Ιράν: ο δίκαιος αγώνας και οι λύκοι που τον περιμένουν

Στο Ιράν συνεχίζονται οι διαδηλώσεις γυναικών, και όχι μόνο, κατά του καθεστώτος. Άλλοι παραμένουν στον δίκαιο αγώνα των γυναικών για τη μαντίλα και ότι συμπαρασύρει, άλλοι τον έχουν διευρύνει κατά των καταπιέσεων του ισλαμικού καθεστώτος και άλλοι θέτουν και θέμα ανατροπής!

 Δεν φαίνεται αυτή τη στιγμή μια διέξοδος γιατί ό,τι και να ακούμε εμείς, το καθεστώς είναι ακόμη ισχυρό, έχει τη στήριξη της ντόπιας αστικής τάξης που εκμεταλλεύεται τον εθνικό πλούτο αλλά και μεγάλο μέρος του λαού που η εναλλακτική πολύ φοβάται είναι ένα κοσμοπολίτικο καθεστώς βασανιστών τύπου Σάχη με κοσμικές ελευθερίες αλλά και με ξεπούλημα του εθνικού πλούτου και υποταγή στους δυτικούς ιμπεριαλιστές! Αυτό δεν είναι μικρότερος φόβος και η ιστορία τους το υπενθυμίζει.

 

 

 Τρίβουν τα χέρια τους οι Δυτικοί που δεν μπορεί να συγκροτηθεί ένα αυτοτελές λαϊκό πολιτικό κέντρο αντίστασης με δικά του αιτήματα χωρίς κανένα σύνδεσμο ή καθοδήγηση από μερίδα της ντόπιας κοσμοπολίτικης αστικής τάξης ή από τους ιμπεριαλιστές που παραμονεύουν να πιάσουν στη φάκα το αντιστασιακό κίνημα. Προωθούν όμως με τα μέσα προπαγάνδας αιτήματα όπως «ελευθερία» ή να υποταχθεί η ηγεσία του Ιράν στη Δύση και να παραδώσει το πυρηνικό της πρόγραμμα για να… ευημερήσει ο λαός, όπως περίπου μας τα λέει η Deutsche Welle!

 Δεν μπορούν να προβλεφθούν οι εξελίξεις. Δεν ξέρουμε αν και πόσο έχει διαβρωθεί το κίνημα. Κάποια δείγματα αν δεν είναι ευσεβείς πόθοι των δυτικών, δείχνουν μια προσδοκία ότι σταδιακά θα πέσει το κίνημα στα χέρια τους. Γιατί οι αντοχές έχουν όρια και τότε το χρήμα πέφτει σαν… αναβολικό για ταύρους και έχουμε ένα άλλο κίνημα…

 Εμείς όμως πρέπει να το πούμε καθαρά στις Ιρανές και στους Ιρανούς. Αν ένα λαϊκό κίνημα με δίκαια αιτήματα, δεν έχει δικό του, ανεξάρτητο κέντρο εξουσίας από τις μερίδες της άρχουσας  τάξης και από ξένους ιμπεριαλιστές, αν δεν έχει δικό του πρόγραμμα και δικές του ταξικές δομές εξουσίας, αργά η γρήγορα η αστική τάξη, υποταγμένη ή όχι στους ιμπεριαλιστές, θα επανέλθει στην εξουσία και δεν αποκλείεται να είναι και χειρότερη. Το παραδείγματα των χρωματιστών και των αραβικών επαναστάσεων το έχουν επιβεβαιώσει αιματηρά!