Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Γράμμα στον Γιώργο για το ψήφισμα της Πλατείας


Φίλε και συναγωνιστή Γιώργο,

Ας μη μασάμε πια τα λόγια μας. Αυτό το ψήφισμα της 30ης Μαΐου, της «Συνέλευσης της Άμεσης Δημοκρατίας» από τον Λ. πύργο, που δημοσίευσες, δεν είναι ψήφισμα του Λ. Πύργου, ούτε είναι ακαπέλωτο. Είναι ολόιδιο με της Αθήνας και η Αθήνα το συνέταξε κάτω από τρόμο και υποκρισία μη και την πούνε καπελωμένη από κόμματα! Ούτε ένα πραγματικό πολιτικό αίτημα, πέρα από ευχές και όμορφα λόγια μη και μας παρεξηγήσουν, περιέχει.

Λυπάμαι ειλικρινά για τους αριστερούς που είναι εκεί και μεταμφιέστηκαν σε ακομμάτιστους, βάζοντας κάτω από τα σκέλια τους την ιδεολογία και το κόμμα τους. Λυπάμαι που υποτάσσοντας την πείρα και τις ιδέες τους στο δήθεν αυθόρμητο, συνηγορούν σε ψηφίσματα που είναι φτυστά η συνταγή του Πεταλωτή και του ΣΚΑΪ.

Ας παρακάμψουμε προς στιγμή το πόσο φταίει η Αριστερά . Τώρα θα φταίνε και αυτοί οι αριστεροί που αντί να απαντήσουν μαχητικά στην εξουσία, στηριζόμενοι στην ιδεολογία τους που δοκιμασμένα είναι η μόνη που μπορεί να δώσει νέα πολιτική διέξοδο στη κοινωνία από τη κρίση, προσκυνούν στις προδιαγραφές της πλατείας που έβαλε η αστική τάξη.

Εκεί στο Λ. Πύργο είναι όλοι βαθιά πολιτικοποιημένοι, το ίδιο όπως στην Αθήνα. Ας αφήσουν τα περί αυθόρμητου. Όλοι ξέρουν τι κάνουν και το κάνουν συνειδητά. Και κάποιοι αριστεροί, επειδή η Αριστερά δεν έκανε, λένε, έγκαιρα δυστυχώς αυτό που έπρεπε, κατέληξαν να αρνούνται τον εαυτό τους και να εκχωρούν το έδαφος στους δήθεν απολίτικους.

Πέρασα ώρες στο Σύνταγμα μελετώντας από κοντά τους ανθρώπους του. Δεν ξεγελιέμαι για τίποτα. Άνθρωποι των χθεσινών διαδηλώσεων το έπαιζαν ακομμάτιστοι! Δεν ήταν μόνο οι απατημένοι του δικομματισμού που νοιώθουν προδομένοι και θέλοντας να κρύψουν την ατομική ενοχή, εφορμούν ενάντια σε όλα τα κόμματα αλλά στη πράξη σημαδεύουν τα κόμματα της Αριστεράς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ανένταχτοι κομμουνιστές και αριστεροί είναι εκεί και κρύβουν το πρόσωπό τους. Ντροπή!

Γιώργο, μεγαλύτερη ξευτίλα για αριστερούς δεν ξαναγνώρισα. Να ντρέπονται γι αυτό που είναι! Στρίμωξα πολλούς και όταν τους έφερα προ των ευθυνών τους άρχισαν να «θυμούνται» ότι είναι αριστεροί και το πρόβλημα απαιτεί αριστερή λύση και παρέμβαση. Όμως δεν λύνεται έτσι το θέμα των πλατειών. Ολόκληρος μηχανισμός της αστικής τάξης τις ελέγχει. Για εμάς στενοχωριέμαι. Ούτε μετά τον εμφύλιο ούτε επί χούντας που ήταν άκρως επικίνδυνο, δεν έκρυβαν οι αριστεροί έτσι τη ταυτότητα τους.

Παρατηρώντας την δήθεν «Άμεση Δημοκρατία» που θέλει να καταργήσει/αντικαταστήσει δημοκρατικούς θεσμούς, κόμματα και συνδικάτα κατακτημένα με αγώνες και αίμα, στο όνομα της διαφθοράς των ανθρώπων της άρχουσας τάξης που τα κατέλαβαν και, εξομοιώνοντας τα κόμματα, τα συνδικάτα και τους συνδικαλιστές που μάχονται και χύνουν αίμα για το συμφέρον του λαού, με τους καταπιεστές του λαού, μου έρχονται τρομακτικοί συνειρμοί στο νου. Δεν είναι τόσο μακριά η ιστορική μνήμη για το πώς χρησιμοποίησαν παρόμοιες, καλά προετοιμασμένες από πριν, διαθέσεις του κόσμου, οι μηχανισμοί του ολοκληρωτισμού και της άρχουσας τάξης. Δεν πρέπει να ρίξουμε εμείς ποτέ νερό σε έναν τέτοιο μύλο.

Συγνώμη Γιώργο, αλλά «έχω σαλτάρει» και εγώ. Δεν γίνεται να τα δικαιολογούμε όλα κάτω από τα λάθη της Αριστεράς. Και εμείς σαν αριστεροί έχουμε ευθύνη και μάλιστα μεγάλη.


Ψήφισμα Λευκού Πύργου


ΔΕΥΤΕΡΑ 3Ο Μαΐου 2011

αποφασίστηκε σήμερα στη συνέλευση με πλήθος κόσμου

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΠΥΡΓΟΥ 30/05

Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.

Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι, μετανάστες, που έχουμε έρθει στο Λευκό Πύργο για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας.

Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς. Δεν ψάχνουμε τι μας χωρίζει, βρίσκουμε τι μας ενώνει.

Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.

Καταγγέλλουμε το ξεπούλημα και την διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών (παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση)

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους με τα σωματεία τους, χωρίς κόμματα, που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Λευκό Πύργο.

Να πάρουν πίσω τα μέτρα που μας κλέβουν το παρόν και το μέλλον μας. Διεκδικούμε τον πλούτο που εμείς παράγουμε και αυτοί μας κλέβουν.

Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια, όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται και οι πολιτικές τους. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας.


ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ ΕΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΜΑΣ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΙΣΟΤΗΤΑ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ

1 σχόλιο:

  1. Ο Μαρξ και οι «κρυμμένοι» αριστεροί

    Επειδή κάποιοι φίλοι μου είπαν ότι προσέβαλλα βαριά κάποιους αριστερούς που παρουσιάστηκαν στις πλατείες ως «ακομμάτιστοι» γράφοντας ότι:
    «Λυπάμαι ειλικρινά για τους αριστερούς που είναι εκεί και μεταμφιέστηκαν σε ακομμάτιστους, βάζοντας κάτω από τα σκέλια τους την ιδεολογία και το κόμμα τους.
    Λυπάμαι που υποτάσσοντας την πείρα και τις ιδέες τους στο δήθεν αυθόρμητο, συνηγορούν σε ψηφίσματα που είναι φτυστά η συνταγή του Πεταλωτή και του ΣΚΑΙ.
    Μεγαλύτερη ξευτίλα για αριστερούς δεν ξαναγνώρισα. Να ντρέπονται γι αυτό που είναι!»

    Επειδή μου είπαν ότι πολύ σωστά το έκαναν για να εισχωρήσουν στις μάζες και να γίνουν αποδεκτοί!!!

    Αντί για απάντηση παραθέτω τη τελευταία παράγραφο του Κομμουνιστικού Μανιφέστου:
    «Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιο τους να κρύβουν τις απόψεις και τις προθέσεις τους. Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι σκοποί τους μπορούν να πραγματοποιηθούν μονάχα με τη βίαιη ανατροπή όλου του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος.
    Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπροστά σε μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν σ' αυτήν τίποτε άλλο, εκτός από τις αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο».

    Είναι κανείς που θέλει να πει κάτι για τον Μαρξ;
    Μήπως το ακριβώς αντίθετο από αυτό που έλεγε ο Μαρξ 163 χρόνια πριν, σημαίνει προσαρμογή του μαρξισμού στις σύγχρονες συνθήκες; Λέω, μήπως;;; Καιρός να το ακούσουμε και αυτό!!!

    Είναι εύκολο να λοιδορείς τον παγκοσμίως άγνωστο Stergio για μια άποψή του αλλά τον Μαρξ;;;
    Ζόρια βλέπω στους θεωρητικούς της άρνησης των ιδανικών…

    ΑπάντησηΔιαγραφή