Περί «Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης»

Σχόλιο symastev

Τα τελευταία χρόνια οι μεγάλες εταιρείες, και ιδίως οι πολυεθνικές, νιώθοντας ενοχή (αλλά και την κατακραυγή) για την εκμετάλλευση στην οποία υποβάλλουν τις κοινωνίες εφεύραν την «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη» σαν μέσο εξαγνισμού για ότι κάνουν. Σύμφωνα μ΄ αυτή οι εταιρείες δρουν με σεβασμό στο περιβάλλον, στα ανθρώπινα δικαιώματα, στη προσωπικότητα των εργαζομένων, στις προτιμήσεις, την υγεία και τη κουλτούρα των καταναλωτών, στους νόμους ενώ με αυτή καταπολεμούν τη… διαφθορά, τη διαπλοκή, τα «λαδώματα» κυβερνήσεων κλπ, κλπ.

Όλα αυτά θα τα κάνουν με δική τους πρωτοβουλία χωρίς την παρέμβαση των κρατών και κυρίως «εθελοντικώς»! θα προκαλούσε από γέλιο μέχρι οργή αν κάποιος ισχυριζόταν ότι οι πολυεθνικές τηρούν όλα όσα λένε περί «Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης». Αν έλεγε π.χ. ότι οι πετρελαϊκοί κολοσσοί σέβονται το περιβάλλον, οι εφοπλιστές των τάνκερ και των πλοίων σέβονται τη θάλασσα και τη ζωή των ναυτικών, οι μεγαλοεργολάβοι τους εργάτες, οι χημικές βιομηχανίες την προστασία του περιβάλλοντος, οι φαρμακοβιομηχανίες τη ζωή των αρρώστων, οι κλωστοϋφαντουργίες και οι εταιρείες ενδυμάτων την απαγόρευση της παιδικής εργασίας και πάει λέγοντας χωρίς τέλος. Απαιτούν πρώτα σε όλο το κόσμο την πλήρη και ανεξέλεγκτη δράση μέσω της «ελεύθερης αγοράς» και μετά υπόσχονται …«Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη» για την προστασία των θυμάτων τους. Δεν είναι απλά υποκρισία. Είναι αλαζονεία κυριαρχίας και νομιμοποίηση εγκληματικών προθέσεων.

Μας προέκυψε τελευταία στην Ελλάδα και η προστασία των καταναλωτών από μεταλλαγμένα τρόφιμα, ανθυγιεινά στρώματα, γιαούρτια, γάλατα… Το πως εννοούν την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη οι επιχειρήσεις αυτές το λέει καθαρά ο κ. Δημ. Δασκαλόπουλος, αντιπρόεδρος του ΣΕΒ και πρόεδρος των βιομηχάνων τροφίμων που αντί να ποιήσει την νύσσα για τις ανακοινώσεις του ΕΦΕΤ για τη παραπλάνηση των καταναλωτών με τα γάλατα και αντί να απαντήσει για τις ετικέτες και πως τα «ελληνικά» γάλατα που πωλούν οι γαλακτοβιομηχανίες είναι περισσότερα από την ελληνική παραγωγή, κάλεσε (!!!) τον ΕΦΕΤ «να συνεργασθεί» με τις βιομηχανίες αντί να ανακοινώνει παραβάσεις! Περίπου δηλαδή να συμμορφωθεί ο ΕΦΕΤ και όχι οι βιομήχανοι. Δηλαδή η νομιμότητα είναι μια «δουλειά» των βιομηχανιών και όχι του κράτους. Κάτι για αλαζονεία που λέγαμε… Αυτό πιθανόν θα πει «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη»!

Αν όλα αυτά γινόταν στις μικρομεσαίες δεν θα έμενε ίχνος από αυτές από τα μέτρα και τα πρόστιμα. Γι αυτές η «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη» δεν ισχύει. Έτσι για να ξέρουμε με τι κράτος έχουμε να κάνουμε.