Αυτό που κάνει τους κομμουνιστές να διαφέρουν…

 

 Σε συνθήκες ασφυξίας η οικονομία!

Δύο θέσεις με διαφορά 20 ετών. Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών και ένας αφανής κομμουνιστής. 

-Είπε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας μιλώντας σε συνέδριο του Economist στις 11/11/2012 :

«Τα ταμειακά διαθέσιμα της Ελλάδας τελειώνουν (…) η κατάσταση των ταμειακών διαθεσίμων του κράτους είναι οριακή. Το γεγονός αυτό δημιουργεί ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΣΦΥΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ». 

-Έγραψε μεταξύ άλλων ο αφανής κομμουνιστής, το 1992, 20 χρόνια πριν:

«Αλήθεια ποιο είναι τελικά το όραμα;(της ΕΕ) 

Όσοι νόμισαν ότι το κακό τελειώνει με την εκχώρηση εθνικών αρμοδιοτήτων γελάστηκαν, γιατί "το Συμβούλιο παρακολουθεί τις οικονομικές εξελίξεις σε κάθε κράτος - μέλος ... και προβαίνει τακτικά σε συνολική αξιολόγηση" και "όταν διαπιστώνεται ... ότι η οικονομική πολιτική ενός κράτους- μέλους αντιβαίνει προς τους γενικούς προσανατολισμούς ... αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία (πάλι) μπορεί να απευθύνει τις αναγκαίες συστάσεις ..." τις οποίες "με ειδική πλειοψηφία μπορεί να ανακοινώσει δημόσια" (άρθρο 103). 

 

ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΑΥΣΤΗΡΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ. ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΑΠΛΗ ΦΡΑΣΗ "ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ" ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ, ΤΟΤΕ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ Η ΘΑ ΚΟΒΟΥΝ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ Η ΘΑ ΑΝΕΒΑΖΟΥΝ ΤΑ ΕΠΙΤΟΚΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟ, Η ΡΟΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΘΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ, ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΘΑ ΦΕΡΝΕΙ ΒΟΥΤΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ Η ΧΩΡΑ ΘΑ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΦΥΞΙΑ.

Και το άρθρο 103 κλείνει ως εξής: "Το Συμβούλιο, ακολουθώντας τη 'διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 189Γ, μπορεί να θεσπίσει λεπτομερείς κανόνες για τη διαδικασία πολυμερούς εποπτείας ...".

Τι εθνικός διασυρμός, τι υποτέλεια! Ποιος ως σήμερα οπαδός του Μάαστριχτ την προσυπογράφει με οποιοδήποτε αντάλλαγμα;» 

(Από κείμενο  ενημέρωσης της ΓΣΕΒΕΕ το 1992 για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. «Κείμενα για μικρομεσαίους…  και όχι μόνο», εκδόσεις ΣΥΜΑ, 2005, σελ. 204.)

Εννοείται πως είναι περιττό να ψάξουμε τι έλεγε ο κ. Σταϊκούρας και ο κάθε νεοφιλελεύθερος, αστός και «αριστερός» μικροαστός το 1992 για την ΕΕ και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. 

Πως "τμωρήθηκε" τότε το ΚΚΕ για τη θέση του; Με 4,5% στις εκλογές του 1993!!!

Δεν είναι διαφορά εξυπνάδας. Είναι διαφορά ιδεολογίας, πολιτικής, ταξικής αντίληψης και εξέτασης των κοινωνικών και οικονομικών φαινομένων και τελικά στην υπηρεσία ποιάς τάξης και ποιών συμφερόντων τίθεται ο καθένας.  

Είναι αυτό που κάνει τους κομμουνιστές να διαφέρουν…