Η εργατική εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» που κυκλοφόρησε την 1η Ιουλίου 2011, είναι αφιερωμένη στα τελευταία γεγονότα και κάνει μια αποτίμησή τους καταλήγοντας:
"Το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο μπορούν να ανατραπούν. Η εργατική τάξη και ο λαός μπορούν να τα ανατρέψουν. Αρκεί να συνειδητοποιήσουν τη δύναμη τους και να έχουν σαν σύνθημά τους: «Σ’ αυτό τον κόσμο, τίποτε δεν χαρίζεται. Κατακτιέται μόνο με αγώνες".
Τα γεγονότα του Ιούνη
Απάντηση θα πάρουν ενότητα και αγώνα
Τα τελευταία γεγονότα (του Ιούνη) με τις μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων κατά των πολιτικών πτώχευσης του λαού που εφαρμόζει η κυβέρνηση, ανέδειξαν ξανά το σπουδαίο και αναντικατάστατο ρόλο που παίζουν στις εξελίξεις η εργατική τάξη και ο λαός.
Η πολιτική εξουσία του κεφαλαίου πανικόβλητη από τις αντιδράσεις του λαού και με το φάσμα της μεταφοράς της κρίσης στο εσωτερικό της, εξαπέλυσε για μια ακόμη φορά τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους και του παρακράτους για να κτυπήσουν το λαϊκό κίνημα και τους εργαζόμενους.
Στις 28 και 29 Ιουνίου, την ώρα που μέσα στη Βουλή ψηφίζονταν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, σε όλη την Ελλάδα εκδηλώνονταν απεργίες και διαδηλώσεις που παρέλυαν την οικονομική ζωή. Κορυφαίες διαδηλώσεις ήταν αυτές της Αθήνας.
Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενων και λαού βγήκαν στους δρόμους από το πρωί μέχρι το βράδυ. Η κυβέρνηση έχασε τη ψυχραιμία της. Εξαπέλυσε τα ΜΑΤ, ενεργοποίησε τους προβοκάτορες και επί 48 ώρες έπνιγε στα χημικά τον λαό, αιματοκυλώντας την Αθήνα. Το αίμα έβαψε τα χέρια της. Είναι κυβέρνηση υπό πανικό, άρα άκρως επικίνδυνη.
Όσο περισσότερο η κυβέρνηση έχανε τη νομιμοποίηση από το λαό, τόσο πιο αυταρχική γίνονταν και αναπλήρωνε το έλλειμμα νομιμοποίησης με τα ΜΑΤ και τις αντιλαϊκές επιθέσεις. Ταυτόχρονα έδινε εξετάσεις στην τρόικα και την ΕΕ.
Δεν είναι γνωστό που θα οδηγηθούμε αλλά προδιαγράφεται σαφώς η στροφή της εξουσίας προς αντιδραστικές λύσεις. Λιτότητα, αυταρχισμός και ολοκληρωτισμός πάνε πάντα μαζί.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση και μετά τη ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, η μόνη λύση αποτελεσματικής αντίστασης για το λαό και τους εργαζόμενους είναι η οργάνωση, η ενότητα και ο αγώνας. Οργάνωση κυρίως στα συνδικάτα και στην εργατική τάξη. Οργάνωση στον τόπο δουλειάς, στις γειτονιές και σε κάθε χώρο.
Παράλληλα απαιτείται η οργάνωση του μετώπου του εργαζόμενου λαού ως εναλλακτική λύση διακυβέρνησης και εξουσίας στην εξουσία του κεφαλαίου.
Όσο πιο πλατιά είναι η οργάνωση, τόσο θα ανατρέπονται οι πολιτικοί και ταξικοί συσχετισμοί δυνάμεων υπέρ του λαού και τόσο τα αντιλαϊκά σχέδια της άρχουσας τάξης θα ανατρέπονται.
Το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο μπορούν να ανατραπούν. Η εργατική τάξη και ο λαός μπορούν να τα ανατρέψουν. Αρκεί να συνειδητοποιήσουν τη δύναμη τους και να έχουν σαν σύνθημά τους: «Σ’ αυτό τον κόσμο, τίποτε δεν χαρίζεται. Κατακτιέται μόνο με αγώνες»
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ :
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρωι "ΑΝΤΑΡΣΥΑ"
το βραδυ "βαθυ κοκκινο" πορνιδιο στην πλατεια...
έλα μου ντε....
ΑπάντησηΔιαγραφή