Τι είναι τα κόμματα της αστικής τάξης; Η απλή ανάγνωση

Πανικός σε όλη την ΕΕ με τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών 2024 και το «μήνυμα» που στέλνουν! Έπεσαν με τα μούτρα στις αναλύσεις αναλυτές, πολιτικοί και προπαγανδιστές και αντί να καταλήξουν, χάνονται στο χάος των αντιθέσεων του καπιταλισμού και παθαίνουν βέρτικο!

 Ο μεν Μακρόν παριστάνει το παλικάρι και δεν θα παραδώσει εξουσία στην άκρα δεξιά, λες και θα τον ρωτήσει κανείς, οι δε πολιτικοί της ΕΕ προπαγανδίζουν για καλόπιασμα, ότι αυτή η άκρα δεξιά δεν είναι η παλιά άκρα δεξιά των καταστροφών!!! Ξέπλυμα ολκής! Μέχρι και στην Ελλάδα τα μμε το προπαγανδίζουν και το επιβεβαίωσαν ο Δ. Αβραμόπουλος  και η Μ. Δαμανάκη από την ΕΡΤnews στις 11/6/2024! Έτσι χωρίς να ντρέπονται μας πέταξαν την πατσαβούρα ότι αυτή η άκρα δεξιά δεν είναι η παλιά (!) άσε που όπως είπε η Μαρία «τώρα δεν ξέρουμε τι είναι δεξιά και αριστερά… και θέσεις τις δεξιάς έχει η αριστερά» κλπ κλπ.

Χάθηκαν οι ιδεολογίες, οι τάξεις και οι πολιτικές! Και αυτό, για να χωρέσει στην αγκαλιά τους η ακροδεξιά!

 

 

 Πως κάνετε έτσι ρε παιδιά με την άνοδο της άκρας δεξιάς; Άτακτο αδελφάκι σας είναι! Αυτό που σας σκιάζει είναι μη τυχόν και γίνει το χαϊδεμένο παιδί της δικτατορίας του κεφαλαίου για να κυβερνήσει και χάσετε την κουτάλα! Για όλους έχει το σύστημα όταν το υπηρετείτε καλά! Αν όμως ήταν «μιάσματα» που αμφισβητούσαν την εξουσία του κεφαλαίου θα είχαν απλώς την τύχη του Αλιέντε!

 Οι αριθμητές και ο παρονομαστής

 Μια «μαθηματική» ανάγνωση των αστικών κομμάτων και του συστήματος

 Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι: κάθε κόμμα, οργάνωση και πολιτικός φορέας που εντάσσεται στα ιδανικά του καπιταλισμού, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ κλπ, ανεξαρτήτως «αριστεράς», σοσιαλδημοκρατίας, κέντρου, δεξιάς, ακροδεξιάς και φασισμού, αποτελούν τον αριθμητή ενός και μόνο παρονομαστή, της μιας και μόνο ταξικής εξουσίας του κεφαλαίου. Διαφέρουν μεταξύ τους στη φιλοσοφία και πολιτική υπηρέτησης του κεφαλαίου και ανταγωνίζονται σκληρά για το ποιος θα πάρει την εντολή να κυβερνήσει και να κερδίσει τα ζουμιά που ξεχειλίζουν από την κουτάλα με τα κέρδη του κεφαλαίου, ως αμοιβή υπηρεσιών τους!  Στη βάση όμως, στον παρονομαστή της ταξικής εξουσίας του κεφαλαίου, ενώνονται και γίνονται συγκοινωνούντα δοχεία για την καλύτερη λειτουργία (απόσπαση κερδών) του κεφαλαίου. Και το κεφάλαιο, με το χρήμα στο χέρι αποφασίζει, μετρώντας πρώτα τις αντιδράσεις και αντιστάσεις των λαών, σε ποιον «αριθμητή» θα ποντάρει και θα δώσει πράσινο φως με μπόλικο χρήμα για να κυβερνήσει και αυξήσει τα κέρδη του, χωρίς να διακινδυνεύσει την αναπαραγωγή του και  μακροημέρευση της εξουσίας του! Μετά εύκολα αυτός «θα πείσει τον λαό» με τα μμε και τους μηχανισμούς εξουσίας στο πλευρό του, ότι είναι ο σωτήρας του!!!

  Τις διαφορές θέσεων των αστικών κομμάτων στην εξυπηρέτηση του κεφαλαίου (ανάλογα τι κερδοφορία πρεσβεύουν, «αριστερή» με δημοκρατία, ευαισθησία και κοινωνικό  πρόσημο, κεντρώα με «μετριοπάθεια» ή βίαιη κερδοφορία με στυγνές πολιτικές) τα κόμματα τις διαφημίζουν ως  «σκληρές» πολιτικές αντιθέσεις μεταξύ τους, δήθεν για το καλό του λαού και της δημοκρατίας! Και οι οπαδοί τους μας ενημερώνουν ότι μόνο το κόμμα τους θα μας σώσει από τις αδικίες, τη φτώχεια, την εκμετάλλευση του κεφαλαίου, τους πλειστηριασμούς, τις τράπεζες και πάσα άλλη αδικία!!! Όσοι δεν πείθονται, ο μπαμπούλας της εξουσίας είναι έτοιμος να συνδράμει το κράτος και τα κόμματα του καπιταλιστικού τόξου με τα γνωστά μέσα, από μμε-πολυβόλα μέχρι πολυβόλα βίαιης, αιματηρής εκτέλεσης!

 Τα υπόλοιπα είναι για σύνθετη ανάλυση που δεν παίρνει ο χώρος.