Περί μιας συνέντευξης…

Μπροστά στους αστούς δημοσιογράφους (και στους πολιτικούς, δικαστές, ανακριτές, κεφαλαιοκράτες του συστήματος…) ο κομμουνιστής ηγέτης δεν απολογείται ενοχικά για τις θέσεις του κόμματος, ούτε εξηγεί τα περί διαγραμμάτων. Παίρνει αμπάριζα τα ερωτήματα, απαντά λιγόλογα, καθαρά και κυρίως επαναστατικά, εξαγγέλλει το πρόγραμμα του κόμματος με απλό και λιτό τρόπο στο λαό και τινάζει την «μπάνκα» στον αέρα, όταν φτάνει στο ζήτημα της κυβερνητικής και ταξικής εξουσίας καλώντας το λαό να πάρει την εξουσία και να στηρίξει το δικό του πρόγραμμα μέσα και έξω από τη Βουλή. Δεν έχει ανάγκη από απολογίες…