Κοινωνικός αυτοματισμός

Οι αγρότες της Κρήτης έχουν δίκαιο να μη θέλουν να χαλάσουν τα προϊόντα τους λόγω της απεργίας των ναυτικών και να προσπαθούν να τα σώσουν. Όπως έχουν δίκαιο και οι ναυτικοί, να μη θέλουν να τους εξαφανίσουν και τα τελευταία δικαιώματα που απέμειναν και αναγκαστικά απεργούν για να τα σώσουν. Το φαινομενικό αδιέξοδο το επέβαλαν η τρόικα και η κυβέρνηση με τις πολιτικές τους και ισχύει για όλες τις εργαζόμενες τάξεις και στρώματα και όχι μόνο για τους ναυτεργάτες.

Έχουν δίκαιο όμως όλα τα μέσα ενημέρωσης του κεφαλαίου, εξωθώντας και τους αγρότες σε αυτό, να απαιτούν να δουλεύουν οι ναυτεργάτες ό,τι και αν τους στερεί η κυβέρνηση, μισθούς, δικαιώματα, σύνταξη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ; Πρέπει να τα ανεχόμαστε  όταν αυτό το κάνουν σε κάθε κοινωνική ομάδα που στοχεύουν και συκοφαντούν για να υποταχθεί και στο όνομα δήθεν του «κοινωνικού συνόλου»;

Ως πού θα φτάσει δηλαδή η υποταγή στο όνομα του «κοινωνικού συνόλου» ή της όποιας κοινωνικής ομάδας μας λένε ότι θίγεται; Όλες οι κοινωνικές ομάδες πρέπει να υποταχθούν στην καρατόμηση των δικαιωμάτων τους και στα μέτρα και να μην αντιδρούν γιατί δήθεν θα θιγούν άλλες ομάδες και το «κοινωνικό σύνολο»; Αυτά τα λένε μόνο οι δικτατορίες.

Με αφορμή την απεργία των ναυτεργατών, το ΣΚΑΪ και τα κανάλια κάνουν πάρτι με δακρύβρεχτα ρεπορτάζ, βάζοντας τις τάξεις και τα στρώματα να συγκρούονται για να περάσει η πολιτική της κυβέρνησης και παράλληλα να υπονομευτεί το δικαίωμα στην απεργία και στη διαμαρτυρία.

Σήμερα τους στρέφουν όλους σε βάρος των ναυτικών γιατί «κλείνουν» τους δρόμους της θάλασσας. Αύριο θα εξωθήσουν μια άλλη ομάδα  να εφορμήσει κατά των αγροτών για να περάσουν μέτρα σε βάρος τους - ξέχασαν μήπως οι αγρότες τις συκοφαντίες όταν έκλειναν τους δρόμους στη στεριά; Αύριο πιθανόν να βάλουν τους φορτηγατζήδες να εφορμήσουν κατά των ναυτικών ενώ αν απεργήσουν αυτοί οι αγρότες θα εφορμήσουν εναντίον τους με τα ίδια επιχειρήματα που έχουν κατά των ναυτικών. Φυσικά οι φορτηγατζήδες δεν πρέπει να ξεχνούν τι έκαναν τα κανάλια εναντίον τους όταν απεργούσαν υπερασπίζοντας την περιουσία τους που την μηδένισαν ήδη.

Μήπως όλο το μνημόνιο δεν πέρασε με προπαγάνδα πόλεμου μεταξύ κοινωνικών ομάδων και εξώθηση της μιας εναντίον της άλλης ώστε να περνάει κάθε φορά το χειρότερο για τη στοχευόμενη ομάδα; Το ίδιο γίνεται και τώρα.

 Ένα είναι το συμπέρασμα. Όλοι αυτοί, αντί να ανέχονται να τους χρησιμοποιούν  τον έναν εναντίον του άλλου, να ενωθούν και μέσα από την αλληλεγγύη να ανατρέψουν τις πολιτικές που περνάει η εξουσία μέσα από την διάσπαση και την τεχνητή αντιπαράθεση που τους αφανίζει.