Διαστροφή, χρήμα και ξαναγράψιμο της ιστορίας το τρίπτυχο της νεκρανάστασης του άταφου δράκουλα του καπιταλισμού.
Διαβάζω πολλές κριτικές για το έργο «Καλάβρυτα 1943» και την επιχείρηση «ξέπλυμα των Ναζί» με βάση την προβολή ενός Αυστριακού Ναζί στρατιώτη που έκανε ανδραγαθία και, σε αντίθεση με τις διαταγές, έσωσε από φωτιά γυναικόπαιδα!
Οι κριτικές όμως δίνουν λάθος μήνυμα όταν μπερδεύουν τους Ναζί με τους στρατιώτες. Μισή αλήθεια. Όταν κάποιος είναι ναζί δεν είναι καλός είτε είναι στρατιώτης είτε πολίτης είτε κυβερνήτης. Όταν όμως ένας Γερμανός νέος είναι στρατιώτης στη Βέρμαχτ που βρίσκεται στην υπηρεσία των Ναζί, δεν σημαίνει ότι είναι και ο ίδιος ναζί. Προφανώς κάποιοι ξέχασαν ότι στον εθνικό στρατό της Ελλάδας υπηρετούσαν στρατιώτες αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι εξ ορισμού ήταν και φασίστες, βασιλόφρονες, εθνικόφρονες, αντικομουνιστές, ακροδεξιοί και φυσικά εγκληματίες.
Ξεχάσαμε τα τάγματα ανεπιθύμητων στην Ελλάδα; Υπηρέτησα σε μια τέτοια μονάδα επί χούντας. Όχι μόνο στρατιώτες αλλά και αξιωματικοί ήταν «ανεπιθύμητοι», αντιχουντικοί, κάποιοι αντιστασιακοί, δημοκράτες κλπ. Πού είναι το παράξενο;
Όσον αφορά τον Γερμανικό στρατό, μη ξεχνάμε ότι στη Γερμανία οι στρατιώτες ήταν κατά 14% από οικογένειες κομμουνιστών και κατά 24% από οικογένειες σοσιαλιστών. Συνεπώς το 38% των στρατιωτών προέρχονταν από αντίπαλους των ναζί. Πού είναι το παράξενο να υπάρχει στρατιώτης να κάνει πράξεις αντίθετες με τις διαταγές, με τεράστιο κίνδυνο της ζωής τους, αφού τους περίμενε η εκτέλεση αν δεν διέφευγαν.
Όσο για τους Αυστριακούς, μη ξεχνάμε ότι ποτέ δεν είχαν πλειοψηφία οι φασίστες και ότι αρκετοί στρατιώτες της Βέρμαχτ είχαν συμμετάσχει σε συγκρούσεις κατά των φασιστών στην Αυστρία πριν την προσάρτηση. Που είναι το παράξενο να υπάρχει στη Βέρμαχτ ένας αντιφασίστας;
Άρα το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Είναι ότι στο έργο γίνεται προσπάθεια να ταυτισθούν αλληλοαποκλειόμενα όπως ο «καλός» και ο Ναζί. Γι αυτό και οι πολλές κριτικές.
Η ουσία της σκηνής του έργου.
Δεν είδα το έργο, είδα τη σκηνή μόνο, άρα δεν έχω πρακτική αντίληψη για το σύνολο του έργου. Ξέρουμε όμως ότι το θέμα δεν είναι αν υπήρχαν αντιφασίστες στη Βέρμαχτ, που υπήρχαν χιλιάδες, αλλά η υπόγεια προσπάθεια των δημιουργών του έργου να ξεπλύνουν τον ναζισμό με μια σκηνή αμφισβήτησης της εγκληματικός φύσης και της ιδεολογίας του.
Κανένας δεν έτυχε φιλευσπλαχνία από Ναζί. Σκηνές από το έργο: «Έλα να Δεις»
Σκηνές
παρόμοιες με τα πραγματικά γεγονότα των Καλαβρύτων του 1943 μπορούμε να δούμε στο
εκπληκτικό έργο – αντιγραφή της τότε πραγματικότητας στη Λευκορωσία - «Ελα ναδεις» του Ελ. Κλίμοφ (από 1:34 ως 1:53).
Εκεί, μέσα στο κτήριο που τους έκλεισαν, κανένας δεν γλύτωσε από τη φωτιά και κανένας «καλός ναζί» δεν άνοιξε την πόρτα. Αν όμως αναλάμβαναν σήμερα οι Ναζί που κυβερνούν την Ουκρανία (Ουκρανοί ήταν οι Waffen SS που μαζί με τους Ναζί έκαψαν τον λευκορωσικό πληθυσμό με ιδιαίτερη σκληρότητα) τότε θα μαθαίναμε ότι οι Ναζί με… αυτοθυσία γλύτωσαν τον πληθυσμό της Λευκορωσίας από τη φωτιά που τους έβαλαν οι κομμουνιστές παρτιζάνοι! Μετά τα «Καλάβρυτα 1943» δεν αποκλείεται να τα δούμε και αυτά ως επανάληψη της ήδη από την περίοδο της Μακρονήσου προπαγάνδας των μοναρχοφασιστών.
Αν ο σκηνοθέτης ήθελε να μας πληροφορήσει για ένα τέτοιο υποθετικό γεγονός, που όμως δεν υπήρξε ποτέ και είναι εντελώς ψευδές, θα έπρεπε να δείξει ότι μέσα στη Βέρμαχτ δεν ήταν όλοι Ναζί αλλά υπήρξαν και κάποιοι ήρωες που στην αντιφασιστική δράση τους οργάνωναν, μιλούσαν ή έκαναν και τέτοιες πράξεις αποκόπτοντάς τους από τους Ναζί και κυρίως από ένα χύμα φασιστών που κάποιος από αυτούς είχε και… «καλή ψυχή».
Φυσικά ναζί και καλός δεν γίνεται. Γίνεται όμως αντιναζί και ήρωας στρατιώτης μέσα στη Βέρμαχτ – χιλιάδες οι αυτόμολοι ή εκτελεσμένοι αντιναζί στρατιώτες της Βέρμαχτ - και αυτό το κομμάτι έπρεπε να αναδειχτεί. Όχι με ανύπαρκτες πράξεις αλλά με άλλες που να δείχνουν τις τραγικές συνθήκες στις οποίες οι αντιναζί στρατιώτες προσπαθούσαν να αντιταχθούν στους εγκληματίες Ναζί.
Δυστυχώς το καλοπληρωμένο ξαναγράψιμο της ιστορίας δεν το άφησε. Έβαλαν ψεύτικα γεγονότα, προσπάθησαν να το πουν «μυθοπλασία», ενώ είναι πραγματικό ξέπλυμα του φασισμού!
Διαστροφή, χρήμα και ξαναγράψιμο της ιστορίας, το τρίπτυχο της νεκρανάστασης του άταφου δράκουλα του καπιταλισμού! Αυτό κάνει πλαγίως και το έργο «Καλάβρυτα 1943» με την εν λόγω σκηνή. Και δεν είναι μυθοπλασία, είναι χυδαία διαστροφή πάνω στην ιστορική μνήμη των Καλαβρύτων.
ετσι ακριβως Στεργιε !!
ΑπάντησηΔιαγραφή