Η Βόρεια Κορέα και οι προπαγανδιστές

Η Βόρεια Κορέα όπως τη ζω

1.       Πράγματι «αυτά γίνονται» στη Β. Κορέα (ΛΔΚ). Και στην Κούβα κατά το οικονομικό μέρος περισσότερο, πιθανόν. Και στο Βιετνάμ εν μέρει.  Χώρες υπανάπτυκτες όταν έγιναν σοσιαλιστικές δεν είχαν ποτέ ξεπεράσει την κανονική καπιταλιστική ανάπτυξη για να εισέρθουν από αυτόν σε ένα ανώτερο επίπεδο παραγωγικών σχέσεων. Έτσι αντί να κτίζουν σοσιαλισμό έκτιζαν τα άκτιστα του καπιταλισμού. Δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε για αδιέξοδο, είναι δεδομένο.

2.       Αν τις συγκρίνουμε αυτές τις χώρες με τον παγκόσμιο μέσο όρο του καπιταλισμού τι συμπέρασμα θα βγάλουμε; Ότι στον καπιταλιστικό κόσμο οι άνθρωποι είναι ευτυχείς, έχουν εργασία, φαγητό, σπίτια, ρούχα, κινητά, ηλεκτρισμό, νερό, υγεία, φάρμακα, παιδεία, βρεφονηπιακούς σταθμούς, αυτοκίνητα, επίπεδο ζωής, πλήρη ελευθερία, έλλειψη δεινών πολέμων και λοιμών; Νομίζετε ότι μπορείτε να κάνετε μια τέτοια σύγκριση λαμβάνοντας τον καπιταλισμό ως σύνολο και όχι ξεχωρίζοντας κάποιες ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες από τις οποίες μάλιστα θα αφαιρέσετε τους άστεγους, άνεργους, απόκληρους, τους νεκρούς από τους βομβαρδισμούς, τους συνεχείς πολέμους, τις δολοφονίες αθώων, τα βασανιστήρια τύπου Γκουαντανάμο, τις δικτατορίες που εγκαθιστούν όπου «κινδυνεύει», τους τοπικούς και παγκόσμιους πολέμους, τη δουλεία σύγχρονη κα παραδοσιακή, την παιδική εργασία παιδιών – σκλάβων στις πολυεθνικές τους … νομίζετε ότι πρέπει κάνετε επιλεκτικές συγκρίσεις ή συνολικές; Νομίζετε καπιταλισμός είναι οι πλούσιοι της ΕΕ και όχι οι μισοπεθαμένοι της πείνας στην Αφρική; Θα κάνετε τέτοιο ατόπημα για να κατατροπώσετε τη Β. Κορέα;

Πόσο πειστικοί θα είναι αυτοί που εφορμούν κατά της Β. Κορέας για ανελευθερία και πείνα; Απαντώ μόνος: καθόλου.

3.       Η Β. Κορέα δεν είναι ένα καθεστώς να το ζηλέψουμε σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο σε σχέση με τον σοσιαλισμό που πρέπει να οικοδομήσουμε. Δεν γίνεται να έχουμε διαδοχή «βασιλέων» στο ΚΚ και να μιλάμε για σοσιαλιστική δημοκρατία. Ούτε να μην υπάρχει η σοσιαλιστική δημοκρατία με ελευθερία κριτικής και πλουραλισμού στα πλαίσια πάντα του σοσιαλιστικού συντάγματος και όχι βέβαια για την ανατροπή του όπως απαιτούν οι καπιταλιστές. Δεν βλέπω κανένα μέλλον στο καθεστώς. Όμως αυτό που θα το διαδεχθεί, ένας άγριος καπιταλισμός, θα είναι απλώς πολύ χειρότερος για τον λαό. Το ίδιο συνέβη σε όλες τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες το ίδιο θα συμβεί και στην Κούβα και Βιετνάμ το ίδιο συμβαίνει σταδιακά στην Κίνα. ΟΙ ΛΑΟΙ ΧΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΑΖΟΥΝ, αυτός είναι ο κανόνας που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ κάνοντας κριτική στις χώρες αυτές. Αυτό είναι που προσπαθούν να αποφύγουν να πουν πάση θυσία αυτοί που εφορμούν κατά της Β. Κορέας.

4.     Ένας ξάδελφος μου στη Βουλγαρία μου έλεγε απορημένος: δεν καταλαβαίνω γιατί, ενώ ανατράπηκε εδώ ο σοσιαλισμός γιατί ο καπιταλισμός, μας είπαν, είναι «καλύτερος», γιατί χάσαμε τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, πολλοί πάρα πολλοί τη δουλειά μας, τους σταθερούς μισθούς, τις δωρεάν καλοκαιρινές διακοπές των παιδιών μας, τη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τα δημόσια θέρετρα για όλους, το φθηνό ρεύμα, το φαγητό που μοίραζε κάθε μέρα η επιχείρηση για να μη μαγειρεύουμε, τους συνεταιρισμούς μας, πολλοί τα σπίτια μας, τις συντάξεις μας…. Όλα αυτά για την… ελευθερία να μπορούμε να μιλάμε και να πηγαίνουμε στη Δύση σαν εργάτες - κουρέλια και να αρπάζουν ελεύθερα τις κοπέλες μας για τα πορνεία τους; Γιατί ενώ έπρεπε να έχουμε αυτά που είχαμε και να αποκτήσουμε στον καπιταλισμό αυτά που μας στερούσε ο σοσιαλισμός χάνουμε και αυτά που είχαμε; Και μήπως τώρα που εκλέγουμε «ελεύθερα» δεν εκλέγουμε μαφιόζους και ξεπουλημένους στους ξένους και στο μεγάλο κεφάλαιο που ασκούν την ίδια ακριβώς πολιτική ανεξαρτήτως κόμματος; Αυτή είναι η ελευθερία του καπιταλισμού;

Όποιος θέλει απαντάει πάνω στα δεδομένα όχι στο στυλ «και ο Στάλιν έκανε εγκλήματα».

http://aristeripolitiki.blogspot.gr/2011/04/blog-post_22.html