Σοσιαλισμός καπιταλισμός και δικαιώματα

 Ρώτησε κάποιος υποκριτικά στο Facebook: «Ψάχνω να βρω ένα κομμουνιστικό κράτος που να επιτρέπονται οι διαδηλώσεις και απεργίες, μόνο ένα». 

 

Η απάντηση

Κομμουνιστικό κράτος δεν υπήρξε ποτέ και πουθενά. Υπήρξαν σοσιαλιστικά κράτη που είναι η πρώτη κατώτερη φάση του κομμουνιστικού συστήματος. Να ξέρετε τι ρωτάτε.

Πώς να βρεις αυτά που ζητάς; Άνεργοι, πεινασμένοι, άστεγοι, ανασφάλιστοι, περιθωριακοί, απόκληροι κ.α. δεν υπήρχαν για να ξεσπάσουν. Ακόμη και τα προβλήματα μισθών συζητούνταν στις Γενικές Συνελεύσεις των επιχειρήσεων και όλες οι αντιθέσεις λύνονταν εκεί. Σπάνια έβγαινα προς τα έξω οπότε γινόταν και απεργίες ή στάσεις εργασίας. Μη πείτε τώρα ότι τους σκότωναν αλλά το έκρυβαν και το κρύβουν ακόμη… είδατε το έργο «Το πριμ» για το τι είδους αντιθέσεις υπήρχαν;

Ερώτημα: Έχουμε εδώ, όπως εκεί, κατοχυρωμένη και υποχρεωτική Γενική Συνέλευση στις επιχειρήσεις που οι εργαζόμενοι συμμετέχουν στις αποφάσεις για το πλάνο παραγωγής, τον προϋπολογισμό, την μισθοδοτική πολιτική, τον κοινωνικό μισθό, τις εργοστασιακές και κοινωνικές επενδύσεις της επιχείρησης, τις καταθέσεις μέχρι και το ατομικό πλάνο του καθενός; Που το είδατε, στο όνειρό σας; Στην Κούβα όχι μόνο εργασιακά αλλά ακόμη και προβλήματα συνταγματικής μεταρρύθμισης συζητήθηκαν στις ΓΣ των επιχειρήσεων και αλλάχθηκαν πολλά άρθρα από αυτά που πρότεινε η κυβέρνηση. Σιγά μη το πήρατε μυρωδιά.

Εκεί είχαν γενικές συνελεύσεως των εργαζομένων που λάμβαναν αποφάσεις μαζί με την διοίκηση, η οποία, αν δεν είχε την αποδοχή τους η κυβέρνηση αναγκαστικά την άλλαζε και σε πολλές επιχειρήσεις την εξέλεγαν οι εργαζόμενοι ή λαμβάνονταν η έγκρισή τους Πώς να απεργήσουν; Εκεί οι εργαζόμενοι μπορούσαν να απολύσουν τη διοίκηση αλλά η διοίκηση δεν μπορούσε να απολύσει τους εργαζόμενους.

Εδώ έχουμε τη Γενική Συνέλευση των μετόχων που αποφασίζουν ετσιθελικά πόσα θα κερδίσει η τσέπη τους από τους εργάτες, πόσος θα είναι ο μισθός, πόσα θα περικόψουν από όπου μπορούν, πόσο θα ρυπάνουν για να μη ξοδευτούν, πως θα φοροδιαφύγουν σε βάρος του λαού… και στο τέλος αποφασίζουν αν θα απολύσουν τους εργάτες για να τους αντικαταστήσουν με φθηνότερους ή όχι. Εδώ η διοίκηση μπορεί να απολύσει όλους τους εργάτες αλλά οι εργάτες ποτέ δεν μπορούν να απολύσουν τους μετόχους.

Ποιοτική η διαφορά.

Δείτε ορισμένα άρθρα από το σύνταγμα της ΕΣΣΔ, έτσι για να βγείτε στα κάγκελα και να αρχίσετε ξανά όλα τα ψέματα του κόσμου.

Παρένθεση στα περί δημοκρατίας στον σοσιαλισμό.

ΤΟ ΝΕΟ ΚΟΥΒΑΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 2019

«Το σχέδιο Συντάγματος υποβλήθηκε σε διάλογο στην κοινωνία που διάρκεσε 4 μήνες. Πραγματοποιήθηκαν πάνω από 130 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΣΕ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ. Συμμετείχαν σχεδόν 9 εκατομμύρια άνθρωποι. Πάνω από ένα εκατομμύριο 700 χιλιάδες πολίτες πήραν το λόγο και διατύπωσαν παρατηρήσεις επί του σχεδίου Συντάγματος. Με βάση αυτές έγιναν από την αρμόδια επιτροπή της Εθνοσυνέλευσης τροποποιήσεις στο σχέδιο Συντάγματος.

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε ουσιαστική συζήτηση και έγιναν νέες τροποποιήσεις από τους βουλευτές στην Εθνοσυνέλευση. Το τελικό κείμενο ψηφίστηκε από την Εθνοσυνέλευση το Δεκέμβριο του 2018. Ψηφίστηκε ομόφωνα από τους παρόντες. Απουσίαζαν ελάχιστοι μόνο βουλευτές. Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΕΓΙΝΑΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ. Στη συνέχεια τυπώθηκε σε πολλά εκατομμύρια αντίτυπα και ΤΕΘΗΚΕ ΣΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ για έγκριση ή απόρριψη από το εκλογικό σώμα στις 24 Φεβρουαρίου 2019».

https://info-war.gr/to-neo-koyvaniko-syntagma-toy-2019/

ΥΓ: Κάποιος φίλος σχολίασε ειρωνικά απαντώντας έμμεσα στην παραπειστική ερώτηση: «Εγώ ψάχνω για ένα κομμουνιστικό κράτος με άστεγους, με άνεργους, με αγράμματους κλπ ...»

Ένας άλλος είπε: «Εγώ ψάχνω για ένα καπιταλιστικό κράτος χωρίς ανέργους, πεινασμένους, αστέγους, απόκληρους κλπ ...»