Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Η Συρία και η άλλη όψη του νομίσματος



Το αίμα χύνεται ποτάμι. Αθώοι σκοτώνονται. Τι γίνεται όμως στη πραγματικότητα; Εμείς έχουμε εδώ μόνο τις ειδήσεις που δίνουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Αυτά δίνουν ειδήσεις που τις φιλτράρουν και τους συμφέρει εκτός και αν κάποιος έχει την αφέλεια να μιλήσει για αντικειμενική πληροφόρηση από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.

Ένα δικτατορικό καθεστώς της ντόπιας εθνικής αστικής τάξης αιματοκυλάει ένα λαό που ξεσηκώθηκε. Όπως στη Λιβύη. Μάχες γίνονται. Όπως στη Λιβύη. Κυρώσεις Μπαίνουν. Όπως στη Λιβύη. Χρήμα δυτικό και πολυποίκιλες ενισχύσεις των αντικαθεστωτικών γίνονται.

Σε λίγο οι δυτικοί θα καβαλήσουν στο σβέρκο των εξεγερμένων όπως σε όλες σχεδόν τις εξεγέρσεις του αραβικού κόσμου και θα μετατρέψουν την εξέγερση σε διαδικασίας αλλαγής δυνάστη. Μια εξέγερση που θα μετατρέψει τη χώρα σε εξάρτημα και πιόνι στα σχέδια των αμερικανών. Πρώτοι χαμένοι οι εξεγερμένοι και ο λαός. Η χώρα τους θα χάσει πολλά από αυτά που έχει και ο λαός θα μάθει ότι στον παγκόσμιο νεοφιλελευθερισμό όλα πουλιούνται και αγοράζονται ακόμη και η υγεία τους και η παιδεία τους και ο ορυκτός πλούτος τους. Δεύτεροι οι Ρώσοι και Κινέζοι που θα εκτοπιστούν όπως στις άλλες αραβικές χώρες. Τρίτος χαμένος το Ιράν που του ετοιμάζουν επίθεση για να το ελευθερώσουν από τον… εαυτό του! Τέλος όλοι οι λαοί της Μ. Ανατολής θα βγουν χαμένοι γιατί θα ανακαλύψουν ότι γύρισαν σε εποχές 1920 όταν οι πάντες ήταν ελεύθεροι σκλάβοι των αποικιοκρατών.

Τι να υποστηρίξεις; Τον εξεγερμένο λαό κατά ενός δικτατορικού αλλά εθνικού καθεστώτος ή το καθεστώς κατά των ιμπεριαλιστικών σχεδίων υποδούλωσης τςη Συρίας όπως πχ στο Αφγανιστάν και Ιράκ;. Ας μη πούμε «δεν μας ενδιαφέρει, το λαό υποστηρίζουμε» γιατί αύριο η χώρα αυτού του λαού μπορεί να γίνει η βάση υποδούλωσης άλλων λαών και αυτό δεν είναι αστείο. Το ίδιο πρόβλημα τέθηκε και με τον Σαντάμ Χοσεΐν, τον Καντάφι, τους Ταλιμπάν. Όσοι έκαναν ότι «δεν ήξεραν» και το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν «να πέσει το τυραννικό καθεστώς»  θα πρέπει να νοιώθουν μεγάλες ενοχές για τις εξελίξεις και βάρος ευθύνης για τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς που ήταν αποτέλεσμα της… «ελευθερίας»! Κάνω λάθος ή μήπως δεν μας ενδιαφέρει το τι θα ακολουθήσει και στη Συρία;

Τελικά η μόνη σωστή θέση είναι με τον λαό εναντίον των ντόπιων δικτατόρων και των ξένων ιμπεριαλιστών – κατακτητών. Κάθε άλλη θέση μόνο χάσιμο για τον λαό είναι.



9 σχόλια:

  1. Το κείμενο κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Βέβαια, είναι δύσκολο να πάρουμε θέση λόγω απόστασης κι επαρκούς γνώσης. Ωστόσο, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο.

    Το θέμα είναι ότι σήμερα πια ο πλανήτης κινείται με άγριες διαθέσεις (αραβική άνοιξη, occupy κλπ) ακόμα κι όταν δεν έχουν να αντιπροτείνουν κάτι, ακόμα κι αν δρουν στο όνομα της δημοκρατίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν είναι μόνο λόγω απόστασης δείμο. Είναι και οι πληροφορίες επίτηδες συγκεχυμένες και σχεδόν ανώνυμες. Να μη καταλαβαίνει κανένας τι είναι αλήθεια και τι όχι. Είναι κανένας που ξέρει πχ κάτι για τη συγκρότηση της "αντιπολίτευσης", που βρίσκει όπλα και λεφτά, τι σκοτώνει αυτή την ώρα που σκοτώνει το καθεστώς, τι πρόγραμμα έχει, τι θα κάνει αν πάρει την εξουσία με τον εθνικό πλούτο και τα λαϊκά δικαιώματα εκτός των αδειανών συνθημάτων περί ελευθερίας; Κάποιο λάκκο έχει η φάβα και θα το δούμε μόλις το καθεστώς ανατραπεί. Τότε όλο πανηγύρια όπως στο Ιράκ και τη Λιβύη θα δείχνουν αλλά ούτε κουβέντα για την ουσία της νέας πολιτικής έναντι του λαού.

    Για μένα ο μεγαλύτερος φόβος προέρχεται από τη σταδιακή ανατροπή των παγκόσμιων συσχετισμών δύναμης στη περιοχή και την αναδιανομή των ενεργειακών πηγών. Η διαδικασία αυτή να τη προσέξεις παραπέμπει στη δημιουργία δυο αντιπάλων ιμπεριαλιστικών αξόνων που στο μέλλον δεν αποκλείεται να συγκροτούν και πολεμικά για το ξαναμοίρασμα και εξ αιτίας του τώρα ξαναμοιράσματος του κόσμου. Αυτός είναι ο μεγάλος μου φόβος. Οι παγκόσμιες συρράξεις προειδοποιούν…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συμφωνώ απολύτως. Αυτό ειδικά με τι είναι η "αντιπολίτευση" (όπως και στη Ρωσία ανάλογα προβάλλουν οι ειδήσεις) μου έκανε κι εμένα εντύπωση.

    Πάντως -ΑΣΧΕΤΟ- θα ήθελα να δω ένα άρθρο σου για τη ΔΗΜ.ΑΡ. (ένα αναλυτικό ίσως). Έχω τρελαθεί να "μαλώνω" μαζί τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν αυτό λέει κάτι σαν κορυφή του παγόβουνου…

    Σαράντα τέσσερα άτομα, ανάμεσα τους Αμερικανοί και άλλοι αλλοδαποί, θα δικαστούν με την κατηγορία της παράνομης χρηματοδότησης Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στην Αίγυπτο, έγινε γνωστό από αιγυπτιακή δικαστική πηγή.

    Κανένα από τα άτομα αυτά δεν είχε προφυλακιστεί εν αναμονή της δίκης, η ημερομηνία της οποίας δεν έχει καθοριστεί, σύμφωνα με την ίδια πηγή.

    Η δίκη έρχεται σε συνέχεια της εξονυχιστικής έρευνας στους χώρους 17 αιγυπτιακών και διεθνών ΜΚΟ υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

    Μεταξύ αυτών είναι οι αμερικανικές οργανώσεις National Democratic Institute (NDI), International Republican Institute (IRI) και Freedom House, καθώς και μια γερμανική, το ίδρυμα Konrad Adenauer.
    In. gr 5/2/12

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Περί ΔΗΜ.ΑΡ δεν έχω εντρυφήσει. Ίσως πάντως να είναι όπως φαίνεται. Ένα μικροαστικό κόμμα – πλάσμα για τις ανάγκες των πασοκικών διαρροών και της αριστερής μωρο-φιλοδοξίας να αγγίξει την εξουσία όταν αυτή αποσταθεροποιείται.

    Δεν θέλω να προτρέχω όμως. Το θέμα είναι η επιστημονική ανάλυση όχι η ετυμολογική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό κάπου το διάβασα. Σίγουρα οι ΜΚΟ λειτουργούν ως φορείς συσπείρωσης αντιπολίτευσης ή εξωτερικών δυνάμεων ανάλογα με τα συμφέροντα. Όπως είναι σίγουρο ότι πολλές ιδρύονται για εξυπηρέτηση άλλων κρατικών συμφερόντων, όπως και στη χώρα μας εξάλλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παύλος Παλαπανίδης5 Φεβρουαρίου 2012 στις 7:27 μ.μ.

    http://globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=29058

    Μία άλλη οπτική για τα τεκταινόμενα στη Συρία από αυτήν των mainstream media(αγγλιστί).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ότι αποκρύβουν τα σιωνιστικά ΜΜΕ και τα “ελληνικά” ΜΜΕ & αργυρώνητα κανάλια των νταβατζήδων δημοσίων έργων…

    http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2012/02/blog-post_9342.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή