Αμφεταμίνες,
κόκα, ψυχοδιεγερτικά, brain doping και «καλμαριστικά» για μεγαλύτερη απόδοση
στην εργασία
Πώς να πασάρουν
μια απάνθρωπη είδηση που στιγματίζει τον καπιταλισμό για την καταπάτηση κάθε
ανθρώπινου και εργασιακού δικαιώματος από γεννησιμιού του;
Είναι πολύ εύκολο.
Σου σφυρίζει στο αυτί «κάποια» ανώνυμη
«πηγή» από κάποια εταιρεία, ότι στη Β. Κορέα δίνουν αναβολικά (τους ντοπάρουν) για
να δουλεύουν σαν δούλοι χωρίς όρια, την δίνεις σε μια δυτική «οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων» κα αυτή την
διαδίδει σε όλο τον κόσμο ως δήθεν τεκμηριωμένο γεγονός! Μετά την αναπαράγουν, βάζοντας
απίστευτα ψέματα ως σάλτσα, όλοι οι γνωστοί και άγνωστοι «διαμορφωτές της κοινής
γνώμης» και τα μέσα της αστικής τάξης και μετά παραθέτουν από κάτω, σαν υποδεέστερη,
και την πραγματική και αδιάψευστη είδηση για το τάϊσμα των εργατών - δούλων του
κεφαλαίου με αναβολικά, ψυχοφάρμακα και
ναρκωουσίες για να είναι πραγματικά και παντοτινά δούλοι του κεφαλαίου.
Δείτε την είδηση
και σχηματίστε άποψη
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν της Βόρειας Κορέας,
προκειμένου να ολοκληρωθεί το συντομότερο ένας ουρανοξύστης 70 ορόφων στην
Πιονγκγιάνκ, διέταξε να χορηγείται στους εργάτες κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη,
ώστε οι εργάτες να αντέχουν τα εξαντλητικά ωράρια.
Η αποκάλυψη, που έκανε τον γύρο του
κόσμου, έγινε από ανώνυμη «πηγή», μέσα από την κατασκευαστική εταιρεία, στο
Radio Free Asia στις 10.8.2016 και η αντίδραση της οργάνωσης για τα ανθρώπινα
δικαιώματα Human Rights Watch ήταν άμεση.
Ο επικεφαλής της οργάνωσης στην Ασία
δήλωσε ότι πρόκειται για συνθήκες που θυμίζουν την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου
Πολέμου, όταν οι ναζί υπέβαλλαν εκατομμύρια άτομα σε καταναγκαστική εργασία υπό
εξαιρετικά απάνθρωπες συνθήκες. Το εργασιακό ντόπινγκ, στις διάφορες εκδοχές
του, έρχεται όλο και πιο συχνά πλέον στην επικαιρότητα τα τελευταία 15
χρόνια.
Τον Απρίλιο του 2004 ήταν η πρώτη
φορά που δημοσιοποιήθηκαν καταγγελίες για σκληρό ντοπάρισμα εργαζομένων,
μάλιστα και παιδιών. Αφορούσαν μεγάλη πολυεθνική αθλητικών ειδών που
κατηγορήθηκε ότι εμπλέκεται σε σκάνδαλο, υποχρεώνοντας ακόμα κι ανήλικους να
εργάζονται 60 ώρες την εβδομάδα.
Συγκεκριμένα, η πολυεθνική
συνεργαζόταν με ενδιάμεσες βιοτεχνίες, με έδρα την Ταϊλάνδη. Μια 25χρονη
γαζώτρια ονόματι Εέ και η 32χρονη επιθεωρήτρια Σενγκ δήλωσαν στο γερμανικό
«Spiegel»:
«Εργαζόμασταν καθημερινά 15-17 ώρες.
Πολλή εργασία, λίγος ύπνος, καθόλου ελεύθερος χρόνος και άδεια μόνο 13 μέρες
ετησίως. Αν μετά από 17 ώρες δουλειάς χασμουριόμασταν από την κούραση, μας
επιβαλλόταν πρόστιμο 10 ευρώ, ποσό που ήταν περιουσία για εμάς. Κάθε μέρα
ήμασταν υποχρεωμένες να πίνουμε ένα ρόφημα.
Ο αρχιεργάτης έριχνε μέσα στο ρόφημα
χάπι αμφεταμίνης προκειμένου να αντέχουμε να δουλεύουμε πολλές ώρες. Σύντομα,
αρχίσαμε να υποφέρουμε από συμπτώματα κατάθλιψης, όπως κι άλλες κοπέλες στη
δουλειά. Ήταν κάποια από τα συμπτώματα της αμφεταμίνης. Βρισκόμασταν σε
υπερδιέγερση μέχρι τρέλας στις ώρες εργασίας».
Ανάλογες δηλώσεις έκανε και η
επικεφαλής για τα δικαιώματα των εργαζομένων στην Ταϊλάνδη, ενώ υπήρξε και
σειρά εκρηκτικών διαδηλώσεων για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας που
επιβάλλουν μεγάλες ξένες εταιρείες.
Κοκαΐνη σε οικοδόμους στην Ιταλία
Ωστόσο, το εργασιακό ντόπινγκ δεν
αφορά μόνο κράτη και πολυεθνικές, αλλά κι επαγγελματικούς κλάδους. Στις
22.9.2006 η ιταλική εφημερίδα «Ρεπούμπλικα» φιλοξενούσε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ
για ντοπάρισμα με κοκαΐνη σε οικοδόμους, ώστε να μπορούν να εργάζονται
περισσότερες ώρες.
«Έτσι ντοπάρονται οι οικοδόμοι»
έγραφε η «Ρεπούμπλικα»: «Παίρνουν ουσίες για να αντιμετωπίσουν την κόπωση και
να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους. Ρουφούν κοκαΐνη για να δουλεύουν
περισσότερο. Μια ολόκληρη γενιά του ιταλικού Βορρά δηλητηριάζεται».
Το ρεπορτάζ βασιζόταν σε επίσημη
έκθεση της Υπηρεσίας των Γιατρών Εργασίας της Β. Ιταλίας, σύμφωνα με την οποία
ο ένας στους πέντε νεαρούς οικοδόμους (σε Μιλάνο, Μπέργκαμο, Μπρέσια, Βερόνα
κ.α.) σνίφαρε κοκαΐνη:
«Η ντοπαρισμένη οικονομία μας είναι
αυτή που γεννάει το ντόπινγκ. Αρκεί να κάνει κάποιος μια βόλτα στα χωριά της
Μπρέσια. Τα μυώδη αυτά αγόρια που πάνε το πρωί στη δουλειά μοιάζουν με
δαιμονισμένα. Νομίζεις ότι πάνε στον πόλεμο, αλλά το μόνο που κάνουν είναι να
φτιάχνουν τα σπίτια μας. Με κινήσεις αυτοματοποιημένες, με ρυθμούς γρήγορους
και με μια ενέργεια απίστευτη. Ο εργολάβος θα προτιμήσει αυτόν που εγγυάται ότι
θα εργάζεται 15 ώρες τη μέρα και όχι αυτόν που θα βγάζει απλά το οκτάωρό του
και θα πέφτει μετά ξερός από την κούραση».
To 12% ντοπάρεται στη Γερμανία
Το πρόβλημα άρχισε πλέον να
απασχολεί και μεγάλους ασφαλιστικούς φορείς της Ευρώπης, όπως τον γερμανικό
DAK, που έχει στις τάξεις του 6,2 εκατ. εγγεγραμμένους εργαζομένους στη χώρα.
Τόσο το 2009 όσο και το 2014 διεξήγαγε έρευνες, όπου μελετήθηκαν στοιχεία 2,6
εκατομμυρίων ασφαλισμένων. Τα αποτελέσματα ήταν εφιαλτικά:
Το ποσοστό των Γερμανών εργαζομένων
που καταφεύγουν σε συστηματική λήψη φαρμάκων, κυρίως ψυχοδιεγερτικών κ.ά., για
να τα βγάλουν πέρα με τις απαιτήσεις και το άγχος της δουλειάς εκτινάχθηκε από
4,7% σε 6,7% μεταξύ 2009 και 2014.
Εκτιμάται ότι τουλάχιστον το 12% από
το σύνολο των εργαζομένων της Γερμανίας «ντοπάρεται». Η πλειονότητα καταφεύγει
σε φάρμακα για την καταπολέμηση του άγχους, των νευρικών διαταραχών και της
υπερκόπωσης σε ποσοστό 60,6%, ενώ χρήση αντικαταθλιπτικών κάνει το 34%. Ένας
στους οκτώ εργαζομένους λαμβάνει συστηματικά διεγερτικά χάπια κατά της
υπνηλίας.
Σε έρευνα, εξάλλου, που δημοσιεύθηκε
στην επιστημονική επιθεώρηση «BMC Medicine» αποκαλύφθηκε το 2015 ότι το 9% των
χειρουργών στις ΗΠΑ καταφεύγει στο «brain doping», δηλαδή στη χρήση νοοτρόπων
ουσιών, των «έξυπνων φαρμάκων τελευταίας γενιάς».
Ενδεικτικό για το πόσο έχει αρχίσει
να ξεφεύγει η κατάσταση, είτε στο θέμα της βάρβαρης και αδίστακτης κακοποίησης εργαζομένων,
ακόμα και παιδιών, είτε σε επίπεδο άγριου ανταγωνισμού για την επιβίωση και την
αντιμετώπιση του στρες στους χώρους εργασίας, είναι το δημοσίευμα των «Λος
Άντζελες Τάιμς» τον Δεκέμβριο του 2008.
Ακόμα και στον χώρο της κλασικής
μουσικής (!) χρησιμοποιούνται σκευάσματα, όπως το Inderal, που είναι αναστολείς
των β’ υποδοχέων, για να μπλοκάρονται οι υποδοχείς της αδρεναλίνης, ώστε οι
μουσικοί να μη νιώθουν νευρικότητα κι ένταση.
Η φλαουτίστρια στη συμφωνική του Σαν
Ντιέγκο, Σάρα Τακ, εκτίμησε από την προσωπική της εμπειρία ότι «το ένα τέταρτο
από τους φλαουτίστες χρησιμοποιούν τέτοια φάρμακα πριν από παραστάσεις και
οντισιόν». Δηλώσεις του νευρολόγου από την Ιατρική Σχολή του Ουισκόνσιν, Μπερντ
Ρέμλερ, στους «Λος Άντζελες Τάιμς» επιβεβαίωσαν το μέγεθος του προβλήματος:
«Στόχος των χρηστών είναι να μπλοκάρονται συγκεκριμένοι υποδοχείς του
εγκεφάλου, για να είναι ο μουσικός αναπόσπαστος και ήρεμος».
Όπου κι αν κοιτάξει κανείς, Ανατολή
ή Δύση, Βορρά ή Νότο, κλειστές ή ανοιχτές οικονομίες, το εργασιακό ντόπινγκ
θεριεύει επικίνδυνα, θέτοντας σε μεγάλο ρίσκο τη σωματική και ψυχική υγεία των
εργαζομένων... Ακόμα και την ίδια τους τη ζωή...
ΠΗΓΗ: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ, 22/8/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου