Παρακμή και ηθικολογία

Με το που άρχισε να μιλάει η Ολυμπιονίκης κα Σοφία Μπεκατώρου, άπαντες, ένοχοι και υποκριτές, εκδήλωσαν την κατάπληξή τους. Οι μισοί παρίσταναν τους έκπληκτους στο υπονομευτικό μοτίβο «γιατί τα λέει τώρα;» και οι άλλοι μισοί παρίσταναν τους αφελείς κατάπληκτους, ρωτώντας «αν είναι δυνατόν να γίνονται τέτοια πράγματα;»!  

 Το πρόβλημά τους ήταν αν πρέπει να κλείσουν γρήγορα το καπάκι στο «μεμονωμένο» και «μη αποδείξιμο»(!) γεγονός ή να πλημμυρίσουν την κοινωνία με άπειρες αληθινές και ψεύτικες ιστορίες για να γίνουν όλες ένας αχταρμάς απαξίωσης κάθε μαρτυρίας, δεδομένου ότι «αυτά είναι γνωστά, γίνονται παντού και στους καλύτερους κύκλους και ανθρώπους»! Δεν μπόρεσαν όμως να πνίξουν την κα Μπεκατώρου και τις συνακόλουθες μαρτυρίες και έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία «έρευνας και δημοσιογραφίας»!

 

 Αυτό που οι επιτήδειοι της απαξίωσης, αναζητούσαν περισσότερο, ήταν η τήρηση της «δημοσιογραφικής αρχής» «αίμα -ψέμα – Σπέρμα»! Να γεμίσουν τον λαό με άπειρες ιστορίες, σε αυτό το μοτίβο, για να κυριαρχήσει και πάλι, μαζί με την υποκρισία, η ικανοποίηση κάθε ανώμαλου οπαδού τέτοιων ιστοριών. Και δεν είναι λίγοι αυτοί γιατί χρόνια τώρα ετοιμάζουν - διαπαιδαγωγούν τέτοιο κοινό. Από τις γαργαλιστικές ιστορίες στον κίτρινο τύπο, μέχρι τα σίριαλ ηθικολογικής  πορνογραφίας της TV.

 Δυστυχώς, αυτό άρχισε να γίνεται. Το «φιλοθεάμον» κοινό δεν ενδιαφέρεται και πολύ για τη δυστυχία των θυμάτων και καθόλου για την τιμωρία των ενόχων. Ενδιαφέρεται όμως πάρα πολύ για τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες κάθε ιστορίας, τις οποίες και προεκτείνουν με φανταστικές πορνογραφικές φαντασιώσεις, σαν παραγωγοί ταινιών πορνό!

 Όσο περνάνε οι μέρες, αντί οι πάντες να εντρυφήσουν σε ένα πρόβλημα που αναπαράγεται χιλιάδες χρόνια στις εκμεταλλευτικές κοινωνίες και στην ιεραρχία τους, με πρώτους διαφθορείς και διεφθαρμένους την άρχουσα τάξη κάθε εποχής, από τους «Μνηστήρες της Πηνελόπης» μέχρι την Κλυταιμνήστρα, τον Καλιγούλα, τους «Αγίους/ες» Βυζαντινούς, τους Σουλτάνους και τις μεγάλες Θεοδώρες, Βικτώριες και Αικατερίνες, παριστάνουν τους κατάπληκτους ηθικολόγους. Αυτά όμως δεν έμεναν μόνο στα υψηλά κλιμάκια. Τα «κατέβαζαν» μαζί με τη διαφθορά και την εξαγορά σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας. Και τα κατεβάζουν μέχρι σήμερα και όσο υπάρχουν εκμεταλλευτικά συστήματα που τα αναπαράγουν μαζικά.

 Και γεμίζουν το πόπολο με γαργαλιστικές περιγραφές για τις τραγικές ιστορίες των θυμάτων.

 Κάτι όμως «ξέχασαν και ξεχνούν» όλοι αυτοί οι υποκριτές. Τι γίνεται στις επιχειρήσεις και τις φάμπρικες; Δεν άκουσαν και δεν ξέρουν τίποτα; Χιλιάδες  μπορεί και εκατομμύρια τα θύματα. Μούγκα στη στρούγκα! Οι υποκριτές και οι σεξολόγοι δεν βρίσκουν τίποτα το εκπληκτικό, τίποτα το «πρωτότυπο», τίποτα το γαργαλιστικό. Και στις δομές του Δημοσίου τι γίνεται; δεν ακούσατε τίποτα για  τις λεγόμενες… «ιεραρχικές σχέσεις» που δεν αφήνουν καμία «ευκαιρία» να πάει χαμένη; Δεν ξέρετε τίποτα; Θα πείτε: «κοινές ιστορίες που ξέρουμε όλοι είναι βρε αδερφέ, τι σκαλίζεις τώρα»!!! Τις ξέρουμε… εσείς δήθεν δεν τις ξέρετε!

 Να πούμε και το άλλο της σιωπής; Με τα ανήλικα αγόρια που σοδομίζει, με το χρήμα ή τη βία, κάθε «κύριος» της καλής και μη κοινωνίας της διαφθοράς, τι θα γίνει; Μόνο ανήλικες έχει το έργο; Εντάξει δεν πουλάει…

 Σας νοιώθουμε. Ε, δεν είναι όλοι ολυμπιονίκες ή ηθοποιοί για να έχουν πελατεία οι περιγραφές! «Στο κάτω – κάτω όποια/ος άσημος έχει να πει κάτι, ας το πει στον… εισαγγελέα»! Παλιό αφοπλιστικό επιχείρημα αυτό.

 Έτσι νίπτουν τας χείρας και έχουν απαξιώσει το πρόβλημα, εν αναμονή νέου πιασιάρικου θέματος στη γραμμή «αίμα -ψέμα – Σπέρμα» ενώ έχουν κάνει και το υποκριτικό τους καθήκον.

 Αυτά είναι που εξαγριώνουν τον κάθε απλό άνθρωπο και εργαζόμενο που χύνει τον ιδρώτα του γι αυτή την κοινωνία και βλέπει τη διαφθορά και την παρακμή του συστήματος να εμποτίζει και να πλημμυρίζει κάθε ρωγμή της.

 Ποια είναι η μήτρα όλων αυτών;  Μα «Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε» που είπε και ο φίλος Νίκος Μπογιόπουλος! Είναι η εκμεταλλευτική κοινωνία που δημιουργεί ιεραρχικές σχέσεις εκμετάλλευσης, καταπίεσης, υποταγής και διαφθοράς. Χωρίς εκμετάλλευση θα είχαμε πραγματικά μόνο «μεμονωμένα περιστατικά». Τώρα έχουμε μαζικά περιστατικά σε όλα τα ταξικώς ιεραρχικά επίπεδα!

 Μη το κρύβετε, όλοι το ξέρουμε.

 

Ταξική και πολιτική εξουσία

27/1/2021

Γινόμαστε για 2^η φορά μέσα σε λίγες μέρες, μάρτυρες  μιας παγκοσμίων διαστάσεων αντιπαράθεσης μεγάλων καπιταλιστικών μονοπωλίων με τους πολιτικούς διαχειριστές της ταξικής εξουσίας τους. Πρόκειται για τη φαινομενική σύγκρουση φαρμακευτικών πολυεθνικών από τη μια και την ηγεσία της ΕΕ και τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών της από την άλλη. Προηγήθηκε η σύγκρουση των πολυεθνικών μονοπωλίων του διαδικτύου με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντ. Τραμπ.

 Και στις δύο περιπτώσεις οι μονοπωλιακές επιχειρήσεις επέλεξαν σύγκρουση για να επιβάλουν τις δικές του θέσεις πάνω στους πολιτικούς διαχειριστές που οι ίδιες προώθησαν στη κυβερνητική - διαχειριστική εξουσία. Στην πράξη θέλησαν να «καταργήσουν» τις κυβερνήσεις και τους πολιτικούς θεσμούς και να επιβάλουν τα δικά τους ειδικά συμφέρονταν πάνω σε κυβερνήσεις, συντάγματα, νόμους, θεσμούς και πάνω απ όλα στους λαούς.

 Ο μεν Πρόεδρος της ισχυρότερης χώρας του πλανήτη, Ντ. Τραμπ, νικήθηκε κατά κράτος από το Τουΐτερ και το Φέισμπουκ τα οποία και τον λογόκριναν και κατάργησαν το δημόσιο δικαίωμα να μιλάει από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η δε Ευρωπαϊκή Ένωση παραπαίει έναντι των φαρμακευτικών εταιρειών, ζητάει εξηγήσεις για παράβαση συμβατικών υποχρεώσεων για το εμβόλιο κατά της covid19, ζητάει «διαφάνεια» και εισπράττει απαξίωση και χλευασμό για να καταλάβουν όλοι ότι η πραγματική εξουσία είναι το Κεφάλαιο και όλοι οι άλλοι είναι κομπάρσοι στο έργο που γράφει το κεφάλαιο.

 Όταν οι μαρξιστές κάνουν κριτική στις κυβερνήσεις και στα αστικά και μικροαστικά "αριστερά" κόμματα και αναφέρουν στον λαό ότι η πραγματική εξουσία στις καπιταλιστικές χώρες είναι η ταξική δικτατορία του κεφαλαίου και οι κυβερνήσεις είναι απλώς διαχειριστές, οι αστοί πολιτικοί διαμαρτύρονται και ισχυρίζονται πως «η δική τους κυβέρνηση» μπορεί να επιβληθεί στα μονοπώλια και στο κεφάλαιο! Πάνω σε αυτό το μοτίβο παράγουν σωρεία προγραμμάτων, ιδίως στην αντιπολίτευση, τα οποία πλασάρουν ως το νικητήριο άρμα με το οποίο θα σαρώσουν την ταξική εξουσία του κεφαλαίου ή θα ανατρέψουν το «κακό κεφάλαιο» και θα αποκαταστήσουν το «τίμιο και καλό κεφάλαιο - επιχειρηματικότητα» ή θα διορθώσουν τα «λάθη του κεφαλαίου»!

 Φυσικά, όταν τελειώνουν οι εκλογές και γίνονται κυβέρνηση το «άρμα» γίνεται σκόνη και αυτοί μένουν ξυπόλυτοι στα αγκάθια και στο ναρκοπέδιο του κεφαλαίου. Τότε αρχίζει η περίοδος των αναλύσεων περί «εφικτών» και η παραγωγή νέων αυταπατών ότι είναι μεν τα πράγματα δύσκολα γιατί οι προηγούμενοι κατέστρεψαν τα πάντα αλλά «τώρα» όλα θα πάν καλύτερα! Μέχρι να αγανακτήσουν αυτοί που τους ψήφισαν και να έρθουν οι άλλοι με νέες αυταπάτες για να παιχθεί ξανά το ίδιο έργο.

 Πιο πολύ βέβαια σε προγράμματα παραγωγής αυταπατών περί «τιθάσευσης» του κεφαλαίου ξεχωρίζουν οι λεγόμενες «αριστερές» και «σοσιαλιστικές» κυβερνήσεις, όπως το έχουμε δει στην Ελλάδα και σε τόσες άλλες χώρες με πολλά «επαναστατικά» και «ανατρεπτικά» λόγια.

 Γιατί όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται συνεχώς, τα μονοπώλια ξεφτιλίζουν κυβερνήσεις και αστικά κόμματα με τους ψηφοφόρους τους, αλλά οι τελευταίοι συνεχίζουν να υποτάσσονται και να τα ψηφίζουν, σε ένα παιχνίδι που μονά χάνουν αυτοί και ζυγά κερδίζουν οι άλλοι; 

 

 Αυτό είναι μια άλλη υπόθεση και ανάγεται σε ζητήματα ταξικών και πολιτικών συσχετισμών δυνάμεων εξουσίας - λαών, ωρίμανσης συνειδήσεων και φυσικά ωρίμανσης επαναστατικών καταστάσεων, κρίσεων κλπ, που απελευθερώνουν τις μάζες από τον φόβο και τα δεσμά της εξουσίας του κεφαλαίου. Μόνο τότε έρχονται ανατροπές! Μέχρι τότε η πάλη είναι για την ωρίμανση αυτών των προϋποθέσεων και όχι για καλλωπισμό του τέρατος που λέγεται καπιταλισμός.

Ούτε Σοβιετία δεν είμαστε πια!!! (μαύρο χιούμορ)

«Μόνο» 120 εκ. στην Aegean Airlines!

 Με νομοσχέδιο του Υπ. Οικονομικών προβλέπεται η παροχή επιχορήγησης 120 εκ. ευρώ στην Aegean Airlines για τις ζημιές της από την πανδημία.

 Τι να σχολιάσουμε;

-Ότι οι ζημίες της Aegean Airlines είναι περί τα 200 εκ., της δίνουμε μόνο 120 εκ. και… της χρωστάμε 80 εκ.;

-Ότι στο νομοσχέδιο μπήκε ο εκβιαστικός όρος, ότι για να πάρει τα 120 πρέπει να βάλει και η εταιρεία δικά της 60 εκ. για Αύξηση (του δικού της) Μετοχικού Κεφαλαίου (ΑΜΤ) ενώ το κράτος έπρεπε να της δώσει τα 80 που χρωστάει και τα 60 που απαιτούνται για την ΑΜΤ, σύνολο άλλα 120 εκ.;

-Ότι ακόμη και στη Σοβιετία, όλα τα λεφτά τα έβαζε το κράτος και ούτε ρούβλι η εταιρεία;

 Που καταντήσαμε…

 

  Ούτε Σοβιετία δεν είμαστε πια!!!

 Μετά έχουμε και τους λαϊκιστές που σηκώνουν σύννεφο μόλις διαβάζουν ότι στο πρώτο κύμα της πανδημίας, οι δισεκατομμυριούχοι αύξησαν την περιουσία τους κατά 27,5%, στα 10,2 τρισεκατομμύρια δολάρια και αναμένουν άλλα τόσα από το 2η κύμα, ενώ λαχταρούν και 3ο κύμα! Και ρωτάω τους λαϊκιστές: και πως θα ζήσουν αυτοί ρε, με αέρα; Σκέφτονται οι λαϊκιστές και το άλλο, το χειρότερο; ότι αν μας λείψουν αυτοί οι καλοί άνθρωποι (που κάνουν και πολλές φιλανθρωπίες, έχουν και Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη), τότε εκατομμύρια εργαζόμενοι του 1/2  μισθού, άνεργοι, άστεγοι, φτωχοί και πεινασμένοι θα γίνουν δισεκατομμύρια εργαζόμενοι το 1/10 μισθού και πιο άνεργοι, πιο άστεγοι, πιο φτωχοί και πιο πεινασμένοι; Τι νομίζετε, ότι ο καπιταλισμός επειδή τους κατάντησε έτσι όλους αυτούς, δεν τους νοιάζεται κιόλας;

 

*το παρών είναι εισαγωγή για… διδακτορική διατριβή για να ρίξω στο καναβάτσο «μετά βδελυγμίας και αποτροπιασμού» τους κρυπτοκομμμουνιστάς που παριστάνουν τους οπαδούς του νεοφιλελευθερισμού όπως ο Κυριάκος, ο Άδωνις, ο Πορτοσάλτε, ο ΣΚΑΪ και αι παραφιάδαι  αυτών!!! Και για να μη νομίζουν ο Κυριάκος και ο Άδωνις ότι δεν υπάρχουν νεοφιλελεύθεροι με 100 φορές «καλύτερες» ιδέες από τις δικές τους!

 ** Κάποιος μου είπε ότι για να ξυπνήσουν οι «κοιμώμενοι» θέλουν μια… θεωρία Σοκ! Αυτό κάνω!

Τσατιστήκαν και ξύπνησαν; Πέτυχα!

 http://aristeripolitiki.blogspot.com/2021/01/blog-post_24.html

 

 

 

 

 

 

Οι πλούσιοι πλουσιότεροι και εν μέσω πανδημίας!

Στον καπιταλισμό, η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και της παραγωγής είναι νομοτέλεια γενικής ισχύος δεδομένου ότι είναι προϋπόθεση της παραπέρα ανάπτυξής του. Στο στάδιο του ιμπεριαλισμού αυτή η διαδικασία αποκτά ιλιγγιώδεις διαστάσεις για τα ιστορικά δεδομένα της ανθρωπότητας.

 Από τα τέλη του 19 αιώνα και ειδικότερα από τη δεκαετία του 1950 και μετά, σημειώνεται μια συνεχή αύξηση της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων και πλούτου στα χέρια της ντόπιας και παγκόσμιας μονοπωλιακής αστικής τάξης. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στο μέσον της οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε από το 2009, σημειώθηκε για πρώτη φορά η συγκέντρωση περισσότερου πλούτου στο 1% της πλουσιότερης αστικής τάξης από αυτόν που κατείχε το 99% του κόσμου!

 Θα υπέθετε κανείς ότι με την πανδημία Covit19, η οποία επιφανειακά δεν διαχώριζε τάξεις στο ποιόν χτυπάει και ανάγκασε τα κράτη να ανοίξουν τα πουγκιά τους για να προλάβουν μια ανθρωπιστική καταστροφή που στο τέλος θα κατέληγε να κτυπήσει και τα μονοπώλια, αυτή η τάση της υπερσυσώρευσης πλούτου στα χέρια της παγκόσμιας μονοπωλιακής αστικής τάξης θα σταματούσε. Λάθος! Το ακριβώς αντίθετο έγινε. Η νομοτέλεια του καπιταλισμού, με κρίση και χωρίς κρίση, οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, όχι μόνο δεν μείωσε τη λειτουργία της αλλά κυριολεκτικά την εκτίναξε.

 Πολιτική διαπίστωση:

Παντού και πάντα, σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, σε όλες τις εποχές, με κρίσεις, πολέμους και ειρήνη, οι νομοτέλειες του καπιταλισμού υπερισχύουν καταστάσεων, κυβερνήσεων και πολιτικού συστήματος διαχείρισης. Με κυβερνήσεις, δεξιές, ακροδεξιές, φασιστικές, «εθνικές», «πατριωτικές», σοσιαλδημοκρατικές, «αριστερές», «κομμουνιστικές» (ΚΚ Κίνας, ΑΚΕΛ κ.α.), η νομοτέλεια της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και η ταυτόχρονη παραγωγή πλούτου για τους κεφαλαιοκράτες και φτώχειας για τους λαούς, είναι αδιατάρακτη. Δεν εξαρτάται από το τι θα επιθυμούσε, αν επιθυμούσε, η κάθε κυβέρνηση. Αν διακοπεί αυτή η διαδικασία το σύστημα θα καταρρεύσει.

 Τι θα κάνει λοιπόν η κάθε αστική ή «αριστερή» κυβέρνηση που ισχυρίζεται ότι εργάζεται για τα συμφέροντα του λαού,  στον καπιταλισμό; Θα υποταχθεί στο κεφάλαιο και στις αναγκαστικές νομοτέλειές του ή θα επιχειρήσει να τις σταματήσει, όπως αποπειράθηκαν να κάνουν στο Ιράν (1953), στην Χιλή (1973) και στην Ισπανία (1936) με τις γνωστές συνέπειες, τις εκατόμβες νεκρών και την επικράτησης του φασισμού;

 Αν δεν υπάρξει επαναστατική απάντηση από τους λαούς, καμία διακοπή των καπιταλιστικών νομοτελειών δεν μπορεί να γίνει. Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να γίνει σύγκρουση εθνικών τάξεων με τους ιμπεριαλιστές, για το ποιος θα κατέχει τον εθνικό πλούτο των χωρών, όπως βλέπουμε σε Βενεζουέλα, Βολιβία, χώρες της Μ. Ανατολής κ.α. Παρότι από αυτή τη σύγκρουση μπορεί προσωρινά να βελτιωθεί η θέση του λαού, η νομοτέλεια θα λειτουργεί και πάλι για την ντόπια μονοπωλιακή αστική τάξη και η κατάληξη θα είναι η ίδια αν όχι χειρότερη.

 Οι λαοί νοιώθουν στο πετσί τους αυτή τη νομοτέλεια με την εξάπλωση της φτώχειας κάθε τύπου. Από τα πολύ βασικά για να ζήσουν μέχρι τη στέρηση δικαιωμάτων απαραίτητων για ένα ανεκτό επίπεδο οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής. Το θέμα είναι να συνειδητοποιήσουν ότι λύση εντός του συστήματος δεν υπάρχει. Μόνο τότε θα αρχίσει η διαδικασία ανατροπής του συστήματος που παράγει πλούτο για λίγους  και φτώχεια για πολλούς. Και όσα όπλα και αν διαθέτει η άρχουσα τάξη, αργά ή γρήγορα η εξουσία της θα καταλυθεί.

 Πριν 100 και πλέον χρόνια, η ανθρωπότητα εισήλθε σε περίοδος ιστορικού περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό. Κανένας δεν ξέρει πόσο θα διαρκέσει. Ένα είναι βέβαιο. Ότι οι νομοτέλειες εξέλιξης και αλλαγής του κόσμου είναι απείρως ισχυρότερες από τις νομοτέλειες του καπιταλισμού. Και οι νομοτέλειες αυτές λειτουργούν συνεχώς έστω και αν οι οπαδοί του καπιταλισμού νομίζουν ότι το τέλος της ιστορίας γράφτηκε από αυτούς! Σχεδιάζουν πάνω σε ηφαίστεια, ίδια με καζάνια που σιγοβράζουν,

 Ένα άρθρο του Ριζοσπάστη μας λέει την αλήθεια για τις τελευταίες εξελίξεις στην συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια της μονοπωλιακής αστικής τάξης.

 «Οι πλούσιοι πλουσιότεροι και εν μέσω πανδημίας»

Ο παρασιτισμός του εκμεταλλευτικού συστήματος αποκαλύπτεται σε όλο του το «μεγαλείο»

 Συνοπτικά:

-Ο τίτλος άρθρου του αμερικανικού ειδησεογραφικού πρακτορείου «Bloomberg» στις 17/1, «Οι πλούσιοι έχουν γίνει πιο πλούσιοι από ποτέ στη διάρκεια της πανδημίας», είναι χαρακτηριστικός αυτής της παρακμής. Την ώρα που στις ΗΠΑ περίπου το 1/3 των ενηλίκων ζουν σε νοικοκυριά που δεν μπορούν να πληρώσουν ενοίκια ή υποθήκες, η ανεργία εκτοξεύεται - την τελευταία χρονιά προστέθηκαν άλλα 10 εκατομμύρια - έχουν αυξηθεί κατά 28% οι ενήλικες που δεν μπορούν να προμηθευτούν ούτε τα αναγκαία για την επιβίωση και προστίθενται έτσι στους δεκάδες εκατομμύρια φτωχούς και απόκληρους, μια χούφτα παράσιτα, εκατομμυριούχοι και δισεκατομμυριούχοι, αύξησαν τις περιουσίες τους κατά τεράστια ποσοστά, αξιοποιώντας μια σειρά από μέτρα του αστικού κράτους, με χαμηλά επιτόκια και τις «επενδύσεις» στους «ναούς του τζόγου», τα χρηματιστήρια.

