Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Οι Σκουριές, η σχεδιασμένη οικονομία και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού και της «αριστερής κυβέρνησης»




Ρίξε μια ματιά έξω από το σύστημα…



Ο καπιταλισμός μπορεί να φτάσει τις αντιθέσεις του μέχρι τη σύγκρουση χωρίς όρους. Από την απλή μάχη ζωής και θανάτου, μέχρι παγκοσμίους πολέμους! Μέχρι να φτάσει εκεί, μπορεί να επιβιώνει με προσωρινούς συμβιβασμούς και πρόσκαιρες ισορροπίες στο εσωτερικό της άρχουσας τάξης και μεταξύ της άρχουσας τάξης και των εκμεταλλευόμενων τάξεων και στρωμάτων.



Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα κρατικομονοπωλιακά κυβερνητικά «προγράμματα ρύθμισης και ανάπτυξης» ή οι, δήθεν ελεύθερες, συλλογικές συμβάσεις εργασίας που είναι συμβιβασμός με τη σφραγίδα της άρχουσας τάξης και την υπογραφή υποταγής και αποδοχής της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. 



Στις Σκουριές παρακολουθούμε, σε μικρογραφία, ένα ακόμη ανταγωνιστικό αδιέξοδο του καπιταλισμού.





Από τη μια τα (πολυεθνικά) κεφάλαια που θέλουν ανάπτυξη με εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου, που όμως θα φέρει σοβαρές επιβαρύνσεις στο περιβάλλον και από την άλλη τα (χαμηλότερης ισχύος) κεφάλαια που θέλουν τουριστική ανάπτυξη, η οποία όμως είναι πάντα πρόσκαιρη και ασταθής.
Αυτά μεταξύ κεφαλαίων.



Ταυτόχρονα, σε επίπεδο λαού, έχουμε από τη μια κλασσικούς εργάτες παραγωγικών επιχειρήσεων που η επιβίωσή τους εξαρτάται από την επένδυση και εκμετάλλευση των μεταλλευμάτων στις Σκουριές και από την άλλη πολίτες εργαζόμενους που η επιβίωσή τους εξαρτάται από την διατήρηση αμόλυντου (πραγματικά ή φανταστικά) περιβάλλοντος γιατί διαφορετικά και με την παραμικρή υποψία, ο τουρισμός μεταναστεύει αλλού ενώ η υγεία τους υπονομεύεται.


Όποια λύση και αν διαλέξεις, κάποια κεφάλαια θα θιγούν και κάποιοι πολίτες εργαζόμενοι θα χάσουν τα εισοδήματά τους. Πώς να μην εξεγείρονται οι εργαζόμενοι, και οι μεν και οι δε, έστω με υποδαύλιση προβοκατόρων; 


Αυτό είναι το δίλλημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ανεξαρτήτως τι έλεγε προεκλογικά υπέρ του τουρισμού (τουριστικού κεφαλαίου). Το ίδιο δίλλημα είχαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις,  ανεξαρτήτως αν τάσσονταν υπέρ του εξορυκτικού κεφαλαίου. Σε κάθε περίπτωση έπρεπε να θίξουν ή τον ένα ή τον άλλον γιατί εδώ συμβιβασμός τύπου «συλλογικής σύμβασης» δεν υπάρχει. Η επιβίωση του ενός είναι ο «θάνατος» του άλλου. 

Αυτό το αδιέξοδο το κληρονόμησε ο ΣΥΡΙΖΑ και «δεν κατάλαβε» ότι όταν αποφασίζεις  να κυβερνήσεις διαχειριζόμενος τον καπιταλισμό, κληρονομείς και τα αδιέξοδά του και αναγκαστικά η λύση έχει τα όρια του συστήματος, αφού αρνείσαι κάθε άλλη λύση.


Τι αρνείται ο ΣΥΡΙΖΑ; Αρνείται ότι ο μόνος τρόπος για να λυθούν οι αδιέξοδες ανταγωνιστικές αντιθέσεις του καπιταλισμού είναι η ανατροπή του και η σχεδιασμένη ανάπτυξη της οικονομίας με τον σοσιαλισμό. Όσο μακρινό και αν φαίνεται αυτό για ορισμένους, τόσο αληθινό είναι και ποτέ, μα ποτέ, δεν θα πάψει να είναι. Άλλο μια αλήθεια να θέλει πολούς αγώνες και θυσίες για την εφαρμογή της και άλλο να την αρνείσαι γι αυτό το λόγο. 


Σε περίπτωση που η οικονομία σχεδιάζονταν και δεν αφήνονταν στους καπιταλιστικούς νόμους της αγοράς, όπου ο ένας εξοντώνει τον άλλον, δεν θα υπήρχε αντίθεση κεφαλαίων αφού κάθε επένδυση θα ανήκε στην κοινωνία, ούτε θα υπήρχε αντίθεση εργαζομένων, αφού κανενός η επιβίωση δεν θα στηρίζονταν στον εργασιακό «θάνατο» του άλλου. 


Με τον κεντρικό και περιφερειακό σχεδιασμό, το πρώτο που διασφαλίζεται  είναι ότι κανένας εργαζόμενος, είτε εργάζεται τώρα στην εξόρυξη – επεξεργασία μετάλλων είτε στον τουρισμό, δεν θα μείνει χωρίς εργασία.  Άρα δεν θα είχε κανέναν οικονομικό λόγο να στραφεί ο μεν εναντίον του δε, όπως τώρα, ακολουθώντας τη σύγκρουση των κεφαλαίων και τις επιλογές τους.
Το τι θα επέλεγε μια τέτοια κυβέρνηση θα ήταν μόνο αποτέλεσμα της αντικειμενικής εκτίμησης των επιπτώσεων και των ωφελημάτων. Αν θα είχαμε χαμηλή ανάπτυξη της εξόρυξης και υψηλή του τουρισμού ή αντίστροφα, θα ήταν θέμα πραγματικών εκτιμήσεων και όχι θέμα κερδών του ενός ή του άλλου τμήματος του κεφαλαίου. Αυτό όμως που θα εξασφάλιζε την αντικειμενικότητα είναι ότι οι πολίτες και τα όργανά τους, θα αποφάσιζαν όχι κάτω από το άγχος της επιβίωσης και άρα της αναγκαστικής υποστήριξης λύσης που μπορεί να είναι καταστροφική, αλλά αντικειμενικά, από το πώς θα κέρδιζαν όλοι, από κοινού, περισσότερο.


Αντί λοιπόν να βλέπουμε μάχες κεφαλαίων και εργαζομένων στις Σκουριές, θα βλέπαμε διάφορες εκτιμήσεις και επιχειρήματα από ισότιμους πολίτες,  κοινούς ιδιοκτήτες του κοινωνικού κεφαλαίου και του ορυκτού και τουριστικού  πλούτου, για το τι θα ωφελήσει καλύτερα όλους μαζί. Όλες οι αντιθέσεις και (ακόμη και οξύτατες) αντιπαραθέσεις απόψεων, εκτιμήσεων και πολιτικών θα εξαντλούνταν σε αυτό το επίπεδο. Στο τέλος η δημοκρατία θα έδινε τη λύση με την διασφάλιση πάντα ότι, κανένας δεν θα χάσει τη δουλειά του, είτε στην ίδια εργασία είτε σε νεοδημιουργούμενη. 

Η όποια επιλογή στις Σκουριές, δεν θα αφαιρεί από κανέναν τη δουλειά και την επιβίωσή του. Αντιθέτως, τα κέρδη από τον τουρισμό και τα μεταλλεία θα είναι κοινή ιδιοκτησία όλων και σε όποιον τομέα υπήρχε ζημία θα καλύπτονταν από τα κέρδη του άλλου τομέα, μέχρι εξισορρόπησης. Το «κεφάλαιο» και τα κέρδη είναι κοινά και συνολικά είναι κέρδη όλων, άρα δεν χάνει κανείς ή χάνουν όλοι εξ ίσου, αν έκαναν λάθος στην αρχική εκτίμησή τους για την επιλογή. Όμως μπορούν, με την ίδια προηγούμενη διαδικασία, να αποφασίσουν, χωρίς καμία μάχη σώμα με σώμα, να κάνουν διόρθωση των λαθών τους, ώστε να κερδίσουν αυτό που χάνουν. Σε κάθε περίπτωση ο αντίπαλος είναι το πρόβλημα της ανάπτυξης και όχι η άλλη μερίδα κεφαλαίου ή εργαζομένων.

Αυτή είναι η δικτατορία του προλεταριάτου που πετάει έξω  από την κοινωνία τους καπιταλιστές, κοινωνικοποιεί  το και παρέχει στους εργαζόμενους το δικαίωμα να διευθύνουν τις παραγωγικές δυνάμεις, ως κοινοί ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής,  με δημοκρατία και μόνο.






Ο καπιταλισμός αυτά τα κάνει, αδύνατα από τη φύση του και απαγορευμένα από τους νόμους του. Και βάζει τα πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή τα ανυπέρβλητα αδιέξοδα μέσα στα οποία και μπορεί μόνο να αποφασίσει. Όσα λόγια και αν λέγονται για ανάπτυξη κλπ, όλα θα είναι υποταγμένα στους νόμους και τους κανόνες του κεφαλαίου. Και δυστυχώς, όποιος εργαζόμενος εξαναγκάζεται να δώσει μάχη, σώμα με σώμα, υπέρ του ενός ή του άλλου κεφαλαίου, γιατί διαφορετικά η επιβίωσή του υπονομεύεται, πρέπει να σκεφτεί και  την εναλλακτική λύση: Όλοι εναντίον του κεφαλαίου που τους βάζει να συγκρούονται για χάρη του. Όλοι μαζί κοινοί ιδιοκτήτες του πλούτου και μόνοι αρμόδιοι να αποφασίζουν με δημοκρατία.






2 σχόλια:

  1. Παρακαλώ δώστε το κάτωθεν Σχόλιον στους Φίλους ΜΟΥ στην Κυβέρνηση της Χώρας ΜΟΥ !! Και Ιδιαίτερα στον Ν. Χουντή, με την ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ: Να μην Κουράζεται και Ξωδεύεται !!! Και όπως λέει και ο Πάνος Γαβαλάς στο τραγούδι: Εάν Έχεις Μάτια 4 στάσου στο 14 ! Και μετά στο 31 κ.ο.κ. !!!Καλημέρα στην Σκοτοδίνη Σας !

    ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Οικονομίας Συγκοινωνούντων Δοχείων - Για Ηλίθιους, Πανηλίθιους και Έξυπνους !

    1. O Richard Fuld, ο διευθύνων σύμβουλος της Lehman Brothers μέχρι την κατάρρευσή της το 2008, έχει εξαφανιστεί εδώ και επτά χρόνια από τα φώτα της δημοσιότητας, όμως αυτό πρόκειται να αλλάξει εντός του προσεχούς μήνα.

    2. Μετά από περίπου 3-4 μήνες, μετά την L.B., στην Γερμανία ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΝΙΚΟΣ α) Hypo Real Estate, β) Bayerische Landesbank, γ) West L.B. δ) και κάτι άλλα μικροτραπεζομαγαζα ! Η "ΖΗΜΙΑ" ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΑ είναι της Τάξεως περίπου ... Μεταξύ 180-190 ΔΙΣ. Ευρώπουλα !!

    3. Ακριβώς το ΙΔΙΟ χρονικό Δίαστημα στην Γαλλία έχουμε το ίδιο Ντελίριο, με "ΖΗΜΙΑ" περίπου της Τάξεως 140-150 ΔΙΣ Ευρουλάκια !!

    4. Τότε ... Δημιουργείται ο ΟΡΟΣ "Bad Banks" για να "ΠΑΡΚΑΡΟΥΝ" τα ΤΟΞΙΚΑ τους ... Απόβλητα !! Ο Αυτός ΟΡΟΣ ισχύει μέχρι σήμερα, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ τα ΤΟΞΙΚΑ τους ΘΕΛΟΥΝ να τα ... ΞΕΠΛΥΝΟΥΝ και να τα ξαναβάλουν στην ... Αγορά !!

    5. Τι Σχέση έχουν Γερμανία-Γαλλία με ΗΠΑ ;; Απλά: Στις Γερμανικές και Γαλλικές Τράπεζες ΥΠΑΡΧΟΥΝ τεράστια ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΑ Αμερικάνικα Κεφάλαια !!!

    6. Τι ΣΧΕΣΗ έχει η ΧΩΡΑ ΜΑΣ σαυτό το νταχτηρντί ;; Ξανά Και Απλά: ΝΑ ΞΕΠΛΥΝΟΥΝ τα ΤΟΞΙΚΑ τους ΑΠΟΒΛΗΤΑ, Ταείζοντας Γερμανικές Γαλλικές Τράπεζες και Αμερικάνικα Head Funds !! Γιαυτό το ΕΡΓΟ βρήκαν διότι ΕΙΧΑΝ το ΠΙΟ ΑΤΙΜΟ, ΒΡΩΜΙΚΟ, ΑΘΛΙΟ, ΒΟΘΡΟΔΕΣ και ΑΝΤΙΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ Διακυβερνητικό Σύστημα στην Ευρώπη, ΤΑ "ΔΙΚΑ" ΜΑΣ ΤΟΜΑΡΙΑ τους Εφιάλτες του Ελληνικού Λαού, Διότι τους ΞΕΡΟΥΝ καλά τους ΔΙΚΟΥΣ τους, από το Κριμαικό Πόλεμο του 1916-17, που είχε ως Αποτέλεσμα την Εθνική μας καταστροφή το 1922, από την τριπλή Κατοχή 1941-44, Από το Εμφύλιο, από τον Πόλεμο της Κορέας, Από δολοφονία Λαμπράκη, Από την Αμερικάνικη Χούντα 1967-74, Από την Κατοχή της Κύπρου ... ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ η Πραγματικότητα της Χώρας ΜΑΣ !!

    7. ΔΕΝ ΕΙΣΤΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ !! ΕΙΣΤΑΙ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ !! ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ: Θυσιάζουν τον Ελληνικό Λαό και Το Ελληνικό Έθνος, ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ... ΕΜΠΟΔΙΟ (σε τι άραγε;;;;) !!!

    Y.Γ. O Νίκος Καζαντζάκης στην μνημειώδη ομιλία του στο BBC, το 1946: «Αν τα πήλινα Mάτια του Aνθρώπου μπορούσαν να δουν TA AOPATA, θα έβλεπαν στις πολιορκίες του Μεσολογγιού, της Ακρόπολης και της Πάτρας, στις ομηρικές μάχες της Τριπολιτσάς, των Δερβενακιών και του Φαλήρου ή στις ένδοξες ναυμαχίες του Αιγαίου, να πολεμούν πλάϊ πλάϊ ο Μιλτιάδης και ο Καραϊσκάκης, ο Οδυσσέας κι ο Κολοκοτρώνης, ο Θεμιστοκλής κι ο Μιαούλης. Όλη η ελληνική φυλή, σύσσωμη, σύψυχη, πήρε μέρος και πολέμησε στην Επανάσταση του 21».

    Tο Έπος του ’40, την Εθνική Αντίσταση, τους Λαϊκούς Αγώνες.

    Φιλικά και Ελληνικά !!! Πάμε να ποίουμαι απόψε το Κρασί μας !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Anonymous6 Απριλίου 2015 - 9:04 μ.μ.
    Προς Κυβέρνηση: ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΠΑΣΑ ΘΥΣΙΑ ΤΑ "Μεταλλεία Χρυσού" ! ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΑΦΕΙ ΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΡΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ !!! Η Κυβέρνηση της Αριστεράς ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΗΣΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΧΩΡΑ ΟΛΗ El Dorado !!! ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ για ΑΝΩΜΑΛΟΥΣ ΜΕ ΑΝΟΜΑ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΙΚΑ "ΚΕΡΔΗΟΙ" !!! ΕΔΩ και ΤΩΡΑ: STOP Στα "ΔηλητήριοΜεταλλείαΧρυσού" !! S-T-O-P !!!

    Σημ. Τοις Προεκτάσεις της Οικολογικής και Ανθρώπινης ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ σε μια περιμετρική ακτίνα τουλάχιστον 200-250 χλμ. ΔΕΝ ΤΗΣ ΞΕΡΕΤΑΙ και ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ (αλλά γενικά τι ξέρει και ποιος σαυτήν την Χώρα, σαυτόν τον Τόπο ;;;;;----!!!!) !!!!

    Απάντηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή