Τρίτη 5 Απριλίου 2022

Μυθιστόρημα: «Εννέα και Εικοσιοκτώ». Όταν ο μύθος ανταμώνει την ιστορία του λαού

Ένα νέο μυθιστόρημα με τίτλο φαινομενικά αδιάφορο κυκλοφόρησε πρόσφατα, τον Μάρτιο του 2022: «Εννέα και Είκοσιοκτώ»!

Η συγγραφέας, Αριστέα Σερεμέτη, επιχειρεί να ενώσει ιστορίες, μνήμες, ανθρώπινες στιγμές, αδυναμίες, και ηρωικές εξάρσεις του λαού μας με όχημα τις προσωπικές διαδρομές και σχέσεις των ηρώων και πρωταγωνιστών. Ανιχνεύοντας πραγματικές ιστορίες οδηγήθηκε να συνδέσει διαλεκτικά τον μύθο με τους αγώνες του λαού σε μια διαλεκτική διαδικασία, όπου το ένα χάνεται μέσα στο άλλο για να γίνει μυθιστόρημα.

Φωτογραφία από την παρουσίαση του βιβλίου στο Δημαρχείο Περιστερίου, στις 2 Απριλίου 2022

Ο αναγνώστης θα διαβάζει ιστορίες που ίσως έχει ακούσει. Για τον διωγμό των Εβραίων, για την κατοχή, για την Εθνική Αντίσταση, το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, τον αγώνα του ΔΣΕ, τη Μακρόνησο, το μετεμφυλιοπολεμικό καθεστώς, τη χούντα, τη μεταπολίτευση. Θα διαβάσει όμως και ιστορίες προσφυγιάς, διωγμών και ξεριζωμών του λαού, μνήμες που διαπερνούν τη ζωή των ηρώων από τα παιδικά χρόνια μέχρι το τέλος της ζωής τους. Μέσα από τις γραμμές του αναδεικνύονται οι αρετές των απλών ανθρώπων που, για την ανάγκη των καιρών γίνονται ήρωες, όπως η ηθική ακεραιότητα, η πίστη στα λαϊκά ιδανικά, η αλληλεγγύη, η αυτοθυσία, παράλληλα με την εμφάνιση των αντιηρώων της προδοσίας, του χαφιεδισμού και των φασιστικών εγκλημάτων.

Σταδιακά, μέσα από τη ζωή, τα ιδανικά τη ειρήνης, της δημοκρατίας, της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και του σοσιαλισμού, καταλαμβάνουν τους πρωταγωνιστές σε μια ακριβώς αντίθετη πορεία των ταξικών εξουσιών προς τον αντικομουνισμό, το έγκλημα και της χρήσης απάνθρωπων μεθόδων καταπίεσης, βασανιστηρίων και διωγμών.

Μέσα σε αυτά, εμφανίζονται όλες οι ανθρώπινες στιγμές του έρωτα, της φιλίας, των απογοητεύσεων, της εξάντλησης, των μικρών ανθρώπινων νικών και ηττών, χωρίς ποτέ να εγκαταλείψουν τα ιδανικά τους.

Το «Εννέα και Εικοσιοκτώ» ήταν ένα σύνθημα για να εισέλθει η νεαρή αγωνίστρια στην Εθνική Αντίσταση και στο Αντάρτικο της Ροδόπης. Ωστόσο, σημάδεψε όλη την υπόλοιπη ζωή των πρωταγωνιστών.

Κύρια πρόσωπα του μυθιστορήματος είναι μια χριστιανή, η Μαριορίνη, μια Εβραία, η Ζιμπούλ και μια μουσουλμάνα, η Σερέν, όλες από την Κομοτηνή. Κι ένας άντρας, ο «Ερρίκος», αντίγραφο υψηλής ηθικής ιδεολόγου και αγωνιστή - κομουνιστή που η ζωή του τέμνει τις ζωές τους διαφορετικά, αλλά και στις τρεις έντονα και καθοριστικά. Γύρω από αυτούς μια πλειάδα ανθρώπων κάθε τύπου που αντιπροσωπεύουν την ενότητα και πάλη των εθνικών, ταξικών, κοινωνικών και ιδεολογικών αντιθέσεων μέσα στον χρόνο.

Το μυθιστόρημα δεν στρογγυλεύει κατά βούληση αντιθέσεις, δεν έχει happy end, ούτε καλεί τον «από μηχανής Θεό» να λύσει μεταφυσικά άλυτες αντιθέσεις, φέρνοντας τα πράγματα στην επιθυμία της κυρίαρχης ιδεολογίας. Είναι ένας μύθος που δεν προδίδει την πραγματικότητα.