Όταν η ιστορία αποκαλύπτει ανατριχιαστικές
αλήθειες.
Ιμπεριαλιστές. Αυτοί που υμνούν σε όλους του
τόνους τη δημοκρατία και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων!
Πριν ακόμη λήξει ο Β'ΠΠ (Μάιος 1945)
ετοίμαζαν τον Γ'ΠΠ κατά της τότε συμμάχου τους ΕΣΣΔ!
Για να πετύχουν εκεί που απέτυχε ο Χίτλερ
παρά τις πλάτες που του έβαλαν. Ακόμη και αν χρειαζόταν να αφανίσουν τη χώρα με
ατομικό βομβαρδισμό.
Και έβλεπαν τον Στάλιν δολοφόνο! Αυτοί που
δεν δίσταζαν μπροστά σε κανένα έγκλημα. Ο κυνισμός ντρέπεται μπροστά τους.
Πυρηνικά
σε 30 πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης σχεδίαζε να ρίξει ο Τσόρτσιλ
13-09-2020
http://www.katiousa.gr/istoria/pyrinika-se-30-poleis-tis-sovietikis-enosis-schediaze-na-riksei-o-tsortsil/
“Εφόσον οι Ρώσοι δεν συμμορφώνονταν, θα
βομβαρδίζαμε με ατομικά όπλα μία από 20 ή 30 προεπιλεγμένες ρωσικές πόλεις”
εκμυστηρευόταν το 1951 ο Βρετανός πρωθυπουργός στο διευθυντή των New York
Times.
“Επιχείρηση Αδιανότητο” (Operation
Unthinkable), το σχέδιο δηλαδή του Ουίνστον Τσώρτσιλ που εκπόνησε σε δύο φάσεις
από το Μάη του 1945, σε συνεργασία με την ηγεσία του Βρετανικού Στρατού, για
“επιβολή της θέλησης της Βρετανίας και των ΗΠΑ στη Σοβιετική Ένωση”, πρόκειται
για μια από τις πτυχές του αρχόμενου Ψυχρού Πολέμου που έγιναν γνωστές μόλις
στα τέλη της δεκαετίας του ’90, παρότι ο Βρετανός κατάσκοπος υπέρ της ΕΣΣΔ Guy
Burgess φαίνεται να είχε ενημερώσει τους Σοβιετικούς από νωρίς. Μπορεί τελικά
να μην υλοποιήθηκε, ωστόσο η επιχείρηση αυτή παρέμενε το “σχέδιο Β” όλων των
βρετανικών κυβερνήσεων για την
αντιμετώπιση της Σοβιετικής Ένωσης σε όλες τις δεκαετίες που ακολούθησαν μέχρι
τη διάλυση της τελευταίας. Ο ίδιος ο Τσόρτσιλ, όπως έγινε γνωστό το 2014, είχε
ζητήσει από το ρεπουμπλικανό γερουσιαστή Στάιλς Μπρίτζες να πιέσει τον πρόεδρο
Χάρι Τρούμαν ώστε να ρίξει πυρηνικά και να “εξαλείψει την ΕΣΣΔ”, μετατρέποντάς
την “σε ένα εύκολα διαχειρίσιμο πρόβλημα”.
Μια από τις στιγμές που – και πάλι ο αρχικός
εμπνευστής του σχεδίου – φάνηκε να σκέφτεται και πάλι σοβαρά την προσφυγή στο
“αδιανόητο” φέρνει στο φως αποκάλυψη του καθηγητή ιστορίας στο πανεπιστήμιο του
Έξετερ Ρίτσαρντ Τόι. Σύμφωνα με τα νέα
έγγραφα ο Τσώρτσιλ είχε συναντηθεί τον Απρίλη του 1951, λίγους μήνες πριν την
επάνοδό του στην εξουσία, με το διευθυντή της εφημερίδας New York Times,
Τζούλιους Οκς Άντλερ. Εκεί του εκμυστηρεύτηκε την πρόθεσή του να μελετήσει ξανά
αυτά τα σχέδια επίθεσης, που εν προκειμένω αφορούσαν το βομβαρδισμός της
Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και της Κίνας του Μάο, παρότι η χώρα μόλις είχε
αποδεχθεί ότι το Χονγκ Κονγκ θα παρέμενε βρετανική αποικία.
Σε εσωτερικό μνημόνιο, ο Άντλερ μετέφερε τη
συζήτηση προς στελέχη της εφημερίδας του, αλλά και της αμερικανικής κυβέρνησης,
όπου ανέφερε πως:: «Αν εξασφάλιζε τη συμφωνία της αμερικανικής κυβέρνησης, ο
Τσώρτσιλ είπε ότι θα έθετε ορισμένους όρους στη Ρωσία, υπό μορφήν τελεσιγράφου.
Η αναμενόμενη άρνηση του Κρεμλίνου θα έπρεπε να συνοδευθεί από προειδοποίηση
ότι, εφόσον οι Ρώσοι δεν συμμορφώνονταν, θα βομβαρδίζαμε με ατομικά όπλα μία
από 20 ή 30 προεπιλεγμένες ρωσικές πόλεις. Ταυτόχρονα, θα τους καλούσαμε να
προχωρήσουν σε επείγουσα εκκένωση όλων αυτών των πόλεων από τον πληθυσμό τους.
Ο Τσώρτσιλ πίστευε ότι η Μόσχα θα αρνείτο και πάλι να μελετήσει τους όρους μας.
Τότε, θα έπρεπε να βομβαρδίσουμε μια πόλη και αν κρινόταν αναγκαίο, να
βομβαρδίζαμε και άλλους στόχους. Ο πανικός –από τη δεύτερη και την τρίτη
επίθεση– θα έπληττε όχι μόνο τον ρωσικό λαό, αλλά και το Κρεμλίνο και οι όροι
μας θα γίνονταν αποδεκτοί».
Ο Τσώρτσιλ σχεδίαζε επίσης να βομβαρδίσει
στρατιωτικές βάσεις και μονάδες στρατού στην Κίνα, σε μια περίοδο που βρισκόταν
σε πλήρη εξέλιξη ο πόλεμος της Κορέας, με τα Κινέζικα στρατεύματα να
προελαύνουν, στηρίζοντας το σύμμαχό του Κιμ Ιλ – Σουνγκ, προς τη Σεούλ, ακριβώς
τις μέρες της συνάντησης του Βρετανού ηγέτη με τον Άντλερ.
Την επόμενη φορά που θα ακούσετε για
“σταλινική παράνοια”, “σοβιετική επιθετικότητα” και άλλα παρόμοια, σκεφτείτε
ποιοι είναι αυτοί που καταμαρτυρούν τέτοιες προθέσεις στην ΕΣΣΔ και τους ηγέτες
της, αγνοώντας, διαστρεβλώνοντας και αντιστρέφοντας την ίδια την ιστορική
πραγματικότητα, που αργά και βασανιστικά αποκαλύπτεται, μην αφήνοντας περιθώρια
για το φύραμα των ηγετών του “ελεύθερου κόσμου”.
‘Operation Unthinkable’(“Επιχείρηση Αδιανότητο”)
https://www.nationalarchives.gov.uk/education/resources/cold-war-on-file/operation-unthinkable/?fbclid=IwAR23tTRmzxKd8q2neQBqXDv1HZEl071dk1GIpdC-J6hR4HMQer4dCBOl4aA
Report from the British Military leaders to Prime Minister Winston
Churchill on the chances of ‘Operation Unthinkable’ -a surprise attack on the
USSR, 22 May 1945 (Catalogue ref: CAB 120/691)
Transcript
OPERATION UNTHINKABLE
REPORT BY THE JOINT PLANNING STAFF
1. We have examined Operation
Unthinkable. As instructed, we have taken the following assumptions on which to
base our examination:
1. The undertaking has the full
support of public opinion in the British Empire and the United States and
consequently, the morale of British and American troops continues high.
2. Great Britain and the United
States have full assistance from the Polish armed forces and can count upon the
use of German manpower and what remains of German industrial capacity.
3. No credit is taken for
assistance from the forces of the other Western Powers, although any bases in
their territory, or other facilities which may be required, are made available
4. Russia allies herself with
Japan.
5. The date for the opening of
hostilities is 1st July, 1945.
6. Redeployment and release
schemes continue till 1st July and then stop.
Owing to the special need for secrecy, the normal staff in Service
Ministries have not been consulted.
OBJECT
1. The overall or political
object is to impose upon Russia the will of the United States and British
Empire.
Even though ‘the will’ of these two countries may be defined as no more
than a square deal for Poland, that does not necessarily limit the military
commitment. A quick success might induce the Russians to submit to our will at
least for the time being; but it might not. That is for the Russians to decide.
If they want total war, they are in a position to have it.
1. The only way we can achieve
our object with certainty and lasting results is by victory in a total war but
in view of what we have said in paragraph 2 above, on the possibility of quick
success, we have thought it right to consider the problem on two hypotheses:-
1. That a total war is
necessary, and on this hypothesis we have examined our chances of success.
2. That the political
appreciation is that a quick success would suffice to gain our political object
and that the continuing commitment need not concern us.
TOTAL WAR
1. Apart from the chances of
revolution in the USSR and the political collapse of the present regime – on
which we are not competent to express an opinion – the elimination of Russia
could only be achieved as a result of:
1. the occupation of such areas
of metropolitan Russia that the war making capacity of the country would be
reduced to a point at which further resistance became impossible.
2. Such a decisive defeat of the
Russian forces in the field as to render it impossible for the USSR to continue
the war.
Occupation of Vital Areas of Russia
5. The situation might develop
in such a way that Russians succeeded in withdrawing without suffering a
decisive defeat. They would then presumably adopt the tactics which they had
employed so successfully against the Germans and in previous wars of making use
of the immense distances with which their territory provides them. In 1941 the
Germans reached the Moscow area, the Volga and the Caucasus, but the technique
of factory evacuation, combined with the development of new resources and
Allied assistance, enabled the U.S.S.R. to continued fighting.
6. There was virtually no limit
to the distance to which it would be necessary for the Allies to penetrate into
Russia in order to render further resistance impossible. It is far as, or as
quickly as, the Germans in 1942 and this penetration no decisive result.
Decisive Defeat of the Russian Forces
7. Details of the present
strengths and dispositions of the Russian and Allied forces are given in
Annexes II and III and illustrated maps A and B. The existing balance of
strength in Central Europe, where the Russians enjoy a superiority of approximately
three to one, makes it most unlikely that the Allies could achieve a complete
and decisive victory in that area in present circumstances. Although Allied
organisation is better, equipment slightly better and morale higher, the
Russians have proved themselves formidable opponents of the Germans. They have
competent commanders, adequate equipment and an organisation which though
possibly inferior by our standards, has stood the test. On the other hand, only
about one third of their divisions are of a high standard, the others being
considerably inferior and with overall mobility well below that of the Allies.
8. To achieve the decisive
defeat of Russia in a total war would require, in particular, the mobilisation
of manpower to counteract their present enormous manpower resources. This is a
very long term project and would involve:-
o The deployment in Europe of a
large proportion of the vast resources of the United States.
o The re-equipment and
re-organisation of German manpower and of all the Western Allies.
Conclusions
9. We conclude that:-
o That if our political object
is to be achieved with any certainty and with lasting results, the defeat of
Russia in a total war will be necessary.
o The result of a total war
with Russia is not possible to forecast, but the one thing certain is that to
win it would take us a very long time.
QUICK SUCCESS
10. It might, however, be
considered, as result of a political appreciation, that a quick and limited
military success would result in Russia accepting out terms.
11. Before a decision to open
hostilities were made, full account would have to taken of the following:-
• If this appreciation is
wrong and the attainment of whatever limited objective we may set ourselves
does not cause Russia to submit to our terms, we may, in fact, be committed to
a total war.
• It will not be possible to
limit hostilities to any particular area. While we are in progress, therefore,
we must envisage a world-wide struggle.
• Even if all goes according
to plan, we shall not have achieved, from the military point of view, a lasting
result. The military power of Russia will not be broken and it will be open to
her to recommence the conflict at any time she sees fit.
12. Assuming, however, that it is
decided to risk military action on a limited basis, accepting the dangers set
out above, we have examined what action we could take in order to inflict such
a blow upon the Russians as would cause them to accept our terms, even though
they would not have been decisively defeated and, from the military point of
view, would still be capable of continuing the struggle.
“Επιχείρηση Αδιανότητο” (Operation
Unthinkable)
Αυτόματη μετάφραση google
Αναφορά από τους Βρετανούς στρατιωτικούς
ηγέτες στον πρωθυπουργό Ουίνστον Τσόρτσιλ σχετικά με τις πιθανότητες
«Επιχείρηση Unthinkable» - μια αιφνιδιαστική επίθεση στην ΕΣΣΔ, 22 Μαΐου 1945
(Αναφ. Καταλόγου: CAB 120/691)
Αντίγραφο
Επιχείρηση Αδιανότητο
ΕΚΘΕΣΗ
ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
1. Έχουμε
εξετάσει τη λειτουργία Unthinkable. Σύμφωνα με τις οδηγίες, έχουμε λάβει τις
ακόλουθες παραδοχές στις οποίες βασίζουμε την εξέτασή μας:
1. Η
επιχείρηση έχει την πλήρη υποστήριξη της κοινής γνώμης στη Βρετανική
Αυτοκρατορία και τις Ηνωμένες Πολιτείες και κατά συνέπεια, το ηθικό των
βρετανικών και αμερικανικών στρατευμάτων συνεχίζεται υψηλό.
2. Η
Μεγάλη Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πλήρη βοήθεια από τις πολωνικές
ένοπλες δυνάμεις και μπορούν να βασίζονται στη χρήση του γερμανικού ανθρώπινου
δυναμικού και τι απομένει από τη γερμανική βιομηχανική ικανότητα.
3. Δεν
λαμβάνεται πίστωση για βοήθεια από τις δυνάμεις των άλλων Δυτικών Δυνάμεων, αν
και διατίθενται βάσεις στην επικράτειά τους ή άλλες εγκαταστάσεις που ενδέχεται
να απαιτούνται
4. Η
Ρωσία συνεργάζεται με την Ιαπωνία.
5. Η
ημερομηνία για την έναρξη των εχθροπραξιών είναι 1 ης Ιουλίου 1945.
6. Συστήματα
αναδιάταξη και την απελευθέρωση συνεχιστεί μέχρι 1 ης Ιουλίου και της τότε
στάση.
Λόγω της ειδικής ανάγκης για μυστικότητα, δεν
ζητήθηκε η γνώμη του κανονικού προσωπικού στα Υπουργεία Υπηρεσίας.
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ
1. Το
γενικό ή πολιτικό αντικείμενο είναι να επιβάλει στη Ρωσία τη βούληση των
Ηνωμένων Πολιτειών και της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Αν και η «βούληση» αυτών των δύο χωρών μπορεί
να οριστεί ως μια τετραγωνική συμφωνία για την Πολωνία, αυτό δεν περιορίζει
απαραίτητα τη στρατιωτική δέσμευση. Μια γρήγορη επιτυχία μπορεί να ωθήσει τους
Ρώσους να υποταχθούν στη θέλησή μας τουλάχιστον προς το παρόν. αλλά ίσως όχι.
Αυτό πρέπει να αποφασίσουν οι Ρώσοι. Εάν θέλουν τον απόλυτο πόλεμο, είναι σε
θέση να τον έχουν.
1. Ο
μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να επιτύχουμε το στόχο μας με βεβαιότητα και
διαρκή αποτελέσματα είναι με τη νίκη σε έναν συνολικό πόλεμο, αλλά ενόψει των
όσων έχουμε πει στην παράγραφο 2 παραπάνω, σχετικά με την πιθανότητα γρήγορης
επιτυχίας, θεωρήσαμε σωστό να εξετάσουμε το πρόβλημα δύο υποθέσεις: -
1. Ότι
ένας συνολικός πόλεμος είναι απαραίτητος και σε αυτήν την υπόθεση εξετάσαμε τις
πιθανότητες επιτυχίας μας.
2. Ότι
η πολιτική εκτίμηση είναι ότι μια γρήγορη επιτυχία αρκεί για να κερδίσουμε το
πολιτικό μας αντικείμενο και ότι η συνεχιζόμενη δέσμευση δεν χρειάζεται να μας
απασχολεί.
ΑΠΟΛΥΤΟΣ
ΠΟΛΕΜΟΣ
1. Εκτός
από τις πιθανότητες επανάστασης στην ΕΣΣΔ και την πολιτική κατάρρευση του
παρόντος καθεστώτος - για το οποίο δεν είμαστε αρμόδιοι να εκφράσουμε γνώμη - η
εξάλειψη της Ρωσίας θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο ως αποτέλεσμα:
1. την
κατοχή τέτοιων περιοχών της μητροπολιτικής Ρωσίας που η πολεμική ικανότητα της
χώρας θα μειωνόταν σε ένα σημείο στο οποίο η περαιτέρω αντίσταση έγινε αδύνατη.
2. Μια
τόσο αποφασιστική ήττα των ρωσικών δυνάμεων στο πεδίο, ώστε να καταστεί αδύνατο
για την ΕΣΣΔ να συνεχίσει τον πόλεμο.
Κατοχή
των ζωτικών περιοχών της Ρωσίας
5. Η
κατάσταση μπορεί να εξελιχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι Ρώσοι κατάφεραν να
αποσυρθούν χωρίς να υποστούν αποφασιστική ήττα. Στη συνέχεια, πιθανότατα θα
υιοθετούσαν τις τακτικές που είχαν χρησιμοποιήσει με επιτυχία κατά των Γερμανών
και σε προηγούμενους πολέμους να κάνουν χρήση των τεράστιων αποστάσεων με τις
οποίες τους παρέχει η επικράτειά τους. Το 1941 οι Γερμανοί έφτασαν στην περιοχή
της Μόσχας, στο Βόλγα και στον Καύκασο, αλλά η τεχνική της εκκένωσης από το
εργοστάσιο, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη νέων πόρων και τη συμμαχική βοήθεια,
επέτρεψαν στην ΕΣΣΔ να συνεχίσει τις μάχες.
6. Δεν
υπήρχε ουσιαστικά κανένα όριο στην απόσταση από την οποία θα ήταν απαραίτητο οι
Σύμμαχοι να διεισδύσουν στη Ρωσία για να καταστήσουν αδύνατη την περαιτέρω
αντίσταση. Είναι το 1942, ή όσο γρήγορα, οι Γερμανοί και αυτή η διείσδυση δεν
έχει καθοριστικό αποτέλεσμα.
Η
αποφασιστική ήττα των ρωσικών δυνάμεων
7. Λεπτομέρειες
σχετικά με τις σημερινές δυνάμεις και τις δυνάμεις των ρωσικών και συμμαχικών
δυνάμεων δίνονται στα παραρτήματα II και III και απεικονισμένοι χάρτες Α και Β.
Η υπάρχουσα ισορροπία δύναμης στην Κεντρική Ευρώπη, όπου οι Ρώσοι απολαμβάνουν
μια ανωτερότητα περίπου τριών προς ένα, το καθιστά απίθανο ότι οι Σύμμαχοι θα
μπορούσαν να επιτύχουν μια πλήρη και αποφασιστική νίκη σε αυτόν τον τομέα υπό
τις παρούσες συνθήκες. Αν και η συμμαχική οργάνωση είναι καλύτερη, ο εξοπλισμός
ελαφρώς καλύτερος και το ηθικό υψηλότερο, οι Ρώσοι έχουν αποδειχθεί τρομεροί
αντίπαλοι των Γερμανών. Έχουν ικανούς διοικητές, επαρκή εξοπλισμό και έναν
οργανισμό που αν και πιθανώς κατώτερος από τα πρότυπα μας, έχει αντέξει στη
δοκιμασία. Από την άλλη πλευρά, μόνο το ένα τρίτο των διαιρέσεών τους είναι
υψηλού επιπέδου,οι άλλοι είναι πολύ κατώτεροι και με συνολική κινητικότητα πολύ
κάτω από αυτήν των Συμμάχων.
8. Για
να επιτευχθεί η αποφασιστική ήττα της Ρωσίας σε έναν συνολικό πόλεμο θα
απαιτούσε, ειδικότερα, η κινητοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού για την
εξουδετέρωση των σημερινών τεράστιων ανθρώπινων πόρων τους. Πρόκειται για ένα
πολύ μακροπρόθεσμο έργο και θα περιλαμβάνει: -
o Η
ανάπτυξη στην Ευρώπη ενός μεγάλου μέρους των τεράστιων πόρων των Ηνωμένων
Πολιτειών.
o Ο
εκ νέου εξοπλισμός και η αναδιοργάνωση του γερμανικού ανθρώπινου δυναμικού και
όλων των Δυτικών Συμμάχων.
Συμπεράσματα
9. Καταλήγουμε
στο συμπέρασμα ότι:
o Ότι
για να επιτευχθεί ο πολιτικός μας στόχος με βεβαιότητα και με διαρκή
αποτελέσματα, θα χρειαστεί η ήττα της Ρωσίας σε έναν απόλυτο πόλεμο.
o Το
αποτέλεσμα ενός συνολικού πολέμου με τη Ρωσία δεν είναι δυνατό να προβλεφθεί,
αλλά το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι για να κερδίσουμε θα μας πάρει πολύ
χρόνο.
ΓΡΗΓΟΡΗ
ΕΠΙΤΥΧΙΑ
10. Ωστόσο,
μπορεί να θεωρηθεί, ως αποτέλεσμα πολιτικής εκτίμησης, ότι μια γρήγορη και
περιορισμένη στρατιωτική επιτυχία θα είχε ως αποτέλεσμα η Ρωσία να αποδεχτεί
όρους.
11. Πριν
ληφθεί απόφαση για άνοιγμα εχθροπραξιών, θα πρέπει να ληφθούν πλήρως υπόψη τα
ακόλουθα: -
• Εάν
αυτή η εκτίμηση είναι λανθασμένη και η επίτευξη οποιουδήποτε περιορισμένου
στόχου που μπορούμε να θέσουμε, δεν προκαλεί η Ρωσία να υποταχθεί στους όρους
μας, μπορούμε, στην πραγματικότητα, να δεσμευτούμε σε έναν πλήρη πόλεμο.
• Δεν
θα είναι δυνατόν να περιοριστούν οι εχθροπραξίες σε συγκεκριμένη περιοχή. Ενώ
είμαστε σε εξέλιξη, επομένως, πρέπει να αντιμετωπίσουμε έναν παγκόσμιο αγώνα.
• Ακόμα
κι αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, δεν θα έχουμε επιτύχει, από στρατιωτική
άποψη, ένα μόνιμο αποτέλεσμα. Η στρατιωτική δύναμη της Ρωσίας δεν θα σπάσει και
θα είναι ανοιχτή σε αυτήν να ξαναρχίσει τη σύγκρουση όποτε κρίνει σκόπιμο.
12. Υποθέτοντας,
ωστόσο, ότι είναι αποφασισμένο να διακινδυνεύσουμε τη στρατιωτική δράση σε
περιορισμένη βάση, αποδεχόμενοι τους κινδύνους που αναφέρθηκαν παραπάνω, έχουμε
εξετάσει ποια δράση θα μπορούσαμε να κάνουμε για να προκαλέσουμε ένα τόσο
πλήγμα στους Ρώσους που θα τους έκανε να αποδεχτούν τους όρους μας , παρόλο που
δεν θα είχαν ηττηθεί αποφασιστικά και, από στρατιωτική άποψη, θα μπορούσαν να
συνεχίσουν τον αγώνα.
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Τα
πυρηνικά σχέδια του Τσώρτσιλ – Εξέταζε βομβαρδισμό της ΕΣΣΔ
https://www.kathimerini.gr/world/561072784/ta-pyrinika-schedia-toy-tsortsil-exetaze-vomvardismo-tis-essd/
«Εφόσον οι Ρώσοι δεν συμμορφώνονταν, θα
βομβαρδίζαμε με ατομικά όπλα μία από 20 ή 30 προεπιλεγμένες ρωσικές πόλεις»,
είχε αποκαλύψει ο Τσώρτσιλ στον τότε διευθυντή των Νew Υork Times (φωτ. A.P.).
REUTERS
10.09.2020 • 19:47 μμ
ΛΟΝΔΙΝΟ. Τον βομβαρδισμό της Σοβιετικής
Ενωσης και της Κίνας φέρεται να εξέταζε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ στο τέλος του Β΄
Παγκοσμίου Πολέμου, παρότι η κομμουνιστική κυβέρνηση του Μάο Τσετούνγκ είχε
υπογράψει τη διατήρηση της συμφωνίας παραχώρησης του Χονγκ Κονγκ στη Βρετανία.
Υστερα από την ήττα των Συντηρητικών του Τσώρτσιλ, το 1946, αμέσως μετά τη λήξη
του πολέμου εναντίον των δυνάμεων του Αξονα, ο σερ Ουίνστον προχώρησε στην
ιστορική ομιλία του από το Φούλτον του Μιζούρι των ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας τη
φράση «Σιδηρούν Παραπέτασμα», αναφερόμενος στην επέκταση της σοβιετικής
κυριαρχίας στη μεταπολεμική Ευρώπη και το ξέσπασμα του Ψυχρού Πολέμου.
Πριν από δύο δεκαετίες, όμως, ιστορικοί
ανακάλυψαν ότι ο Τσώρτσιλ είχε προτείνει τον σχεδιασμό της «Επιχείρησης
Αδιανόητο», άσκηση επί χάρτου για ενδεχόμενο πόλεμο κατά της Σοβιετικής Ενωσης,
έπειτα από τον εντοπισμό σχετικών εγγράφων στα βρετανικά εθνικά αρχεία από τον
ιστορικό Μπεν Φέντον.
Νέα έγγραφα, που φέρνει στο φως ο καθηγητής
Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Εξετερ Ρίτσαρντ Τόι, αποδεικνύουν ότι ο Τσώρτσιλ
συζήτησε τα σχέδια αυτά σε συναντήσεις που είχε με στελέχη αμερικανικών
εφημερίδων. Τον Απρίλιο του 1951, πέντε μήνες πριν επιστρέψει στην
πρωθυπουργία, ο σερ Ουίνστον συναντήθηκε με τον γενικό διευθυντή των New York
Times, Τζούλιους Οκς Αντλερ. Σύμφωνα με τα αρχεία της εφημερίδας, ο Τσώρτσιλ
είπε στον συνομιλητή του ότι είχε σκοπό να μελετήσει εκ νέου τα σχέδια αυτά,
μόλις επανερχόταν στην εξουσία.
Σύμφωνα με τα έγγραφα, το περιεχόμενο των
οποίων αποκαλύπτει το περιοδικό BBC History, ο Αντλερ ανέφερε σε εσωτερικό
μνημόνιο προς τα στελέχη της εφημερίδας, αλλά και προς την Ουάσιγκτον: «Αν
εξασφάλιζε τη συμφωνία της αμερικανικής κυβέρνησης, ο Τσώρτσιλ είπε ότι θα
έθετε ορισμένους όρους στη Ρωσία, υπό μορφήν τελεσιγράφου. Η αναμενόμενη άρνηση
του Κρεμλίνου θα έπρεπε να συνοδευθεί από προειδοποίηση ότι, εφόσον οι Ρώσοι
δεν συμμορφώνονταν, θα βομβαρδίζαμε με ατομικά όπλα μία από 20 ή 30
προεπιλεγμένες ρωσικές πόλεις. Ταυτόχρονα, θα τους καλούσαμε να προχωρήσουν σε
επείγουσα εκκένωση όλων αυτών των πόλεων από τον πληθυσμό τους. Ο Τσώρτσιλ
πίστευε ότι η Μόσχα θα αρνείτο και πάλι να μελετήσει τους όρους μας. Τότε, θα
έπρεπε να βομβαρδίσουμε μια πόλη και αν κρινόταν αναγκαίο, να βομβαρδίζαμε και
άλλους στόχους. Ο πανικός –από τη δεύτερη και την τρίτη επίθεση– θα έπληττε όχι
μόνο τον ρωσικό λαό, αλλά και το Κρεμλίνο και οι όροι μας θα γίνονταν
αποδεκτοί».
Η ΕΣΣΔ δεν ήταν, όμως, ο μοναδικός στόχος του
Τσώρτσιλ, σύμφωνα με τις σημειώσεις του Αντλερ. Ο πρώην πρωθυπουργός εξέφρασε
στον Αμερικανό συνομιλητή του την αγωνία του για την τύχη του Χονγκ Κονγκ.
Παρότι η βρετανική αποικία επεστράφη στο αγγλικό στέμμα μετά τη συνθηκολόγηση
της Ιαπωνίας, ο Τσώρτσιλ ανησυχούσε για τον ρόλο των ΗΠΑ και του δηλωμένου
πολέμιου της αποικιοκρατίας Αμερικανού προέδρου Χάρι Τρούμαν, ο οποίος είχε
ζητήσει ήδη στη σύνοδο του Πότσνταμ την επιστροφή του Χονγκ Κονγκ στην Κίνα,
όπως αναφέρει σε άρθρο της η βρετανική εφημερίδα Daily Express.
Επιμέλεια ΣΒ
