΝΑΤΟ θα μείνει στη Λιβύη όσο χρειαστεί» ενημέρωσε τον ΟΗΕ και τον κόσμο ο Ομπάμα. Είναι η συνήθης φράση του κάθε κατακτητή και η επισημοποίηση κάθε κατοχής.


Από την άλλη το νέο καθεστώς, για να νομιμοποιήσει την κατοχή που ανακοίνωσε ο Ομπάμα ανακοίνωσε ότι ο πόλεμος στη Λιβύη «θα κρατήσει χρόνια γιατί ο Καντάφι διαθέτει αρκετά όπλα και είναι διατεθειμένος να δώσει μακρόχρονη μάχη»! Ο Καντάφι θα είναι η αιτία όχι τα πετρέλαια και η κατοχή τους. Μπράβο τους αυτοί και αν είναι δωσίλογοι και Κουΐσλιγκ.

Τέλος, οι G8 για να υπερχρεώσουν την χώρα, συναντούνται τον ΟΗΕ προκειμένου να σχεδιάσουν το «πολιτικό και οικονομικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της Λιβύης και της αποκατάστασης της… δημοκρατίας»! Αυτό σηματοδοτεί τη σταδιακή μετατροπή της Λιβύης από χώρα με πλεονάσματα σε χώρα με χρέη! Οι δυτικοί θα εξάγουν χρέη και… δημοκρατία στην Λιβύη και θα εισάγουν από αυτή κέρδη και τζάμπα πετρέλαιο. Τα φούμαρα περί δημοκρατίας αφορούν την πρακτική τους σε Ιράκ, Αφγανιστάν (και στο Κόσσοβο) δεν χρειάζονται αποδείξεις, άλλωστε όπως εκεί, που δήθεν θα εμπεδώνονταν οι «δυτικές αξίες Δικαίου» και αντί αυτού νομιμοποιήθηκε η Σαρία, έτσι και στην Λιβύη πριν προλάβει να λαλήσει αλέκτωρ καταργήθηκε το κοσμικό δίκαιο του Καντάφι και διακηρύχθηκε στο προσχέδιο του νεόυ συντάγματος η Σαρία!


Όλα για την εδραίωση της κατοχής και της υποταγής το λαού γίνονται.

Ώρα για μέτωπο του εργαζόμενου λαού

Δεν χρειάζονται πλέον άλλες αναλύσεις «τεχνικού» χαρακτήρα για να καταλάβουμε ότι η κυβέρνηση, η τρόικα, το ΔΝΤ και το ντόπιο και ξένο τοκογλυφικό κεφάλαιο που υπερχρέωσαν τη χώρα και τώρα ζητάνε το κεφάλι του λαού επί πινάκι, μας οδηγούν σε συνειδητή πτώχευση. Πτώχευση που θα ακολουθήσει το «νόμιμο» ξεπούλημα κάθε πλουτοπαραγωγικής πηγής και την εκτίναξη του χρέους προς τους τοκογλύφους σε αιώνες αποπληρωμής. Όταν πια δεν θα έχουμε τίποτα να μας ληστέψουν εκτός από το μέλλον μας.

 Είναι ώρα για πολιτική δράση. Για δράση του εργαζόμενου λαού κατά των πολιτικών του κεφαλαίου. Για δράση όλων των εργαζόμενων τάξεων και στρωμάτων με πρωτοπόρα την εργατική τάξη η οποία δεν έχει κανένα λόγο να συμφωνήσει στον σφαγιασμό της και στον σφαγιασμό του λαού.

Όποιος έχει κριτήριο καταλαβαίνει ότι σε τέτοιους καιρούς οι πολιτικοϊδεολογικές διαφορές και οι διαφορετικές απόψεις υποχωρούν μπροστά το κύριο που είναι η σωτηρία του λαού από την πτώχευση και την καταστροφή. Οι ενδιάμεσες συμβιβαστικές λύσεις δεν είναι παρά οξυγόνο για το σύστημα να συνεχίσει την εγκληματική πολιτική του. Οι αυταπάτες τελείωσαν, οι άμεσες λαϊκές λύσεις είναι η μόνη διέξοδος.

Όποιος βλέπει καλά την κατάσταση δεν έχει καμία αμφιβολία ότι Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ Η ΛΥΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ. Και η αριστερή λύση περιλαμβάνει πλέον αναγκαστικά και την εθνική λύση αφού η σωτηρία του λαού, των εργαζομένων και της χώρας από ντόπιους και ξένους δυνάστες, ταυτίζεται με την ανατροπή και εκδίωξη της εξουσίας του κεφαλαίου, της αστικής τάξης, των ξένων δανειστών – τοκογλύφων, της ΕΕ, του ΔΝΤ ακόμη και του "μακριού χεριού" του κεφαλαίου, του ΝΑΤΟ.


Η τρέχουσα συγκυρία επιβάλει σε όλες τις λαϊκές τάξεις και στρώματα να παλέψουμε για ένα μέτωπο μέσα σε αρχές που άμεσα και μεσοπρόθεσμα επιδιώκουν:


• Τη απόκρουση των πολιτικών της άρχουσας τάξης, της ΕΕ και του ΔΝΤ και την ανατροπή όλων των ληστρικών συμφωνιών σε βάρος του λαού και της χώρας.


• Την αντιπαράθεση της λαϊκής αντίστασης στα σχέδια του κεφαλαίου.


• Την άρνηση του χρέους. Το χρέος αυτό είναι προϊόν ληστρικής τοκογλυφίας. Ούτε ένα ευρώ στους τοκογλύφους.


• Την άρνηση πληρωμής φόρων και τελών. Ούτε ένα ευρώ στη κυβέρνηση - εισπράκτορα των τοκογλύφων.


• Την έξοδο από την ΕΕ, τη ζώνη του ευρώ και όλους του πολιτικούς, οικονομικούς και στρατιωτικούς οργανισμούς που εξαρτούν και υποδουλώνουν το λαό και τη χώρα.


• Την επαναφορά όλων των δικαιωμάτων και κατακτήσεων που αφαιρέθηκαν από τους εργαζομένους και το λαό.


• Τον εργατικό έλεγχο και σε συνέχεια την εθνικοποίηση και κοινωνικοποίηση των τραπεζών, των ΔΕΚΟ και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων.


• Την λήψη άμεσων αντιμονοπωλιακών μέτρων και την επιβολή λαϊκού αντιμονοπωλιακού ελέγχου σε όλη την οικονομία.


• Την σχεδιασμένη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με την συμμετοχή των ζωντανών παραγωγικών δυνάμεων του τόπου με επί κεφαλής την εργατική τάξη.


• Την απαλλαγή του κράτους από την κυριαρχία της παρασιτικής πλουτοκρατίας και την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.


• Την κατάκτηση της εξουσίας των εργαζομένων και του λαού.


Δεν υπάρχουν σήμερα περιθώρια για λύσεις στα πλαίσια του καπιταλισμού. Δεν υπάρχουν περιθώρια για ενδιάμεσες συμβιβαστικές πολιτικές που αφήνουν την ουσία του καπιταλιστικού συστήματος άθικτη και αναμένουν σωτηρία από την ΕΕ ή άλλους ιμπεριαλιστές. Η μόνη λύση είναι ένα μέτωπο που θα ανατρέψει το σύστημα της εκμετάλλευσης και της υπερχρέωσης και θα εγκαθιδρύσει την εξουσία του εργαζόμενου λαού. Ένα μέτωπο που χωράνε όλοι όσοι αντιπαλεύουν τις εφαρμοζόμενες πολιτικές ανεξαρτήτως πολιτικών και ιδεολογικών πεποιθήσεων αλλά ένα μέτωπο με σαφείς πολιτικές θέσεις, αρχές και στόχους.

Όσο αυτή η εναλλακτική λύση θα γίνεται κτήμα του λαού τόσο θα ωριμάζει και η πραγματοποίηση της.

Η αρχή μπορεί να γίνει από το σπάσιμο των διαχωρισμών στα συλλαλητήρια για την άρνηση πληρωμών και την άρνηση του χρέους και των νέων μέτρων.

Πέστο όπως θέλεις, είναι φασισμός ηλίθιε…

Διαβάζω στο Indymedia (14/9/11) ότι η «Συνέλευση τη Κατάληψης» της ΑΣΟΕ απαγόρεψε κάθε κόμμα, παράταξη, ιδέα, αφίσα κλπ να κυκλοφορεί στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο!


Προς υλοποίηση της απόφασης οι καταληψίες, όπως ανακοίνωσαν στο site, έπαιξαν ξύλο με τους κνίτες προκειμένου να τους απαγορεύσουν να αναρτήσουν αφίσες της ΚΝΕ στο χώρο και στο τέλος κατέβασαν τις αφίσες!


Οι ίδιοι μας ανακοινώνουν τη «δημοκρατική» απόφασή τους: «η απόφαση του συντονιστικού της ασοεε είναι ξεκάθαρη: Οι κομματικές-παραταξιακές αφίσες δε χωράνε σε αυτό το χώρο και το ίδιο αποφασίστηκε και σήμερα. Οι κνίτες την πέσαν στους συντρόφους και παρόλο που ήταν καμιά 30αριά, κατάφεραν να φάνε ξύλο από 5 άτομα. Η φάση έληξε εκεί.
(….)
Συμπληρώνοντας πέρα από κάτι γρατζουνιές δεν χτύπησε κανείς σύντροφος, αλλά κάποιοι κνίτες μαζέψανε μπουκέτα στη μάπα».


Μπράβο τους! Αυτό που τους έμεινε από τη «νίκη» των 5 ηρώων «συντρόφων» κατά… 30 κνιτών (όπως στα αμερικάνικα έργα του Βιετνάμ και του Ράμπο!) είναι να πανηγυρίζουν για τα «μπουκέτα στη μάπα» των κνιτών. Ίσως αύριο πανηγυρίσουν και για τις σφαίρες στη καρδιά τους.


Πέστο όπως θέλεις, είναι φασισμός ηλίθιε…


Όποιες αποφάσεις, επιχειρήματα και δικαιολογίες να φέρουν από το παρόν ή από το παρελθόν για την πράξη τους, πέστο όπως θέλεις, είναι φασισμός!


Μιλάμε για φασισμό με ηθικίστηκες θεωρίες περί αναξιόπιστων κομμάτων και παρατάξεων (πάντα της Αριστεράς). Σύμφωνα με αυτές, όποιος βαφτίσει τους δικούς του σκοπούς καλούς και ηθικούς δικαιούται να απαγορεύσει κάθε άλλη οργανωμένη άποψη!!! Οι δημόσιοι χώροι γίνονται χώροι ιδιωτικής απαγόρευσης!


Αυτή η φασιστική ηθικολογία κυριαρχούσε κάποτε προχουντικά για να μπορέσει η χούντα (και παλιά ο Μεταξάς) να επιβάλει την γενική απαγόρευση κάθε κόμματος και ιδέας και να καταργήσει την ίδια τη δημοκρατία. Τα ίδια περίπου επιχειρήματα χρησιμοποιήθηκαν: έξω τα κόμματα από την κοινωνία, κάτω ο παλαιοκομματισμός και η φαυλοκρατία, έξω ο κομουνισμός κλπ. Γιατί, κακά τα ψέματα. Ότι και να λένε οι κάθε λογής απολογητές, τα κόμματα, οι παρατάξεις, τα ψηφοδέλτια, η ελεύθερη κίνηση ιδεών σε όλους τους δημόσιους και κοινούς χώρους, είναι συστατικά στοιχεία και θεσμοί της αστικής δημοκρατίας. Χωρίς αυτά όπως και να ονομάσεις το σύστημα, όσες ηθικές και «λογικές» δικαιολογίες να φέρεις, απλά είναι φασισμός.


Τώρα τα νέα "φυντάνια" στα πανεπιστήμια υλοποιούν τις επιθυμίες της φράου Άννα στην Παιδεία. Αυτή έβαλε στο πανεπιστήμιο τους μπάτσους πετώντας έξω το άσυλο με ηθικίστηκες δικαιολογίες και αυτοί επέβαλλαν τη δικτατορία της απαγόρευσης ιδεών κομμάτων και παρατάξεων πάλι με ηθικίστικες δικαιολογίες και με φανταστικές αυτό-δικαιώσεις των απόψεών τους.


Κάποιοι θα τα μεταφέρουν στα συνδικάτα, στους ΟΤΑ και σε κάθε χώρο συνάθροισης και συνέλευσης. Στη ΛΣ του Συντάγματος ισχύει η απαγόρευση από την αρχή. Στην πλατεία Αγ, Παντελεήμονα δεν το συζητάμε, κάθε άλλη άποψη είναι άκρως επικίνδυνο να εκφραστεί. Στις επιχειρήσεις ήδη εφαρμόζεται η ιδιωτική δικτατορία του εργοδότη από χρόνια. Στα σχολεία η Διαμαντοπούλου εξέδωσε ειδική διαταγή απαγόρευσης να πλησιάζουν στα σχολεία κόμματα, ιδέες και πολιτικοί, και να γίνονται πολιτικές συζητήσεις (πλην των ύμνων στις κυβερνητικές πολιτικές), στις υπηρεσίες το ίδιο.


Παρότι η καπιταλιστική-αστική κοινωνία είναι χωρισμένη σε τάξεις και στρώματα, ανταγωνιστικά μεταξύ τους, τα οποία εκφράζονται αντίστοιχα στην αστική δημοκρατία με κόμματα παρατάξεις, συνδικάτα και ιδεολογίες, στα πανεπιστήμια, που είναι ένα μικρό αλλά πλήρες αντίγραφο αυτής της κοινωνίας, απαγορεύεται η οργάνωσή της κατά το πρότυπό της αστικής δημοκρατίας. Δεν είναι αντίφαση, είναι ο έρπων φασισμός σε μικροεπίπεδο. Μέχρι να γίνει μεγάλος.


Αν σταδιακά όλα τα τμήματα της αστικής δημοκρατίας καταληφθούν από παρόμοιες φασιστικές ιδέες και απαγορεύσεις, τότε απέχουμε ένα βήμα από τον φασισμό σε όλη την κοινωνία.


Πέστο όπως θέλεις, είναι φασισμός ηλίθιε…

Για το ρεύμα σας ρε γαμώτο….

Μας κόβουν το ρεύμα αν δεν πληρώσουμε το νέο χαράτσι

Κάποιοι φίλοι στο διαδίκτυο, μέσα στη θολούρα και τον θυμό τους, αντί να σκεφτούν συλλογικά και να δουν πως θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα στη ρίζα του, άρχισαν να κάνουν ατομικά σχέδια μη πληρωμής και ατομικές τεχνικές παρεμπόδισης της διακοπής ρεύματος. Δεν καταλαβαίνουν ότι το κράτος δεν κολλάει σε ατομικούς λεονταρισμούς και σε τσακίζει όπως το τρακτέρ τη μόνη καλαμιά στον κάμπο.

Το πρόβλημα είναι πολιτικό και συλλογικό, όχι ατομικό ή τεχνικό. Δεν αντιμετωπίζεται με ατομικές ενέργειες αλλά με συλλογικές. Δυστυχώς, αυτοί που επί δεκαετίες ξευτέλιζαν κάθε συλλογική οργάνωση και προωθούσαν τον άκρατο ατομισμό τώρα δρέπουν τα κέρδη τους. Μας κόβουν το ρεύμα και ακόμη δεν έχουμε ξεκουνίσει, περιμένουμε κάποιον «άλλον», σωτήρα, δεν έχουμε βγει στους δρόμους, δεν έχουμε πάει στα συνδικάτα, στα κόμματα της Αριστεράς, στις διαδηλώσεις, δεν κάνουμε ούτε καν επιτροπές γειτονιάς για τέτοια και άλλα φορολογικά και κοινωνικά θέματα , τέλος πάντων οπουδήποτε θα μπορούσαμε να αντιδράσουμε συλλογικά αλλά κάνουμε τους έξυπνους, ξαναβρίζουμε τα κόμματα της Αριστεράς και τα συνδικάτα, που θα μπορούσαν να οργανώσουν κάτι αποτελεσματικό και μετά απορούμε πως και γιατί μας κόβουν το ρεύμα, μας βάζουν ατελείωτους φόρους, μας κόβουν τους μισθούς και την ασφάλιση και στο τέλος μας κόβουν και τον κώλο με τον οποίο καθόμαστε στον καναπέ. Ας μη μοιρολογάμε είμαστε άξιοι της τύχης μας. Με τέτοια μέτρα και να μη κουνιέται φύλλο;;;;!!!!

Άϊ στο καλό πια, σας παίρνουν και το σπίτι και δεν το καταλαβαίνετε αλλά πιθανόν κάποιοι να τρέμετε ακόμη μήπως έρθουν οι… κομμουνιστές και σας πάρουν το σπίτι και την κατσίκα ….

(Εξαιρούνται οι παρόντες μαχητές με οποιοδήποτε μέσο – μιλάμε για την τεράστια πλειοψηφία που στενάζει αλλά δεν ξεκουνάει…)

ΥΓ 1 Χαίρομαι πολυ βλέποντας τους κωφούς να κάνουν διαδήλωση στο υπ Οιοκονομικών. Αυτοί μάλλον ακούν πολύ περισσότερο απο τα κωφάλλαλα του καναπέ!

ΥΓ 2 Χθες, 14/9/11, ομάδα συνδικαλιστών μικρομεσαίων μπήκε δυναμικά σε γραφείο της ΔΕΗ και απαίτησε επανασύνδεση ρεύματος για ένα συνεργείο αυτοκινήτου. Τρόμαξαν και άρχισαν να είναι όλοι ανευθυνοϋπεύθυνοι. Αν αυτό γινόταν επί 100 ή επί 1000;;; για σκεφτείτε το! Δεν λέω να έχετε οργανωθεί σε κόμματα αλλά έστω για το ρεύμα σας ρε γαμώτο….

Όταν το κεφάλαιο υιοθετεί "ουτοπικές" μορφές σοσιαλισμού

Διαβάζουμε στο γνήσιο τέκνο της άρχουσας τάξης και παιδί του ΔΟΛ, στο in.gr, ένα αφιέρωμα στην «Οικονομία της Αλληλεγγύης» με οδηγίες μάλιστα και πως θα την εφαρμόσουμε. Κάτι σαν την οικονομία των φτωχών που δίνει λύση στη φτώχεια του και στην κρίση χωρίς αντίσταση στο σύστημα και κυρίως χωρίς να χρειάζεται καμία κοινωνική και πολιτική επανάσταση!

Στις πιο άγριες νεοφιλελεύθερες στιγμές του καπιταλισμού και τις κρίσης του, την ώρα που όλα τα φερέφωνα του κεφαλαίου προβάλλουν με λύσσα κάθε αντεργατικό και αντιλαϊκό σχέδιο της κυβέρνησης και του διεθνούς κεφαλαίου, το in.gr διάλεξε να μας προβάλει την οικονομία της αλληλεγγύης, ή αλλιώς την «κοινωνική οικονομία». Μοιάζει με προώθηση μορφών ουτοπικού σοσιαλισμού μέσα στον καπιταλισμού, δηλαδή μια μορφή παραπλάνησης των μαζών για την ουσία της κρίσης και τους τρόπους εξόδου από αυτή.

Φυσικά δεν ανακάλυψε το in.gr την κοινωνική οικονομία ή της αλληλεγγύης. Οι ιδέες αυτές κυκλοφόρησαν χύμα στις πλατείες και στις Λαϊκές Συνελεύσεις της «αμεσοδημοκρατίας». Εκεί οι ιδέες αυτές περίσσευαν μπλεγμένες με τις ιδέες της αυτοοργάνωσης, της αυτοδιαχείρισης και της «αναχώρησης» από αυτόν τον φρικτό κόσμο του καπιταλισμού με ταυτόχρονη μετάβαση στον ιδανικό κόσμο του ουτοπικού σοσιαλισμού της αυτονομίας, της οικολογίας, των άμεσων ανταλλαγών πράμα με πράγμα, της γεωργίας, των συνεταιρισμών κλπ. Κάποιοι μάλιστα μιλούσαν και για χρήμα «μη χρήμα».

Ακούσαμε μάλιστα όλες τις μορφές της «οικονομίας της αλληλεγγύης» να μας τις αναπτύσσει και να μας μεταφέρει την πείρα της εφαρμογής τους στην Καταλωνία μια απεσταλμένη Καταλανή στις 3/9/11 στην ΛΣ της πλατείας Συντάγματος.  Οι εκεί ομοϊδεάτες της αμεσοδημοκρατίας της πλατείας Συντάγματος τις εφαρμόζουν ήδη με επιτυχία, χλευάζουν την κρίση και τον καπιταλισμό και οι εδώ ομοϊδεάτες δεν έχουν παρά να τις εφαρμόσουν! Δεν ήταν μάλιστα λίγοι εκείνοι που έκαναν κριτική στην ΛΣ που δεν άνοιξε αυτό το κεφάλαιο και δεν έθεσε σε εφαρμογή αυτές τις ιδέες.

Φυσικά δεν πρόκειται για καμιά λύση απέναντι στη καπιταλιστική κρίση, για κανέναν σοσιαλισμό ούτε καν ουτοπικό αλλά για μια άκρως επικίνδυνη μετατροπή της φτώχειας και των συνεπειών της κρίσης σε ατομική υπόθεση καλοσύνης και ανθρώπινης αλληλεγγύης, ώστε αντί να αντισταθούμε στο σύστημα πολιτικά, «αναχωρούμε» από αυτό και το αφήνουμε στην ησυχία του μοιράζοντας αλληλέγγυα τη φτώχεια που μας χάρισε.

 Το ότι ένα όργανο του κεφαλαίου ανέλαβε εργολαβικά να μας προσφέρει τα αγαθά της αλληλέγγυας οικονομίας επαρκεί για να καταλάβει κανείς τι κρύβεται πίσω από αυτή την προβολή. Κρύβεται ο πλήρης έλεγχος αυτών των μορφών από το κεφάλαιο παρότι φαίνονται να είναι «αντικαπιταλιστικές» (!) ακριβώς στον αντίποδα του συστήματος.

Για να μην έχουμε αυταπάτες παρουσιάζουμε παρακάτω μερικά αποσπάσματα από την ανακοίνωση του in.gr.

«Σε μια δύσκολη οικονομική περίοδο, με πολλούς συμπολίτες μας να αγγίζουν και να ξεπερνούν τα όρια της φτώχειας, η κάλυψη των βασικών αναγκών γίνεται ένα δυσβάσταχτο πολλές φορές βάρος.

Πώς να αντιμετωπίσει κανείς την έλλειψη σε τρόφιμα ή σε ρούχα, το φροντιστήριο των παιδιών, τη φύλαξη τους ή κάποιες ανάγκες που μπορεί να μη βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των αναγκών είναι όμως απαραίτητες , όπως για παράδειγμα μια λογιστική ή νομική εργασία.

Η οικονομία της Αλληλεγγύης ή για να ακριβολογούμε η Κοινωνική Οικονομία μπορεί να αποτελέσει μια λύση, στην προσπάθεια επιβίωσης χωρίς ή με λίγα χρήματα. Σε αυτή αναφέρεται και το αφιέρωμα του in.gr, επιχειρώντας να δείξουν ότι η αλληλεγγύη, η αυτοργάνωση και η συμμετοχή μπορεί να αποτελέσουν μια διέξοδο.

Όχι μόνο για τις ομάδες που δοκιμάζονται από την οικονομική κρίση αλλά και για τις ομάδες που επιλέγουν να υιοθετήσουν έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής, που ξεφεύγει από τα στενά όρια της μαζικής παραγωγής και της υπερκατανάλωσης.

Που επιλέγουν να αγοράσουν προϊόντα και υπηρεσίες για να καλύψουν απλά τις ανάγκες τους, για τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί μέθοδοι και προσεγγίσεις φιλικές προς το περιβάλλον, με κόστος όσο το δυνατόν πιο ακριβοδίκαιο για τον παραγωγό αλλά και τον παραλήπτη. Που επιλέγουν να είναι πολίτες και όχι καταναλωτές.

Η κοινωνική οικονομία διακρίνεται για αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά. Τη δημοκρατική οργάνωση, τη κάλυψη των αναγκών, την υιοθέτηση ενός αξιακού συστήματος που την ξεχωρίζει από την εμπορευματική οικονομία, η οποία στοχεύει στο κέρδος και στη μεγέθυνση, την αλληλεγγύη που επιδεικνύουν οι συμμετέχοντες, και το σεβασμό προς το περιβάλλον.

Μπορεί να χωριστεί σε δύο κομμάτια, τη θεσμοθετημένη, που αναφέρεται σε σωματεία , συνεταιρισμούς, κοινωνικές επιχειρήσεις και την άτυπη, που αναφέρεται σε πρωτοβουλίες πολιτών ή κοινωνικών ομάδων, που πειραματίζονται με τη χρήση εναλλακτικών νομισμάτων, τον εθελοντισμό, την ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών και άλλες μορφές.

Ξεκινώντας από τη Βραζιλία και την Αργεντινή, καταγράφουν τις ήδη πετυχημένες προσπάθειες, τις αποτυχίες και τα λάθη, αντλούν παραδείγματα από την Ευρώπη και εστιάζοντας στην Ελλάδα, αποτυπώνουν τις πρώτες προσπάθειες που έχουν αντέξει στο χρόνο αλλά και αυτές που τώρα γεννιούνται και διαμορφώνονται.

Τέλος, προτρέπουν τους αναγνώστες του αφιερώματος να συμμετέχουν με ιδέες και προτάσεις, ακολουθώντας το πνεύμα της Κοινωνικής Οικονομίας.»

Σημείωση: Ο κάθε αναγνώστης θα καταλάβει αμέσως την παγίδα που στήνεται πίσω από τέτοια εγχειρήματα που ανακαλούνται τώρα στην κρίση για να αλλοιώσουν συνειδήσεις και μετά να έχουν την ίδια τύχη που έχουν πάντα στον καπιταλισμό. Και μόνο τη προβολή των συνεταιρισμών να σκεφτούμε που επί δεκαετίες αποτέλεσαν το κόκκινο πανί για το συγκρότημα του ΔΟΛ αρκεί να καταλάβουμε γιατί τώρα τους προβάλει ως… «κοινωνική οικονομία»! Προβάλλοντας μάλιστα ότι η κοινωνική οικονομία υλοποιεί την δημοκρατική οργάνωση την ώρα που η δημοκρατία τσαλαπατιέται σε όλα τα επίπεδα αρκεί για να καταλάβουμε το δούλεμα.

Για να εξηγούμαστε, φυσικά ο εργαζόμενος λαός (εργατική τάξη, αγρότες, μικρομεσαίοι) πάντα αναπτύσσει μορφές αλληλεγγύης με συνεργατική οικονομική μορφή (συνεταιρισμοί όχι όπως αυτοί με μορφή ΑΕ που επιτάσσει το θεσμικό πλαίσιο). Αναπτύσσει επίσης την κοινωνική και ανθρώπινη αλληλεγγύη. Αυτές οι μορφές όμως δεν μπαίνουν στην υπηρεσία του κεφαλαίου ούτε πολύ περισσότερο είναι μορφές που έμμεσα το απαλλάσσουν από το να πληρώσει για την κρίση.

Αντιθέτως είναι μορφές – πολιτικά σχολεία διαπαιδαγώγησης στην μάχη για την ανατροπή του καπιταλισμού και εντάσσονται σε αυτό το ενεργό αντιμονοπωλιακό μέτωπο. Κάτι τέτοιο θα έκανε το in.gr και τον ΔΟΛ να βγάλουν σπυράκια! Γι αυτό με το αφιέρωμα, εκτός των άλλων, προσπαθεί να προλάβει μη τυχόν και κάποιοι από τους αγανακτισμένους ξεφύγουν από την καθοδήγηση και εντάξουν κάποιες από αυτές τις μορφές όχι στο μοίρασμα της φτώχειας και στην αναχώρηση αλλά στο μέτωπο της ανατροπής του κεφαλαίου. Αυτό είναι που τους ενδιαφέρει και όχι καμιά οικονομία της αλληλεγγύης και της κοινωνικής οικονομίας.

Ποιος Σεπτέμβρης;

Βλέποντας τα μέτρα να περνούν

 Το κείμενο «Πες αλεύρι; Ο Σεπτέμβρης σε… γυρεύει»!!! γράφτηκε και αναρτήθηκε στο http://aristeripolitiki.blogspot.com/2010/08/blog-post_23.html στις 23/8/10 για να κτυπήσει τα καμπανάκια της οργανωτικής γύμνιας της Αριστεράς και όχι μόνο, αλλά κυρίως τον μεσσιανισμό που αναπτύχθηκε από κάποιες μικροαστικές συνειδήσεις ότι τον Σεπτέμβρη (του 2010) θα γίνει κάποιο θαύμα(!) και ο λαός ως δια μαγείας θα ξεσηκωθεί και θα πάρει παραμάζωμα την κυβέρνηση, την τρόικα και το μνημόνιο και έτσι απλά ο λαός θα απαλλαχτεί οριστικά από τα βαριά δεσμά του χρέους και της εξάρτησης από το ντόπιο και διεθνές τοκογλυφικό κεφάλαιο.

Τον τελευταίο καιρό ένοιωθα σαν εφιάλτη να με τριγυρίζει το ίδιο κείμενο. Διάβαζα και πάλι στο f/b διάφορα μεσσιανικά κείμενα για τις 3 Σεπτέμβρη, για την ΔΕΘ κλπ και ο εφιάλτης μεγάλωνε. Δεν κρύβω ότι επηρεάστηκα πολύ στην αρνητική στάση μου και από την άλλη μικροαστική αντίληψη που ξαφνικά παράχθηκε με το «κίνημα των πλατειών» η οποία καλλιέργησε την φρούδα ελπίδα και εξίσου μικροαστική αυταπάτη στις μάζες, ότι μπορούν «να τους διώξουν» αρκεί να δηλώνουν αγανακτισμένοι και να διαμαρτύρονται στις πλατείες.

Παρόμοια ήταν και το κείμενο της ανάρτησης «Ο μεσσιανισμός του Σεπτέμβρη και η σκληρή πραγματικότητα» με διαπιστωμένες δυστυχώς τις προβλέψεις.

Ο εφιάλτης είχε μια σημαντική αιτία: χωρίς οργάνωση δεν πετυχαίνεις τίποτα. Ξαναδιαβάζοντας τα κείμενα προσπάθησα να δω τι έγινε από αυτά που είναι προϋποθέσεις ενός μαζικού λαϊκού κινήματος που έχει την απαίτηση να διώξει μια εξουσία και να εγκαταστήσει τη δική του στη θέση της.

 

Αντί όμως να το αναλύω εγώ ο αναγνώστης μπορεί να κάνει τις δικές του εκτιμήσεις και να δει γιατί και στο φετινό Σεπτέμβρη με τόσα και τόσα μέτρα και μετά από δύο χρόνια απίστευτης λεηλασίας και εξευτελισμού, ο λαός και ιδίως η εργατική τάξη παραμένει στα ίδια, όπως έδειξαν και οι διαδηλώσεις για την Παιδεία και στην ΔΕΘ, την ώρα που εξαγγέλλονταν νέα μέτρα ληστείας του λαού.

«Πες αλεύρι; Ο Σεπτέμβρης σε… γυρεύει»!!!

Καλό… Σεπτέμβρη…

Από πείρα λέω πως ό,τι έσπειρες θα θερίσεις… Τα από τον ουρανό θαύματα διάσωσης λαών όχι μόνο τελείωσαν αλλά δεν υπήρξαν ποτέ. Η θεολογία του Σεπτέμβρη με προβληματίζει.

Όλο αυτό το διάστημα γίνεται με τεράστια προπαγανδιστική πάλη για το κέρδισμα των συνειδήσεων. Τα μέσα της άρχουσας τάξης με μαεστρία πέρασαν όλα τα μέτρα σαν φυσικό επακόλουθο των ένοχων αμαρτιών μας. Πολλοί είναι αυτοί που νομίζουν ότι καλά τους κάνουν και τους κόβουν τους μισθούς και τις συντάξεις….!!!! Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί τέτοιοι, κυρίως όταν πρόκειται για μέτρα σε βάρος των «άλλων»!

Σε αυτή τη μάχη είδαμε καλά την Αριστερά; Την είδαμε να αντιπαρατάσσει στην προπαγανδιστική επίθεση της ολιγαρχίας, της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και των καναλιών του κεφαλαίου, την οργανωτική μάχη και τη γνωστή σε όλους πρακτική, γειτονιά τη γειτονιά, πόρτα-πόρτα, μαγαζί το μαγαζί, από τόπο σε τόπο δουλειάς; Είδαμε μεγάλες πρωτοβουλίες απελευθέρωσης των μαζών από μια κακόμοιρη καταγγελιολογία;

Νομίζουμε ότι το πολιτικό και οργανωτικό κενό της Αριστεράς θα καλυφθεί από τον αυθορμητισμό των μαζών έτσι ως από μηχανής θεός; Δεν ξέρουμε ότι ο αυθορμητισμός γιγαντώνεται και βρίσκει έδαφος να μετατραπεί σε πολιτική δύναμη αλλαγής μόνο όταν υπάρχει η οργανωμένη δύναμη αλλαγής, αλλιώς καταλήγει σε ένδοξο αδιέξοδο, όπως ο Δεκέμβρης του’08;

Όπως στρώσαμε έτσι θα κοιμηθούμε! Και αν δεν καταλάβουμε ότι μπροστά μας έχουμε όχι έναν Σεπτέμβρη αλλά πολλούς Σεπτεμβρίους και δουλειά βάθους με εντελώς νέα δεδομένα, ο Σεπτέμβρης που έρχεται θα είναι ένας θρίαμβος της άρχουσας τάξης και της προπαγάνδας της. Ας μην έχουμε αυταπάτες.

Αν δεν σώσουμε εμείς με αγώνες τον εαυτό μας κανείς δεν θα μας σώσει, ούτε ο… θεός «Σεπτέμβρης»!

Όσο και αν κάποιος έχει «αγάπες» με το ΚΚΕ παραθέτω ένα απόσπασμα από την ημερίδα που έκανε για τη κρίση στις 14/5/09, όταν πολλοί δεν είχαν αντιληφθεί ακόμη τον χαρακτήρα της κρίσης και το είδος των αντιδράσεων που έπρεπε να κάνει η εργατική τάξη, ο λαός και η Αριστερά. Δεν λέω τι έκανε αλλά μόνο τι επεσήμανε

«Δεν μπορεί να προβλεφθεί εάν η σημερινή ή η αυριανή οικονομική κρίση θα οδηγήσει με άμεσο τρόπο στη διαμόρφωση συνθηκών που θα θέσουν στην ημερήσια διάταξη το καθήκον της επαναστατικής ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας. Μπορούμε όμως αναπόφευκτα να προβλέψουμε την όξυνση της ταξικής πάλης το επόμενο διάστημα. Εισερχόμαστε, δηλαδή, σε μια νέα φάση της ταξικής πάλης με διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά της προηγούμενης περιόδου. Όσο μακρόχρονη και να είναι αυτή, οι διεργασίες που συντελούνται είναι σημαντικές και μπορεί να επιδράσουν στη σταθερότητα του καπιταλιστικού συστήματος».

Νομίζω ότι όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι «Εισερχόμαστε σε μια νέα φάση της ταξικής πάλης με διαφορετικά χαρακτηριστικά…» και μακροχρόνιες διαδικασίες και διεργασίες.

Αυτός θα είναι ο χαρακτήρας του νέου «Χειμώνα» που θα διανύσουμε αρχίζοντας από τον Σεπτέμβρη. Η δουλειά τώρα αρχίζει! Είμαι αισιόδοξος μόνο γιατί «η δουλεία τώρα αρχίζει». Και θα «γίνει». Με νέες δυνάμεις, νέους ανθρώπους, νέα οράματα. Όλα νέα, παραγωγή της κρίσης. Δεν έχω αισιοδοξία του ουρανού αλλά της πρακτικής που θα κάνουμε. Αυτή ανοίγει και τους ουρανούς.

Καλό… Χειμώνα…»

Στις 12 Σεπτέμβρη 2010 έκανα νέα ανάρτηση με τίτλο «Ο μεσσιανισμός του Σεπτέμβρη και η σκληρή πραγματικότητα»  http://aristeripolitiki.blogspot.com/2010/09/blog-post_12.html στην οποία μεταξύ άλλων έγραφα:

«Πολλοί ήταν αυτοί που προφήτευαν ότι ο Σεπτέμβρης θα ήταν μια λαϊκή θύελλα κατά της κυβέρνησης και του μνημονίου. Ο Σεπτέμβρης της ανατροπής! Σταδιακά ο Σεπτέμβρης λάμβανε μεσσιανικές διαστάσεις. Μικροαστικές - ιδεαλιστικές αντιλήψεις αντικατέστησαν τις διαλεκτικές λογικές για τις κοινωνικές αλλαγές με δυναμικές οργανώσεις και κινητοποιήσεις που και η ιστορία διδάσκει αφειδώς. Περίπου πέρασε η ιδέα να καθίσουμε στο καναπέ ή στην αμμουδιά των διακοπών και να δουν ο ΓΑΠ, η ΕΕ και το ΔΝΤ τι θα τους κάνει ο… Σεπτέμβρης. Πολλοί υπολόγισαν ότι ένας θεϊκός Σεπτέμβρης δουλεύει γι αυτούς και θα έρθει να τους ελευθερώσει από τον κατηρραμένο όφι του Μνημονίου! Οποία αυταπάτη!

Έχω από καιρό επισημάνει τον κίνδυνο μιας μεσσιανικής αντίληψης για τις κοινωνικές εξελίξεις του τύπου: «Οι άλλοι θα μας σώσουν»! Εξίσου έχω τονίσει πολλές φορές τη φράση «κανείς δεν θα μας σώσει αν δεν σώσουμε τον εαυτό μας». Αυτό ισχύει στο πολλαπλάσιο για το λαό, την εργατική τάξη και την Αριστερά.

 (…)

Ο Σεπτέμβρης της ανατροπής δεν θα έρθει ποτέ αν δεν τον φέρουμε εμείς. Και μπορούμε να τον φέρουμε μόνο με την σε βάθος οργάνωση των μαχητικών δυνάμεων με νέες δυνάμεις, με νέες γενιές αγωνιστών, άφθαρτες από τα λάθη του παρελθόντος και έτοιμες να ξεπεράσουν σε ηρωισμό το παρελθόν.

Οργάνωση λοιπόν στη βάση, στα συνδικάτα, στις γειτονιές, στο τόπο δουλειάς, στο δρόμο, ακόμη και στο καφενείο που πρέπει επί τέλους να ξαναγίνει τόπος πολιτικής και όχι πρέφας. Η ιστορία μας δίνει και την ευκαιρία και το χρόνο. Εμείς θα τον αξιοποιήσουμε;

Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα αυτά και τα καθήκοντά μας.»

Δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι και σήμερα να επαναλάβουμε την αναγκαιότητα όλων των περσινών επισημάνσεων. Αν δεν ξεκινήσει οργανωτική δουλειά βάθους σε όλες τις λαϊκές τάξεις και κυρίως στην εργατική τάξη θα περάσουμε πολλούς Σεπτέμβριους βλέποντας τα μέτρα να περνούν!

ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΙΣ 10.9.2011

ΝΕΟΙ, ΓΕΡΟΙ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΕΡΓΑΤΕΣ, ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ , ΠΑΙΔΙΑ, ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΠΑΡΩΝ!

Στην Αίγυπτο οι ελπίδες διαψεύδονται

Η είδηση στις 10/9/2011 λέει:

Εκατοντάδες Αιγύπτιοι γκρέμισαν την Παρασκευή 9/9, τον τοίχο που έστησαν οι Αρχές της χώρας μπροστά στην πρεσβεία του Ισραήλ στο Κάιρο. Παράλληλα πολλές χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν και πάλι στην πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο για την πραγματοποίηση συγκέντρωσης διαμαρτυρίας, η οποία αποσκοπεί να ασκήσει πιέσεις στον στρατό που βρίσκεται στην εξουσία να τηρήσει τις δεσμεύσεις του για μεταρρυθμίσεις και εκδημοκρατισμό.

Η Αστυνομία είχε χτίσει τον τοίχο μετά από επεισόδια όπου διαδηλωτές προσπάθησαν να μπουν στο κτίριο, σε διαμαρτυρία για το θάνατο πέντε Αιγύπτιων συνοριοφυλάκων, για τους οποίους το Κάιρο επέρριψε την ευθύνη στο Ισραήλ.

Η διαδήλωση στην πλατεία από όπου ξεκίνησε η αιγυπτιακή εξέγερση που οδήγησε στην ανατροπή του Χόσνι Μουμπάρακ στις 11 Φεβρουαρίου έγινε κατόπιν αιτήματος κοσμικών και αριστερών οργανώσεων, κυρίως κινημάτων νέων.

Τη διαδήλωση μποϊκοτάρει η οργάνωση Αδελφοί Μουσουλμάνοι και άλλα ισλαμιστικά κινήματα.

«Κανένα από τα αιτήματα της επανάστασης δεν έχει υλοποιηθεί» δήλωσε ένας 38χρονος διαδηλωτής.

«Δεν αξίζει στον αιγυπτιακό λαό να ξεχαστούν οι υποσχέσεις της επανάστασης» σημείωσε παράλληλα ο πνευματικός που θα τελούσε την προσευχή της Παρασκευής στην πλατεία.

Ο στρατός αναγνωρίζει σε ανακοίνωσή του «το δικαίωμα στην ειρηνική διαδήλωση», αλλά προειδοποιεί ότι θα απαντήσει σε κάθε χρήση βίας «με τη μεγαλύτερη σοβαρότητα και τη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα».

Διδάγματα

Στην πραγματικότητα παρά το μπλέξιμο εθνικών και εσωτερικών πολικών θεμάτων, η ουσία είναι μια. Η αιγυπτιακή επανάσταση έχει καπελωθεί από τον στρατό και από την ίδια εξουσία που πριν εκπροσωπούσε ο Μουμπάρακ. Και φυσικά δεν πρόκειται να αναγνωρίσει κανένα δικαίωμα στον λαό που εξεγέρθηκε και με κέντρο τη πλατεία Ταχρίρ κατάφερε να γκρεμίσει την παλιά πολιτική εξουσία.

 Αυτά που γίνονται στην Αίγυπτο είναι διδακτικά για όλους. Γιατί τα ίδια θα γίνουν και στην Λιβύη, στην Τυνησία, ακόμη και στην Υεμένη και Συρία αν ανατραπούν οι σημερινοί ηγέτες. Η άρχουσα τάξη θα επανέλθει με άλλο προσωπείο, στην αρχή φιλολαϊκό και όσο θα πλησιάζει ο καιρός να γίνουν πράξη τα αιτήματα των διαδηλωτών θα μετατρέπεται σε εξίσου, αν όχι χειρότερη, όπως βλέπουμε στην Αίγυπτο και θα δούμε στην Λιβύη, από την προηγούμενη.

 Το δίδαγμα είναι ένα και τα γράψαμε ήδη από τις 28/1/2011:

http://aristeripolitiki.blogspot.com/2011/01/blog-post_28.html  

«Θα καπελωθεί και ο Αιγυπτιακός λαός;»

«Έχουμε τονίσει και στη περίπτωση της Τυνησίας, αυτό που τίθεται τώρα στη Αίγυπτο και θα τεθεί αύριο σε πολλές χώρες, της Ελλάδας μη εξαιρουμένης. Μετά την εξέγερση και την ανατροπή τι; Είναι ένα πολύ σοβαρό ερώτημα γιατί αν δεν υπάρχει το «τι» αργά ή γρήγορα θα επανακάμψουν με άλλη μορφή οι ίδιες δυνάμεις στην εξουσία.

(…)

Είναι ιστορικά διαπιστωμένο ότι αν δεν έχει ο λαός ένα εναλλακτικό κέντρο εξουσίας και εναλλακτικό πολιτικό πρόγραμμα εξουσίας, το αδιέξοδο κάθε εξέγερσης είναι προδιαγεγραμμένο.

 Στην Αίγυπτο όπου όλες οι πολιτικές ηγεσίες της Αριστεράς έχουν εξοντωθεί, ο λαός που εξεγείρεται δεν έχει προοδευτική πολιτική ηγεσία. Έτσι κινδυνεύει ή να πέσει στα νύχια της μονοπωλιακής κοσμοπολίτικης αστικής τάξης που στηρίζεται στον ιμπεριαλισμό ή στα νύχια της ντόπιας αστικής τάξης που την εκφράζουν κατά βάση οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και οι ισλαμιστές που θέλουν να πάρουν εκδίκηση για το χαμένο πλούτο που τους έκλεψαν οι άλλοι.»

 Δεν είχαμε κάνει καθόλου λάθος τότε. Το βλέπουμε άλλωστε να γίνεται πράξη. Ακόμη και για τον ρόλο των «Αδελφών Μουσουλμάνων δεν αμφιβάλαμε. Τον βλέπουμε και αυτόν.

 Για όσους τρέφουν ελπίδες ότι μπορεί να διώξουν τον Γ. Παπανδρέου φωνάζοντας μόνο «να φύγει» και περιμένουν έναν άλλον «καλό» στη θέση του και δε θέτουν οι ίδιοι θέμα εξουσίας και συστήματος για λογαριασμό του λαού και της εργατικής τάξης, απλά τους λέω θα διαψευστούν οικτρά. Το παράδειγμα της Αιγύπτου διδάσκει.