Βία, Αστική Δημοκρατία και Ταξική Δικτατορία

Επιτέλους φωτιστήκαμε! Ζούμε σε δημοκρατία και το κράτος έχει το μονοπώλιο της βίας, το γράφει και το Σύνταγμα, το έχουν και όλες οι δημοκρατίες. Η βία του κράτους (όμως) είναι «ρυθμισμένη βία» και υπάγεται στην επιβολή του κράτους δικαίου κατά όσων παρανομούν. Κανένας άλλος, οι πολίτες, τα κόμματα, τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι κ.α. δεν έχει δικαίωμα να ασκεί την οποιαδήποτε δίκαιη βία(*). Δεν υπάρχει γι αυτούς κανένα δίκαιο δυναμικής αντίστασης και υπεράσπισης δικαίου αιτήματος που καταπατάται, έναντι της «ρυθμισμένης βίας» του κράτους!

 

Αυτά μας είπε εν συντομία ο αστός πολιτικός και συνταγματολόγος κ. Ανδρέας Λοβέρδος στον ΣΚΑΪ (16/3/2021, 08:50), παρέα με τον «ειδικό» επί της… δίκαιης κρατικής βίας, κ. Α. Πορτοσάλτε.

 Το καταλάβαμε καλά. Κάθε «ρυθμισμένη βία» είναι νόμιμη και μη μιλάτε.

 Δεν μας είπε βέβαια πως το σύνταγμα του κρατικού μονοπωλίου της βίας δεν ισχύει όταν κατοχυρώνει απεργίες και διαδηλώσεις σε τρίτους, έστω και κουτσουρεμένα. Γιατί μάλλον είναι βλακώδες να ισχυριστεί κανείς ότι οι απεργίες και οι διαδηλώσεις δεν είναι (εκβιαστική) «άσκηση βίας» έναντι του κράτους, των δικαιωμάτων άλλων πολιτών, εργαζομένων, εργοδοτών, καταστηματαρχών (αυτοί το λένε συνεχώς)… Και τι είναι δηλαδή όταν εν ώρα απεργίας και διαδήλωσης τα δικαιώματα αυτών καταργούνται; Έτσι για να τινάξουμε τη λογική του κυρίου το λέμε, γιατί το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται. Ούτε μας λέει βέβαια με τι ποτάμια αίματος και «ρυθμισμένης βίας» των κρατών έναντι των λαών αναγκάστηκαν οι δημοκρατίες τους να σπάσουν το ταξικό κρατικό μονοπώλιο της βίας και να κατοχυρώσουν αυτά τα ελάχιστα δικαιώματα «βίας» των λαών.

 

 Επί της ουσίας…

 Τι να πούμε για τη «ρυθμισμένη βία» των «πολιτισμένων κρατών» με τη νομιμοποίηση κάθε βίας κατά εργαζομένων, απεργών, διαδηλωτών, πολιτών, ακόμη και ωμών βασανιστηρίων, τη βία κατά επονομαζομένων τρομοκρατών, τα Γκουαντανάμο, τα νομιμοποιημένα βασανιστήρια απόσπασης ομολογιών, τις δολοφονίες αξιωματούχων αντιπάλων κρατών, τα «λευκά κελιά», τους μυστικούς τόπους βασανιστηρίων, τους πνιγμούς σε όσους «δεν μπορούν να αναπνεύσουν», τις δολοφονίες 15χρονων, μαύρων, «υπόπτων» και φυσικά παλιότερα στη χώρα μας κατά των κομμουνιστών… όλα «ρυθμισμένα» με μικρές «υπερβάσεις» (τις αναγνωρίζουν και τις… καταγγέλλουν!) κατά χώρα…

 Τα άνθη της κόλασης του κρατικού μονοπωλίου της «ρυθμισμένης βίας», είναι η ωμή μεταφορά της ταξικής δικτατορίας του κεφαλαίου, επί των εργαζομένων και των λαών, στην καρδιά της αστικής δημοκρατίας του κ. Λοβέρδου…  χωρίς αυτή τη βία η εκμετάλλευση των εργαζομένων και των λαών θα τινάζονταν στον αέρα. Αυτό είναι το «κρυφό μυστικό» της νομιμοποίησης της κρατικής βίας στην αστική δημοκρατία με το περιτύλιγμα της «ρυθμισμένης βίας».

 

(*)Για να αποφύγουμε την παρεξήγηση περί «δίκαιης βίας» όπως αυτών που, χωρίς μυαλό, «καταδικάζουν τη βία από όπου και αν προέρχεται», οι αστικές δημοκρατίες είχαν (και έχουν) νομοθετήσει ως παράνομη βία όχι μόνο κινητοποιήσεις λαού και εργαζομένων αλλά ακόμη και τη βία των λαών υπό κατοχή, να απελευθερωθούν. Εννοείται πως αυτοί καταδικάζουν και τη βία των επαναστατών του 1821, όπως έκανε και η "Ιερά Συμμαχία", όπως το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο ανώτερος κλήρος και φυσικά όπως επιτάσσει η αρχή που υμνούν!

 

 Είκοσι «Καταδικάζω τη βία από όπου και αν προέρχεται»!

http://aristeripolitiki.blogspot.com/2021/03/blog-post.html