Για τις νέες τεχνολογίες και την Τεχνητή Νοημοσύνη

 Διαβάζουμε βιβλία;

 Πέρα από τα ωραία τσιτάτα και τις εξυπνάδες που πνίγουν το φ/β και τα άλλα κοινωνικά δίκτυα, τώρα με τις νέες τεχνολογίες και την Τεχνητή Νοημοσύνη, καλό είναι να διαβάζουμε και τι συμβαίνει πίσω από τις εικόνες.

 Πρόκειται για μια γιγάντια ταξική σύγκρουση γύρω από την αναντιστοιχία των παραγωγικών δυνάμεων που αναπτύσσονται συνεχώς και των «στενών» καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων που κυριαρχούν, η οποία αφορά ποια τάξη τα κατέχει και ποια τάξη είναι αυτή που μπορεί να τα αναπτύξει απεριόριστα σε όφελος του λαού.

 Από τη μια η αστική τάξη με την ταξική της κυριαρχία κατέχει τα νέα μέσα παραγωγής και τον πλούτο που παράγεται για το κέρδος της και από την άλλη η εργατική τάξη, η μόνη που τα δημιουργεί και τα λειτουργεί παράγοντας τον πλούτο για τους καπιταλιστές. Αυτή η αντίφαση πρέπει να λυθεί. Και λύνεται μόνο με την επανάσταση, παρότι όλοι θα μας πουν ότι με τέτοιες τεχνολογίες στα χέρια του ο καπιταλισμός είναι ανίκητος.

 Όχι, το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Κάθε νέα τεχνολογία, κάθε ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων αφαιρούν δύναμη από το κεφάλαιο οδηγώντας τις παραγωγικές σχέσεις στο αδιέξοδο, στην καταστροφή και στον κανιβαλισμό των κεφαλαίων (κρίσεις -πόλεμοι) για να μη πέσουν στα χέρια της εργατικής τάξης. Κάθε νέα τεχνολογία στην παρακμή του καπιταλισμού είναι τα «χελιδόνια του σοσιαλισμού» τον Μάρτιο πριν ακόμη κτίσουν και γεννήσουν…

 Μια απομυθοποίηση για τη ΤΝ. Θα πει αυτό που θέλει ο ιδιοκτήτης της!

 «Ο αλγόριθμος και τα κριτήρια με τα οποία εφοδιάζεται ένα σύστημα Τεχνητής Νοημοσύνης για να γνωμοδοτήσει για ένα ζήτημα πολιτικής προστασίας, π.χ., για την εκκένωση μιας περιοχής στην οποία εκδηλώνεται ατύχημα μεγάλης έκτασης, δεν καθορίζεται απ’ το ίδιο το τεχνικό μέσο. Αν έχει εφοδιαστεί με το κριτήριο του κόστους-οφέλους για το κεφάλαιο και το κράτος του, ανάλογη θα είναι και η γνωμοδότησή του.

Οι αλγόριθμοι επιλογής περιεχομένου των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουν σχεδιαστεί ώστε να επιδρούν στις προτιμήσεις των χρηστών και να τους κάνουν τελικά πιο προβλέψιμους και χειραγωγήσιμους, προς όφελος του μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Φυσικά το κεφάλαιο δεν αδιαφορεί για τις ανάγκες της κοινωνίας, δεν παράγει άχρηστα εμπορεύματα, χωρίς αξία χρήσης…

…οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής καθορίζουν τον σκοπό, τις ιεραρχήσεις και το ρυθμό ανάπτυξης της επιστημονικής έρευνας…»

 Πώς γίνονται αυτά; Διαβάστε το άκρως επίκαιρο βιβλίο: «Η νέα εποχή στην τεχνολογία απαιτεί μια νέα εποχή στην κοινωνία». Εκδ. Σ.Ε.