Και πάλι για τους υποκριτές περί βίας και βιασμών

Δεν είναι θέατρο οι βιασμοί και η βία ανθρώπων με εξουσία σε βάρος υποκειμένων στην ιεραρχία. Είναι κανονικό δράμα που παίζεται αενάως στα απόκρυφα της κοινωνίας.

 Πολλοί εδώ μέσα επισημάναμε τον κίνδυνο να μετατραπεί το ζήτημα της κάθε είδους βίας σε βάρος, κυρίως νέων, γυναικών αλλά, δυστυχώς και αγοριών, σε υποκριτικά σίριαλ όπως αυτά της τηλεόρασης.

 Ξέραμε ότι, ένας τεράστιος αριθμός ηδονοβλεψιών λαχταρούσε να ακούσει μικρές διαστροφικές λεπτομέρειες, διαπαιδαγωγημένος κατάλληλα από τα ηθικοσεξουαλικά σίριαλ τύπο «Ντάλλας», «Τόλμη μια γοητεία», μη πω και για τα σημερινά, όπου η φαντασία κάθε ανώμαλου τροφοδοτείται με άπειρο υλικό «οφθαλμοθεραπείας» και «σεξοθεραπείας».

 Όταν στα σίριαλ και στα ριάλιτι δεν μένει περίγυρος, οικογένεια, ή χωριό χωρίς όργια, δήθεν βγαλμένα από σενάριο, τι να περιμένει κανείς;

 

 Και το κακό έγινε. Πλήθος οι ανατριχιαστικές αφηγήσεις, περίπου όπως στο θέατρο και στα σίριαλ μας πλημμυρίζουν. Με καφέ «espresso» απολαμβάνετε πληθώρα ιστοριών για τη φαντασία του πόπολου.

 Μια καθόλα σοβαρή καταγγελία άνοιξε μερικά στόματα και καλώς κύλισε στην αρχή. Μετά, ανέλαβαν «ηθικοπλαστικό» έργο τα κανάλια! Αντί σοβαρότητας μας πλημμύρισαν με τόσες ιστορίες - καλλίτερες και από σίριαλ - με τόσο «δράμα», με τόση ανευθυνότητα που επιτυγχάνεται η μετατροπή του δράματος σε φάρσα.

 Και το πραγματικό πρόβλημα έχει χαθεί, ενώ ο «γαργαλιστικός» λόγος  κυριαρχεί.

 Λίγη ντροπή. Αφήστε τα θύματα να πουν με σοβαρότητα το πραγματικό πρόβλημα και από εκεί η κοινωνία να το αφουγκραστεί. Δυστυχώς πιστοί στο αξίωμα της τηλεθέασης «αίμα, ψέμα, σπέρμα» συνεχίζετε ακάθεκτοι τον ευτελισμό του θέματος.

 Τί κάνετε στην ουσία; Αποτρέπετε τα σημερινά θύματα να κάνουν καταγγελίες, τρομοκρατημένα από τη δημοσιότητα, που γι αυτά τα άσημα σήμερα άτομα – πιθανόν βεντέτες αύριο - ισούται με κίνδυνο δημόσιου διασυρμού μέσα από την υπερπροβολή και διαστροφική παρουσίαση.

 Μετά από 20 χρόνια οι διάδοχοι των σημερινών υποκριτών θα ρωτούν με ύφος εισαγγελέα τα σημερινά θύματα: «και γιατί δεν το είπες τότε;;;»!

 Μη ξεχνάμε. Όλα όσα γινόταν πριν 10, 20, 30 χρόνια, γίνονται και τώρα, ίσως και περισσότερο με πιο στυλάτες ή προσεκτικές από το νόμο πρακτικές. Και δεν καταγγέλλονται για να μη πέσουν τα θύματα στα νύχια των κορακιών της τηλεόρασης, του κίτρινου τύπου και της τηλεθέασης. Τους βουλώνουν το στόμα δια της «αποθέωσης» της υπόθεσής τους και διαφυλάσσουν κάθε σημερινό  παραβάτη, μαζί και το σύστημα της παρακμής. Γιατί όποιος ισχυριστεί ότι η σημερινή κοινωνία είναι αγγελική και δεν μοιάζει την τοτινή, είναι εκτός από υποκριτής και Φαρισαίος! Σκέτος ψεύτης!

 Και ξανά μια τελευταία υπόμνηση: εσείς που ξετρυπώνετε κάθε ανηθικότητα του σανιδιού, του «πάγκου» και της κρεβατοκάμαρας στον αθλητισμό και στο θέατρο, ακόμη να βρείτε ένα θύμα από τα εκατομμύρια ή εκατοντάδες χιλιάδες υφιστάμενους και εργαζόμενες/νους που υφίστανται τα ίδια;  Δεν ξέρετε τίποτα για το τι γίνεται στο «βάθος» των επιχειρήσεων;

 Ναι, σήμερα είμαστε… αγγελική κοινωνία! Μόνο πριν 10-20 χρόνια ήμασταν αμαρτωλή και… μόνο στον αθλητισμό και στον καλλιτεχνικό κόσμο! Οι άλλοι είναι υποδείγματα ηθικής!

 Έτσι ακριβώς είναι οι ψεύτες και οι υποκριτές.

Δείτε ακόμη:

Παρακμή και ηθικολογία

 http://aristeripolitiki.blogspot.com/2021/01/blog-post_29.html

 

Βιαστές: Το απαίσιο πρόσωπο του φασισμού μέσα από σεξουαλικά εγκλήματα

http://aristeripolitiki.blogspot.com/2021/01/blog-post_23.html