-το κλαμπ των δισεκατομμυριούχων αυξήθηκε από το 2017 κατά 31 κροίσους, στους 2.189.

-οι δισεκατομμυριούχοι από τις ΗΠΑ είναι 614, από την Κίνα 456 και ακολουθούν από άλλες χώρες.

-οι 400 πλουσιότεροι Κινέζοι έχουν περιουσία ύψους 2 τρισ. δολαρίων, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται και 67 δισεκατομμυριούχοι του Χονγκ Κονγκ,

-Σημειώνεται ότι μέχρι τέλη Ιούλη του 2020, στο διάστημα δηλαδή που ολοκληρωνόταν το πρώτο κύμα της πανδημίας, οι δισεκατομμυριούχοι αύξησαν την περιουσία τους κατά 27,5%, στα 10,2 τρισεκατομμύρια δολάρια!

 

 Ολόκληρο  το άρθρο

 Οι πλούσιοι πλουσιότεροι και εν μέσω πανδημίας

Ο παρασιτισμός του εκμεταλλευτικού συστήματος αποκαλύπτεται σε όλο του το «μεγαλείο»

  Τον τελευταίο καιρό, με το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης - που έχει στοιχεία συγχρονισμού σε πολλές χώρες και είναι κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, όχι κρίση λόγω της πανδημίας, όπως την παρουσιάζουν - διάφορα αστικά επιτελεία και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης/προπαγάνδας που ελέγχουν εκφράζουν ανησυχία γιατί, λέει, διευρύνονται οι κοινωνικές ανισότητες και μπορεί να φέρουν εκρήξεις και αναταραχές οι οποίες θα γίνουν ανεξέλεγκτες και θα βλάψουν τον καπιταλισμό, που δήθεν τόσα έχει να προσφέρει στην ανθρωπότητα.

Είναι οι ξαναζεσταμένες θεωρίες περί «εξανθρωπισμού» του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, που ειδικά την περίοδο της πανδημίας αναδείχθηκε ακόμα περισσότερο η παρακμή του. Θεωρίες που διαπερνούν όλους τους διαχειριστές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, από τους φιλελεύθερους και τη σοσιαλδημοκρατία μέχρι τους «νεοαριστερούς».

Ο τίτλος άρθρου του αμερικανικού ειδησεογραφικού πρακτορείου «Bloomberg» στις 17/1, «Οι πλούσιοι έχουν γίνει πιο πλούσιοι από ποτέ στη διάρκεια της πανδημίας», είναι χαρακτηριστικός αυτής της παρακμής. Την ώρα που στις ΗΠΑ περίπου το 1/3 των ενηλίκων ζουν σε νοικοκυριά που δεν μπορούν να πληρώσουν ενοίκια ή υποθήκες, η ανεργία εκτοξεύεται - την τελευταία χρονιά προστέθηκαν άλλα 10 εκατομμύρια - έχουν αυξηθεί κατά 28% οι ενήλικες που δεν μπορούν να προμηθευτούν ούτε τα αναγκαία για την επιβίωση και προστίθενται έτσι στους δεκάδες εκατομμύρια φτωχούς και απόκληρους, μια χούφτα παράσιτα, εκατομμυριούχοι και δισεκατομμυριούχοι, αύξησαν τις περιουσίες τους κατά τεράστια ποσοστά, αξιοποιώντας μια σειρά από μέτρα του αστικού κράτους, με χαμηλά επιτόκια και τις «επενδύσεις» στους «ναούς του τζόγου», τα χρηματιστήρια.

Με κυνικό τρόπο, το εν λόγω Μέσο, που υπερασπίζεται τους «έξυπνους επενδυτές», συνεχίζει: «Είναι δύσκολο να καταλάβουμε το μέγεθος της οικονομικής κατάρρευσης στις τάξεις των ανέργων, των αστέγων και των πεινασμένων. Αλλά υπάρχει μια ολόκληρη τάξη ανθρώπων - τουλάχιστον το 20% (σ.σ μάλλον είναι υπερτιμημένο το ποσοστό) - που κερδίζουν πάρα πολλά και δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τέτοια θέματα». Ετσι εμφανίζονται δηλώσεις διαφόρων καθηγητών όπως του Πίτερ Ατγουότερ, στο Πανεπιστήμιο «William & Mary» στη Βιρτζίνια, ο οποίος λέει ότι «πιθανότατα δεν υπήρξε καλύτερη στιγμή από σήμερα για να είσαι πλούσιος στις ΗΠΑ, και δυστυχώς αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι αυτό που κάνουν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής είναι να επιτρέπουν στους πλουσιότερους να ανακάμψουν γρηγορότερα από την πανδημία (...) Δεν μπορείς να έχεις βιώσιμη οικονομία και σταθερό πολιτικό σύστημα, όταν από τη μία πλευρά υπάρχει ένα μικρό ποσοστό πλουσίων στον πληθυσμό, που πιστεύουν ότι είναι ανίκητοι, και από την άλλη ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων που αισθάνονται ηττημένοι. Είναι προς το συμφέρον του καπιταλισμού να κλείσει αυτό το κενό». Και το «Bloomberg» συμπληρώνει: «Η εισοδηματική ανισότητα έχει ήδη φτάσει κοντά στο υψηλότερο σημείο της εδώ και τουλάχιστον μισό αιώνα, και η πανδημία εγείρει πλέον ερωτήματα σχετικά με το ποια μέτρα έκτακτης ανάγκης έχουν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα και ποιοι θα μείνουν πίσω».

Μέσα από τέτοιες αναλύσεις νεκρανάστασης του σάπιου συστήματος, επιδιώκεται να δημιουργηθούν και πάλι αυταπάτες και ελπίδες στα λαϊκά στρώματα ότι με την «αλλαγή σκυτάλης» στον Λευκό Οίκο, με την κυβέρνηση Μπάιντεν, και «συνταγές» όπως επιδόματα λίγων μηνών ή μέτρα ...φορολόγησης των πλουσίων, ή τον δημοφιλή στους κάθε λογής σοσιαλδημοκράτες «φόρο Τόμπιν» (ποσοστό στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές), θα μπορέσει να βελτιωθεί η κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων ενώ η εκμεταλλευτική «μηχανή» του κεφαλαίου θα εξακολουθεί να «στύβει» τους εργαζόμενους. Αντίστοιχες φρούδες ελπίδες καλλιεργούνται και στην ΕΕ, με το «Ταμείο Ανάκαμψης» ή την αναστολή του Συμφώνου Σταθερότητας 2020-'21, μέτρα που κατευθύνονται στην ανάκαμψη των καπιταλιστών και όχι των λαών, τα δικαιώματα των οποίων συνεχώς πετσοκόβονται.

Αμύθητος πλούτος από την εκμετάλλευση των λαών

Ακόμα πιο αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία πρόσφατης έρευνας της τράπεζας UBS της Ελβετίας (της χώρας όπου καταλήγει ένα μεγάλο μέρος του κλεμμένου από τους λαούς πλούτου και έχουν τα σεντούκια τους οι κροίσοι καπιταλιστές) και του οίκου «PriceWaterHouse Coopers». Σημειώνεται ότι μέχρι τέλη Ιούλη του 2020, στο διάστημα δηλαδή που ολοκληρωνόταν το πρώτο κύμα της πανδημίας, οι δισεκατομμυριούχοι αύξησαν την περιουσία τους κατά 27,5%, στα 10,2 τρισεκατομμύρια δολάρια (πιο πρόσφατα στοιχεία δεν έχουν ακόμα δημοσιευτεί). Τα ιλιγγιώδη αυτά ποσά αποτελούν και ρεκόρ σε σχέση με το τελευταίο ρεκόρ κερδών, το 2017, που ήταν 8,9 τρισεκατομμύρια δολάρια. Μάλιστα το κλαμπ των δισεκατομμυριούχων αυξήθηκε από το 2017 κατά 31 κροίσους, στους 2.189.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι κεφαλαιοκράτες των κλάδων της Υγείας, του ιατρικού υλικού, της παραγωγής φαρμάκων, του ηλεκτρονικού εμπορίου και των νέων τεχνολογιών είναι αυτοί που είχαν τα περισσότερη κέρδη. Την ώρα δηλαδή που η πανδημία κάλπαζε, που εκατομμύρια άνθρωποι νοσούσαν και πέθαιναν, οι μεγιστάνες του πλούτου αυγάτιζαν τα κέρδη τους. Συγχρόνως έκαναν και ...φιλανθρωπικές δωρεές, δήθεν για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Από όσα έχουν γίνει γνωστά, 209 δισεκατομμυριούχοι «δώρισαν» κάπου 7 δισ. δολάρια, που κι αυτά μέσω της περιβόητης «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης» έχουν τα ανταλλάγματά τους.

Σύμφωνα με τα επικαιροποιημένα στοιχεία του περιοδικού «Forbes», που ειδικεύεται στο θέμα της καταγραφής που αμύθητου πλούτου των κροίσων, στη λίστα προηγείται ο Τζεφ Μπέζος, αφεντικό της εταιρείας ηλεκτρονικού εμπορίου «Amazon», με 113 δισ. δολάρια. Ακολουθούν ο Ιλον Μασκ της εταιρείας ηλεκτρικών αυτοκινήτων «Tesla» και της εταιρείας πυραύλων για ταξίδια στο Διάστημα, «SpaceX», με 189 δισ. δολαρια, η οικογένεια Αρνο με είδη πολυτελείας, με 149 δισ., ο Μπίλ Γκέιτς της «Microsoft» με 121,8 δισ., ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ της «Facebook» με 97,6 δισ., ο Ζόνγκ Ζανσάν, κινεζικής φαρμακευτικής εταιρείας και εταιρείας εμφιαλωμένου νερού, με 97,6 δισ., και ο Γουόρεν Μπάφετ, επικεφαλής ομίλου που περιλαμβάνει 60 εταιρείες διαφόρων κλάδων, με 88,8 δισ. δολάρια. Συνολικά οι δισεκατομμυριούχοι από τις ΗΠΑ είναι 614, από την Κίνα 456 και ακολουθούν από άλλες χώρες.

Η πορεία πάντως των Κινέζων μεγαλοκεφαλαιοκρατών είναι εντυπωσιακή τα τελευταία χρόνια, και ιδιαίτερα την τελευταία χρονιά της πανδημίας, που πρωτοχτύπησε την Κίνα. Συνολικά οι 400 πλουσιότεροι Κινέζοι έχουν περιουσία ύψους 2 τρισ. δολαρίων, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται και 67 δισεκατομμυριούχοι του Χονγκ Κονγκ, που η περιουσία τους αυξήθηκε κατά 60 δισ., για να φτάσει στα 380 δισ. δολάρια.

Προβάλλει η αναγκαιότητα της ανατροπής του καπιταλισμού

Αυτή η κατάσταση της τεράστιας αύξησης του πλούτου των λίγων, που προέρχεται από την εκμετάλλευση των πολλών, δείχνει και τον απόλυτα παρασιτικό χαρακτήρα του συστήματος. Η τεράστια γνώση που συσσωρεύεται από τη δουλειά δισεκατομμυρίων εργαζομένων, αντί να βελτιώνει τη ζωή τους, όπως θα μπορούσε με τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνικής, με την 4η βιομηχανική επανάσταση, της ψηφιοποίησης, της ρομποτικής, των υπερταχέων δικτύων επικοινωνίας 5G, της εξέλιξης της βιοτεχνολογίας κ.λπ., γίνεται νέο μέσο για την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσής τους, προκειμένου να θησαυρίζουν λίγοι κάτοχοι μέσων παραγωγής. Την ίδια ώρα οι αντιθέσεις ανάμεσα σε αστικές τάξεις, όταν τελειώσουν οι όποιοι συμβιβασμοί, λύνονται με πολέμους, επεμβάσεις που αιματοκυλούν χώρες και λαούς, μεγαλώνουν τα καραβάνια της προσφυγιάς και της απελπισίας.

Ετσι, ενώ δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη λιμοκτονούν, δεν μπορούν να λύσουν τις πιο βασικές ανάγκες τους (τροφή, στέγη, υγεία, μόρφωση) ενώ εκατομμύρια φυτοζωούν στις λεγόμενες υπανάπτυκτες χώρες της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής και στις πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες της Ευρώπης, της Βόρειας Αμερικής, αλλά και στην Ιαπωνία και την Αυστραλία, με φαινόμενα μαζικών τάφων, ανθρώπων που τρέφονται από τα σκουπίδια, κάποιες χιλιάδες παράσιτα σχεδιάζουν ταξίδια ...αναψυχής σε άλλους πλανήτες, ή απολαμβάνουν στις υπερσύγχρονες βίλες τους κάθε λογής ανέσεις. Αυτή η εικόνα των αβυσσαλέων ανισοτήτων, που αναγκάζονται να επισημάνουν τα αστικά επιτελεία, είναι που επιβεβαιώνει ότι αυτό το σύστημα πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Και αυτό μπορεί να γίνει με τη συνειδητοποίηση των εργαζομένων ότι αυτοί είναι οι μόνοι παραγωγοί πλούτου, και με την αποφασιστική πάλη τους για να διώξουν από το σβέρκο τους τα παράσιτα τους εκμεταλλευτές τους.

 

Ριζοσπάστης, Σάββατο 23 Γενάρη 2021 - Κυριακή 24 Γενάρη 2021, σελ. 40

 

https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=23/1/2021&id=18124&pageNo=39