Ένα σχέδιο «ζωτικού χώρου» που πάσχει από… πνευμονία!
Το σχέδιο «Εθνική Στρατηγική των ΗΠΑ» που είδε το φως της δημοσιότητας φανερά αναφέρεται σε στρατιωτική λύση της συνεχούς υποβάθμισης της οικονομίας της έναντι των «νέων» ανερχομένων οικονομιών και ιδίως της Κίνας.
Το σχέδιο σκοπίμως αφαιρεί τη Ρωσία από την αντιπαράθεση με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν κάποια στιγμή να τη φέρουν σε θέση ουδετερότητας έναντι της Κίνας ή και εναντίον της.
Στην πραγματικότητα υπολογίζουν ότι χωρίς την εξουδετέρωση της Ρωσίας είναι αδύνατο να νικήσουν την Κίνα. Μάλιστα με απογοήτευση βλέπουν ότι όσο ο χρόνος περνάει, τόσο με την Κίνα όσο και με τη Ρωσία, τα σχέδιά τους υπολείπονται των εξελίξεων σε βάρος της συλλογικής Δύσης.
Το προηγούμενο σχέδιο ασφυξίας με νατοϊκή περικύκλωση της Ρωσίας και την πτώση της απέτυχε ήδη. Τα σχέδια από εποχής Ναπολέοντα και παλιότερα, για κατατεμαχισμό της Ρωσίας σε εκατοντάδες μικρά κρατίδια - προτεκτοράτα μάλλον τεμαχίζει τελικά τη Δύση διαλύοντας την ΕΕ και ας κρατιέται ακόμη το κέλυφος των «ενιαίων συμφερόντων».
Η επιλογή των ΗΠΑ να στρατιωτικοποιήσουν την οικονομική αντίθεση με την Κίνα επιβεβαιώνει την παραδοχή ότι έχουν χάσει τον παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο. Σημειώνουμε όμως πως ό,τι και να κάνουν, χωρίς προηγούμενη εξουδετέρωση της Ρωσίας είναι αδύνατο να αξιοποιήσουν το στρατιωτικό σκέλος.
Δυστυχώς για τις ΗΠΑ ο νόμος της ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλισμού λειτουργεί σε βάρος τους. Και αν εξασφαλίσει υποταγή πολλών κρατών της Λ. Αμερικής, της Αφρικής και της Ασίας, σε λίγο χρόνο θα διαπιστώσει ότι πολλές από αυτές τις χώρες θα αναπτύξουν τάσεις απεξάρτησης γιατί οι ΗΠΑ δεν θα μπορούν να τροφοδοτούν την ανάπτυξη τους για να καλυφθεί το κενό ανταγωνισμού με χώρες που βασίζονται σε πλεονεκτικές σχέσεις με Κίνα, Ρωσία, Ινδία κ.α. Οι ΗΠΑ πηγαίνουν για να τις ληστέψουν, άρα δεν μπορούν να τις βοηθήσουν όπως το κάνουν και σήμερα με τις χώρες της ΕΕ που τις πωλούν πανάκριβη ενέργεια και τη βυθίζουν σε κρίση.
Ο «μεγάλος πόλεμος» που σχεδιάζουν οι ΗΠΑ θα είναι αδύνατος γι’ αυτές εν όσο ο χρόνος δουλεύει εναντίον τους. Η ανισόμετρη ανάπτυξη έναντι νέων αναδυόμενων οικονομιών είναι αδυσώπητος σε βάρος των ΗΠΑ. Αφαιρεί και τα μέσα του πολέμου που σχεδιάζουν. Το θέμα είναι το πότε. Χθες ήταν νωρίς, σήμερα είναι αδύνατος, αύριο θα είναι αργά.
Όλος ο πλανήτης είναι ο ζωτικός χώρος σωτηρίας των ΗΠΑ, αλλά έχουν, αν έχουν, τον μισό και η «πνευμονία» καραδοκεί!
Άρα ο χρόνος τρέχει σε βάρος των σχεδίων των ΗΠΑ.
Ποιοι χάνουν τελικά και πληρώνουν ακριβά αυτές τις ανειρήνευτες ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις; Φυσικά οι λαοί του κόσμου. Ποτάμια το αίμα και οι καταστροφές!
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ:
Ο «Οδικός χάρτης» προτεραιοτήτων των ΗΠΑ μπροστά στην «τελική αναμέτρηση» με την Κίνα.
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2025
Ο Λευκός Οίκος έδωσε στη δημοσιότητα το κείμενο για την «Εθνική Στρατηγική των ΗΠΑ» υπό την διοίκηση του Ντ. Τραμπ. Αν κάπως μπορούν να περιγραφούν σε συντομία οι 29 σελίδες του κειμένου που προλογίζει ο Τραμπ θα ήταν πως περιλαμβάνουν προτεραιότητες και ιεραρχήσεις των ΗΠΑ στο φόντο της «τελικής αναμέτρησης» με την Κίνα.
Το κείμενο θέτει 3 ερωτήματα: «Τι θα έπρεπε να θέλουν οι Ηνωμένες Πολιτείες; Ποια είναι τα διαθέσιμα μέσα μας για να το πετύχουμε; Πώς μπορούμε να συνδέσουμε σκοπούς και μέσα σε μια βιώσιμη Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας;».
Σχηματικά, δανειζόμενοι εκφράσεις από το κείμενο θα μπορούσαμε να αποδώσουμε το περιεχόμενο του ως εξής: «Οι ημέρες που οι ΗΠΑ στήριζαν ολόκληρη την παγκόσμια τάξη, όπως ο Άτλας έχουν τελειώσει (…) Θέλουμε να στρατολογήσουμε, να εκπαιδεύσουμε, να εξοπλίσουμε και να παρατάξουμε τον πιο ισχυρό, θανατηφόρο και τεχνολογικά προηγμένο στρατό στον κόσμο για να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας, να αποτρέψουμε πολέμους και —εάν χρειαστεί— να τους κερδίσουμε γρήγορα και αποφασιστικά, με τις λιγότερες δυνατές απώλειες για τις δυνάμεις μας» και όλα αυτά σε μία εποχή που όπως γράφει το κείμενο για τις σχέσεις ΗΠΑ – Κίνας «Αυτό που ξεκίνησε ως σχέση μεταξύ μιας ώριμης, πλούσιας οικονομίας και μιας από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου έχει μετατραπεί σε σχέση μεταξύ σχεδόν ομότιμων χωρών».
Τα πάντα στο κείμενο αποπνέουν πολεμική προετοιμασία στο φόντο της μάχης για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα αφού όπως γράφεται «Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να επιτρέψουν σε κανένα έθνος να γίνει τόσο κυρίαρχο που θα μπορούσε να απειλήσει τα συμφέροντά μας».
Για να το πετύχουν αυτό θέλουν τον «πιο ισχυρό, αξιόπιστο και σύγχρονο πυρηνικό αποτρεπτικό μέσο στον κόσμο, καθώς και αντιπυραυλικές άμυνες επόμενης γενιάς -συμπεριλαμβανομένου ενός Χρυσού Θόλου για την αμερικανική πατρίδα- για την προστασία του αμερικανικού λαού, των αμερικανικών περιουσιακών στοιχείων στο εξωτερικό και των Αμερικανών συμμάχων». Θέλουν «την πιο ισχυρή βιομηχανική βάση στον κόσμο. Η αμερικανική εθνική ισχύς εξαρτάται από έναν ισχυρό βιομηχανικό τομέα, ικανό να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις παραγωγής τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε καιρό πολέμου». Θέλουν «τον πιο ισχυρό, παραγωγικό και καινοτόμο ενεργειακό τομέα στον κόσμο—έναν τομέα που να είναι ικανός όχι μόνο να τροφοδοτήσει την αμερικανική οικονομική ανάπτυξη, αλλά και να είναι μία από τις κορυφαίες εξαγωγικές βιομηχανίες της Αμερικής από μόνη της».
Πολλά είναι τα «θέλω» λοιπόν των μακελάρηδων και αυτά θα τα πληρώσει ο λαός των ΗΠΑ που και σε φέρετρα έχει δει τα παιδιά του να γυρίζουν από τους πολέμους των αστών και το «όνειρο» του να πνίγεται στην ανεργία, την φτώχεια και τις φυσικές καταστροφές.
Τα «θέλω» των ιμπεριαλιστών προέρχονται από σιδερένιους νόμους του καπιταλισμού, από τον αδυσώπητο ανταγωνισμό για την εξασφάλιση του μέγιστου κέρδους. Η μάχη ΗΠΑ – Κίνας αφήνει το αιμάτινο στίγμα της ήδη στις δεκάδες πολεμικές εστίες και η όξυνση των ανταγωνισμών είναι δεδομένοι. Οι λαοί δεν διαλέγουν τον ληστή τους, τα κανόνια που θα τους μετατρέψουν σε κρέας. Τη βίαιη όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, οι λαοί έχοντας σημαία τα δικά τους συμφέροντα μπορούν να την αξιοποιήσουν για να απαλλαγούν οριστικά από τον όλεθρο.
Ας δούμε τώρα πιο αναλυτικά τα «θέλω» και τις προτεραιότητες των ΗΠΑ.
«Αποκατάσταση της αμερικάνικης υπεροχής στο Δυτικό Ημισφαίριο»
Ως πρώτη προτεραιότητα οι ΗΠΑ θέτουν την εξασφάλιση αυτού που κυνικά θεωρούν την «αυλή τους». Στο φόντο της κλιμάκωσης της επιθετικότητας τους στην Καραϊβική λένε πως «Θέλουμε ένα Ημισφαίριο του οποίου οι κυβερνήσεις θα συνεργάζονται μαζί μας εναντίον των ναρκο-τρομοκρατών, των καρτέλ και άλλων διεθνικών εγκληματικών οργανώσεων. Θέλουμε ένα Ημισφαίριο που θα παραμένει απαλλαγμένο από εχθρική ξένη εισβολή ή ιδιοκτησία βασικών περιουσιακών στοιχείων και που θα υποστηρίζει κρίσιμες αλυσίδες εφοδιασμού».
Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να επανεξετάσουν τη στρατιωτική μας παρουσία στο Δυτικό Ημισφαίριο» και παραθέτει διάφορα ζητήματα σχετικά με το ότι πρέπει να εξασφαλιστεί ο έλεγχος «στρατιωτικών εγκαταστάσεων, λιμένων και βασικών υποδομών» όπως η «αγορά στρατηγικών περιουσιακών στοιχείων με την ευρεία έννοια».
«Ο Ινδο-Ειρηνικός είναι ήδη και θα συνεχίσει να είναι ένα από τα βασικά οικονομικά και γεωπολιτικά πεδία μάχης του επόμενου αιώνα»
Το κείμενο παραθέτει αναλυτικά στοιχεία για την Κίνα και για το πως «Αυτό που ξεκίνησε ως σχέση μεταξύ μιας ώριμης, πλούσιας οικονομίας και μιας από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου έχει μετατραπεί σε σχέση μεταξύ σχεδόν ομότιμων χωρών».
Ανάμεσα σε άλλα ζητήματα από τη μάχη για τα κρίσιμα ορυκτά μέχρι το πως, όπως λέει, η ΕΕ θα πρέπει να σταματήσει να εισάγει από την Κίνα, ξεχωρίζει και το πως τίθενται το ζήτημα της Ταϊβάν:
«Δίνεται, δικαίως, μεγάλη έμφαση στην Ταϊβάν, εν μέρει λόγω της κυριαρχίας της Ταϊβάν στην παραγωγή ημιαγωγών, αλλά κυρίως επειδή η Ταϊβάν παρέχει άμεση πρόσβαση στη Δεύτερη Νησιωτική Αλυσίδα και χωρίζει τη Βορειοανατολική και τη Νοτιοανατολική Ασία σε δύο ξεχωριστά θέατρα. Δεδομένου ότι το ένα τρίτο της παγκόσμιας ναυτιλίας διέρχεται ετησίως από τη Νότια Σινική Θάλασσα, αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις για την οικονομία των ΗΠΑ. Ως εκ τούτου, η αποτροπή μιας σύγκρουσης για την Ταϊβάν, ιδανικά διατηρώντας την «στρατιωτική υπεροχή», αποτελεί προτεραιότητα. Θα οικοδομήσουμε έναν στρατό ικανό να αρνηθεί την επιθετικότητα οπουδήποτε στην Πρώτη Αλυσίδα Νησιών. Αλλά ο αμερικανικός στρατός δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι υποχρεωμένος να το κάνει αυτό μόνος του». Σε αυτό το σημείο παραθέτει διάφορες απαιτήσεις των ΗΠΑ προς τους συμμάχους τους.
Εκτιμήσεις των ΗΠΑ για την πορεία της ΕΕ και το σφαγείο της Ουκρανίας
Αν και όχι πρώτη ως «προτεραιότητα» με βάση και τη σειρά που γίνεται η αναφορά στην ΕΕ, το εν λόγω εδάφιο είναι αρκετά αναλυτικό.
Παραθέτουν στοιχεία για το πως η ΕΕ χάνει μερίδιο στο «παγκόσμιο ΑΕΠ» αλλά όπως λέει «αυτή η οικονομική παρακμή επισκιάζεται από την πραγματική και πιο έντονη προοπτική της “αλλοτρίωσης του πολιτισμού”. Τα μεγαλύτερα ζητήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη περιλαμβάνουν δραστηριότητες της “Ευρωπαϊκής Ένωσης” και άλλων διεθνικών φορέων που υπονομεύουν την πολιτική ελευθερία και κυριαρχία, πολιτικές μετανάστευσης που μεταμορφώνουν την ήπειρο και δημιουργούν “διαμάχες”, λογοκρισία της ελευθερίας του λόγου και καταστολή της πολιτικής αντιπολίτευσης, μείωση των γεννήσεων και απώλεια εθνικών ταυτοτήτων και αυτοπεποίθησης».
Τα παραπάνω είναι το αντιδραστικό ιδεολογικό περιτύλιγμα του ανταγωνισμού που δυναμώνει ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ και προφανώς ειδικά με χώρες όπως η Γερμανία αλλά και η Γαλλία. Αξίζει ενδεικτικά να καταγραφεί ότι σε ένα σημείο αναφέρεται πως «Μακροπρόθεσμα, είναι κάτι παραπάνω από πιθανό ότι μέσα σε λίγες δεκαετίες το αργότερο, ορισμένα μέλη του ΝΑΤΟ στην πλειονότητά τους θα είναι εκτός ΕΕ. Ως εκ τούτου, παραμένει ανοιχτό το ερώτημα αν θα δουν τη θέση τους στον κόσμο ή τη συμμαχία τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες, με τον ίδιο τρόπο όπως εκείνοι που υπέγραψαν τον χάρτη του ΝΑΤΟ».
Γίνεται αναφορά στο ότι «Η διαχείριση των ευρωπαϊκών σχέσεων με τη Ρωσία θα απαιτήσει σημαντική διπλωματική εμπλοκή των ΗΠΑ, τόσο για την αποκατάσταση συνθηκών στρατηγικής σταθερότητας σε όλη την Ευρασιατική χερσαία έκταση όσο και για τον μετριασμό του κινδύνου σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και ευρωπαϊκών κρατών».
Συνεχίζει με τον ισχυρισμό πως «Είναι βασικό συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών να διαπραγματευτούν μια ταχεία παύση των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, προκειμένου να σταθεροποιήσουν τις ευρωπαϊκές οικονομίες, να αποτρέψουν την ακούσια κλιμάκωση ή επέκταση του πολέμου και να αποκαταστήσουν τη στρατηγική σταθερότητα με τη Ρωσία, καθώς και να επιτρέψουν την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας μετά τις εχθροπραξίες, ώστε να επιτρέψουν την επιβίωσή της ως βιώσιμου κράτους».
Αμέσως μετά τις εκτιμήσεις για τις διευθετήσεις υπάρχει και ειδική αναφορά για την Γερμανία: «Ο πόλεμος της Ουκρανίας είχε το αντίθετο αποτέλεσμα της αύξησης της εξωτερικής εξάρτησης της Ευρώπης, και ιδιαίτερα της Γερμανίας. Σήμερα, οι γερμανικές χημικές εταιρείες κατασκευάζουν στην Κίνα μερικά από τα μεγαλύτερα εργοστάσια επεξεργασίας στον κόσμο, χρησιμοποιώντας ρωσικό αέριο, το οποίο δεν μπορούν να προμηθευτούν στην πατρίδα τους».
Πάντως στο τέλος, παρά τις επισημάνσεις αναφέρεται πως οι ΗΠΑ «δεν μπορούν να παραδώσουν την Ευρώπη» καθώς «παραμένει στρατηγικά και πολιτιστικά ζωτικής σημασίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Από 902.gr
Σχετικό:
Σάββατο 13 Ιουλίου 2024
«Ζωτικός Χώρος». Ο ιμπεριαλιστικός – ναζιστικός όρος επανέρχεται
Τα πολύ σοβαρά που έρπουν πολύ χαμηλά
http://aristeripolitiki.blogspot.com/2024/07/blog-post_13.html
