ΚΟΥΒΑ - ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΟΣΦΥΟΚΑΜΨΙΑΣ

Ή αλλιώς, οι Κουβανοί και οι χέστηδες

 

ΚΟΥΒΑ

Βλέποντας τη φωτο από την καραδεξιά «Βραδινή» της 17ης Σεπτεμβρίου 1960, είναι να μελαγχολείς για το πόσο πίσω πήγε η ανθρωπότητα, αντί να πάει μπροστά.

Αντί δηλαδή να έχουν  κατάσχει οι λαοί των χωρών, όλα τα κεφάλαια που είναι κλεμμένος ιδρώτας της παγκόσμιας εργατικής τάξης, βλέπουμε μια πολιτική επιστροφή 100 και 150 χρόνια πίσω!

54 χρόνια πέρασαν από την κατάσχεση των αμερικανικών τραπεζών από τον Κουβανέζικο λαό. 54 χρόνια που τα πλήρωσε με 54 χρόνια εμπάργκο, επιθέσεις, εισβολές, υπονομεύσεις, απειλές, συκοφαντίες και απομόνωση για να τα πάρουν πίσω, μαζί με τα μπουρδέλα τους βέβαια, που τα έκλεισε η κουβανική επανάσταση.

54 χρόνια και παρότι ανατράπηκε η ΕΣΣΔ και ολόκληρο σοσιαλιστικό στρατόπεδο και η Κούβα κρατάει ακόμη! Η επανάσταση είχε γερούς δεσμούς με τον λαό και αυτό την τροφοδοτεί και την κάνει ανθεκτική. Προς δίδαγμα, αυτό, όσων προσκυνούν τους ιμπεριαλιστές πριν αυτοί τους το ζητήσουν.

Δεν ξέρουμε πόσο θα αντέξει ακόμη η κουβανική επανάσταση την ώρα που σε όλο τον κόσμο εξαπλώνεται ο απροκάλυπτος ιμπεριαλισμός και ο καλυμμένος φασισμός με μια οπισθοδρόμηση σε πρακτικές αποικιοκρατίας και πολέμων χωρίς δικαιολογία, με απλή εννόηση την ωμή αρπαγή πλούτου από τους λαούς. 

Πάντως και αυτό που άντεξε είναι ηρωισμός και η ιστορία θα το κατατάξει δίπλα σε λαμπρές ιστορίες «ηττημένων» από την ταξική εξουσία και ανίκητων από την ιστορία όπως της εξέγερσης του Σπάρτακου, της Παρισινής Κομμούνας, της εξέγερσης των Σπαρτακιστών το 1918 στη Γερμανία κ.α.

Φαντασθείτε ο σοσιαλισμός να μην είχε οδηγηθεί σε αδιέξοδο και ανατροπή αλλά να εμβάθυνε στο μεταξύ της σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής και να άνοιγε το δρόμο προς τον κομμουνισμό. Σήμερα όχι μόνο η Κούβα δεν θα ήταν μόνη αλλά το παράδειγμά της θα είχε εφαρμοστεί από όλες σχεδόν τις χώρες της Λ. Αμερικής και του λεγόμενου «Τρίτου Κόσμου». Και αν ή Ελλάδα είχε μείνει τελευταία, θα ήταν μια απλή επαναστατική διαδικασία η κατάργηση του χρέους και η κοινωνικοποίηση των τραπεζών και του κεφαλαίου.

ΕΛΛΑΔΑ

Κι έχεις εδώ ηλίθιους που πανηγυρίζουν την νίκη των… «δημοκρατικών» - φασιστικών δυνάμεων στην Ουκρανία και, το χειρότερο, κάνουν θεωρία ότι δεν μπορεί, είναι αδύνατο η Ελλάδα να καταργήσει το χρέος!

Φοβούνται εδώ, όχι μόνο να καταργήσουν το χρέος αλλά τους φαίνεται απίστευτο να κατάσχει ο λαός τις τράπεζες και να κοινωνικοποιήσει το τραπεζικό σύστημα! Είναι 54 χρόνια πίσω από τους Κουβανούς λόγω χρονολογίας, 97 χρόνια πίσω από τους μπολσεβίκους και 154 χρόνια πίσω λόγω πολιτικής θέσης. Οι Κουβανοί στο στόμα του λύκου και το τόλμησαν… Εδώ λουστράρουν τα δόντια του λύκου νομίζοντας ότι δεν θα τους φάει!

Φυσικά μιλάω για τους αφελείς που κάνουν το φόβο τους φιλοσοφία και τελικά όχι μόνο ψηφίζουν αυτούς που τους βάζουν τη θηλιά στο λαιμό αλλά αρνούνται να ακούσουν τη λογικκή φωνή των κομμουνιστών, τρομοκρατημένοι, μη και τους πνίξουν οι ερινύες! Νομίζουν πως αυτά που γινόταν πριν 54 ή πριν 97 χρόνια δεν μπορούν να γίνουν σήμερα! Τόσο πίσω είναι!

Δυστυχώς όπως λέει και ο Μάρξ, η ιστορία δεν είναι ευθύγραμμη αλλά προχωράει με ζικ-ζακ και ενίοτε υποχωρεί ένα βήμα πριν επανακάμψει και κάνει δύο βήματα μπρος.

Και στο μεταξύ, η επανάκαμψη σημαίνει νέα ποτάμια αίματος...