Είναι ο αγώνας κέρδος; Η συνείδηση, η ψήφος και το εμπόριο της

Πολλοί φτωχοί ελπίζουν ότι «θα κερδίσουν» αν ψηφίσουν ένα αστικό κόμμα, έναν τοπικό βουλευτή, αν γίνουν κομματικοί οπαδοί ή μέλη τους… και η ιστορία επαναλαμβάνεται αενάως εν όσο δεν καταλαβαίνουν ότι εκεί, μόνο χάνουν.

 Κι όμως, πολλοί από αυτούς νομίζουν ότι θα χάσουν αν στραφούν προς το ΚΚΕ! 

 

 Ο παρακάτω διάλογος είναι συμπύκνωμα πολλών συζητήσεων με αυτούς που θέλουν  να πουλήσουν την ψήφο του στο ΚΚΕ:

-Αν ψηφίσω ΚΚΕ τι θα κερδίσω;

-100% αγώνα για αλλαγή, ανατροπή, δικαίωση κόπων και θυσιών!

-Αν γίνω οπαδός;

-200% αγώνα!

-Αν μπω στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις του;

-300% αγώνα!

-Αν γίνω μέλος, στέλεχος, ηγέτης;;;

-Αγώνα στο άπειρο!!!

- Μα δεν αφήνεις κανένα περιθώριο για κέρδος!

-Σωστό! Κανένα τέτοιο κέρδος που εσύ εννοείς. Αν δεν είσαι αποφασισμένος να αγωνιστείς ποτέ κανένα κέρδος δεν θα έχεις. Το εμπόριο ψήφων για τους φτωχούς δεν είναι ούτε κέρδος ούτε ελπίδα. Είναι η απώλεια δικαιωμάτων και υπερψήφιση της φτώχειας στους!

 

Απογοητεύθηκε που δεν αντάλλαξε την ψήφο του με αδάπανες αυταπάτες... και ψάχνει πρόθυμους τέτοιους αγοραστές. Έχει την ελπίδα και τις πιθανότητες του τζόκερ μαζί του!

 Απέτυχα!

 Σημειώνω ότι αυτή  η επιδερμική αντίληψη για την ψήφο δεν είναι αποτέλεσμα πραγματικά ελεύθερης βούλησης του φτωχού λαού και των εργαζομένων που ψηφίζουν κατά 90% αστικά κόμματα, αλλά προϊόν της φανερής και αφανούς βίας του συστήματος πάνω στις συνειδήσεις των λαών που στο τέλος τις οδηγούν να βλέπουν την πραγματικότητα σε ανεστραμμένη αντανάκλαση και να βλέπουν σαν φετίχ (μυστικιστική μεταφυσική δύναμη) τα αποτελέσματά της, ενεργώντας αναλόγως και στην ψήφο και σε κάθε καθημερινή πολιτική, οικονομική και κοινωνική δράση. Πολύ δύσκολη η ανατροπή αυτής της κατάστασης γι αυτό ο αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι στο άπειρο σε όλα και σε αυτό το πεδίο.