"Η αντίσταση στις καταπιεστικές
και εκμεταλλευτικές εξουσίες είναι παντοτινό καθήκον χωρίς ημερομηνία λήξης. Ο Αγώνας συνεχίζεται"
Τρεις ομιλίες στις 28 Μαΐου 2017,
στη ΓΣ του Συνδέσμου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967 – 1974
(ΣΦΕΑ).
Η ΓΣ συνήλθε σε μια εποχή που
έχουν αποκαλυφθεί όλες οι εναλλακτικές μορφές αστικής πολιτικής διαχείρισης της
ταξικής εξουσίας του κεφαλαίου εν μέσω βαθιάς κρίσης του συστήματος.
Ποια πρέπει να είναι η θέση και η
τοποθέτηση των αντιστασιακών απέναντι σε αυτές τις πολιτικές εξουσίες και
ειδικά απέναντι στην τελευταία πολιτική εκδοχή της «αριστερής» διακυβέρνησης –
διαχείρισης της κρίσης του συστήματος;
Ποια η θέση τους απέναντι σε ένα εκμεταλλευτικό- καταπιεστικό σύστημα
και στα κάθε μορφής μνημόνια που καταπατούν τα δικαιώματα των παρόντων γενεών
και δεσμεύουν το μέλλον των επερχόμενων;
Η απάντηση των αντιστασιακών που ποτέ δεν
συμβιβάστηκαν με καμία πολιτική μορφή εξουσίας που υπηρετεί τον καπιταλισμό
είναι μία και μόνη: «Η αντίσταση στις καταπιεστικές και εκμεταλλευτικές
εξουσίες είναι παντοτινό καθήκον χωρίς ημερομηνία λήξης. Ο Αγώνας συνεχίζεται»
Δεν παραβλέπουμε και δεν
ισοπεδώνουμε τις διαφορές της αστικής δημοκρατίας και του φασισμού. Ούτε
μπορούμε να παραβλέψουμε τις κατακτήσεις που κατάφερε, ακόμη και με αιματηρούς
αγώνες, ο εργαζόμενος λαός να επιβάλει στην αστική δημοκρατία. Ωστόσο, δεν
μπορούμε και να παραβλέψουμε και ότι:
Α) Όποιες και να είναι οι λαϊκές
κατακτήσεις εύκολα καταργούνται από την αστική τάξη όταν οι ανάγκες της κρίσης
και της κερδοφορίας του κεφαλαίου το επιβάλουν,
Β) στο έδαφος της αστικής
δημοκρατίας εκκολάπτεται και ενίοτε ευνοείται, το φασιστικό φαινόμενο ανάλογα
με τις ανάγκες του κεφαλαίου,
Γ) η αστική δημοκρατία και ο
φασισμός είναι αντίθετες πολιτικές μορφές διακυβέρνησης αλλά έχουν ως κοινό
παρονομαστή την εκμεταλλευτική και καταπιεστική εξουσία του κεφαλαίου.
Δ) όσο η πολιτική και ταξική
εξουσία δεν βρίσκεται στα χέρια του λαού, η αντίσταση θα συνεχίζεται αενάως.
Οι πραγματικοί αγωνιστές δεν εξαργύρωσαν ποτέ
την αντίσταση κατά της δικτατορίας, ούτε τη διαπραγματεύθηκαν με τις αστικές
πολιτικές εξουσίες, δεξιές και «αριστερές». Δεν δέχθηκαν οφίτσια με αντάλλαγμα
τη λήξη του αγώνα τους. Συνέχισαν και συνεχίζουν τον ίδιο δρόμο της αντίστασης.
Πολύ μάλιστα περισσότερο τη στιγμή που, εσωτερικά, επιβάλλονται μνημόνια,
κατάργηση δημοκρατικών - εργασιακών δικαιωμάτων και εξοντωτικά μέτρα στο λαό
ενώ, εξωτερικά, περιτριγυριζόμαστε από ποικίλους πολεμικούς και
ιμπεριαλιστικούς κινδύνους.
Οι αντιστασιακοί κατά της δικτατορίας (όπως και η αντιστασιακοί
προηγούμενων γενεών της Εθνικής Αντίστασης, του ΔΣΕ και της Δημοκρατικής
Αντίστασης μετά τον εμφύλιο), ποτέ δεν παραδέχτηκαν ότι έληξαν (τότε) σαν
πολιτικά υποκείμενα της αντίστασης κατά των εκμεταλλευτικών και καταπιεστικών
εξουσιών. Συνέχισαν και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να μάχονται κατά κάθε πολιτικής
και ταξικής εξουσίας του κεφαλαίου και των βάρβαρων ιμπεριαλιστικών πολεμικών
εφορμήσεών του κατά λαών και χωρών. Η αντίσταση αυτή είναι παντοτινό καθήκον
Θ. ΤΖΙΑΝΤΖΗΣ: Το καθήκον των
Αντιστασιακών-28.5.2017
ΣΠ. ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Δεν
συμβιβαζόμαστε με αντιλαϊκές εξουσίες-28.5.2017
ΣΤ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Αντίσταση σε
κάθε εκμεταλλευτική εξουσία. 28.5.2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου