Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Η ώρα του λαού


Η οικονομική κρίση του καπιταλισμού  μετατράπηκε πιο γρήγορα απ ότι υπολογίζαμε σε κρίση του πολιτικού και του ταξικού συστήματος εξουσίας. Η κρίση στο πολιτικό σύστημα είναι εμφανής! Πανικός έχει καταλάβει τους πολιτικούς εκπροσώπους της άρχουσας τάξης και η κρίση στην κοινωνία πήρε διαστάσεις χιονοστιβάδας με τις ανεξέλικτες διαστάσεις των λαϊκών διαμαρτυριών.

Στην ουσία έχουμε γενική κρίση του συστήματος που εμφανίζεται με έναν ιδιαίτερο τρόπο στην Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι η κορυφή του παγόβουνου της γενικής κρίσης του καπιταλισμού! Το ότι μια πολιτική προοπτική ήσσονος σημασίας, όπως ένα δημοψήφισμα ή η προοπτική διεξαγωγής εκλογών, ταρακουνάει την παγκόσμια οικονομία, δεν δείχνει ότι η Ελλάδα είναι μια ισχυρή χώρα αλλά ότι το σύστημα είναι τόσο αδύναμο και σαθρό που αρκεί μια αφορμή κάθε φορά για να βυθίζεται διαρκώς και περισσότερο από κρίση σε κρίση και τελικά στη γενική κρίση.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Η κυβέρνηση κατά πολλούς μετράει όχι μέρες αλλά ώρες. Όπως και να έχει το πράγμα είχε γίνει φανερό την επόμενη της συμφωνίας ελεγχόμενης πτώχευσης και με τις εκδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου ότι η κυβέρνηση έπαψε πια να κυβερνά και η χώρα μπήκε στον αυτόματο πιλότο της κρίσης σε όλα τα επίπεδα.

Οι αποτυχημένες κινήσεις Παπανδρέου να φύγει προς τα μπρος με ψήφο εμπιστοσύνης και δημοψήφισμα μετατράπηκαν σε μπούμερανγκ. Ό,τι και να γίνει τώρα αυτή η κυβέρνηση έχασε κάθε νομιμοποίηση διακυβέρνησης. Συσσωρευμένες αντιθέσεις άρχισαν να ξεσπούν στο εσωτερικό του αστικού πολιτικού συστήματος. Όλοι θέλουν να σώσουν το σύστημα αφού όμως πρώτα σώσουν τον εαυτό  τους. Η άρχουσα τάξη αρχίζει και καταναλώνει της πολιτικές εφεδρείες της, πράγμα που την κάνει επικίνδυνη ως προς τις πολιτικές επιλογές της, σε βάθος χρόνου, για τον λαό.

Οι εκλογές μπορεί να είναι πολύ κοντά. Όμως τι θα λύσουν οι εκλογές όπως έχουν τα πράγματα; Προφανώς θα λύσουν αριθμητικά δεδομένα μεταξύ των κομμάτων της άρχουσας τάξης αλλά δεν πρόκειται να λύσουν την κρίση. Ό,τι και να γίνει τα κόμματα αυτά την ίδια πολιτική με μικρές παραλλαγές, αν υπάρξουν και αυτές και δεν είναι προς το χειρότερο, θα εφαρμόσουν.

Το πολύ - πολύ, με τις εκλογές να δούμε μια θετική αναδιάταξη του πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων υπέρ των κομμάτων της Αριστεράς. Αυτό όμως δεν θα είναι αλλαγή πολιτικής αλλά αλλαγή δεδομένων για πολιτική πάλη από καλύτερες θέσεις στο αστικό πολιτικό σύστημα.

Εκείνο που μπορεί να κάνει τη διαφορά είναι ο σχηματισμός ενός εναλλακτικού μετωπικού πόλου εξουσίας του εργαζόμενου λαού απέναντι στην εξουσία της αστικής τάξης και των μονοπωλίων. Μόνο η ανατροπή του πραγματικού συσχετισμού ταξικών και πολιτικών δυνάμεων στη βάση, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, στις επιχειρήσεις, στα συνδικάτα, στα κόμματα, στα πανεπιστήμια, στους δρόμους, είναι δυνατόν να προσφέρει τη δυνατότητα ανατροπής αυτών των πολιτικών.  

 Όπως και να το κάνουμε, το ζητούμενο δεν είναι απλά οι εκλογές αλλά η ανατροπή των πολιτικών της άρχουσας τάξης, της τρόικας, του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου.
Με εκλογές ή χωρίς εκλογές η ανάπτυξη μιας τεράστιας λαϊκής πλειοψηφίας στην κοινωνία και στους αγώνες, είναι απαραίτητη προϋπόθεση ανατροπής της ασκούμενης πολιτικής  καθώς και της εφαρμογής εναλλακτικής αντιμονοπωλιακής, φιλολαϊκής πολιτικής.

Η ώρα του εργαζόμενου λαού και ιδίως της εργατικής τάξης ήρθε. Με εκλογές και χωρίς εκλογές στο χέρι τους είναι να ανατρέψουν τις πολιτικές αυτές.

Μια πρώτης τάξης ευκαιρία ν' ανοίξει ο δρόμος προς το μέτωπο του εργαζόμενου λαού είναι οι μαζικές διαδηλώσεις που προαναγγέλθηκαν για την Παρασκευή 4/11/2011 και αυτές που θα ακολουθήσουν.




7 σχόλια:

  1. Οχι, η Ελλάδα δεν είναι κανένας ιμπεριαλιστικός κολοσός. Ομως ο πανικός στα παγκόσμια χρηματηστήρια σχετίζεται με το γεγονός, πως οι πάντα εφυείς καπιταλιστές γνωρίζουν πως η σταθερότητα μιας αλυσσίδας ισούται με την σταθερότητα του ΠΙΟ αδύναμου κρίκου της. Θα λάχει άραγε σε εμάς, η τιμή να τον σπάσουμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η εξίσωση για να ισχύσει πρέπει να τηρείται ένας όρος. ολόκληρη η λαυσίδα να είναι σάπια και να έχει πολλούς αδύντους κρίκους ώστε να μη μπορούν να ενισχύσουν τον έναν. παλιοτερες μεμονομένες κρίσεις το απέδειξαν αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε Στέργιο, μακάρι όπως γράφεις, να δημιουργηθεί ένας "εναλλακτικός μετωπικός πόλος εξουσίας του εργαζόμενου λαού απέναντι στην εξουσία της αστικής τάξης και των μονοπωλίων".
    Το δημοψήφισμα, αν τελικά γίνει, (παρότι ο ΓΑΠ το κάνει για δικούς του λόγους), είναι μια ΠΡΩΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ για να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να αρχίσει να δημιουργείται αυτό το μέτωπο.
    - Ποιά είναι η πραγματικά αντισυστημική αριστερά ?
    - Γιατί να θεωρεί μια πραγματικά αντισυστημιμή αριστερά το δημοψήφισμα Εκβιασμό και όχι ευκαιρία ?
    - Γιατί είναι "αποπροσανατολιστικό" το δίλημα του δημοψηφίσματος ? ίσα - ίσα αυτό ακριβώς είναι που θέλουμε να ξεκαθαρίσει: Ναι ή Οχι στη μνημόνιο ? Ναι ή όχι στην ΕΕ και στο ΕΥΡΩ ?
    Μνημόνιο, Ευρώ, ΕΕ, υποτέλεια, εξαθλίωση πάνε μαζί.
    Από την άλλη μεριά είναι ο δύσκολος αλλά αξιοπρεπής δρόμος μιας αυτοδύναμης και ανεξάρτητης από νταβατζήδες (ξένους και ντόπιους), πορεία.

    Το δημοψήφισμα δεσμεύει. Οι εκλογές που ζητάνε όλα τα άλλα κόμματα, δεν δεσμεύουν κανέναν. Αναφορικά με τα "αριστερά" κόμματα, ούτε ξεκάθαρη θέση θα πάρουν, αλλά και να πάρουν μπορούν να την στρίψουν μετεκλογικά όταν θα μπούν σε συμμαχίες. Δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει αν ο Υπουργός λέγεται Γιώργος, Κώστας, Αντώνης κλπ. Μόνο αυτό "αποφασίζουν" οι εκλογές όλα τα άλλα είναι ίδια.

    Το δημοψήφισμα όμως τραβάει μια ξεκάθαρη γραμμή. Και μόνο το ΕΥΡΩ να αφορά, αν βγεί ένα ΟΧΙ θα αρχίσουν να ξηλώνονται ένα ένα όλα στηρίγματα του συστήματος.

    Η άλλη η άποψη, ότι δηλ. όλα θα αποκτήσουν νόημα μόνο αν έχει βγεί το ΚΚΕ στην εξουσία, είναι φυγομαχία, μεταθέτει στο άπειρο την ανατροπή, σκορπάει σύγχυση.

    Ο ΓΑΠ, ή μαλλον οι συμβουλάτορές του, έχουν τη σιγουριά, ότι κανένα κόμμα, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΚΚΕ δεν θέλουν να πάρουν ξεκάθαρη θέση. Να πάρουν δηλαδή τις ευθύνες τους. Γι΄αυτό πάθανε πανικό.

    Δεν το ζητάει όμως μόνο ο ΓΑΠ. Ξεκάθαρη θέση ζητάει και ένα μεγάλο κομμάτι του Λαού.
    ΝΑΙ λοιπόν στο δημοψήφισμα, έστω και τώρα, είναι ευκαιρία.
    ΟΧΙ σε ΕΕ, Ευρώ, ΔΝΤ, μνημόνιο και καπιταλισμό !

    Ναι έχεις δίκαιο, χρειάζεται οργάνωση, πόρτα - πόρτα, στους χώρους εργασίας κλπ. Δεν έχει προχωρήσει. Η παρούσα συγκυρία μπορεί να είναι ο καταλύτης για να επιταχυνθούν όλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νίκο γεια σο,

    Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς λες για το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ. Έπαθαν πανικό; Για ποιόν λόγο; Επειδή δεν συμφωνούν με το δημοψήφισμα; Αυτά είναι ζητήματα τακτικής πολιτικής και μη τα δίνεις περισσότερη σημασία απ ό,τι έχουν. Μη ξεχνάς ότι πχ το ΚΚΕ ήταν υπέρ του δημοψηφίσματος για πολλά όπως για την Συνθήκη του Μάαστριχτ. Ο ΣΥΝ αν δεν κάνω λάθος για το ευρωσύνταγμα κλπ. Δεν είναι κανένα ζήτημα αρχής για να οικοδομήσουμε τώρα θεωρίες περί συστημικών – αντισυστημικών κομμάτων, δεκανίκια του συστήματος και άλλα φαιδρά.

    Για το ΚΚΕ που ξέρω τη θεωρία του καλά, ξέρω ότι τα δημοψηφίσματα και οι εκλογές είναι απλά εργαλεία της αστικής εξουσίας για την καλύτερη διαχείριση των υποθέσεών της. Και εγώ έτσι τα θεωρώ. Αν νομίζουμε ότι χωρίς αλλαγή ταξικών συσχετισμών δυνάμεων θα πάμε σε εκλογές ή δημοψηφίσματα και θα ανατρέψουμε τις πολιτικές από εκεί, νομίζω πως υπερβάλλουμε. Μήπως ο λαός δεν ψήφισε το ΄81 υπέρ της εξόδου από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ; Ε, και; Ποιος ήταν ο συσχετισμός ταξικών δυνάμεων; Τι έγινε; αυτό που διέτασσε ο συσχετισμός! Το ίδιο βλέπουμε στην Κύπρο που κάποιοι νόμισαν ότι με τις εκλογές επέλεξαν σοσιαλισμό και… κομμουνιστική εξουσία!!! Τρίχες, αν δεν αλλάξουν οι ταξικοί συσχετισμοί πάπαλα σε όλα.

    Γι αυτό μη κοροϊδεύεις τόσο τις θέσεις του ΚΚΕ, ούτε να υπερβάλεις για τα δημοψηφίσματα. Οι συσχετισμοί σήμερα είναι τέτοιοι που δεν αφήνουν ανατροπές ό,τι και να λέμε. Θα παλέψουμε ναι, αλλά νε μη μεγαλοποιούμε την «ευκαιρία». Αλλού πρέπει πρώτα να γίνουν ανατροπές και μετά στα εκλογικά αποτελέσματα.

    Να σου θυμίσω ότι στην Δανία και Ιρλανδία τα πρώτα δημοψηφίσματα ήταν κατά της ΕΕ. Οι ταξικοί συσχετισμοί όμως ήταν άλλοι. Τι έγινε; τους έβαλαν να ψηφίσουν ξανά και ξανά μέχρι να πουν το ΝΑΙ. Μετά σταμάτησαν τα δημοψηφίσματα! Ένας κοινοτικός μάλιστα έκανε και τη φοβερή δήλωση ότι οι Ιρλανδοί θα ψηφίζουν συνέχεια μέχρι να βγει το ΝΑΙ!!!

    Μήπως δεν καταλαβαίνεις καλά τι θα πει ταξική εξουσία και τη συγχέεις με την πολιτική εξουσία;

    Τέλος πάντων είναι γνωστό εντελώς ότι οι θέσεις του ΚΚΕ (και του ΣΥΡΙΖΑ αν δεν αφορά το ευρώ) είναι ΟΧΙ στο ερώτημα του δημοψηφίσματος δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Ούτε γίνεται κάτι αν χάσουν. Η κατάσταση δεν θα ανατραπεί με το δημοψήφισμα εκτός και αν προηγούμενα προλάβουμε να την ανατρέψουμε στο ταξικό, κοινωνικό και πολιτικό πεδίο της μάχης. Αν το καταφέρουμε αυτό το δημοψήφισμα ή οι εκλογές θα είναι απλό στραγάλι. Γι αυτό εγώ μιλάω για μέτωπο. Χωρίς αυτό….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ΝΡ:
    Νομίζω πως σε ένα τουλάχιστον σημείο του σκεπτικού σου αυθαιρετείς. Λες: "ΟΧΙ σε ΕΕ, Ευρώ, ΔΝΤ, μνημόνιο και καπιταλισμό !", λες και δεν μπορεί να υπάρξει καπιταλισμός χωρίς ΕΕ, ΕΥΡΩ και μνημόνιο. Χωρίς να πάω παραπέρα (γεωγραφικά) οι φίλες και γειτόνεισσες Τουρκία και Αλβανία π.χ. δεν έχουν ούτε ΕΕ, ούτε ΕΥΡΩ, ούτε μνημόνιο. Μια χαρά καπιταλισμό και μια χαρά εξαθλίωση έχουν και χωρίς αυτά.
    Τώρα η παγίδα που στήνεται στους κομμουνιστές με το "δημοψήφισμα" , είναι ολοφάνερη. Καλούνται να πάρουν θέση για το ποια θα είναι η καλύτερη λύση για την διαχείρηση ενός συστήματος, για το οποίο οι ίδιοι οι κομμουνιστές πιστεύουν πως δεν παίρνει γιατρειά. Ετσι λοιπόν π ροσπαθεί να τους κάνει πολιτικά συνυπεύθηνους στην εξαθλίωση που θα ακολουθήσει μετά την έξοδο από την ευροζώνη (που θα ακολουθήσει και χωρίς αυτήν, αλλά είναι άλλο θέμα) στην περίπτωση που ψηφίσουν "ΟΧΙ", ή να τους βγάλει μέσω της γνωστής προπαγάνδας, πολιτικούς υποκριτές εάν απέχουν.
    Η φάκα είναι ολοφάνερη και χωρίς ίχνος τυριού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στέργιο,
    καταρχήν ευχαριστώ για τη φιλοξενία στο blog σου παρά τη διαφωνία μας, ξέρεις ότι στο βάθος τα ίδια όνειρα έχουμε.
    Στο επικείμενο τώρα: Ποτέ δεν είπα ότι το δημοψήφισμα είναι ΛΥΣΗ. Είπα ότι είναι ΕΥΚΑΙΡΙΑ για να σχηματιστεί ένα ευρύ αντιμνημονιακό και αντι - ΕΕ μέτωπο. Ευκαιρία να δούμε ποιοί είναι υπέρ και ποιοί κατά.
    Βεβαίως και οι συσχετισμοί χρειάζεται να αλλάξουν. Δεν είναι, όμως, η παρούσα συγκυρία μια καλή ευκαιρία να γίνει μια αρχή ? Η ερώτηση που έχω εγώ πρός εσενα είναι η εξής:
    Ως ΠΡΟΣ ΤΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΙ το δημοψήφισμα. ίσα - ισα ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΙ. θα βοηθήσει ώστε πολλοί να συνειδητοποιήσουν τι θέλουν. Έχουμε ως αριστερά εναλλακτική πρόταση ? Εγώ πιστεύω όιτ έχουμε. Ευκαιρία να την καταθέσουμε σε ένα πλατύτερο κοινό τώρα που η δυσαρέσκεια χτυπάει κόκκινο.
    Επίσης, έχω τη γνώμη ότι ότι ένα ΟΧΙ σε δημοψήφισμα στην Ελλάδα ΣΗΜΕΡΑ, εν μέσω ΚΡΙΣΗΣ, θα έχει έναν τελείως διαφορετικό αντίκτυπο από ότι είχε στη Δανία και την Ιρλανδία. Βεβαίως και δεν αλλάζει από μόνο του τα πράγματα αλλά θα κινήσει εξελίξεις.

