Σέρρες: Η πρώτη αντάρτισσα και οι πρώτες αντάρτικες ομάδες στην κατοχή

 Πολλοί είναι αυτοί που νομίζουν ότι ο ελληνικός λαός και το ΚΚΕ δεν αντέδρασαν αμέσως κατά της τριπλής κατοχής μετά την εισβολή των Γερμανών.

Αυτό είναι μεγάλο λάθος αν όχι σκόπιμη αποσιώπηση. Πέρα βέβαια από καταγεγραμμένες κινήσεις όπως το κατέβασμα της σβάστικας από την Ακρόπολη από τους κομμουνιστές Μ. Γλέζο και Α. Σάντα, πέρα από τη σύσκεψη παλιών κομμουνιστών με τον Άρην στις 15 Μάη του ’41 για την έναρξη ένοπλου αγώνα, είχαμε την άμεση δραστηριποίηση κομμουνιστών σε όλη σχεδόν τη χώρα με πρωτοπόρο το Μακεδονικό  Γραφείο Περιοχής του ΚΚΕ που σε χρόνο ρεκόρ οργάνωσε άμεσα ανταρτικές ομάδες και παράνομες οργανώσεις αντίστασης σε όλη τη Μακεδονία, είχαμε και την πρώτη, πιθανόν σε όλη την Ευρώπη, γυναίκα αντάρτισσα στο Παγγαίο, στις 21 Μαΐου 1941. Την Φώτω Μπαλαμούρη! Της αξίζει ιδιαίτερη τιμή μιας και είναι η εποχή που φτάνει η επέτειος έναρξης της αντάρτικης δράσης της και  ήταν πολλές οι άμεσες κινήσεις αντίστασης.

  Η αστραπιαία απόφαση του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ στις 8/4/1941: Οργάνωση και αγώνας!

 Διαβάζουμε από το βιβλίο «100 χρόνια ΚΚΕ Σερρών»:

 [Η εισβολή της χιτλερικής Γερμανίας κινητοποιεί τα στελέχη του Μακεδονικού Γραφείου και σε σύσκεψη που πραγματοποιούν στο κρησφύγετο των Σερρών, το πρωί της 8ης Απρίλη 1941 (ΣΒ μια μέρα πριν ο ελληνικός στρατός στην Αν. Μακεδονία παραδοθεί !), αποφασίζουν την ανάπτυξη δράσης, παίρνοντας και τα απαραίτητα οργανωτικά μέτρα.

Πολύ γρήγορα, από τις αρχές ακόμη της Κατοχής, σημειώθηκαν στο Νομό Σερρών αυθόρμητες αντιστασιακές ενέργειες, πολλές φορές και ένοπλες. Αυτό οφειλόταν αφενός στη σκληρότητα και βαρβαρότητα της βουλγαρικής κατοχής αλλά και στην ύπαρξη Οργανώσεων του ΚΚΕ που είχαν παραμείνει αλώβητες στη δικτατορία Μεταξά.

  Η πρώτη αντάρτισσα και οι πρώτες ομάδες αντίστασης

 Φώτω Μπαλαμούρη απο το Ροδολίβος. Υπήρξε η πρώτη αντάρτισσα στην Ελλάδα και μία από τις πρώτες σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη. Βγήκε με τον άντρα της Κώστα Μπαλαμούρη στο Παγγαίο στις 21/5/1941, αργότερα εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και πολέμησε κατά των κατακτητών μέχρι την Απελευθέρωση.

 Μία από τις πρώτες ομάδες αντίστασης, και μάλιστα ένοπλη, σχηματίστηκε το Μάη 1941 στο Νέο Σκοπό Σερρών, από νέους, που ο καθένας τους είχε κρυμμένο όπλο και πυρομαχικά.

 Άλλη ομάδα δρούσε από τις πρώτες μέρες της Κατοχής μεταξύ των χωριών Πρόβατά, Μονοκκλησιά και Κουμαριά και αποτελούνταν από τους Γιάννη Χουρμά, που μόλις είχε επιστρέψει από τη Φολέγανδρο όπου ήταν εξόριστος, κι επίσης τον Ευριπίδη Βαβαλή και τον Ηλία Ματσούκα. Οι τρεις νέοι, οπλισμένοι με αυτόματα και χειροβομβίδες, χτύπησαν στις 25 Ιούνη 1941 το βουλγαρικό φυλάκιο του Στρυμόνα μεταξύ Μονοκκλησιάς και Κουμαριάς.

 Εκείνο το διάστημα και πιο συγκεκριμένα στις 19 Μάη 1941, στη στρούγκα του Παπούλια, που βρισκόταν στη νοτιοδυτική πλευρά του Παγγαίου, πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική συγκέντρωση της πρώτης ανταρτικής ομάδας που εμφανίστηκε σε όλη τη χώρα, και η οποία αποτελούνταν από εννέα αντάρτες, με επικεφαλής τον Κώστα Παπακωνσταντίνου. Δύο μέρες αργότερα, στις 21 Μάη 1941, εμφανίστηκε στην περιοχή του μοναστηριού της Εικοσιφοίνισσας η ομάδα του Κώστα Τέτσικα από το Ροδολίβος.

 Στην άλλη πλευρά του Νομού Σερρών, στο Σιδηρόκαστρο, δύο τολμηροί νέοι, ο Στέργιος Λεβέντης και ο Σταμάτης Χιώτης, άρχισαν λίγο μετά την εισβολή των καταχτητών να τυπώνουν μυστικά και να κυκλοφορούν πολυγραφημένο δελτίο ειδήσεων με τίτλο "Ελεύθερος Λαός". 

 

 Τις μέρες εκείνες, σημειώνεται ένα εξαιρετικής σημασίας για την ανάπτυξη του κινήματος της αντίστασης κατά των καταχτητών γεγονός: Είναι η ίδρυση στη Θεσσαλονίκη, στις 15 Μάη 1941, της εθνικοαπελευθερωτικής οργάνωσης "Ελευθερία". Στη δημιουργία της πρωτοστάτησε το Μακεδονικό Γραφείο του ΚΚΕ με τον γραμματέα του, Απόστολο Τζανή, και τον γραμματέα της ΟΚΝΕ, Σίμο Κερασίδη. Πολύ νωρίς, τον Ιούλη του 1941, η "Ελευθερία" αποφασίζει να δημιουργήσει στο γερμανοκρατούμενο τμήμα της Μακεδονίας, και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή της Νιγρίτας, την ανταρτοομάδα "Οδυσσέας Ανδρούτσος", με αρχηγό αρχικά τον έφεδρο λοχία Στέργιό Μουδιώτη από την Ευκαρπία και στη συνέχεια τον δάσκαλο Θανάση Γκένιο, με το ψευδώνυμο "Λασσάνης", από την Ηράκλεια. Το παράδειγμα των Σερρών θα ακολουθήσει ένα μήνα αργότερα και ο γειτονικός Νομός του Κιλκίς, με τη συγκρότηση ανταρτοομάδας υπό την ονομασία "Αθανάσιος Διάκος".]

 ΣΒ: Πρέπει  εδώ να σημειώσουμε και την ταυτόχρονη οργάνωση του αντάρτικου στο Μποζ Νταγκ (Μενοίκιο) και στον Λαϊλιά από νέους των γύρω χωριών και οργανωτική πρωτοπορία τους Βαγγέλη Κωστούδη, Χρήστο Κοσμίδη και τον καπετάνιο Γιώργιο Γαλατά.

 Η  ηρωική ιστορία συνεχίστηκε μέχρι την απελευθέρωση…

 Τιμή σε όσους αγωνίστηκαν κάτω από τραγικά δύσκολες συνθήκες.