Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Ο ορισμός της «Κωλοτούμπας»!



ΚΟΕ. Πως ενώνεις δυο αλληλοαποκλειόμενες θέσεις σε μία.

Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ) με Δελτίο Τύπου στις 21/5/2012 και πομπώδη τίτλο «Για μια άλλη Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη» μας πληροφορεί ότι είχε βγάλει το 2010 μια θέση - αφίσα υπέρ της εξόδου της χώρας από την ΕΕ. Αυτό της προκαλεί πονοκέφαλο από επιθέσεις που δέχεται γιατί την άλλαξε και θεώρησε καλό να δώσει τις εξηγήσεις της. Και οι εξηγήσεις της είναι περίπου ότι ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΛΛΑΞΕ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΞΕ!


Να τι γράφει στις 21/5/2012:


«Όσον αφορά την επίμαχη αφίσα του 2010: Έκφραζε μια κλασική θέση της Αριστεράς, η οποία μέσα από το δρόμο της εξόδου από την ΕΕ στόχευε στην εθνική και κοινωνική χειραφέτηση. ΣΤΟΧΕΥΣΗ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ. Ωστόσο, μετά την επιβολή στη χώρα μας του ειδικού καθεστώτος των Μνημονίων, των Δανειακών Συμβάσεων και της Τρόικας, της «νέας κατοχής» και κοινωνικής εξόντωσης, τα πράγματα μετατοπίστηκαν. Στην πορεία των πραγμάτων είναι πια το διευθυντήριο των Βρυξελλών, και ειδικά ο γερμανικός παράγοντας, που οδηγεί την Ελλάδα στο προθάλαμο της εξόδου από το ευρώ, ώστε να την απειλεί (εφόσον μπορεί να επιβάλλει τους όρους και την πορεία εξόδου) και να την ελέγχει πολιτικά. Είναι προφανές ότι η ΚΟΕ δεν συντάσσεται και αντιτίθεται αποφασιστικά στο σχέδιο της «κατοχικής δραχμής».»


Πρώτα από όλα η ΚΟΕ είναι έξω από την ΕΕ γιατί είναι «μια κλασική θέση της Αριστεράς». Όμως αυτή η Μέρκελ της έκλεψε τη θέση! Δηλαδή αν η Μέρκελ έλεγε τώρα μέσα στο ευρώ και στην ΕΕ, η ΚΟΕ θα έλεγε έξω αλλά επειδή είπε έξω από το ευρώ, η ΚΟΕ λέει μέσα!!! Και όμως για την ΚΟΕ η έξοδος είναι «Στόχευση που διατηρεί και σήμερα στο ακέραιο την επικαιρότητά της» και ας την έκλεψε η Μέρκελ. Μιλάμε για... ολοκάθαρη θέση!


Ας δούμε όμως πως είναι και μέσα και έξω αλλά τελικά μέσα.


«Με βάση τα παραπάνω, το ότι εδώ και αρκετό καιρό το σύνθημα για έξοδο από την ευρωζώνη ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΜΕΣΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΕ είναι γνωστό. Αγωνιζόμαστε μαζί με όλο το λαό ενάντια στο ειδικό καθεστώς στην Ελλάδα και στο σάπιο πολιτικό σύστημα που το υπηρετεί. Ταυτόχρονα ενισχύουμε τον αγώνα ενάντια στην κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη, αντιλαϊκή, πολιτικά αντιδραστική και γερμανοποιημένη Ευρώπη. ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΥΡΩΠΗ».

Η εντελώς… κρυστάλλινη, λιτή και κατανοητή θέση της ΚΟΕ είναι:

1. Εντάξη, είμαστε γενικά με την «κλασική θέση της Αριστεράς» για έξοδο από την ΕΕ, «Στόχευση που διατηρεί και σήμερα στο ακέραιο την επικαιρότητά της» αλλά ε, διατηρεί αλλά και... δεν διατηρεί και τόσο την επικαιρότητά της αφού «εδώ και αρκετό καιρό το σύνθημα για έξοδο από την ευρωζώνη δεν είναι πλέον στις προτεραιότητες και τις άμεσες διεκδικήσεις της ΚΟΕ»!

2. Η σημερινή θέση είναι: «Για μια άλλη Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη»! Προφανώς η «άλλη Ευρώπη» περιέχει και το έξω και το μέσα αλλά για την ώρα μέχρι την "άλλη Ευρώπη" είμαστε υπέρ του "μέσα σε αυτή την Ευρώπη" και αντί της «κατοχικής δραχμής» είμαστε υπέρ του ευρώ! Σε όλα μέσα δηλαδή παρότι η θέση για έξοδο είναι πάντα «Στόχευση που διατηρεί και σήμερα στο ακέραιο την επικαιρότητά της»!

Μετά τον τετραγωνισμό του κύκλου από το ΣΥΡΙΖΑ στο πρόγραμμά του, ήρθε και η κύκλιση του τετραγώνου από τη συνιστώσα του, την ΚΟΕ!

Αλαλούμ! Εμείς τι να πούμε; Ε, τι να πούμε;;;

Τέλος πάντων αυτές οι «συνιστώσες» του ΣΥΡΙΖΑ ούτε τη θέση του «αριστερού ψάλτη» δεν μπορούν να κρατήσουν τελικά, έστω μέχρι τις εκλογές για να κλέψουν και κάποιους ψήφους από το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Άνθρακες ο «θησαυρός» των συνιστωσών!


*Κάποιοι που ονειρεύονται να γίνει το ΚΚΕ η… «13η συνιστώσα» του ΣΥΡΙΖΑ κάτι τέτοιο σαν την ΚΟΕ εννοούν; Και μη ξεχνάμε η ΚΟΕ είναι… «Κομμουνιστική» όχι ο,τι κι ό,τι! Ναι «Κομμουνιστική»!

**κεφαλαία και υπογραμμίσεις δικές μας.



15 σχόλια:

  1. Καλά φίλε είσαι μεγάλος λαικιστής. Έχεις πάρει την δήλωση και την έχεις φέρει έτσι όπως θέλεις εσύ. Την ερμηνεύεις κατα το δοκούν.
    Το ότι δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητες έχει λογική βάση, γιατί το κύριο δεν είναι να έισαι μέσα στο ευρώ ή έξω. Αλλά ο πολιτικός συσχετισμός. Εκτός αν πιστεύεις ότι το εξω απο το ευρώ με πρωθυπουργό Σαμαρά, ή Βενιζέλο λύνει τα προβλήματα. Αυτό ουσιαστικά λέει η ανακοίνωση.
    Το έξω από το ευρώ, ΕΕ πρέπει να έχει ως προυπόθεση άλλο πολιτικό συσχετισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ξεπερνώντας τις γραφικότητες τις ΚΟΕ, θέτω ένα ζητούμενο που νομίζω πρέπει να εξετάσουμε (και θέλω τις αντιρρήσεις σου): γιατί θέλουν κάποιοι να βγει η Ελλάδα από το ευρώ. Είναι γνωστοί οι κίνδυνοι, αλλά πιο είναι το όφελος μια εξόδου; Το σίγουρο είναι θα κερδίσουν πάλι οι ευρωπαϊκές κι άλλες οικονομικές ελίτ. Αφού κέρδισαν με το νέο δανεισμό και έβγαλαν κέρδη από τη διαφορά του επιτοκίου (σε ισοσκελισμό του PSI), θα βγάλουν από την ελληνική πτώχευση. Ένα σενάριο (σσ θέτω υπόψιν ότι αναγνωρίζω πως θα υπάρχει η δυνατότητα άσκηση ανεξάρτητης εθνικής οικονομικής πολιτικής και μία σταδιακά αποκατάσταση της τοπικής/εθνικής αγοράς):
    Η Ελλάδα φτωχαίνει/χρεοκοπεί με έξοδο από την ευρωζώνη. Ακολουθούν ανατιμήσεις αγαθών, αδυναμία αγοράς αγαθών... Οι μεσοαστικές επιχειρήσεις καταδικασμένες θα κλείσουν (ίσως ρίξουν τις τιμές τους, ίσως προχωρήσουν δε βερεσέδια) και για κάποιο διάστημα το κράτος θα είναι υπό διάλυση.
    Με το υποτιμημένο εθνικό νόμισμα και τη φτώχεια όλοι θα έρθουν για επενδύσεις στην Ελλάδα. Χωρίς μεσοαστικές επιχειρήσεις και με τέτοιο φτηνό δυναμικό, η Ελλάδα θα γίνει πόλος έλξης κάθε ενός που θέλει να κάνει επενδύσεις εδώ.
    Η έξοδος από το ευρώ είναι ένα σενάριο που αναπτύσσεται από την αρχή των μνημονίων. Η παραμονή στο ευρώ αποτελεί βασικό πυλώνα ακριβώς ως μέσο αναχαίτησης της διάλυσης της χώρας (μόνο το ΚΚΕ δεν το βλέπει). Δυστυχώς ένα αστικό/καπιταλιστικό όπλο, γίνεται τώρα όλο των λαών. Το μνημόνιο οδηγεί ολοταχώς σε GRexit και την υλοποίηση των επενδύσεων/ανάπτυξη που τόσο φωνάζουν Αμερικανοί κι Ευρωπαίοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. θΈΣΗ - ΑΝΤΙΘΕΣΗ - ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΙΑ

    χαχαχαχα, αυτή η ΚΟΕ είναι πηγή αστείρευτης διασκέδασης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. http://tsak-giorgis.blogspot.com/2012/05/blog-post_4771.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος21 Μαΐου 2012 3:19 μ.μ.

    Ωραία τα λες ανώνυμε αλλά ποιος σου είπε ότι δεν μπορείς να παλεύεις μέσα στην ΕΕ και ταυτόχρονα να είσαι υπέρ της εξόδου όταν ωριμάσουν οι συνθήκες; Αυτό δεν κάνουνε άλλωστε και στον καπιταλισμό; Μα η ΚΟΕ δεν λέει αυτό. Διάβασε το δελτίο της καλά ιστοσελίδα www.koel.gr
    Εγώ δεν παραποιώ ούτε έβγαλα απόσπασμα χωρίς την ακολουθία για να το φέρω στα μέτρα μου. Το κυριότερο μέρος του δελτίου είναι τα αποσπάσματα. Δεν με ενδιαφέρουν οι λόγοι που το εξέδωσε αλλά αυτά που γράφει ως ουσία θέσεων. Να είσαι δίκαιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δείμο
    θα είναι καθαρός. Θυμάσαι όταν η Αλέκα είπε τη φράση «αν βγούμε αύριο από το ευρώ όπως είμαστε θα είναι καταστροφή»; Θυμάσαι ότι όλοι οι ηθικοφανείς των πλατειών έπεσαν να την ξεσκίσουν; Ε, σήμερα επαληθεύεται ότι είχε απόλυτο δίκαιο. Αν δεν έχεις εναλλακτική εξουσία και εναλλακτικό οικονομικό πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης η έξοδος είναι καταστροφή. Τι σημαίνει καταστροφή; Σημαίνει ότι ξαφνικά αυτοί που έχουν λεφτά θα αγοράσουν τα πάντα στο 1/10 της τιμής! Χρειάζεται Δείμο να γίνουμε μάντεις ποιοι θέλουν εδώ και τώρα έξοδο ή έξωση από το ευρώ; Αύριο θα δεκαπλασιάσουν τα κεφάλαιά τους και ο λαός θα τα υποδεκαπλασιάσει. Λέω κάτι παράλογο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πάνο το είδα,
    δεν έχω να προσθέσω τίποτα. μάλλον δεν είδαμε τίποτα ακόμη…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. είμαι ο προηγούμενος άγνωστος

    Αρχικά δεν πρόκειται να απαντήσω σε κανένα σχόλιο για την ΚΟΕ, γιατί απλά δεν είμαι μέλος της ή εκπρόσωπος της. Αλλα τουλάχιστον θα πω αυτό που καταλαβαίνω από το πλήρες κείμενο.
    Εδώ το πλήρες κείμενο για τον καθένα για να βγάλει τα συμπεράσματα του. http://koel.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4180:2012-05-21-09-47-44&catid=193:2010-01-26-15-02-35&Itemid=115

    Αυτό που προκύτπει αν διαβάσεις το κείμενο ολοκληρωμένο, είναι η αντίθεση στην ΕΕ.

    "Την ίδια στιγμή, η ΕΕ της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής και της γερμανικής μπότας βυθίζεται –ειδικά από το 2012– βαθιά μέσα στην κρίση, στη φτώχεια, στην ανεργία. Αλλά και στην πολιτική αντίδραση, στη διακυβέρνηση χωρίς καν δημοκρατική νομιμοποίηση, στη ραγδαία άνοδο του νεοφασισμού. Αυτή η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι σήμερα σε ολόκληρη την ήπειρο οι εργαζόμενοι βγαίνουν στους δρόμους και στις πλατείες. Το πρωτόγνωρο μαζικό λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια συναντιέται με τους αγώνες των λαών στην Ευρώπη. Ανοίγονται έτσι, σήμερα, νέοι δρόμοι σύγκρουσης με την ευρωκρατία και δημιουργούνται προϋποθέσεις για ανάσχεση της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας και δημιουργία νέων μεταβατικών και ελπιδοφόρων για τους λαούς καταστάσεων σε τοπικό και διεθνές επίπεδο. Εκτιμούμε μάλιστα, κρίνοντας και από τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις, ότι τόσο η Ελλάδα όσο και η Ευρώπη μπαίνουν σε τέτοια τροχιά."

    Σε αυτή την παράγραφο δηλώνει ότι δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητες, διεκδικήσεις η έξοδος από την ΕΥΡΩΖΩΝΗ, για τους λόγους που δηλώνονται παραπάνω πέρι Μέρκελ. Το ότι δεν είναι στις ΑΜΕΣΕΣ προτεραιότητες δεν σημαίνει ότι δεν είναι και θέση της. Απλα δεν αποτελεί κύρια. Απλά το κύριο διακύβευμα, στην τωρινή φάση, δεν είναι το αν θα είσαι έξω ή μεσα. Το κύριο διακύβευμα, όπως το καταλαβαίνω είναι να αναπτυχθούν αγώνες των λαών που να έρχονται σε ρήξη με τις πολιτικές της ΕΕ και με την ίδια της ΕΕ. Δηλαδή αλλαγή συσχετισμών, με τον λαό στο προσκήνιο. Τότε μπορείς να πεις "έξοδος τώρα".
    Παρακάτω το κείμενο

    "Με βάση τα παραπάνω, το ότι εδώ και αρκετό καιρό το σενθημα για έξοδο από την ευρωζώνη δεν είναι πλέον στις προτεραιότητες και τις άμεσες διεκδικήσεις της ΚΟΕ είναι γνωστό. Αγωνιζόμαστε μαζί με όλο το λαό ενάντια στο ειδικό καθεστώς στην Ελλάδα και στο σάπιο πολιτικό σύστημα που το υπηρετεί. Ταυτόχρονα ενισχύουμε τον αγώνα ενάντια στην κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη, αντιλαϊκή, πολιτικά αντιδραστική και γερμανοποιημένη Ευρώπη. Για μια άλλη Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη."

    symastev συμφωνώ μαζί σου και με την Αλέκα όταν διατύπωσε την θέση περι εξόδου. Για να βγεις πρέπει να βγεις με άλλο συσχετισμό, με μια πολιτική δύναμη που θα ακολουθήσει μια διαφορετική πορεία προς όφελος του λαού.

    Όλα αυτά επειδή δεν μου αρέσει αυτό το ξεκατίνιασμα στην αριστερά για μικροκομματικά συμφέροντα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος 21 Μαΐου 2012 11:31 μ.μ.

    Νομίζω πως δεν υπήρχε λόγος να αναφέρεις όλα αυτά. Εγώ το κείμενο το είχα όλο. Εκείνο που ξεχώρισα δεν ήταν το διαδικαστικό αλλά η απόφαση.

    Αυτό το «τώρα είμαι μέσα για να είμαι αύριο έξω» δεν είναι και τόσο απλό. Ανέφερα τον καπιταλισμό στον οποίο είμαστε μέσα τώρα και σε πρώτο πλάνο δεν είναι η ανατροπή του αλλά η δημιουργία συνθηκών ανατροπής. Ωστόσο ένα κόμμα που έχει ως στόχο την ανατροπή δεν λέει για την ώρα «δεν το ανατρέπω» και ζω μέσα σε αυτό όπως μπορώ αναμένοντας τις συνθήκες… Αν κάτι ονομάζεται ρεφορμισμός και οπορτουνισμός αυτό ακριβώς είναι.
    Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εστί για ένα κίνημα ρεφορμισμός. Η αναβολή το κύριου στόχου επ αόριστο αφού πάντα υπάρχουν οι ενδιάμεσοι.

    Η ΚΟΕ αν ήταν συνεπής με τον εαυτό της θα υπεράσπιζε το σύνθημα όπως είναι και θα έθετε ως αυτονόητους τους επί μέρους στόχους και κινήσεις για να το πετύχει. Όχι να λέει αυτά που ο καθένας καταλαβαίνει ότι στην πολιτική γλώσσα είναι παραίτηση και αντικατάσταση του κύριου στόχου από τον δευτερεύοντα. Αυτό κριτικάρισα. Και προσωπικά στενοχωρήθηκα όπως στενοχωριέμαι που σύντροφοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σκέφτονται να παραιτηθούν από την ταυτότητά τους χάριν των ενδιάμεσων στόχων του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί θα γίνουν τελικοί στόχοι για όσους πάνε και να μου το θυμηθείς, ποτέ δεν θα επανέλθουν. Αυτό καταλαβαίνω και από την ΚΟΕ.

    Θα ξέρεις βέβαια ότι κατηγορούν το ΚΚΕ ακριβώς γιατί τάχα δεν ενδιαφέρεται για το σήμερα φορτώνοντας όλες τις λύσεις στον σοσιαλισμό! Όμως το ΚΚΕ χωρίς να παραιτηθεί από κανένα στρατηγικό στόχο έχει όλους τους ενδιάμεσους στόχους μέσα στον καπιταλισμό. Δεν παραιτείται από τους απώτερους επειδή έχει πολλούς ενδιάμεσους, απλά τους εντάσσει στη διαδικασία επίτευξής τους. Και φυσικά θα δώσει μάχες και μέσα στον καπιταλισμό όπως δίνει μέσα στην ΕΕ. Η Ρόζα Λούνενμπουργκ ήξερε καλά όταν έλεγε τι είναι μεταρρύθμιση και τι επανάσταση.

    Κλείνοντας θα έλεγα ότι η αλλαγή θέσης της ΚΟΕ είναι χωρίς αμφιβολία και δεν αντισταθμίζεται με λόγια αντίθεσης με την ΕΕ.

    Αν θέλεις ένα δείγμα ενδιάμεσων στόχων χωρίς να χάνεται ο τελικός, σου παραθέτω ένα απόσπασμα από το πρόγραμμα του ΚΚΕ που το κατηγορούν ότι μόνο τον τελικό στόχο βλέπει:

    «ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟ ΚΚΕ;
    (απόσπασμα από το πρόγραμμα του ΚΚΕ)

    Σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων και μεγάλης φθοράς στην επιρροή των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ χωρίς να έχουν διαμορφωθεί ακόμα οι όροι για το επαναστατικό πέρασμα.


    Η δρομολόγηση κυβερνητικών μέτρων που στοχεύουν στην ανακούφιση του λαού, ενάντια στο πολυεθνικό κεφάλαιο, στην εξάρτηση και τη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, είναι δυνατόν να συσπειρώνει και να πείθει για την ανάγκη γενικότερης ρήξης.


    ΤΟ ΚΚΕ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, με τη δράση της και τη γενικότερη λαϊκή παρέμβαση, να συμβάλει στην έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας».

    Πρόσεξε κάτι. Αν αποκόψει τα παραπάνω από το σοσιαλισμό και μείνουν οι ενδιάμεσες θέσεις εντός του καπιταλισμού όπως είναι αυτοτελείς, θα είναι σκέτος ρεφορμισμός.

    Μπορεί να το έκανα κάπως χιουμοριστικά ή κάπως απλοϊκά αλλά ήξερα καλά τι κριτική έκανα. Και να ξέρεις ότι η κριτική δεν πρέπει να σταματάει ποτέ γιατί θα απονεκρώσει το κίνημα. Αν έχουν δίκαιο οι της ΚΟΑ και με πρώτη ευκαιρία επανέλθουν σε θέσεις σύγκρουσης και αποχώρησης από την ΕΕ εγώ πρώτος θα πετάξω τη σκούφια μου. Απλά ποτέ δεν είδα φορείς που διολίσθησαν στον ρεφορμισμό και τον οπορτουνισμό να επανέρχονται, ακόμη και στην παγκόσμια ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος. Δυστυχώς αλλά έτσι είναι. Από τη Β΄ Διεθνή μέχρι και τους πρόσφατους ευρωκομουνιστές και Ιταλούς και Γάλλους κομμουνιστές, ποτέ κανένας δεν συνήλθε. Αντίθετα κατέληξαν σε πλήρη αστικοποίηση μέχρι προδοσίας των ιδανικών όταν ενέκριναν σαν συγκυβερνήσεις και βομβαρδισμούς σε βάρος του λαού της Γιουγκοσλαβίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ---->εθνική και κοινωνική χειραφέτηση.<---- ΣΤΟΧΕΥΣΗ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έχεις δίκιο σε αυτά που λες. για να σου πω την αλήθεια, ήμουν οργανωμένος στο ΚΚΕ μέχρι το 1997, επικροτώντας αυτές τις θέσεις που αναφέρεις. Τώρα είμαι ανένταχτος. Διαφώνησα με το 18 συνέδριο και τις αποφάσεις που πήρε, σχεετικά με τον χαρακτήρα του ελληνικού καπιταλισμού. Ενώ παλιότερα μιλούσε για τον εξαρτημένο χαρακτήρα του, έβαλε θεμα για τα αυξημένα ιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά του. Σε αυτό διαφώνησα και αποχώρησα. Αυτό αλλάζει , όπως παρατηρώ και τα καθήκοντα, που βάζει. Θεωρείς ότι σήμερα δεν πρέπει να μπαίνει σαν ενδιάμεσος στόχος η ρήξη με τις κυρίαρχες πολιτικές της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού? με ποιο τρόπο διαμορφώνεις αυτές τις συνθήκες, αν δεν έρθεις στην συγκεκριμένη πραγματικότητα σε ρήξη με τις δανειακές συμβάσεις, τα μνημόνια, με την ίδια την ΕΕ, οργανώνοντας τον λαό, ενεργοποιώντας τον. Αυτό που βλέπω 2 χρόνια τώρα σχετικά με το ΚΚΕ, είναι μακριά από τους αγώνες του λαού, χάριν μιας καθαρότητας. αν το πάρουμε διαλεκτικά το να μην παρεμβαίνεις λόγω καθαρότητας, δεν αναγνωρίζεις τις αντιθέσεις που υπάρχουν σε λαικά κινήματα, μαζικούς χώρους. Πέφτεις σε μεταφυσική. Φυσικά και θα βάλεις ενδιάμεσους στόχους, που να διαπνέονται από τον στρατηγικό σου στόχο. στόχους που μπρούν να κινητοποιήσουν τις μάζες όμως. σε αυτό που κάνω κριτική στο ΚΚΕ είναι ο γενικός και αόριστος αντικαπιταλισμός, που η η στροφή έγινε σε αυτό το συνέδρiο που σου ανέφερα.
    Πρέπει να δούμε και λίγο τις συμμαχίες που πρέπει να κάνει ένα κομμουνσιτικό κόμμα προκειμένου να απελευθερώσει την εργατική τάξη. Κι ένα κείμενο σχετικό παρακ΄τω.

    "Μπορείς να νικήσεις έναν πιο ισχυρό αντίπαλο, μόνο εντείνοντας στο έπακρο τις δυνάμεις και χρησιμοποιώντας υποχρεωτικά, με την πιο μεγάλη επιμέλεια, φροντίδα, προσοχή και επιδεξιότητα κάθε, έστω και την ελάχιστη, «ρωγμή» ανάμεσά στους εχθρούς, κάθε αντίθεση συμφερόντων ανάμεσα στην αστική τάξη των διαφόρων χωρών, ανάμεσα στις διάφορες ομάδες ή κατηγορίες της αστικής τάξης στο εσωτερικό της κάθε χώρας –όπως και κάθε, έστω και την ελάχιστη, δυνατότητα να αποκτήσεις μαζικό σύμμαχο, έστω και προσωρινό, ταλαντευόμενο, ασταθή, αβέβαιο και συμβατικό. Όποιος δεν το κατάλαβε αυτό, δεν κατάλαβε ούτε κόκκο από το μαρξισμό και από τον επιστημονικό, σύγχρονο, σοσιαλισμό γενικά.
    Όποιος δεν απόδειξε πρακτικά, μέσα σε ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και σε αρκετά πολύμορφες πολιτικές καταστάσεις, την ικανότητά του να εφαρμόζει την αλήθεια αυτή στην πράξη, αυτός δεν έμαθε ακόμη να βοηθά την επαναστατική τάξη στον αγώνα της για την απελευθέρωση όλης της εργαζόμενης ανθρωπότητας από τους εκμεταλλευτές. Κι αυτά που είπαμε αφορούν εξίσου την περίοδο πριν και μετά την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από το προλεταριάτο. (Λένιν, Αριστερισμός)"

    Τώρα όσον αφορά τα παραπάνω, το είμαι έξω αλλά μετά μεσα, δεν νομίζω ότι είναι έτσι. είναι απλά τι βάζεις ως κύριο, αποτέλεσμα της συγκεκριμένης ανάλυσης της συγκεκριμένης κατάστασης. το ότι δεν το βάζει ως κύριο, και φαίνεται ότι είναι έξω, λέγοντας ότι δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητες, δεν νομίζω ότι δηλώνει παραίτηση, αλλά βασίζεται πάνω σε αυτήν την ανάλυση. Αυτό το λέω επειδή τυγχάνει να είναι μια οργάνωση που παρακολουθώ, όπως και κάποιες άλλες ή κόμματα (πχ. ΝΑΡ, ΚΚΕ, ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ) εδώ και αρκετούς μήνες. Και φυσικά έχω και την κριτική μου στάση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος22 Μαΐου 2012 8:50 π.μ

    Φίλε μου δεν έχω χρόνο να τοποθετηθώ σε όσα αναφέρεις. Πράγματι υπάρχουν ζητήματα και κανένας δεν ισχυρίσθηκε ότι το ΚΚΕ τα χειρίστηκε όλα καλά. Κυρίως στο θέμα της επικοινωνίας, της επαφής και οργάνωσης των μαζών θέμα για το οποίο έχω πολλές κριτικές στο μπλογκ αυτό. Και αν είσαι λίγο ψαγμένος η ανάρτηση «Έχει πρόγραμμα το ΚΚΕ;» είναι στην πραγματικότητα κριτικό όρθρο και βγήκε μετά από τα μπερδέματα που έφερε ο χειρισμός του ζητήματος αν συμμετέχουμε ή όχι σε κυβέρνηση και ποια και αν μιλάμε και για άμεσα ζητήματα του λαού. Ο κόσμος άλλα καταλάβαινε και αγανακτούσε ή αναρωτιόνταν.

    Για τη θέση της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό μπλογκ θέλει μεγάλη συζήτηση. Άλλαξαν πολλά στον «ελληνικό» καπιταλισμό. Κάνουμε εξαγωγή κεφαλαίου. Κάνουμε μικρό ιμπεριαλισμό. Συμμετέχουμε ενεργά σε ιμπεριαλιστικές επιδρομές. Δεν είμαστε απλώς εξαρτημένη χώρα. Θέλει πολύ σκέψη γιατί αυτό καθορίζει τον χαρακτήρα της επανάστασης. Φυσικά το άλλο άκρο ότι δηλαδή είμαστε μια ανεπτυγμένη ιμπεριαλιστική χώρα που την επαύριον της επανάστασης περνάει στον σοσιαλισμό είναι γελοίο και το ίδιο το ΑΑΜ του ΚΚΕ το διαψεύδει.

    Μακάρι να είχα χρόνο, είναι πολύ ωραία μια τέτοια συζήτηση. Ίσως τα καταφέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Όλα αυτά τα λέω συντροφικά, δεν έχω λόγο να αντιπαρατεθώ χωρίς λόγο. Ίσα ίσα που μια τέτοια συζήτηση προάγει και την ίδια την αριστερά είτε δικαιωματική είτε κομμουνιστική είτε αντικαπιταλιστική είτε οτιδήποτε. Νομίζω παντως ότι είναι καιρός να ανοίξει μια τέτοια συζήτηση. Σχετικά με τον χαρακτήρα του καπιταλισμού στην χώρα μας μπορούμε να κάνουμε μια συζήτηση. Σχετικά με τν εξαγωγή κεφαλαίου, το δημόσιο χρέος, τα μονοπώλια, το χρηματιστικό κεφάλαιο Θα περιμένω κάποιο άρθρο σου.
    Μια διόρθωση δεν αποχώρησα το 1997 αλλά το 2007. Παρακολουθώ το blog σου και είναι πολύ ενδιαφερον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος22 Μαΐου 2012 12:34 μ.μ.

    Να είσαι καλά.
    Παρά την κούραση να πω μερικά πράγματα.

    Μη ξεχνάς ότι και να έφυγες από το ΚΚΕ είσαι πάντα κομμουνιστής. Θα πάψεις να είσαι όταν αρνηθείς την ιδεολογία σου και την εξαργυρώσεις για κάτι άλλο. Εγώ σου συνιστώ να μη το κάνεις ποτέ. Θα το πληρώσεις ακριβά στη ζωή σου αλλά μη το κάνεις. Όταν μεγαλώσεις κάπως αυτοί που τώρα θα σε ειρωνευτούν τότε θα σε παραδεχτούν. Δεν είναι ανάγκη να είμαστε κομμουνιστές και να έχουμε την μαρξιστική ιδεολογία μόνο όσο σχετιζόμαστε με ένα κόμμα. Τα ιδανικά πρέπει να τα υπερασπίζουμε γιατί τα δεχόμαστε βαθιά μέσα μας ως ανώτερους σκοπούς μας όχι για χάρη ενός κόμματους και πολύ περισσότερο κάποιας ηγεσίας. Τότε δεν είναι ιδανικό είναι εμπόρευμα.

    Πώς να ανοίξει η συζήτηση για τον χαρακτήρα του καπιταλισμού στην Ελλάδα και συνακόλουθα για τον χαρακτήρα της επανάστασης; Πέρα από κάποιες βασικές επεξεργασίες του ΚΚΕ δεν υπάρχουν καθόλου ειδικές μαρξιστικές επεξεργασίες και φυσικά καθόλου παραγωγή ιδεολογίας. Έχουμε ανάγκη διαλεκτικής ανάγνωσης των σύγχρονων νομοτελειών και γεγονότων πάνω στην κίνησή τους και εμείς αδυνατούμε να την κάνουμε έστω και στατικά.

    Κάποτε είχαμε και το ΚΜΕ και κάναμε εκεί σοβαρές επεξεργασίες πάνω στην ελληνική πραγματικότητα. Σήμερα δεν υπάρχει τίποτα, όλα τα τότε στελέχη θεώρησαν ότι μπορούσαν να εξαργυρώσουν τις αποκτημένες ικανότητες σε έργα που σχετίζονταν με την αστική εξουσία και όχι την εξουσία το λαού (πχ Δραγασάκης).

    Και παγκόσμια είναι ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Μάλλον είναι σε τραγική κατάσταση το κομμουνιστικό κίνημα από πλευράς παραγωγής ιδεολογίας. Αλλά χωρίς σύγχρονη ιδεολογία δεν μπορείς έχεις σύγχρονη επαναστατική πολιτική και αυτό δεν καλύπτεται ούτε από τους κλασσικούς όσο και αν τους επικαλείσαι ούτε με τα παλιά εργαλεία, ούτε απλά με την εμπειρία.
    Πολλές φορές με έπιασε μελαγχολία παρότι σαν κομμουνιστής δεν θα έπρεπε.

    Ένα άρθρο με τίτλο « Προβλήματα διατύπωσης μιας σύγχρονης θεωρίας για την επανάσταση και τον σοσιαλισμό» που είχα γράψει το 2004 δυστυχώς ακόμη δεν ξεπεράστηκε. Κοντολογίς έλεγγα ότι «αυτό που διαφαίνεται είναι ότι σήμερα δεν έχει εμφανισθεί ένα νέο μοντέλο για το σοσιαλισμό το οποίο θα υπερβαίνει την ήττα και θα παράγει μια νέα επαναστατική κίνηση των μαζών.

    Οι αιτίες γι’ αυτό, βέβαια, είναι πολλές:
    • Το παγκόσμιο κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα βρίσκεται ακόμα (2004) σε υποχώρηση και οι συνέπειες της ήττας δεν έχουν απαλειφθεί. …
    • Ο καπιταλισμός με την εκτατική ανάπτυξη που πέτυχε με τη παγκοσμιοποίηση και την είσοδο στα παρθένα εδάφη των πρώην σοσιαλιστικών χωρών και της Κίνας και με τοπικούς πολέμους μετάθεσε προσωρινά την οξύτητα των αντιθέσεων και των κρίσεων. Ωστόσο αυτές θα εμφανισθούν δριμύτερες και συσσωρευμένες μόλις οι νέες εφεδρείες του εξαντληθούν.

    Ο λόγος εδώ, για τη διατύπωση ενός νέου μοντέλου, δεν έχει να κάνει με την έλλειψη κάποιου «επαναστατικού εγκεφάλου» αλλά με την έλλειψη ενός νέου δυναμικού επαναστατικού κινήματος (υποκειμενικός παράγοντας) το οποίο θα το διατυπώσει συλλογικά ή μέσω φωτεινών ηγετών. Τα μοντέλα, και τα οράματα πάνω στα οποία αυτά οικοδομούνται, είναι παράγωγα επαναστατικών αναγκών όχι πνευματικών ερευνών και ανησυχιών. ….
    Δυστυχώς αυτή τη στιγμή δεν έχει σχηματισθεί σε καμία προηγμένη ιμπεριαλιστική χώρα μια κρίσιμη μάζα επαναστατικής δύναμης της εργατικής τάξης ώστε να έχουμε και ένα νέο μοντέλο οικοδόμησης του σοσιαλισμού….

    Αυτό το ιστορικό κενό και μέχρι την ιστορική γέννα ενός νέου αναγεννημένου επαναστατικού κινήματος, η αριστερά καλείται να το καλύψει εκ των ενόντων με τα υλικά που έχει. Όμως, ότι και να κάνει η έλλειψη θα διαπερνά τις πολιτικές της και θα εμφανίζεται ως υστέρηση…

    Υπ αυτές τις συνθήκες δε μπορούμε να μιλάμε για πρωτοπόρο επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα που απαντά με σύγχρονο τρόπο στις ανάγκες ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων.

    Πρακτικά η παραπάνω κατάσταση μας οδηγεί στη πραγματικότητα σε κινήσεις τακτικής και ενίοτε συντήρησης και αμηχανίας μπροστά στις εξελίξεις,

    ΑπάντησηΔιαγραφή