Παγκόσμιες ανατροπές με βάση το νόμο της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού – Η περίπτωση του αυτοκινήτου

Ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού είναι σε πλήρη δράση σε όλες τις εποχές του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 άρχισε μια αφανής στην αρχή και ραγδαία στη συνέχεια ανατροπή των παγκόσμιων οικονομικών συσχετισμών δυνάμεων είναι με πρωταγωνιστή την Κίνα και σε συνέχεια την Ινδία, Ρωσία, Βραζιλία και άλλες αναπτυσσόμενες οικονομίες, σε βάρος των κλασσικών δυτικών καπιταλιστικών οικονομιών που μαζί με την Ιαπωνία είχαν από τη δεκαετία του 1950 αναμφισβήτητη κυριαρχία.

Ο κλάδος παραγωγής αυτοκινήτων είναι ένα σοβαρό παράδειγμα της πορείας ανατροπών των οικονομικών συσχετισμών – που ακολουθούνται πιο αργά από τους πολιτικούς και στρατιωτικούς συσχετισμούς – για να δούμε την σταδιακή ανατροπή που σημειώθηκε δείχνοντας σε σημαντικό βαθμό και τις γενικότερες ανατροπές στο σύνολο των οικονομιών. 

Σημειώνουμε οτι το 1950 χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία είχαν σχεδόν μηδενική παραγωγή αυτοκινήτων.

Ο νόμος επιτάχυνε πολύ έντονα τις ανατροπές από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 και ιδίως με την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης των δυτικών οικονομιών και της Ιαπωνίας, από το 2008 και μετά.

Οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες και τα ινστιτούτα οικονομικών μελετών υπολόγιζαν στο έμπα της νέας χιλιετίας ότι η Κίνα θα φτάσει τις ΗΠΑ σε οικονομικά μεγέθη περί το 2050, χτυπώντας από τότε το καμπανάκι του «κινδύνου» με αυτή την προοπτική του χρόνου. Όμως οι ραγδαίες ανατροπές ήρθαν πολύ νωρίτερα! Ήδη ανατροπές σημειώνονται συνεχώς σε διάφορους τομείς της οικονομίας και της παραγωγής όπως τα βιομηχανικά ρομπότ παραγωγής, οι νέες τεχνολογίες, τα αυτοκίνητα.

Οι δυτικοί ιμπεριαλιστές βλέποντας την απότομη ανατροπή των παγκόσμιων οικονομικών συσχετισμών αναγνώρισαν ότι δεν έχουν καμία πιθανότητα να βγουν νικητές με οικονομικά μέσα. Έτσι σταδιακά από τη δεκαετία ου ’90 άρχισαν να μετατρέπουν τον οικονομικό ανταγωνισμό σε στρατιωτικό – πολεμικό. Άρχισαν νέους περιφερειακούς πολέμους για να ελέγξουν τους οικονομικούς πόρους και τις πηγές και δρόμους ενέργειας για να τις στερήσουν από τους ανταγωνιστές τους κυρίως Κίνα και Ρωσία, ενώ ξεκίνησαν και την στρατιωτική περικύκλωση με τις 800 βάσεις του ΝΑΤΟ – ΗΠΑ ανά τον κόσμο, με νέες συμμαχίες κλπ. Οι πόλεμοι στην Μ. Ανατολή και στην Ουκρανία είναι μέρος αυτής της στρατηγικής.

Το κύριο θέμα που παίζεται τώρα είναι αν οι χώρες του ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοί τους προλάβουν να διατηρήσουν την αμυντική κυριαρχία ή θα τη χάσουν στην πορεία των περιφερειακών πολέμων, δεδομένου ότι οι ανερχόμενες χώρες, όχι μόνο έχουν φύγει από την επιρροή τους, αλλά αναπτύσσουν ραγδαία νέες τεχνολογίες που μεταφέρονται συνεχώς και στον αμυντικό τομέα. Ο πόλεμος της Ουκρανίας μεταξύ Ρωσίας και 29 περίπου χωρών του ΝΑΤΟ, είναι ο πλέον χαρακτηριστικός δείκτης αυτής της σύγκρουσης τεχνολογιών, οπλικών συστημάτων, στρατών και συνασπισμών που από πλευράς Κίνας Ρωσίας είναι ακόμη στα σπάργανα, σε σχέση με το ΝΑΤΟ. Σε αυτή τη σύγκρουση ανεξαρτήτως της κατάληξης του πολέμου στην Ουκρανία ο χρόνος δουλεύει και πάλι σε βάρος των δυτικών ιμπεριαλιστικών χωρών, όπως γίνεται και στην οικονομία.

 Διαβάστε:

Οι 10 κορυφαίες χώρες παραγωγής αυτοκινήτων στον κόσμο – Πορεία ανατροπών από το 1950

https://www.eea.gr/epikairotita-eea/oi-10-koryfaies-chores-paragogis-aytokiniton-ston-kosmo-poreia-anatropon-apo-to-1950/