    Αγαπητέ TRASH,
    σωστά, υπάρχει καπιταλισμός χωρίς ΕΕ και Ευρώ. Κι εμείς πριν το ΄80, καπιταλισμό είχαμε. Όμως, σε σχέση με την Τουρκία και την Αλβανία, εμείς έχουμε ένα πρόσθετο βήμα να κάνουμε: Να αποδεσμευτούμε από υπερεθνικούς μηχανισμούς, που αποφασίζουν για μας έχοντας θεσμικό ρόλο. Και στην Αλβανία η αμερικάνικη πρεσβεία δίνει διαταγές, αλλά δεν έχει θεσμικό ρόλο. Εμείς είμαστε μια πίστα πίσω από αυτή την άποψη.
    Γράφεις ότι η αριστερά θα γίνει πολιτικά συνυπεύθυνη στην εξαθλίωση που θα ακολουθήσει μετά την έξοδο από την ευροζώνη.
    Όπως λές κι εσύ, η εξαθλίωση έρχεται ούτως ή άλλως. Το έχουν καταλάβει πολλοί και θα το καταλαβαίνουν όλο και περισσότεροι. Εσύ λοιπόν τί προτείνεις ? Να κρυβόμαστε, καταγγέλοντας εκβιασμό, (μια δεν τα προκαλέσαμε όλα αυτά εμείς), ή να καταθέσουμε προτάσεις για έξοδο από την κρίση με επανεκκίνηση της οικονομίας κάτω από κρατικό/λαϊκό έλεγχο και αναδιανομή του πλούτου ?

    Εγώ λέω το δεύτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Νίκο οι εξελίξεις τρέχουν. Όλα είναι στον αέρα και όλα είναι πιθανόν. Σε λίγο θα έχουμε ένα νέο πολιτικό σκηνικό από την άρχουσα τάξη με το οποίο θα επιχειρήσουν και πάλι να παραπλανήσουν το λαό και να περάσουν σαν επιτυχία τη πτώχευση και τη νέα συμφωνία υποδούλωσης.

    Έχουμε νέα καθήκοντα και νομίζω πως πρέπει να κάνουμε νέα σχέδια για την Αριστερά και να δούμε αν υπάρχει έδαφος για μέτωπο χωρίς έκπτωση σε αρχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή