Η Συρία στο δρόμο της Λιβύης!

Η Συρία βρίσκεται πλέον σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου με χιλιάδες νεκρούς και αυξανόμενο αριθμό λιποτακτών να παίρνουν τα όπλα κατά των κυβερνητικών δυνάμεων, ανακοίνωσαν τα Ηνωμένα Έθνη. Το κεντρικό μέτωπο της συριακής αντιπολίτευσης συμφώνησε να συντονίσει τη δράση του με τους αποστάτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) κατόπιν συνάντησης στην Τουρκία. Την ίδια στιγμή, Ευρωπαϊκή Ένωση και Ηνωμένες Πολιτείες επιβάλλουν πρόσθετες κυρώσεις σε βάρος του καθεστώτος Άσαντ.

Το έργο το έχουμε ξαναδεί στη Λιβύη. Στο τέλος, οι «δυνάμεις της ελευθερίας» που καβαλάνε στο σβέρκο του εξεγερμένου λαού, δηλαδή οι δυνάμεις που θα παραδώσουν τη χώρα στον ιμπεριαλισμό, πιθανόν χωρίς να ρίξει τουφεκιά, θα νικήσουν και στη Συρία. Θα νικήσουν έναν εθνικιστικό ημιδικτατορικό καθεστώς παλιά κοπής που μένει σαν φάντασμα ακόμη θυμίζοντας εποχές «ισορροπίας τρόμου» του ψυχρού πολέμου.

Το θέμα δεν είναι να κλάψεις για ένα αυταρχικό και ανελεύθερο καθεστώς της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης. Το θέμα είναι ότι άλλος ένας λαός, άλλη μια χώρα θα περάσει δια μέσου μιας λαϊκής εξέγερσης στο στρατόπεδο του δυτικού ιμπεριαλισμού, θύμα της νέας αναδιανομής του κόσμου με τους ανερχόμενους ιμπεριαλισμούς της Κίνας, της Ρωσίας και προσεχώς της Ινδίας.

 Αντί δηλαδή ο λαός να γίνει κυρίαρχος της χώρας του, τελικά κυρίαρχοι θα είναι οι ξένοι ιμπεριαλιστές.

Δεν είναι πρόβλεψη Κασσάνδρας. Αυτό έγινε στην Λιβύη, αυτό γίνεται στην Αίγυπτο αυτό θα γίνει σε κάθε χώρα που δεν υπάρχει αριστερή εναλλακτική λύση εξουσίας του λαού. Η μονοπωλιακή αστική τάξη επανέρχεται με άλλο πρόσωπο, αναβαπτισμένη και εντελώς ξεπουλημένη, δίνοντας στον λαό «δημοκρατία» και «ελευθερία» και στους ιμπεριαλιστές τη χώρα.

Όποιος έχει την παραμικρή αμφιβολία ας δει τη «δημοκρατία» και την «ελευθερία» στη Λιβύη για να καταλάβει, για να μη πούμε για το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Ο ιμπεριαλισμός δεν άλλαξε σε τίποτα από γεννησιμιού του, είτε λέει ότι υποστηρίζει τις λαϊκές εξεγέρσεις είτε τις τοπικές δικτατορίες. Ο σκοπός του πάντα ήταν η υποδούλωση των λαών και η αρπαγή του πλούτου.

Οι εξεγερμένοι της Συρίας είτε το ξέρουν είτε όχι, αν δεν έχουν ένα δικό τους κέντρο εξουσίας, με δικό τους πρόγραμμα και δικές τους δυνάμεις να στηριχθούν και να υπερασπίσουν τη χώρα και τον λαό από τη ντόπια δικατατορία και τον ιμπεριαλισμό, αργά ή γρήγορα η εξουσία της ίδιας τάξης θα επανέλθει μεταλλαγμένη και όπως είναι τα πράγματα, θα πέσουν στα νύχια του ιμπεριαλισμού. Πολύ δε περισσότερο αυτό γίνεται φανερό όταν δέχονται οι καθοδηγητές τους "στήριξη" από τους ιμπεριαλιστές και συνομολογούν συμφωνίες με τη στήριξή τους  είτε στην Τουρκία είτε αλλού, ακόμη και στα, γνωστά πλέον για τον ρόλο τους, κέντρα του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου.

Στις 24 Απρίλη 2011, γράφαμε στην ανάρτηση «Συρία, ο επόμενος εμφύλιος»:

«Αυτά που γίνονται στη Συρία με την εξέγερση και την επέλαση του στρατού, προαναγγέλθηκαν ήδη από την Λιβύη. Η εξέγερση είχε προαναγγελθεί όπως προαναγγέλλεται και η επέμβαση των ιμπεριαλιστών με οποιαδήποτε μορφή, για να αξιοποιήσουν την κατάσταση προς όφελός τους.


Το αίμα ρέει στη Συρία από ένα δικτατορικό καθεστώς της ντόπιας αστικής τάξης που δεν κατάλαβε τις εξελίξεις και αντί να αλλάξει πολιτική αποφάσισε να έρθει σε κόντρα με το λαό αφήνοντας στο μεταξύ να οργιάζουν οι ξενοκίνητες οργανώσεις με χρήμα του εξωτερικού.

Τώρα που ο λαός βγήκε στους δρόμους ζητώντας έστω αστική δημοκρατία, το καθεστώς απομονωμένο στέλνει τα τανκς. Ο λαός είναι στους δρόμους και οι ιμπεριαλιστές αναμένουν την ευκαιρία και εδώ όπως στην Αίγυπτο, τη Λιβύη κ.α.να καπελώσουν την εξέγερση την οποία υποδαυλίζουν και εν μέρει καθοδηγούν.Καιροφυλακτούν και εδώ να στηρίξουν μια νεοφιλελεύθερη «δημοκρατία» που θα ξεπουλά των εθνικό πλούτο στο όνομα τη ελευθερίας.

Αν σε κάτι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί είναι να παρατηρούμε πως οι λαοί εξεγείρονται για δημοκρατία, ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη και πως οι δυτικοί πάνε να τους πάρουν και αυτά που έχουν. Το ενεργειακό κέντρο του κόσμου θα ελεγχθεί απόλυτα μέσω νεοφιλελεύθερων δήθεν δίκαιων κοινωνιών και δημοκρατιών. Αυτοί που υποκριτικά υποστηρίζουν τους εξεγερμένους, βαριές αλυσίδες τους ετοιμάζουν για να τους μετατρέψουν από λαούς που δεν χρωστάνε σε λαούς καταχρεωμένους. Η εξαγωγή της κρίσης σε όλο της το μεγαλείο με την αρπαγή του πλούτου των λαών».

Φοβόμαστε πως αυτά που λέγαμε τότε πέρα από το ότι επαληθεύτηκαν πλήρως στη Λιβύη και την Αίγυπτο, πάνε να επαληθευτούν τώρα και στην Συρία. Μόνη λύση είναι ο συριακός λαός να βρει τη δύναμη και να αποτινάξει τους ντόπιους δυνάστες και τους επίδοξους ιμπεριαλιστές αντικαταστάτες τους.