Ο κόσμος στη δίνη της αναπαραγωγής του αντιδραστικού εποικοδομήματος

Περνώντας, στις 26/10/2022, από τον Αγ. Δημήτριο και παρατηρώντας λίγο πιο προσεκτικά ένα μεγάλο πλήθος να προσκυνά και να ακολουθεί την περιφορά της εικόνας της Παναγίας Σουμελά, στους δρόμους των Αμπελοκήπων, διαπίστωσα μια σημαντική αντίφαση με την επικρατούσα αντίληψη ότι παρόμοιες θρησκευτικές εκδηλώσεις τις ακολουθούν μόνο ηλικιωμένοι άνθρωποι, ιδίως γυναίκες μεγάλης ηλικίας με κάπως σκούρα ρούχα. Αυτή τη φορά πολλά ήταν διαφορετικά. Η μικροαστική ελληνική οικογένεια με μοντέρνο, ελεύθερο ντύσιμο, με τα κινητά του, με μια άλλη αύρα για θρησκευτικές παραδόσεις, κατέγραψε την έντονη παρουσία της! 

 

  Τα μεσαία στρώματα και οι μικροαστοί είναι πάντοτε ο ανεμοδείκτης που δείχνει που «κατά που φυσάει ο άνεμος» της κοινωνίας, όπως το χρηματιστήριο δείχνει κατά που πάει η οικονομία! Μεταξύ τους δε, έχουν σχέση «βάσης και εποικοδομήματος».

 Έκανα αμέσως διάφορες σκέψεις μεταξύ των οποίων είναι ότι η κρίση έχει γιγαντώσει τους φόβους της «μεσαίας τάξης» και ενός τμήματος της εργατικής τάξης και αντί να στραφούν σε διεκδίκηση ενός άλλου μέλλοντος, συσπειρώνονται στις παραδόσεις προσδοκώντας θεϊκές δυνάμεις και θαύματα επίλυσης των προβλημάτων που έχουν προκύψει. Συμπαρασύρουν σε αυτή τη στροφή και νεώτερες ηλικίες, οι οποίες μετά την εντατική ημέρα εργασίας σε υπολογιστές και νέες τεχνολογίες, μη μπορώντας να δουν ή να δημιουργήσουν το μέλλον τους, στρέφονται στο παρελθόν για να βρουν κάτι «σταθερό» μπροστά στο αβέβαιο μέλλον. Και αντί να πάρουν την ζωή στα χέρια τους την εναποθέτουν στις δυνάμεις του ουρανού και της μεταφυσικής!

 Πρόκειται για οπισθοδρόμηση αιώνων με υπερσύγχρονο περιτύλιγμα! Αντί της απελευθέρωσης του ανθρώπου από την εκμετάλλευση, τη διαφθορά, την παρακμή και τις ανισότητες σε βάρος των λαών, ένα σημαντικό ρεύμα έλκεται με επικίνδυνη ταχύτητα προς την μοιρολατρία, προφανώς έτοιμα θύματα των ταξικών εξουσιών!  

 Έτσι το καπιταλιστικό σύστημα που είναι σε αποδόμηση και σε παρακμή, τροφοδοτείται και  αναπαράγεται με δυνάμεις από το εποικοδόμημα και παρατείνει την ματωμένη ύπαρξή του.

 Τα εθιμικά δίκαια, αξίες, πιστεύω, ιδανικά και συμπεριφορές κοινωνιών που μας κληροδότησαν οι χιλιετίες εκμεταλλευτικών συστημάτων που έχουν προηγηθεί, είναι εφαλτήριο για την απελευθέρωση από αυτά και ταυτόχρονα αλυσίδες από το παρελθόν για να μείνουμε στην οπισθοδρόμηση. Από το πώς θα τα αξιοποιήσουν οι νέες γενιές και οι υποκείμενες σε εκμετάλλευση τάξεις, εξαρτάται αν σε κάθε συγκριμένη ιστορική εποχή η κοινωνία θα προχωρήσει μπροστά ή θα οπισθοχωρήσει προς το παρελθόν. Άλλωστε βλέπουμε την ίδια στροφή προς δήθεν «παραδοσιακές αξίες» σε όλη την Ευρώπη που εκφράζονται με σειρά ακροδεξιών, αντιδραστικών, εθνικιστικών, ρατσιστικών και σκοταδιστικών αντιλήψεων, κορυφή των οποίων είναι διάφορες ιδεοληψίες και ψευδή ιδανικά για τον πόλεμο στην Ουκρανία, παρά τις πραγματικές αιτίες και αφορμές του.

 Οι φωτισμένες πρωτοπορίες της εργατικής τάξης και των λαών, έχουν πολλή δουλειά να κάνουν για να γυρίσει ο ήλιος και να φωτίσει και πάλι τον δρόμο προς την εξέλιξη και την πραγματική ελευθερία από δεσμά του παρελθόντος και από τάξεις και συστήματα εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.