Συσπείρωση ενάντια στα μονοπώλια

Αυτή είναι η πρώτη ανάγνωση της ομιλίας του ΓΓ του ΚΚΕ Δ. Κυτσούμπα.

Για όσους δεν κατάλαβαν τι σημαίνει, ας δούμε τη γενική τοποθέτηση: «Προτείνουμε στο λαό και τη νεολαία, τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας, έχοντας σαν βασικά συνθήματα την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και τον αγροτικό παραγωγικό συνεταιρισμό, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από ΕΕ και ΝΑΤΟ, τη μη συμμετοχή σε στρατιωτικο - πολιτικές επεμβάσεις, σε πόλεμο.

Δεν κρύβουμε ότι ο στρατηγικός του σκοπός είναι η κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας της εργατικής τάξης, η ανατροπή της αστικής εξουσίας. Με την πρότασή μας για τη Λαϊκή Συμμαχία που κατευθύνεται στην πάλη για εργατική - λαϊκή εξουσία, κάνουμε εκείνους τους απαραίτητους συμβιβασμούς, αφού δεν είναι δυνατόν να απαιτήσουμε η συμμαχία να συμφωνήσει με το δικό μας Πρόγραμμα.

Δεν επιδιώκουμε, ακριβώς γιατί δεν έχουμε αυταπάτες, ούτε πετάμε στα σύννεφα, το Πρόγραμμα του ΚΚΕ να γίνει ατόφιο πρόγραμμα της Συμμαχίας. Στην κατεύθυνση της πάλης θα συμφωνήσουν οι σύμμαχοι, αλλά και στο ζήτημα να έλθει ο λαός στην εξουσία. Δεν είναι ακριβώς ίδια τα συμφέροντα του εργάτη με τον αυτοαπασχολούμενο ή τον αγρότη. Τους ενώνει όμως ο αγώνας ενάντια στα μονοπώλια.

(….)  

Η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ είναι η πιο πλατιά πολιτική που ενώνει τις λαϊκές δυνάμεις.

Οπωσδήποτε δεν αντιμετωπίζουμε το ζήτημα στατικά, τη συμμαχία, με βάση το σημερινό συσχετισμό μόνο, ή με βάση τις σημερινές συνθήκες. Θα εξελίσσεται συνεχώς, θα αναπτύσσεται, θα δυναμώνει. Άλλο, βεβαίως, στις σημερινές συνθήκες, άλλο σε συνθήκες όπου υπάρχει επαναστατική κατάσταση, οδηγείται το κίνημα σε εξέγερση για την εξουσία».

Το να έχεις τέτοιες θέσεις για τη μεταβατική περίοδο που ανοίγει το δρόμο για την εξουσία της εργατικής τάξης είναι η πάγια θέση των κομμουνιστών και του κομμουνιστικού κινήματος. Όσοι ταύτισαν αυτές τις θέσεις με «στάδια» άλλα ανύπαρκτα συστήματα με σκοπό να μας πουν ότι επειδή μεταξύ καπιταλισμού και  σοσιαλισμού δεν μεσολαβεί κανένα άλλο κοινωνικοπολιτικό σύστημα άρα δεν υπάρχει το «αντιμονοπωλιακό» και υπάρχει μόνο ο άμεσος αγώνας για σοσιαλισμό, καλύτερα να αρχίσουν να ξεσκαλίζουν την ιστορία των αντιμονοπωλιακών και αντιιμπεριαλιστικών συμμαχιών του ΚΚΕ και απλώς να την αξιοποιήσουν χωρίς να κάνουν τα ίδια λάθη.

Το κύριο είναι να μη χάσει ο κομμουνιστής τον στόχο του για την εξουσία της εργατικής τάξης μέσα στις συμμαχίες όχι να εξοβελίσει τις συμμαχίες γιατί μπορεί να χάσει το στόχο του εξαιτίας της. Τι σόι κομμουνιστής είναι αυτός που πάει για μαλλί και κάθεται να τον κουρέψουν; Το κόμμα νέου τύπου δεν είναι δυνατόν να φοβάται τον εαυτό του.

Για όλους εμάς όμως οι παραπάνω θέσεις,  μας βάζουν καθήκον να αναπτύξουμε ένα νέο πρόγραμμα πάλης σε κάθε τμήμα της κοινωνίας, προσαρμοσμένο  σε αυτή την περίοδο και με αυτή την κοινωνικοπολιτικη διάταξη δυνάμεων. Ένα πρόγραμμα αντιμονοπωλιακό που θα συνδέεται άμεσα και έμμεσα με το πρόγραμμα για το σοσιαλισμό και θα του ανοίγει το δρόμο αλλά ταυτόχρονα ένα πρόγραμμα που θα συσπειρώνει και όσους δεν ασπάζονται το πρόγραμμα του ΚΚΕ αλλά ασπάζονται τη συνεπή αντιμονοπωλιακή πάλη. Μέχρι εκεί πηγαίνουν, δεν χρειάζεται να τους απορρίψουμε αλλά να  τους εντάξουμε στη λαϊκή συμμαχία.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ, ΓΙΝΕΣΑΙ

Αυτή η φαινομενική αντίφαση που κάθε κακόπιστος θα την αρπάξει από τα μαλλιά και θα μας διδάξει ότι δεν είναι δυνατόν να κάνουμε ξανά αντιμονοπωλιακά μέτωπα που δεν είναι αγώνας για το σοσιαλισμό, οι κομμουνιστές θα τη λύσουν διαλεκτικά όπως τόσες άλλες φορές. Ο αντιμονοπωλιακός αγώνας είναι εμμέσως αγώνας για το σοσιαλισμό. Και αυτοί που θα ενταχθούν σε αυτόν στο επόμενο βήμα θα καταλάβουν (οι περισσότεροι) ότι μόνο η σύνδεσή του με τον σοσιαλισμό μπορεί να τον κάνει αποτελεσματικό. Και θα κάνουν τα επόμενα βήματα. ΓΙΑΤΙ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ ΑΛΛΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΑΧΕΣ.

Τι πρόγραμμα;

Όταν λέμε νέες αντιμονοπωλιακές επεξεργασίες προσαρμοσμένες στις ανάγκες της εποχής δεν λέμε κανένα ξεστρατισμένο πρόγραμμα για να διορθώσουμε τον καπιταλισμό. Δεν λέμε να καταναλώσουμε δυνάμεις για να λύσουμε τις καπιταλιστικές αντιφάσεις δήθεν στο όνομα των «μικρότερων κακών» και στο όνομα των μικρών κερδών του σήμερα που κλείνουν το δρόμο για το αύριο.

Εμείς πρέπει να πούμε σε όλους τους συμμάχους καθαρά ότι πέρα από τις άμεσες αντιμονοπωλιακές προτάσεις και το όποιο πρόγραμμα, «θεωρούμε υποχρέωσή μας να διακηρύξουμε σε όλους τους εργαζόμενους ότι η τελική συντριβή της του φασισμού και της εκμετάλλευσης,  δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και τη νίκη εργατοαγροτικής (σσ και της λαϊκής) εξουσίας» …  του εργαζομένου λαού με ένα πλατύ αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και με στόχο το σοσιαλισμό.

Το παραπάνω απόσπασμα παρότι φαντάζει παρωχημένο στις λέξεις δεν είναι καθόλου παρωχημένο στην ουσία του. Είναι απόσπασμα από το πρώτο γράμμα του ΚΚΕ για τη συγκρότηση αντιφασιστικού μετώπου (τότε ήταν η άμεση ανάγκη  όπως τώρα το αντιμονοπωλιακό  αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο δηλ. η λαϊκή συμμαχία) προς άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις τον Σεπτέμβριο του 1934. Όσοι κάνουν τις ανάλογες διαλεκτικές αναγωγές μπορούν να καταλάβουν πως σήμερα θα πρέπει να σταθούν απέναντι σε συμμάχους με διαφορετική πολιτική ή ιδεολογική θέση. Συμμάχους όμως.

Το πράγμα όμως έχει και συνέχεια. Γιατί στους χώρους δουλειάς και στη γειτονιά δεν μπορείς να πας με γενικές θέσεις και όχι με εξειδικευμένες για κάθε κλάδο, ομάδα εργαζομένων, αυτοαπασχολουμένων, υπαλλήλων, αγροτών κλπ. Αυτές οι επεξεργασίες σε ένα σύγχρονο πρόγραμμα πάλης μας περιμένουν. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Ας καθίσει ο καθένας στο χώρο του και ας δει τι είδους πρόγραμμα προτείνει που να πείθει για το άμεσο συμφέρον και ανοίγει το δρόμο για το μελλοντικό και μακροπρόθεσμο. Να μπει στο χορό και να ταιριάσει τα βήματά του με τον κόσμο όχι για να γίνει ουρά του αλλά για να γίνει κεφαλή του που θα οδηγήσει τελικά το χορό σε έξοδο από τους φαύλους κύκλους της μικροαστικής και αστικής σκέψης. Το γενικό πρόγραμμα του 19^ου συνεδρίου του ΚΚΕ είναι οδηγός για δράση, σκέψη και παραγωγή ιδεών και επεξεργασιών δεν είναι στατικό κείμενο.

Για να μη παρεξηγηθώ και νομίσει κάποιος ότι διαστρέφω την πολιτική του ΚΚΕ, επαναλαμβάνω το απόσπασμα από την ομιλία του ΓΓ:

«Οπωσδήποτε δεν αντιμετωπίζουμε το ζήτημα στατικά, τη συμμαχία, με βάση το σημερινό συσχετισμό μόνο, ή με βάση τις σημερινές συνθήκες. Θα εξελίσσεται συνεχώς, θα αναπτύσσεται, θα δυναμώνει. Άλλο, βεβαίως, στις σημερινές συνθήκες, άλλο σε συνθήκες όπου υπάρχει επαναστατική κατάσταση, οδηγείται το κίνημα σε εξέγερση για την εξουσία».

Ε, και εμείς θα εξελισσόμαστε καθημερινά, διαφορετικά θα είμαστε για το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων.