ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. ΕΜΠΡΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ, ΕΜΠΡΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ…

Μια συζήτηση πάνω "στη βράση που κολλάει το σίδερο"!

Ένας φίλος, καλλιτέχνης, αναγνωρισμένος με σπουδαία καριέρα, με ρώτησε στο περιθώριο της διαδήλωσης αλληλεγγύης για τους χαλυβουργούς στις 17/7/2012: «Μπορούμε να κάνουμε εμείς οι κομμουνιστές και οι πραγματικοί ριζοσπάστες αριστεροί πολιτιστική επανάσταση;» 

Τον κοίταξα έκπληκτος και σιώπησα για δευτερόλεπτα. Ένας καλλιτέχνης που από μένα ξέρει μύρια όσα πιο πολλά για την τέχνη, με ρωτάει! Άρα το ερώτημα δεν είναι καλλιτεχνικό, είναι πολιτικό.

Σαν να περίμενα από καιρό αυτή την ερώτηση. 

Σιωπή και μετά σαν χείμαρρος ξέσπασα: «Έχουμε βαθιά οικονομική κρίση, έχουμε σκληρό ταξικό - αντιλαϊκό πόλεμο, απεργίες ηρωικές που τις λοιδορεί η άρχουσα τάξη, μάζες υποτιμημένων και εξευτελιζόμενων ανθρώπων, στρατιές απαξιωμένων εργαζομένων, ανέργων, αστέγων, απόκληρων από μια κοινωνία που έκτισαν με τον ιδρώτα τους και όμως…. και όμως τους σκοτώνει κάθε μέρα… Και όμως σε αυτές τις στιγμές δεν έχουμε νέα ποίηση, νέα μουσική, νέα ζωγραφική, νέα θεατρικά έργα, νέα λογοτεχνία, νέα πολιτιστικά κύματα που θα σαρώσουν σαν καταρρακτώδη βροχή τον κόπρο του σύγχρονου Αυγεία από τη σκεπή του κόσμου! Δεν έχουμε πολιτιστική επανάσταση φίλε μου και καμία τάξη δεν νίκησε ποτέ αν πρώτα δεν έκανε την πολιτιστική της επανάσταση».

Και πως αρχίζουμε; Δεν πρέπει να αρχίσουμε από αυτά τα παιδιά που βλέπουμε γύρω μας βγαλμένα από την καθημερινή μάχη που είναι, κοίταξε, γεμάτα φλόγα, παλμό και απόφαση; Πού να πάμε, στους αστούς και μικροαστούς διανοούμενους που όλοι σταδιακά πέρασαν στην εξουσία με εξαγορασμένες συνειδήσεις;

Άκου, αν οι εργάτες δεν πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους σε όλα τα επίπεδα, δεν θα είναι άξιοι ούτε εξουσία να διεκδικούν, ούτε τύχη να έχουν» του απάντησα και έμεινα μετά βαθιά συλλογισμένος.

Ήταν πράγματι μια σύντομη συζήτηση φωτιάς. Από αυτές που κολλάνε το σίδερο πάνω στη βράση. Το πρόβλημα επί τάπητος και η λύση το δίλημμά μας.

Αναρωτήθηκα σε μια στιγμή βουβαμάρας: Γιατί δεν τραγουδάει η πορεία αλλά λέει μόνο συνθήματα; Γιατί διαφέρουν τόσο οι σημερινές πορείες μας από τις πορείες της επαναστατικής ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς που κάναμε πριν δεκαετίες και ήταν γεμάτες τραγούδι, αισιοδοξία, ελπίδα παρά τις δυσκολίες;  Γιατί οι αντάρτες πολεμούσαν και τραγουδούσαν; Γιατί οι φυλακισμένοι την ώρα της εκτέλεσης τραγουδούσαν με στεντόρεια επαναστατική δύναμη και έκαναν τον εχθρό να τρελαίνεται; Γιατί μπορούσαν μέσα σε φυλακές και εξορίες να γράφονται σπουδαία  τραγούδια, ποιήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα; Γιατί οι εξόριστοι νέοι μέσα στο αρματαγωγό από τον Ωροπό στη Γιούρα το 1968, άστραψαν και βρόντηξαν στο επαναστατικό και αντάρτικο τραγούδι ενώ δεν ήξεραν αν την επόμενη στιγμή θα ζούνε, αφήνοντας αποσβολωμένους τους φρουρούς της χούντας; 

Γιατί τότε ο κόσμος μας έσφυζε από ποίηση, λογοτεχνία, τραγούδι, θέατρο;  Θέατρο της σκηνής, θέατρο του δρόμου και της γειτονιάς, τραγούδι του πάλκου, τραγούδι της παρέας, της μπουάτ και του καφέ; Φτωχύναμε άραγε τόσο πολύ; Νικηθήκαμε; Νικήθηκε το όραμα και το  όνειρο; 

Όχι! Το όραμα της εργατικής τάξης για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για έναν κόσμο που θα σχεδιάζει και θα γράφει την ιστορία του και δεν θα τον γράφει η ιστορία, είναι το ανώτερο όραμα που παρήγαγε ποτέ η ανθρωπότητα. Αν δεν το υμνούμε και δεν το εξυψώνουμε πολιτιστικά, είναι δικό μας ελάττωμα. Εμείς φταίμε και εμείς πρέπει να το διορθώσουμε. Είναι ανάγκη να καλύψουμε αμέσως αυτό το έλλειμμα που μας κάνει να χανόμαστε από την κοινωνία του πολιτισμού και της διαμόρφωσης των συνειδήσεων.

Ώρα για νέο ξεσήκωμα

Δεν μπόρεσα να μη ξεσπάσω μέσα μου:

Φίλοι και σύντροφοι σηκωθείτε. Δεν θα σας προσφέρει κανένας νέα ποίηση, νέα λογοτεχνία και νέα μουσική. Νέο μουσικό κύμα - τσουνάμι δεν σηκώνεται αν δεν το σηκώσουμε εμείς. Νέα πολιτιστική επανάσταση του λαού δεν γίνεται αν δεν την κάνουμε εμείς που δένουμε το ατσάλι στους δρόμους του αγώνα. Ας μη περιμένουμε κανέναν αστό και μικροαστό διανοούμενο απ έξω να μας σώσει. Εμείς όμως μπορούμε να τον σώσουμε από την καταθλιπτική και απάνθρωπη  τάξη του αν έρθει να υπηρετήσει αγνά και ταπεινά τα οράματα της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού για να γίνει και αυτός ένα με μας, ένας άνθρωπος του μέλλοντος. 

Αυτό είναι! Οι νέοι κομμουνιστές, ριζοσπάστες αριστεροί, ανυπότακτοι εργάτες, μαχητές της καθημερινής ζωής πρέπει να πάρουν την υπόθεση του πολιτισμού στα χέρια τους. Τέρμα πια η κυριαρχία της αστικής υποκουλτούρας, των ριάλιτι, της αποχαύνωσης και της νάρκωσης. Τέρμα το έλλειμμα νέας λαϊκής και πανανθρώπινης κουλτούρας σε λογοτεχνία, ποίηση, μουσική, θέατρο… 

Μπορεί να φανεί στην αρχή σαν αστείο να πιάσουν οι εργαζόμενοι και οι επαναστατημένοι νέοι την πέννα, την κιθάρα, το μπουζούκι, τις παλέτες, το πινέλο, τα σκηνικά. Όμως όταν υπάρχει η φλόγα, τίποτα δεν είναι αστείο. Ας απλώσουμε στον μικρόκοσμο που ζούμε την νέα μας απόπειρα τέχνης. Ας γεμίσουμε όλη την κοινωνία με μικρά και μεγάλα νέα έργα, πρωτοπόρα και άγνωστα σε αυτήν, ας μιλήσουμε στην καρδιά του λαού με τα νέα έργα μας, με το τραγούδι στη παρέα και την γειτονιά, με το θέατρο στους φίλους και στο εργοστάσιο, με την ποίηση που θα αναστήσει τις χαμένες μας μνήμες… 

Αν το κάνουμε να είστε σίγουροι ότι πολύ σύντομα θα ξεπεταχτούν θαυμάσια έργα από ταλέντα που τώρα μαραίνονται και χάνονται γιατί δεν τολμάμε, γιατί η πίεση της αστικής υποκουλτούρας επέβαλε τη δική της οικονομική και τεχνική λογοκρισία σε κάθε πνευματική παραγωγή. Εμείς θα σπάσουμε τα φράγματα όπως τα σπάσαμε τόσες φορές. Θυμηθείτε τον Βάρναλη, τον Λειβαδίτη, τον Ρίτσο, τον Μίκη στα νιάτα του, τον Θέμο Κορνάρο, τον Μενέλαο Λουντέμη… Δεν θα υπήρχαν αν δεν τολμούσαν σε δύσκολες συνθήκες, αν δεν υπήρχε από κάτω πραγματική πολιτιστική επανάσταση που τους ανέδειξε. Οι νέοι Μαγιακόφκι γίνονται στις μάχες δεν γεννιούνται έξω από αυτές!  

ΜΙΑ ΦΛΟΓΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΗΘΙΑ ΜΑΣ  

Για όσους ρωτούν «με ποια μέσα;», η απάντηση είναι, με ό,τι μας έχει απομείνει: ΜΙΑ ΦΛΟΓΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΗΘΙΑ ΜΑΣ! Αυτό είναι το όπλο μας με αυτό θα πολεμήσουμε. Και όσοι ρωτούν με «ποιες αρχές» θα γίνει η καλλιτεχνική δημιουργία, τους λέω ότι, όταν έχεις μέσα σου τις αρχές του λαϊκού κινήματος, της διαλεκτικής φιλοσοφίας και της ιστορίας των αγώνων του, δεν περιμένεις καμία καθοδήγηση, καμία εντολή κανέναν «κανόνα» τέχνης. Δημιουργείς διαλεκτικά, παλεύεις, κάνεις λάθη, διορθώνεσαι και γίνεσαι πραγματικός καλλιτέχνης του λαού. 

Όποιος κατανοεί τις νομοτέλειες εξέλιξης και την ανάγκη να κάνουμε πράξη την αλλαγή του κόσμου με τους αγώνες μας, δημιουργεί, δεν περιμένει συνταγές. Μιλάει για τα απλά προβλήματα των ανθρώπων της αγωνίας και της δημιουργίας που είναι και τα μεγάλα προβλήματα του κόσμου. Μιλάει για το μικρό όνειρο του απλού εργαζόμενου ή του άνεργου, την αγάπη, τον πόνο το ιδανικό, που είναι ιδανικό και όραμα του μεγάλου κόσμου.  Όλα ενταγμένα στους σκοπούς του εργαζόμενου λαού, αυτό είναι τώρα το κριτήριο. Τώρα που η επίθεση σε κάθε λαϊκό και εργατικό δικαίωμα γιγαντώνεται και σε λίγο θα επιχειρηθεί η πλήρη εξαφάνιση τους, είναι καιρός να μετατρέψουμε την τέχνη σε όπλο στα χέρια του εργαζόμενου λαού. 

Στου Παύλου και του Νικολού…  

Τι να πω σε αυτά τα παιδιά δηλαδή; Ο φίλος μου είχε μια ιδέα: «Ξεκινάμε όπως είμαστε! Όπως είμαστε με τις παρέες, τις φιλίες και τον περίγυρο, κάνουμε τις «πολιτιστικές παρέες» όπου βρεθούμε και σταθούμε. Δεν υπάρχει καλύτερο υλικό από αυτούς τους αγωνιστές του δρόμου και των διαδηλώσεων. Κάνουμε ομάδες δημιουργίας, συνδεόμαστε μεταξύ μας και να ανταλλάσσουμε δημιουργίες ώστε να ανεβαίνει το επίπεδο όλων και να αναδεικνύονται τα καλύτερα έργα. Θα ήθελα πολύ να δω μια παρέα στη γειτονιά μου ή κάπου αλλού να διαλαλεί: «σήμερα θα έχουμε συναυλία με απαγγελία ποίησης και σκετς για τους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Ελεύθερη είσοδος για όλους στο καφέ του Άρη, του Παύλου και του Νικολού…» Είναι κάτι που δεν υπάρχει. Κάτι που ο κόσμος «πεινάει» να ακούσει.  

Έμεινε η συζήτηση εκεί. Όμως έδωσε ένα μεγάλο σάλτο στην αναζήτηση της νέας πολιτιστικής επανάστασης που έχουμε ανάγκη.

Το μήνυμα που βγήκε ήταν σαφές: Εμπρός νέοι και νέες, στον πολιτισμό για νίκες λαμπρές, εμπρός επαναστάτες, εμπρός κομμουνιστές….

Συνδεθείτε, οργανωθείτε, δημιουργείστε.

Σωτήρης Πέτρουλας - 21 Ιουλίου 1965 21 Ιουλίου 2012

Οταν ανεβαίνεις Σταδίου στη γωνία με τη Χρ.Λαδά ρίχνε μια ματιά στην κολώνα απέναντι στα αριστερά σου... Πριν από 47 χρόνια, στα Ιουλιανά του '65, άρπαξαν εκείνο το βράδυ οι παρακρατικοί και η αστυνομία το Σωτήρη Πέτρουλα και τον δολοφόνησαν. Κανείς δεν είναι σίγουρος για το πώς.
Οταν ο λαός ξεσηκώνεται το κράτος χτυπάει τους καλύτερούς του.

Πηγή: http://edoketora.blogspot.gr/2012/07/21-1965-21-2012.html








ΣΒ:

Σέρρες 21/7/1965.

ΕΝΑΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

«Σκότωσαν τον Σωτήρη Πέτρουλα»!

Βρισκόμασταν σε αναβρασμό διαδηλώσεων και κινητοποιήσεων με τα "Ιουλιανά" όταν μας ήρθε η είδηση: «Σκότωσαν τον Σωτήρη Πέτρουλα»! Δεν τον ξέραμε. Αναστατωθήκαμε για μια στιγμή και αμέσως, οι Σερραίοι Λαμπράκηδες πήραμε όρκο να συνεχίσουμε τον αγώνα. «ΕΝΑΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ»!  Τον όρκο αυτόν τον τηρήσαμε και τον τηρούμε ακόμη και σήμερα...

Την επομένη ένας φίλος έφερε από την Αθήνα μαγνητοφωνημένο το τραγούδι του Σωτήρη με τη φωνή του Μίκη. Το μάθαμε και το τραγουδήσαμε αμέσως... 

Η μνήμη μου πήγε πίσω 47 χρόνια! Μέτρησα ότι από τον πυρήνα εκείνο των Λαμπράκηδων στις Σέρρες που δώσαμε όρκο, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΛΑΚΙΣΕ ΠΟΤΕ. Ούτε ένας βόγκηξε. Ούτε ένας κουράστηκε. Όλοι συνεχίζουμε τον αγώνα και συχνά επικοινωνούμε... Και αυτοί που «έφυγαν», έφυγαν ορθοί και αλύγιστοι.  

Διδάγματα και για σήμερα…

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ;

Τα βρήκαν οι «δημοκράτες» που επαναστάτησαν με ιμπεριαλιστική εντολή με την Αλ – Κάιντα και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και όλοι μαζί με τους Αμερικανούς και από κοινού επιχειρούν την ανατροπή;

 Στον σκοτεινό κόσμο των ιμπεριαλιστικών σχεδίων δεν είναι δύσκολο να γίνονται σύμμαχοι τα αντικομουνιστικά δημιουργήματα της CIA που «παραστράτησαν» κάποια στιγμή προς την ανεξέλεγκτη τρομοκρατία και τώρα να επανέρχονται στην αρχική αγκαλιά και να δουλέψουν για την ιμπεριαλιστική τρομοκρατία.

Ό,τι έγινε εν μέρει στη Λιβύη, αρκεί να περάσουν τα σχέδια διάλυσης των κρατών που αντιστέκονται και να περάσει ο πλούτος τους στα χέρια των πολυεθνικών τους.

Όσο για τους οπαδούς της «αποκατάστασης της δημοκρατίας» μεταξύ των οποίων και κάποιοι κοσμοπολίτες «αριστεροί» που χειροκροτούν τις επιθέσεις για την ανατροπή της δικτατορίας του Άσαντ, ας μας πουν για τις ανάλογες «αποκαταστάσεις» που χειροκρότησαν στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη, στο Κόσσοβο κλπ.

Το μόνο που βλέπουμε είναι τα ωμά βασανιστήρια, οι δολοφονίες αθώων και αμάχων, η ληστεία των χωρών και οι νόμοι της Σαρία.

Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΩΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΩΝ ΚΥΜΑΤΙΖΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Σήμερα, 20/7/2012, τα χαράματα, τα καθάρματα εφόρμησαν στην Χαλυβουργία! Συνέλαβαν απεργούς. Ανακοίνωσαν ότι «άνοιξαν» την Ελληνική Χαλυβουργία.

Μέχρι το πρωί δεν είχε επιβεβαιωθεί η "νίκη" των ΜΑΤ. Εκατοντάδες εργαζόμενοι σπεύδουν για αλληλεγγύη. Ο δρόμος έξω από την επιχείρηση σχεδόν έχει κλείσει. Η μάχη δεν έχει κριθεί ακόμη αλλά ό,τι και να γίνει οι πραγματικοί νικητές είναι οι απεργοί χαλυβουργοί που με την απεργία των 263 ημερών, έγραψαν χρυσή σελίδα στους εργατικούς αγώνες.

Τίποτα δεν πάει χαμένο! Οι απεργοί χαλυβουργοί είναι οι πραγματικοί νικητές και η ιστορία θα γράψει τον αγώνα τους με χρυσά γράμματα. 

 
Με την επίθεση των ΜΑΤ η εργοδοσία, το κράτος της και η δικαιοσύνη τους έδειξαν όλο το μίσος για τα εργατικά δικαιώματα ακόμη και αυτά που το δικό τους σύνταγμα κατοχυρώνει. 

Τα μέσα ενημέρωσης που ανήκουν στο κεφάλαιο πανηγυρίζουν. Επί τέλους η κορωνίδα των απεργιών χτυπιέται αλύπητα. Τρίβουν τα χέρια τους οι υπηρέτες του κεφαλαίου. Δυστυχώς μαζί τους τρίβουν τα χέρια τους και κάποιοι μικροαστοί που πουλούν φιλεργατισμό και αριστεροσύνη γιατί «επί τέλους» το κράτος τους απαλλάσσει από την καθημερινή ανάγκη να εφευρίσκουν 1000 προσχήματα για να αποφύγουν να απαντήσουν στο δίλημμα «ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες». 

Τώρα θα ξαμοληθούν όλοι για να συκοφαντήσουν την απεργία και τους απεργούς. Θα δικαιολογήσουν όλες τις απολύσεις για να σωθεί η… εργασία!  Θα υμνήσουν κάθε μέτρο της εργοδοσίας. Θα συκοφαντήσουν κάθε εργατικό αγώνα και δικαίωμα. Θα κινήσουν διαδικασίες κατάργησης βασικών δικαιωμάτων. Κάθε απεργία θα θεωρείται ότι απειλεί τη χώρα!

Η μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων δεκαετιών έγραψε την πιο μεγάλη εργατική ιστορία αγώνα που δεν θα μπορέσουν ποτέ να τη σβήσουν. Σε λίγα χρόνια θα είναι ορόσημο και οι διώκτες τους θα περάσουν στη μαύρη λίστα της ιστορίας, όπως με την απεργία των οικοδόμων το 1960. Οι τότε διώκτες τους κρύφτηκαν από την ιστορία μη αντέχοντας την ενοχή και την κατακραυγή του κόσμου.

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Η απεργία των χαλυβουγρών γράφτηκε με χρυσά γράμματα. Όπου και αν βρεθούν οι χαλυβουργοί θα δίνουν πάντα τη μάχη. Έμαθαν ότι, στον κόσμο αυτό, το κεφάλαιο τίποτα δεν χαρίζει και τα παίρνει όλα. 

Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Κανένας δεν θα τους σώσει αν δεν σώσουν αυτοί τον εαυτό τους. Υποσχέσεις, αναδιαπραγματεύσεις και υποκλίσεις στην εξουσία του κεφαλαίου, στην ΕΕ και στην ντόπια αστική τάξη για να καταφέρουν με δήθεν με "έξυπνο" τρόπο να «σώσουν» τα εργατικά δικαιώματα, σπέρνουν απλώς αυταπάτες. 

Δεν γνωρίζουμε τις εξελίξεις στις επόμενες ώρες στην Ελληνική Χαλυβουργία. Οι εργάτες δεν θα προσκυνήσουν είναι σίγουρο και θα δώσουν τον νέο αγώνα τους με την συμπαράσταση και αλληλεγγύη χιλιάδων εργατών.

Η απάντησή μας όμως πρέπει να είναι καίρια σε όλη τη χώρα και όχι μόνο στην Ελληνική Χαλυβουργία. Να διδαχθούμε. Να διδαχθεί η εργατική τάξη από αυτόν τον αγώνα. Να απλώσουμε ένα δίχτυ νέας οργάνωσης της εργατικής τάξης προσαρμοσμένο σε έκτακτες συνθήκες κρίσης και επίθεσης όλου του συστήματος. Σε κάθε επιχείρηση να στηθεί Αγωνιστική Εργατική Επιτροπή. Να μπουν μαζικά οι εργάτες στα συνδικάτα και να ανατρέψουν τις ηγεσίες που έχουν ταχθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με την εργοδοσία. Να ανατραπεί η ντροπή του συνδικαλιστικού κινήματος που είναι η ηγεσία της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. 

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ!

Μεγάλη διαδήλωση αλληλεγγύης στους απεργούς χαλυβουργούς

Παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες και τον καύσωνα, πραγματοποιήθηκε, στις 17/7/2012 το απόγευμα στην Ομόνοια, μεγάλη, για τα δεδομένα της εποχής, συγκέντρωση αλληλεγγύης στον ηρωικό αγώνα των απεργών χαλυβουργών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» που συνεχίζουν την απεργία τους 261 μέρες τώρα! 

Επί κεφαλής της διαδήλωσης ήταν απεργοί χαλυβουργοί με τον πρόεδρο τους Γιώργο Σιφωνιό. 

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και ηρωικότερη απεργία εργατών στις τελευταίες δεκαετίες. Η απεργία αυτή παίρνει πολύ μεγαλύτερη αξία εκ του γεγονότος ότι έχει απέναντί της όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν, όλα τα αστικά κόμματα, το κεφάλαιο και τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει ενώ μόνο συνεπείς αγωνιστικές δυνάμεις τη στηρίζουν. Ακόμη και δήθεν αριστερές οργανώσεις, κόμματα και φορείς σιωπούν ή υπονομεύουν στην πράξη την απεργία αποτρέποντας την στήριξή της από τους οπαδούς τους. Φυσικά δεν μιλάμε για την ΓΣΕΕ που αν μπορούσε θα κήρυττε παράνομη την απεργία!  

Ολόκληροι μηχανισμοί κάθε είδους έχουν επιστρατευθεί για να συκοφαντήσουν και απομονώσουν την απεργία. Το κεφάλαιο τρέμει μη μεταδοθεί το αγωνιστικό φρόνημα και η φλόγα των χαλυβουργών σε όλη την εργατική τάξη και στην κοινωνία.

Ήταν μια διαδήλωση για να μην περάσει η προσπάθεια εργοδοσίας – κυβέρνησης – ΜΜΕ να συκοφαντήσουν τους χαλυβουργούς, τους εργαζόμενους συνολικά ότι οι αγώνες τους κλείνουν τα εργοστάσια. 

 «Εργάτες ενωμένοι ποτέ νικημένοι» ήταν το κεντρικό σύνθημα. 

Το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Ελληνικής Χαλυβουργίας «Η Ενότητα» με ανακοίνωσή του που διάβασε ο πρόεδρος Σιφωνιός, απευθυνόμενο προς την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό, ανέφερε μεταξύ άλλων: 

«Εδώ και εννιά μήνες, δίνουμε έναν ηρωικό και τίμιο αγώνα για το δικαίωμα στη δουλειά, για να επαναπροσληφθούν οι 120 συνάδελφοι μας απολυμένοι. Για να δουλεύουμε σε ανθρώπινες συνθήκες, χωρίς τα καθημερινά ατυχήματα που ορισμένες φορές οδηγούν στο θάνατο. 

Μέσα από τις συνελεύσεις μας, αποφασίσαμε και διατυπώσαμε συγκεκριμένες προτάσεις που επιτρέπουν να δοθεί άμεση λύση στο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με ευθύνη της εργοδοσίας.

·         Άμεση επαναπρόσληψη τουλάχιστον 40 συναδέλφων μας.

·         Σταδιακή επαναπρόσληψη των υπολοίπων μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα.

·         Μέχρι τότε δέσμευση της εταιρείας ότι δεν θα προχωρήσει σε καμία νέα πρόσληψη. 

H εργοδοσία αρνείται εδώ και μήνες κάθε συνάντηση και συζήτηση με το σωματείο και αποφεύγει να απαντήσει στις προτάσεις μας. Αντί για αυτό σε συνεργασία με την κυβέρνηση, τα ΜΜΕ, τον απεργοσπαστικό μηχανισμό που έχει στήσει, τις τελευταίες μέρες εξαπέλυσε βρώμικο πόλεμο ενάντια στην αεργία μας, τους Χαλυβουργούς. Μας κατηγορεί ότι: εμείς ευθυνόμαστε για τις απολύσεις, εμείς φταίμε που εννιά μήνες δεν μπαίνει μεροκάματο στα σπίτια μας. Μας απειλεί με το κλείσιμο τον εργοστασίου. 

Αυτός που έχει πετάξει στο δρόμο 120 οικογένειες, που κρατά ομήρους 380 οικογένειες, κατηγορεί εμάς ότι είμαστε ενάντια στο δικαίωμα στη δουλειά. Αυτό ο λαός μας το λέει: «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης». 

H επίθεση αυτή, δεν αφορά μόνο τον αγώνα των χαλυβουργών. Έχει στόχο να χτυπήσει συνολικά το εργατικό κίνημα, τους αγώνες. Να κάνει το άσπρο μαύρο, ότι οι εργάτες φταίνε για την κρίση, την ανεργία, τις χιλιάδες απολύσεις, τα λουκέτα σε εκατοντάδες επιχειρήσεις. Να συκοφαντήσει τον αγωνιζόμενο λαό, να απενοχοποιήσει τούς βιομήχανους και την τάξη τους για τα βάσανα που ζούμε. Για αυτό η υπεράσπιση τον ηρωικού αγώνα των χαλυβουργών είναι υπόθεση όλων. 

Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση που ενώ κάνει όλα τα χατίρια στο Μάνεση, του δίνει νέα προνόμια, κάνει τα στραβά μάτια για τις εγκληματικές παρανομίες του, πιέζει τους Χαλυβουργούς να δεχτούν να επιστρέψουν στη δουλειά χωρίς καμία ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους. 

Καλούμε όλα τα κόμματα να πάρουν καθαρή θέση απέναντι στα δίκαια αιτήματά μας. 

Καλούμε τούς εργαζόμενους που όλο αυτό το διάστημα μας στηρίζουν να δώσουν απάντηση στα ψέματα των βιομηχάνων και της κυβέρνησής τους ενάντια στην οργανωμένη εκστρατεία λάσπης ενάντια στους αγώνες. Να στηρίξουν τον αγώνα μας, να δυναμώσουν την αλληλεγγύη.» 

Η διαδήλωση κατευθύνθηκε με πορεία στο υπουργείο Εργασίας, στην οδό Σταδίου, το οποίο απέκλεισε για αρκετή ώρα και κατόπιν έκλεισε στην Ομόνοια αφού δόθηκε και νέο αγωνιστικό ραντεβού.

Ποιος υποδαυλίζει τον φασισμό;

Το ΣΚΑΪ παρουσιάζει (10-7-2012, 08.20΄) μια δακρύβρεχτη είδηση σύμφωνα με την οποία μια παρέα αθώων πολιτών έγιναν στόχος άγριας επίθεσης αγνώστων, με καταδρομικό τρόπο στο Αγρίνιο! Η παρέα έπινε απλά τον καφέ της και δεν προκαλούσε κανέναν, όπως λέει βεβαίως, βεβαίως και η έκθεση της αστυνομίας. Μιλάμε για εντελώς αθώα θύματα που δέχτηκαν επίθεση.

Είμαι βέβαιος ότι όλοι εσείς θα καταδικάσετε αυτή την απρόκλητη βία. Και φυσικά θα δικαιολογήσετε κάθε νόμιμη άμυνα από τα θύματα. Ίσως μάλιστα δικαιολογήστε και ό,τι κάνουν μετά αφού δέχονται απρόκλητες επιθέσεις! Και αφού θα καταδικάσετε την επίθεση με αγανάκτηση και θα δικαιολογήσετε την αντίδραση των θυμάτων ως δίκαιοι πολίτες, θα μάθετε ότι τα «θύματα» ήταν μέλη της Χρυσής Αυγής.

Λάβρος ο Οικονόμου επανέρχεται μετά από 10΄ και διευκρινίζει ότι «το είπαμε αναρχικοί κτύπησαν τα μέλη της ΧΑ οι οποίοι δεν προκαλούσαν κανέναν και καθόταν ήσυχοι»! Η αγιοποίηση των φασιστών στο απόγειο και η προληπτική αθώωση μελλοντικών εγκλημάτων σε μια γραμμή. Θυμίζει την αθώωση του Κασιδιάρη γιατί… ΔΕΧΤΗΚΕ ΑΠΡΟΚΛΗΤΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ… ΑΜΥΝΘΗΚΕ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΟ… ΣΥΣΤΗΜΑ!!!

Στην πραγματικότητα τίποτα δεν είναι γνωστό εκτός από αυτά που θέλει το σύστημα. Και ανεξάρτητα από τον ρόλο που παίζουν επιθέσεις αναρχικών (αν ήταν αυτοί) οι οποίες αντικειμενικά στρώνουν το έδαφος στους φασίστες και σε κάθε εκτροπή, εδώ το θέμα είναι πως το αξιοποιούν οι δυνάμεις του συστήματος.

*Προχθές κυκλοφορούσε σε όλα τα μέσα ενημέρωσης παγκοσμίως ότι ο Χίτλερ έσωσε έναν Εβραίο, διοικητή του στον Α΄ Π. Πόλεμο, από τη δίωξη και τον θάνατο!!!

Ύστερα κάνουν τους έκπληκτους κάποιοι για το πώς ανεβαίνει το φασιστικό φαινόμενο.

Προφανώς και ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού δεν ξέρει ποιοι και πως του σκάβουν τον τάφο του. ΌΧΙ ΤΟ ΛΑΚΚΟ, ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΛΕΜΕ.

Αλήθεια ή ψέματα;

Διαβάζω ένα απόσπασμα από την ανάρτηση «Η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης στο εργατικό κίνημα, προϋπόθεση για την προστασία της εργατικής τάξης από την εξαθλίωση» στο


http://fanthis.blogspot.gr/2012/07/blog-post_8211.html :

«3ο παράδειγμα: στο Γενικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων «μνημονιακές» και «αντιμνημονιακές» δυνάμεις --«Ριζοσπαστικό Ψηφοδέλτιο» (ΣΥΡΙΖΑ), ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ όπως και η παράταξη που στηρίζεται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ-- απέρριψαν τα πλαίσια με άμεσους στόχους πάλης για Υγεία, Φάρμακο, Φορολογικό, αποκατάσταση των μισθών κ.ά. που κατέθεσε η «Αγωνιστική Συσπείρωση Υγειονομικών» - ΑΣΥ (συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ), προτείνοντας να γίνει αντικείμενο διεκδίκησης από τα κάτω, με μαζικές διαδικασίες και αγωνιστικές πρωτοβουλίες. Ποιο ήταν το επιχείρημα; Οτι συνελεύσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις στα νοσοκομεία δεν μπορούν να προετοιμαστούν γιατί «τρέχουν» οι καλοκαιρινές άδειες.

Στον αντίποδα, συμφώνησαν να περιμένει ο κλάδος τις κυβερνητικές προγραμματικές δηλώσεις και εφόσον προχωρήσουν οι νέοι οργανισμοί των νοσοκομείων να γίνει παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Υγείας από αντιπροσώπους σωματείων και κινητοποίηση... εφόσον υπάρξει ανάγκη! Δε σταμάτησαν όμως εκεί. Την ώρα που η φοροεξοντωτική πολιτική βυθίζει τις λαϊκές οικογένειες όλο και πιο βαθιά στην εξαθλίωση, ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ πρότειναν να επιβληθεί νέος φόρος για να χρηματοδοτηθεί ο ΕΟΠΥΥ!»



4ο παράδειγμα: Η ηγεσία της Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και «ανένταχτοι») συμφώνησε εν κρυπτώ σε μία κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που συντρίβει κυριολεκτικά μισθούς και δικαιώματα, χωρίς καν να συνεδριάσει η Ολομέλεια της διοίκησης. Στην ανακοίνωση που έβγαλε για να (..;) ενημερώσει τον κλάδο για τη ΣΣΕ το μόνο που έκανε ήταν να καταφύγει σε χυδαίο αντικομμουνισμό, προσπερνώντας σαν κάτι φυσικό το ότι οι εργαζόμενοι ενημερώνονταν για την υπογραφή ΣΣΕ από τους προϊσταμένους τους, τρέμοντας να ψελλίσει και το παραμικρό στοιχείο για το περιεχόμενο της ίδιας της Σύμβασης. Και τι να περιγράψει άλλωστε; Πόσο τρίβουν τα χέρια τους οι εργοδότες του κλάδου;...

Αλλωστε, όλο το προηγούμενο διάστημα είχαν φροντίσει να στρώσουν το έδαφος για μια τέτοια εξέλιξη: καθησύχαζαν τους εργοδότες ότι... πάνε οι καιροί που έκαναν «επαναστατική γυμναστική», αναφερόμενοι στην περίοδο που στο «τιμόνι» της Ομοσπονδίας βρίσκονταν οι ταξικές δυνάμεις. Οργάνωναν ή καλούσαν σε κινητοποιήσεις που έκαναν οι εργοδότες για χρέη του Δημοσίου καλλιεργώντας την αυταπάτη ότι αν αυτοί σωθούν, θα σωθούν και οι εργαζόμενοι (τελικά, οι εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία παρά το ότι ξοφλήθηκαν χρέη των κλινικαρχών). Υπερασπίζονταν το «δικαίωμα» των επιχειρηματιών να πουλούν υπηρεσίες Υγείας όταν η εμπορευματοποίηση της Υγείας μόνο δεινά συνεπάγεται και για τους ασθενείς και για τους εργαζόμενους του κλάδου.

Το ερώτημα είναι: Αλήθεια ή συκοφαντία των κκουέδων; Επειδή κάποιοι απαιτούν να απολογείται συνεχώς μόνο το ΚΚΕ!

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ

Ιούλιος 1974.

Κρατούμενοι, στελέχη της παράνομης ΚΝΕ, συλληφθέντες τον Φεβρουάριο του 1974, υπόδικοι με τον αλήστου μνήμης Ν. 509/47, στις στρατιωτικές Φυλακές Καλοχωρίου Θεσσαλονίκης, τις μέρες που έπεφτε η χούντα. Μεταφορά από το Γεντί  - Κουλέ αφού προηγήθηκαν φρικτά βασανιστήρια επί 33 ημέρες στα υπόγεια της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.

Από αριστερά, πάνω:
Ιωαννίδης Δημήτριος, Γαζιάνος Χρήστος, Βασιλείου Στέργιος, Νάσκος Ρούλης, Βασιλειάδης Γιάννης, Οικονόμου Πέτρος, Ακριτίδης Παναγιώτης, Υψηλάντης Κούλης,
Από αριστερά, κάτω:
Τερζής Περικλής, Κοκοζίδης Γρηγόρης, Γκαγκανιάρας Αλέκος, Καπλάνης Νίκος, Μπετσιμέας Γεράσιμος, Δεμουρτζίδης Βασίλειος.


Διδάγματα

Λίγο μετά έγινε το εγκληματικό πραξικόπημα στην Κύπρο, έγινε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο και η χούντα κήρυξε γενική επιστράτευση. Ζητήσαμε να στρατευθούμε αμέσως (και για Κύπρο ακόμη). Η απάντηση του  ΓΕΣ (και του Δικτάτορα Ιωαννίδη) ήταν πρώτα να αποκηρύξουμε «μετά βδελυγμίας και αποτροπιασμού» τα ιδανικά μας, «τον κομμουνισμόν και τας παραφυάδας αυτού»(*) και μετά θα… εξέταζαν το αίτημα! Αυτοί, οι δήθεν πατριώτες, έβαλαν τον φασισμό τους πάνω από την πατρίδα, όπως κάνει και η αστική τάξη. Απαντήσαμε ότι «Ιδανικά και πατρίδα πάνε μαζί και κανένας προσκυνημένος δεν μπορεί ποτέ να υπερασπίσει καμιά πατρίδα. Είμαστε περήφανοι για τα ιδανικά μας και αν χρειαστεί θα υπερασπίσουμε την πατρίδα με όποιον τρόπο μπορούμε, όπως έκαναν και οι δάσκαλοί μας κομμουνιστές, ήρωες της Εθνικής Αντίστασης».

 

Αποφυλάκιση στις 26/7/1974, τρεις μέρες μετά την πτώση της Χούντας.

 Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στις φυλακές Καλοχωρίου, τις ώρες της πτώσης της χούντας, όταν το κράτος της διαλύονταν.

Κάποιοι σύντροφοι ήδη "έφυγαν" σεμνά, ταπεινά, σιωπηρά, χωρίς ποτέ να εξαργυρώσουν τους αγώνες τους!

 

(*)Να θυμίσουμε ότι την ίδια απάντηση με τη χούντα είχε δώσει στους κομμουνιστές  πολιτικούς κρατούμενους και η μεταξική δικτατορία όταν έγινε η ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδας στις 28 Οκτωβρίου 1940! Αντί απελευθέρωσης και στράτευσης παρέδωσε τους κρατούμενους στους Ναζί για να τους εκτελέσουν. Όπως και έκαναν! Οι εκτελεσμένοι της Καισαριανής, του Κούνροβου κ.α. μας το θυμίζουν. Για το μεταξικό φασιστικό καθεστώς, οι κομμουνιστές ήταν πιο επικίνδυνοι από τους ομοϊδεάτες του, φασίστες κατακτητές!  Μόνο όσοι δραπέτευσαν και εντάχθηκαν στον πόλεμο κατά των φασιστών και στην Εθνική Αντίσταση γλύτωσαν.

Η ψευδεπίγραφη σύγκρουση Βορρά - Νότου

Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις και πριν κατακαθίσει ο κουρνιαχτός από το… θρίαμβο του «Νότου» των Ραχόι, Μόντι κατά του «Βορρά» της Μέρκελ κ.λ.π., η Μέρκελ και ο Μόντι τα βρήκαν μια χαρά πίσω από τις πλάτες των λαών! Αποκάλυψαν για μια ακόμη φορά ότι η «τεράστια» σύγκρουση «Βορρά – Νότου» δεν ήταν τίποτα άλλο από μια ψευδεπίγραφη σύγκρουση κεφαλαίων για λογαριασμό ποίου θα σφαγιαστούν οι λαοί Νότου και Βορρά.


Η είδηση λέει ότι οι Μόντι - Μέρκελ παρατώντας κάθε θέατρο περί αντιπαλότητας ανέλαβαν με «Ευθύνη και αλληλεγγύη» την «από κοινού αντιμετώπιση της κρίσης»! Κάτι σαν το ελληνικό μαύρο μέτωπο δηλαδή σε ευρωπαϊκή κλίμακα.

Για να μη παραπλανόμαστε για την ουσία της θεατρικής διαφωνίας τους, η Γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε ότι «Πάντα βρίσκω κοινό έδαφος με τον Μάριο» για να επιβεβαιώσει ο Μόντι ότι «πάντα ευχάριστες οι συναντήσεις με την Άνγκελα».


Αφού λοιπόν τα βρήκαν στο παρασκήνιο και έκοψαν τα νέα κοστούμια λιτότητας σε βάρος των λαών, άρχισαν ξανά την εξαπάτηση. Το κοινό μήνυμα «ενότητας» των εκπροσώπων των κεφαλαίων του Βορρά και του Νότου στην αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρωζώνης θύμισε κάτι από τίποτα: «Από κοινού θα υπερβούμε τις δυσκολίες» λέει ο Ιταλός πρωθυπουργός, με την Γερμανίδα καγκελάριο να αναγνωρίζει πως χωρίς ανάπτυξη στις χώρες που πλήττονται «η Γερμανία δεν θα μπορέσει να διατηρήσει την ευημερία της». Δούλεμα κανονικό δηλαδή.


Ο Ιταλός πρωθυπουργός υπογράμμισε την αποφασιστικότητα με την οποία η Ιταλία εφαρμόζει μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης (όπως Σαμαράς) και τη βαρύτητα που δίνει η Ρώμη στη δημοσιονομική πειθαρχία. Στην ΕΕ, προσέθεσε, «θα πρέπει να αυξηθούν οι παρεμβάσεις για την ανάπτυξη και να δοθούν σαφείς κατευθύνσεις για τον περιορισμό των δαπανών» (όπως προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου).


Αποτιμώντας θετικά τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής, ο Μόντι ανέφερε πως «η ιταλική κυβέρνηση και άλλοι εταίροι, ζήτησαν να μην είναι απόντα και μέτρα για την χρηματοοικονομική σταθερότητα! Φυσικά δεν θα μπορούσε να ξεχάσει ποτέ το προσκύνημα στις «αγορές».


Η θεατρική παράσταση έληξε με την ανεστραμμένη αντανάκλαση της πραγματικότητας στα λόγια της Μέρκελ: «Θέλουμε να ξεπεράσουμε μαζί τις δυσκολίες, μιλήσαμε και για τις τόσες μεταρρυθμίσεις που ενέκρινε η κυβέρνηση του Μάριο Μόντι, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Θα συνεχίσουμε τις συνομιλίες για ανταλλαγή εμπειριών, για την αύξηση της απασχόλησης, τη στήριξη των επιχειρήσεων και τη βελτίωση των υποδομών».

Θα θυμίσω εδώ τα πανηγύρια κάποιων, του ΣΥΡΙΖΑ μη εξαιρουμένου, http://giorgossarris.blogspot.gr/2012/07/blog-post_04.html  που όχι μόνο ύμνησαν την «αντίσταση» Μόντι ως αντίσταση των λαών έναντι του γερμανικού κεφαλαίου(!) αλλά έκαναν και κριτική στην κυβέρνηση Σαμαρά γιατί δεν στάθηκε «παλικαρίσια» όπως ο Μόντι και απλώς προσκύνησε. «Να αξιοποιήσει η Ελλάδα της αποφάσεις της συνόδου κορυφής», έγραφε η Αυγή στις 30/6/2012! Τώρα που είναι ολοφάνερο το θέατρο σε βάρος των λαών τι έχουν να πουν; Όμως είναι γνωστό ιστορικά ότι ο οπορτουνισμός πάντα υποστήριζε τη μια μερίδα του κεφαλαίου εναντίον της άλλης, επιδείχνοντας «γενναίο» αντικομουνισμό και εδώ εξαντλούνταν ο… «αντικαπιταλιστικός» αγώνας του όπως είχε εκφραστεί και στις πλατείες.



Η "αριστερή" κριτική της "Αυγής" απαιτεί: "η Αθήνα να αξιοποιήσει τις αποφάσεις"! Ύμνοι σε μια μερίδα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου εναντίον της άλλης. Αυτή είναι η ελπίδα που δίνει η "αξιωματική αντιπολίτευση"; Αυτό το "αριστερό" μέτωπο απαιτούσαν απο το ΚΚΕ;

Όμως, όταν το κεφάλαιο τα βρίσκει με τους εκπροσώπους του και οι λαοί διασπώνται με τις προπαγάνδες και τις παραπλανητικές δηλώσεις των εκκολαπτόμενων «αριστερών» σωτήρων τι να περιμένει κανείς; Μήπως εξακολουθούν κάποιοι να τρίβουν και τώρα τα χέρια τους με το 4,5% του ΚΚΕ; Μήπως χαίρονται που απαλλάχθηκαν από την ενοχλητική και αποκαλυπτική κριτική του και που μένει ανοικτό το έδαφος στην «αξιωματική αντιπολίτευση» να υμνεί και να καλλιεργεί στο λαό φρούδες ελπίδες αποκόμισης κερδών από τις συγκρούσεις των κεφαλαίων για το πώς θα σφαγιάσουν καλύτερα τους λαούς;


Το κεφάλαιο τα βρίσκει. Οι λαοί όμως πότε θα τα βρουν για να ξεπετάξουν κάθε λαοπλάνο;

Το οφθαλμόλουτρο

«Για χιλιάδες χρόνια αυτά τα δικαιώματα τα είχε η κάθε θρησκεία και η κάθε Ιερά Εξέταση. Καιρός να γίνει αλλαγή, μεταρρύθμιση, αναδιαπραγμάτευση, τέλος πάντων, της Βίβλου με τον Θεό γιατί επί γης υπάρχει και κυριαρχεί, από καιρό πλέον, άλλος θεός!»

Τώρα που η κυβέρνηση του νέου μαύρου μετώπου ψάχνει για έσοδα, μάλλον πρέπει να βάλει τη σατανική φαντασία της (μόνο τέτοια έχει) να δουλέψει. Ας τη διευκολύνουμε από την ντροπή που νοιώθει(;;;), έτσι κι αλλιώς στα αρρωστημένα κεφάλια του κεφαλαίου και των κυβερνητών δεν είναι μόνο αυτά που θα πούμε εδώ αλλά και πολύ χειρότερα. Εμείς απλώς βγάζουμε τις σκέψεις τους στον αέρα.

Η Ελλάδα έχει ήλιο. Έχει θάλασσα. Έχει οξυγόνο. Έχει αέρα. Έχει γη. Έχει, εχει... Όλα αυτά είναι πλουτοπαραγωγικές πηγές, το λένε όλοι.

Το επόμενο βήμα του μονοπωλιακού καπιταλισμού είναι να ιδιωτικοποιήσει τον ήλιο, τη θάλασσα, το οξυγόνο, τον αέρα, τη γη, βροχή, όλα!

Όποιος θέλει να κάνει ηλιοθεραπεία θα πληρώνει, για ηλιακό θερμοσίφωνα θα πληρώνει, για μπάνιο στη θάλασσα θα πληρώνει, για να αναπνέει το οξυγόνο θα πληρώνει, για να στεγνώνει ρούχα με τον αέρα, για σερφινγκ κλπ θα πληρώνει, για τη βροχή στις πόλεις, στη γη και στα χωράφια θα πληρώνει, για να μαζέψει νερό βροχής θα πληρώνει, για να σπέρνει αγγουράκια θα πληρώνει. Δεν είναι δυνατόν, τόσο πλούτο να τον χαίρεται τζάμπα ο πάσα ένας και να μη πληρώνει.

Πρόκειται για κεφαλαιώδες ζήτημα! Εφεξής για κάθε πηγή φυσικού πλούτου θα συγκροτηθεί μια ιδιωτική ΑΕ με διαταγή του κράτους, όπως ας πούμε της «Αττικής Οδού ΑΕ», «Γέφυρα Ρίου ΑΕ» κλπ. Και επειδή οι πονηροί νομίζουν ότι θα ξεφύγουν γιατί δεν θα μπορούν να τους πιάσουν με «διόδια» προς τον ήλιο, τη θάλασσα κλπ, ας μη χαίρονται. Θα μπει ένα ετήσιο ενιαίο γενικό τέλος (διόδια) για χρήση κάθε πλουτοπαραγωγικής πηγής ανεξαρτήτως μεγέθους χρήσης (αυτό είναι σοσιαλιστικό και ολίγον κομμουνιστικό μέτρο ισότητας)!

Θα πληρώνουμε (ο κάθε πολίτης) πχ 100 ευρώ το χρόνο για κάθε μια από τις παραπάνω χρήσεις. Το ίδιο και για όποια άλλη βρεθεί. Π.χ., η απόλαυση της όρασης (οφθαλμόλουτρο) στη θάλασσα, στα όμορφα κορμιά, στο βουνό και στη σημαία είναι μια επιπλέον τζάμπα χρήση πλουτοπαραγωγικής πηγής που πρέπει να πληρώνεται (εξαιρούνται οι τυφλοί οι οποίοι θα πληρώνουν τέλος απόλαυσης απόλυτου σκότους ποιότητας Αβύσσου). Για όσους αρνούνται να κάνουν χρήση αυτών των πηγών για να μη πληρώνουν θα μπει τέλος άρνησης χρήσης 100 ευρώ για κάθε περίπτωση.

Αν κάποιος νομίζει ότι αυτά είναι για γέλια, ας θυμηθεί την απαγόρευση συλλογής και χρήσης του βρόχινου νερού σε κάποιες χώρες όπως οι ΗΠΑ (στην Ελλάδα εκδόθηκε ήδη η ΚΥΑ 150559/10-6-2011 για έλεγχο του νερού, ( http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=PKg27TGwYMQ%3d&tabid=508&language=el-GR) και την απαγόρευση καλλιέργειας λαχανικών στον κήπο των κατοίκων των ΗΠΑ (νόμος S510 http://www.katohika.gr/2011/12/monsanto-s510.html ) γιατί το δικαίωμα αυτό έχει εκχωρηθεί στις πολυεθνικές για να καταλάβει τι μπορεί να μας ξημερώσει.

Αν τώρα κάποιος νομίζει ότι έτσι θα μειωθεί το χρέος, λάθος κατάλαβε. Τα λεφτά θα τα παίρνουν οι πολυεθνικές γιατί θα φροντίζουν τον ήλιο να βγαίνει κάθε μέρα κανονικά, τον αέρα να φυσάει, τον ερχομό των σύννεφων, τη θάλασσα να κυματίζει κλπ, κλπ!

Για χιλιάδες χρόνια αυτά τα δικαιώματα τα είχε η κάθε θρησκεία και η κάθε Ιερά Εξέταση. Καιρός να γίνει αλλαγή, μεταρρύθμιση, αναδιαπραγμάτευση, τέλος πάντων, της Βίβλου με τον Θεό γιατί επί γης υπάρχει και κυριαρχεί, από καιρό πλέον, άλλος θεός