ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ - ΕΚΚΛΗΣΗ
Του
Στράτου Βουλαμάκη*
Στις 7 Ιουλίου 2019 γίνονται οι εκλογές για ανάδειξη νέου
κοινοβουλίου. Είναι σίγουρο ότι η ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ της χώρας μας, σε συνεργασία με
τη μορφή της υπακοής στις πιο χαρακτηριστικές Καπιταλιστικές - Ιμπεριαλιστικές
δυνάμεις του πλανήτη, ελέγχει απόλυτα την κατάσταση. Έχει έτοιμο το βασικό
σχήμα εξουσίας το οποίο σ' αυτή τη συγκυρία προτιμά.
Η Ν.Δ. και ένας Μητσοτάκης έρχονται κρατώντας καινούριο καλάθι με
τα δώρα του αρραβώνα. Όμως κανένας δεν πρέπει
να ξεχνά ότι «το τυρί αυτής της στάνης βρωμά.»
Συγκρατούν σε επίπεδο «παίχτη» τον ΣΥΡΙΖΑ. Προσοχή! δεν είναι μόνο ο καταναλωμένος καραγκιόζης που του φόρεσαν την
κόκκινη φουστανέλα για να χορέψει, σε όλα τα
καταγώγια, ό,τι χαβά του παίζανε. Ο ΣΥΡΙΖΑ
διαθέτει πλούσιο απαράτ ρεφορμιστών κλασικού τύπου, καθώς και οπορτουνιστών με
τη χαρακτηριστική τους επιπολαιότητα, έτοιμους για χρήση από το σύστημα.
Βέβαια το έργο δεν τελειώνει εδώ. Κατά καιρούς και ανάλογα με τις
ανάγκες εμφανίζονται η εξαφανίζονται διάφορα πολιτικά σχήματα χωρίς να
προβάλουν κανένα πολιτικό ή ιδεολογικό στίγμα με ίχνη ουσίας και αξιοπιστίας.
Μέσα σε μια γενική κατάσταση ομίχλης, θολούρας και καπνού «Ελιές» φυτρώνουν και
ξεραίνονται, «Ποτάμια» αναβλύζουν και στερεύουν, «Λαγοί» ξεπετάγονται, τρέχουν ανάμεσα στα πόδια χωρίς να μπορείς να
καταλάβεις αν σε γλείφουν ή σε δαγκώνουν, «Γουρούνια» πολιτικά όρθια, στέκονται μπροστά σου προτάσσοντας τη γλοιώδη μουσούδα τους, σου λένε "μαζί την έχουμε" ("μαζί τα φάγαμε")!
Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, η άρχουσα τάξη κάνει επίδειξη
προπαγάνδας και γκρουποτεχνικής. Κορυφαίο μοντέλο. Νεομαυροτσαμπουκάς τύπου
Φλούφλη ξεφύτρωσε. Προσφέρεται βλέπεις για περισσότερες χρήσεις από την
αιματοβαμένη Χρυσή Αυγή. Μια προς Κορινθίους επιστολή μέσω Θεσσαλονίκης, και το θαύμα
έγινε. Γεγονός που δείχνει πόσο συστημικός είναι αυτός ο χώρος.
Σ' αυτές τις συνθήκες η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών συνθλίβεται
κυριολεκτικά από συγκεκριμένα προβλήματα που στον έναν ή τον άλλο βαθμό τον
οδηγούν
σε απόγνωση. Ψάχνει για διέξοδο και λύσεις σε
μονοπάτια ρίσκου, πρόσκαιρης ελπίδας, αποχής και αδρανοποίησης. Αυτό το πλαίσιο
όμως εμπεριέχει κινδύνους. Καμιά φορά χρειάζεται να μετράμε όχι τι έχουμε να
κερδίσουμε, αλλά τι κινδυνεύουμε να χάσουμε.
Κάτω
από αυτές τις συνθήκες είναι υπαρκτός ο κίνδυνος αποδυνάμωσης του Κ.Κ.Ε. Αυτό θα σημάνει:
α.
Απώλεια δυναμικής για την Εργατική τάξη, σε μια στιγμή που την χρειάζεται
επιτακτικά. Αυτό σαν συνέπεια θα έχει την μείωση βασικού στηρίγματος για ΟΛΑ τα
Ενδιάμεσα στρώματα, τα οποία άσχετα από επαγγελματική
ενασχόληση αλλά και μεγέθους, έχουν συνθλιβεί για να περιφρουρηθούν τα
συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και να
προσπερνάμε ότι Νομοτελειακά, και πέρα από τις προθέσεις οποιουδήποτε άλλου, το κλειδί της πρωτοπορίας στην κατεύθυνση των
όποιων θετικών για το λαό αλλαγών το κρατά η εργατική τάξη.
β. Αυτή
τη στιγμή η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού δεν μετράει πόσα έχει αλλά πόσα χρωστάει. Οι νόμοι είναι ψηφισμένοι, οι κλητήρες
έρχονται. Ας μην αφήσουμε να μας παρασύρει η κατάθλιψη και η ηττοπάθεια. Η
αντίσταση είναι αναγκαία. Θα το χρειαστούμε το Κ.Κ.Ε.
γ. Σε μια
πολιτική σκηνή που κυριαρχεί ένας συρφετός από φαινόμενα,
καταστάσεις και πρόσωπα που υποβιβάζουν την πολιτική κουλτούρα, οι υποψήφιοι
του Κ.Κ.Ε. αποτελούν όαση ποιότητας, ήθους και ευπρέπειας σε προσωπικό επίπεδο.
Βέβαια γνωρίζω ότι είναι πολλοί που έχουν
δυσαρέσκεια και παράπονα για το βαθμό ανταπόκρισης του κόμματος στις ανάγκες, αλλά και για συμπεριφορές.
Άλλωστε και εγώ ο ίδιος έχω αναφερθεί τα τελευταία χρόνια, γραπτά, προφορικά,
δημόσια και κατ' ιδίαν για συγκεκριμένα
θέματα, καταστάσεις και πρόσωπα απ' τις οποίες μάλιστα αναφορές δεν αναιρώ ούτε
λέξη ούτε λόγο. Πράγματι οι απαιτήσεις της κοινωνίας όλων των πολιτών είναι περισσότερες από το Κ.Κ.Ε. Είναι κόμμα
με σαφή Ιδεολογία, Ταξικό πρόσημο, μεγάλη ιστορία, έντονες εμπειρίες και έναν
υπέροχο κόσμο που το χτίζει καθημερινά. Είναι το κόμμα που ΜΠΟΡΕΙ. Αν δεν
περιφρουρήσουμε αυτό το «μπορεί», αν ανεχθούμε το να μην μπορεί, κανείς δεν θα 'χει την
ελπίδα να περιμένει κάτι.
Να δώσουμε τη μάχη όχι μονάχα να μην αποδυναμωθεί το ΚΚΕ, αλλά να δυναμώσει
κι' άλλο. Και ύστερα στο κάτω-κάτω, εδώ ήμαστε, τα λέμε.
(*)
Ο Στράτος Βουλαμάκης είναι:
-Πρώην
Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ) και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Στεγνοκαθαριστηρίων Ταπητοκαθαριστηρίων
Πλυντηρίων Σιδερωτηρίων Βαφείων και συναφών επαγγελμάτων
-Πρώην Γ.Γ. του Βιοτεχνικού
Επιμελητηρίου Αθήνας (ΒΕΑ)
