«Πες αλεύρι; Ο Σεπτέμβρης σε… γυρεύει»!!!

.

Πεντανόστιμη: «Πες αλεύρι; Ο Σεπτέμβρης σε… γυρεύει»!!!

Ένα σχόλιο στην ανάρτηση της Πεντανόστιμης «Ο μπαμπούλας του Σεπτέμβρη- πες αλεύρι» - http://pentanostimi.blogspot.com  

Καλό… Σεπτέμβρη….


Από πείρα λέω πως ό,τι έσπειρες θα θερίσεις… Τα από τον ουρανό θαύματα διάσωσης λαών όχι μόνο τελείωσαν αλλά δεν υπήρξαν ποτέ. Η θεολογία του Σεπτέμβρη με προβληματίζει.

Όλο αυτό το διάστημα γίνεται με τεράστια προπαγανδιστική πάλη για το κέρδισμα των συνειδήσεων. Τα μέσα της άρχουσας τάξης με μαεστρία πέρασαν όλα τα μέτρα σαν φυσικό επακόλουθο των ένοχων αμαρτιών μας. Πολλοί είναι αυτοί που νομίζουν ότι καλά τους κάνουν και τους κόβουν τους μισθούς και τις συντάξεις….!!!! Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί τέτοιοι, κυρίως όταν πρόκειται για μέτρα σε βάρος των «άλλων»!

Σε αυτή τη μάχη είδαμε καλά την Αριστερά; Την είδαμε να αντιπαρατάσσει στην προπαγανδιστική επίθεση της ολιγαρχίας, της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και των καναλιών του κεφαλαίου, την οργανωτική μάχη και τη γνωστή σε όλους πρακτική γειτονιά τη γειτονιά, πόρτα-πόρτα, μαγαζί το μαγαζί, τόπους δουλειάς; Είδαμε μεγάλες πρωτοβουλίες απελευθέρωσης των μαζών από μια κακόμοιρη καταγγελιολογία;


Νομίζουμε ότι το πολιτικό και οργανωτικό κενό της Αριστεράς θα καλυφθεί από τον αυθορμητισμό των μαζών έτσι ως από μηχανής θεός; Δεν ξέρουμε ότι ο αυθορμητισμός γιγαντώνεται και βρίσκει έδαφος να μετατραπεί σε πολιτική δύναμη αλλαγής μόνο όταν υπάρχει η οργανωμένη δύναμη αλλαγής, αλλιώς καταλήγει σε ένδοξο αδιέξοδο, όπως ο Δεκέμβρης του’08;


Όπως στρώσαμε έτσι θα κοιμηθούμε! Και αν δεν καταλάβουμε ότι μπροστά μας έχουμε όχι έναν Σεπτέμβρη αλλά πολλούς Σεπτεμβρίους και δουλειά βάθους με εντελώς νέα δεδομένα, ο Σεπτέμβρης που έρχεται θα είναι ένας θρίαμβος της άρχουσας τάξης και της προπαγάνδας της. Ας μην έχουμε αυταπάτες.


Αν δεν σώσουμε εμείς με αγώνες τον εαυτό μας κανείς δεν θα μας σώσει, ούτε ο… θεός «Σεπτέμβρης»!


Όσο και αν κάποιος έχει «αγάπες» με το ΚΚΕ παραθέτω ένα απόσπασμα από την ημερίδα που έκανε για τη κρίση στις 14/5/09, όταν πολλοί δεν είχαν αντιληφθεί ακόμη τον χαρακτήρα της κρίσης και το είδος των αντιδράσεων που έπρεπε να κάνει η εργατική τάξη, ο λαός και η Αριστερά. Δεν λέω τι έκανε αλλά μόνο τι επεσήμανε.


«Δεν μπορεί να προβλεφθεί εάν η σημερινή ή η αυριανή οικονομική κρίση θα οδηγήσει με άμεσο τρόπο στη διαμόρφωση συνθηκών που θα θέσουν στην ημερήσια διάταξη το καθήκον της επαναστατικής ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας. Μπορούμε όμως αναπόφευκτα να προβλέψουμε την όξυνση της ταξικής πάλης το επόμενο διάστημα. Εισερχόμαστε, δηλαδή, σε μια νέα φάση της ταξικής πάλης με διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά της προηγούμενης περιόδου. Όσο μακρόχρονη και να είναι αυτή, οι διεργασίες που συντελούνται είναι σημαντικές και μπορεί να επιδράσουν στη σταθερότητα του καπιταλιστικού συστήματος».

Νομίζω ότι όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι «Εισερχόμαστε σε μια νέα φάση της ταξικής πάλης με διαφορετικά χαρακτηριστικά…» και μακροχρόνιες διαδικασίες και διεργασίες.

Αυτός θα είναι ο χαρακτήρας του νέου «Χειμώνα» που θα διανύσουμε αρχίζοντας από τον Σεπτέμβρη. Η δουλειά τώρα αρχίζει! Είμαι αισιόδοξος μόνο γιατί «η δουλεία τώρα αρχίζει». Και θα «γίνει». Με νέες δυνάμεις, νέους ανθρώπους, νέα οράματα. Όλα νέα, παραγωγή της κρίσης. Δεν έχω αισιοδοξία του ουρανού αλλά της πρακτικής που θα κάνουμε. Αυτή ανοίγει και τους ουρανούς.

Καλό… Χειμώνα…