Δεν χρειάζονται θεωρίες και πολλά λόγια για να καταλάβεις. Αρκεί να δούλεψες από μικρός κοντά στους εργάτες, εργάτης κι εσύ…
Ο εργάτης…
Πρόσωπο γεμάτο ρυτίδες. δείχνει καθαρά πως παλεύει με τη συμφορά.
Γερό κορμί, στιβαρό. καράβι που πλέι με τ’ άγρια κύματα χωρίς πανιά.
Χέρια δουλεμένα. με τα μυώδη μπράτσα του, αποπνέει δέος, σιγουριά.
Παλάμες πρησμένες, σκληρές, γεμάτες ρόζους, από την πολύ δουλειά!
Κεφάλι ψηλά, με μάτια που αστράφτουν. Το ξέρει πολεμά την απονιά.
Αυτός, μοχθεί, κουράζεται, ιδρώνει, ματώνει. κι’ άλλοι περνούν καλά!
Σαν διεκδικεί δεν φοβάται τίποτε, ούτε την πολιτεία, ούτε τ’ αφεντικά.
Δε σκιάζεται καθόλου. πολεμάει φτώχια κι’ άδικο, ενωμένη η εργατιά!
Νικόλαος Παπαγεωργίου, Σέρρες 9/12/2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου