Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Οι 200 της Καισαριανής και τα διδάγματα της ιστορίας

Γράφει ο Στέργιος



Σε μια σεμνή τελετή και με παρουσία εκατοντάδων λαϊκών αγωνιστών όλων των γενεών τιμήθηκε η ημέρα μνήμης για τους 200 εκτελεσμένους στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του ‘44.


Οι 200 ήταν όλοι στελέχη του ΚΚΕ που η Μεταξική δικτατορία είχε συλλάβει και όταν μπήκαν οι Γερμανοί, θεωρώντας τους κομμουνιστές μεγαλύτερο κίνδυνο (!) από τους ξένους κατακτητές, τους παρέδωσε στους Γερμανούς μαζί με χιλιάδες άλλους κομμουνιστές μεταξύ των οποίων και τον ΓΓ Ν. Ζαχαριάδη. Έλπιζαν να τους εκτελέσουν για να αφανιστεί το κομμουνιστικό κίνημα στην Ελλάδα!

Όμως η ιστορία των «200» είναι μόνο ένα επεισόδιο στο κέντρο μιας δραματικής ιστορίας του λαού μας από το 1935 μέχρι το 1974.
Το 1935 η Ελλάδα ήταν βυθισμένη ακόμα στη κρίση του ’29 και τα σκληρά μέτρα για να εμπεδωθούν από τον λαό, έπρεπε να συνοδευτούν από μια μεγάλη αντιδραστική επίθεση στα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματά του. Το τότε ΔΝΤ ο ΔΟΕ είχε ήδη αφαιμάξει τον πλούτο της χώρας

Έτσι, με σχεδιασμό των Άγγλων ο Κονδύλης έκανε το βασιλικό πραξικόπημα τον Οκτώβρη του ‘35, και τον Νοέμβρη έφερε τον βασιλιά με ένα νόθο δημοψήφισμα.

Οι εκλογές του ’36 δεν έδωσαν αυτοδυναμία και οι φιλελεύεθροι αρνήθηκαν τη στήριξη του ΚΚΕ (Σύμφωνο Σοφούλη- Σκλάβαινα) για να σχηματίσουν κυβέρνηση και να μην ανέβουν τα δεξιά κόμματα στη κυβέρνηση, κυρίως όμως για να μπει ανάχωμα στον επερχόμενο φασισμό και πόλεμο.


Τα αστικά κόμματα με τις πρακτικές τους συνέβαλαν να ανέλθει στη πρωθυπουργία με βασιλικό διορισμό, τον Απρίλιο του ’36 ο φασίστας Μεταξάς που διέθετε μόνο 7 βουλευτές (!) με μια διαδικασία παρόμοια με αυτή του Χίτλερ. Τα αστικά κόμματα μάλλον με ανακούφιση είδαν τον Μεταξά, ως σωτήρα του συστήματος, και σχεδόν καμία αντίδραση δεν έφεραν, πλην ελαχίστων ατομικών περιπτώσεων. Προτιμούσαν Μεταξά από συνεργασία με το ΚΚΕ!


Τον Μάιο ο Μεταξάς έβαψε τα χέρια του στο αίμα των απεργών στη Θεσσαλονίκη σαν πρόβα προετοιμασίας της δικτατορίας. Στις 4 Αυγούστου κηρύχτηκε η δικτατορία και ακολούθησε πογκρόμ συλλήψεων όλων των στελεχών του ΚΚΕ, σαν τον κύριο αντίπαλο του καθεστώτος από το οποίο και φοβόταν αντίσταση. Ανάμεσα στου συλληφθέντες ήταν και οι 200 της Καισαριανής. Η δικτατορία ήταν μια ατελείωτη νύχτα βασάνων του λαού που συνεχίστηκε με την σκοτεινή περίοδο της κατοχής.

Την Πρωτομαγιά του ’44 οι Γερμανοί για να κάμψουν το φρόνημα της Αντίστασης εκτέλεσαν, μεταξύ χιλιάδων άλλων στα χρόνια της κατοχής, και τους «200»0 Οκτώ μήνες αργότερα, ο Τσόρτσιλ είπε ότι η Ελλάδα είναι χώρα υπό κατοχή και με αφορμή την Δεκέμβρη άρχισαν ξανά οι συλλήψεις των στελεχών του ΚΚΕ, το άνοιγμα των φυλακών που είχαν οι Γερμανοί και οι επίσημες και ανεπίσημες εκτελέσεις. Τα αστικά κόμματα ήταν απολύτως συμμέτοχα σε αυτό το έγκλημα. Δεκάδες χιλιάδες στελέχη εκτελέσθηκαν στα επόμενα χρόνια. Μέχρι και το 1974 οι φυλακές και οι εξορίες σχεδόν ποτέ δεν άδειασαν από κρατούμενους- στελέχη του ΚΚΕ.

Η συνοπτική αυτή αναδρομή έχει σκοπό να αφυπνίσει για τις σημερινές διαδικασίες και διεργασίες που γίνονται στο πολιτικό μας σύστημα. Τα αστικά κόμματα ξεφτιλίζουν τη Βουλή στα μάτια του λαού, όπως και το 1935-36 αλλά παράλληλα ξαμόλησαν τα παπαγαλάκια για να ετοιμάσουν το έδαφος για νέους Μεταξάδες ανεξαρτήτως με ποια μορφή θα μας παρουσιαστούν ως σωτήρες τώρα.



Καμιά εμπιστοσύνη σε αυτούς!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου