Ο ξένος τύπος και οι επιθέσεις κατά Μητσοτάκη - Τι υποκρύπτουν;

Προσπαθώντας να δούμε τα πολιτικά παιχνίδια πίσω από τα επιφαινόμενα…

 Σχόλιο για τις ερμηνείες που δίνουν πολλοί, ιδίως φίλοι στο f/b, πανηγυρίζοντας ότι ο ξένος τύπος στριμώχνει διεθνώς την κυβέρνηση της ΝΔ και τον Μητσοτάκη με εδική αναφορά στην προσπάθεια της κυβέρνησης να άρουν οι N.Y.T. το γνωστό δημοσίευμα για τις υποκλοπές με αποτέλεσμα την αναδημοσίευση του άρθρου από αυτούς (!) προκαλώντας ευθέως διεθνή φθορά της κυβέρνησης ΝΔ! Διεθνή φθορά γίνεται και από μμε Μ. Βρετανίας, Γερμανίας, και χώρες της ΕΕ με άλλα δημοσιεύματα. Γιατί όμως;;; 

 

Αυτό κάποιοι το νομίζουν ως τιμωρία της ΝΔ για την παρανομία και την προσπάθεια αποσιώπησης του γεγονότος! Μόνο το «τυράκι» βλέπουν!

 **************

Από κάποια διεθνή δημοσιεύματα αυτού του τύπου υπάρχουν άλλοι προβληματισμοί. Προσπαθούν πολλοί να καταλάβουν γιατί μετά την επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ έχουμε διάφορα δημοσιεύματα αποσταθεροποίησης της κυβέρνησής, όχι μόνο στις ΗΠΑ και όχι μόνο με τις υποκλοπές, που περίπου λένε ότι «εντάξει αλλά τελείωσες»! Τι παιχνίδια παίζουν; Τι δεν τους έκανε; Θυμίζουν έντονα την υπονόμευση Κ. Καραμανλή, το 2009, τις σφαλιάρες που έδιναν στον ΓΑΠ, το 2011, πριν τον παραιτήσουν και στον Σαμαρά πριν τον στείλουν αδιάβαστο μη δίνοντας του ούτε μια ευκαιρία «αναπνοής» τον Νοέμβριο του 2014. Δεν αποκλείεται στην υπόθεση να συμμετέχει και η ΕΕ (με την αποκάλυψη) για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους.

 Έχουμε και σειρά δημοσιευμάτων σε Μ. Βρετανία, Γερμανία κ.ά. εντός ΕΕ, για επερχόμενες αναταραχές και ξέσπασμα «κοινωνικής οργής» ενόψει της ενεργειακής κρίσης και της «κρίσης ακρίβειας» του χειμώνα. Μη τα υποτιμούμε.

 Δεν χρειάζεται να έχεις σχέση με τη ΝΔ για να υποψιαστείς, απλά αν παρακολουθείς αυτές τις εξελίξεις από χρόνια ξέρεις ότι τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Όμως μετά από τις «τέτοιες» διεργασίες υπονόμευσης των κυβερνήσεων, η επόμενη κυβέρνηση καλούνταν να επιβάλει στον λαό πολύ πιο σκληρά μέτρα, τα οποία ήταν αδιανόητα  για τον απλό κόσμο και τους ψηφοφόρους των μελλοντικών νικητών, που νόμιζαν ότι οι ξένοι δουλεύουν για το… κόμμα τους!  Νόμιζε ο λαός ότι έτσι θα γλύτωνε από τη Σκύλα αλλά δεν ήξερε ότι θα τον έριχναν στη Χάρυβδη. Μπορεί όλες οι κυβερνήσεις να είναι συνένοχες του εγκλήματος από το 2009, αλλά ο ξένος παράγοντας έπαιξε αποφασιστικό ρόλο σε αυτό. Μη το ξεχνάμε…

 Δεν βγαίνουν εύκολα τα διάφορα σενάρια, αλλά το πλέον πιθανό είναι να θέλουν να δημιουργήσουν ένα τριπλό αδιέξοδο με εκλογές, περίπου όπως είναι τώρα οι εκλογικές δυνάμεις με την απλή αναλογική. Να μη μας διαφεύγει ότι κάνουν μια μεγάλη προσπάθεια επαναφοράς του ΠΑΣΟΚ με πριμοδότηση μέσω του σκανδάλου των υποκλοπών σε μια χώρα που παλιά είχε 41 εκ. φακέλους και τώρα άγνωστα εκατομμύρια ηλεκτρονικών φακέλων. Τόση ευαισθησία όταν σε προηγούμενες καταγγελίες τα έπνιγαν όλοι όλα εν χορώ; Βλέπουμε ότι στο θέμα αυτό πρώτο βήμα, στα μμε, έχει το ΠΑΣΟΚ; Τυχαίο; Όχι, θέλουν να δημιουργήσουν αδιέξοδες ισορροπίες κάνοντας σιγουρεμένο διψήφιο το ΠΑΣΟΚ.

 Απομένει το επόμενο σχέδιο από το πολιτικό αδιέξοδο που θα προκύψει γιατί δεν θα είναι εύκολα διαχειρήσιμο το μέλλον, είτε γίνει «μεγάλος συνασπισμός», είτε μεταβατική κυβέρνηση τύπου Παπαδήμου, είτε ξανά εκλογές. Σίγουρα έχουν την ικανότητα να οδηγήσουν, σε συνεργασία με ντόπια κέντρα ελέγχου μεγάλων ομάδων ψηφοφόρων, εκεί που θέλουν τα πράγματα. Κεντρικό σημείο είναι μια κυβέρνηση ισχυρή όπως με μεγάλο συνασπισμό προβλέποντας πολύ μεγάλες οικονομικές και κοινωνικές αναταραχές, μη εξαιρουμένων και πολεμικών. Θέλουν «δεμένη» κατάσταση(*).

 Ποιοι είναι «αυτοί»; Οι βαθιές εξουσίες και τα παράκεντρα των μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών της Δύσης που μας έχουν με χίλια νήματα δεμένους και φυσικά αναλώσιμους.

 Πόσο ακόμη θα αντέξει ο Μητσοτάκης να μη πάει σε εκλογές όταν μάλιστα η αποσταθεροποίηση έχει πυροδοτηθεί εσωτερικά και η κυβέρνηση θα επιβιώνει με την υποψία ότι είναι, εν τη πράξη, κυβέρνηση μειοψηφίας μετά τη ΔΕΘ;

 Ποιος θα πληρώσει πάλι; Μα ο λαός, εν όσο δεν μπορεί να αποτινάξει τις εξουσίες που ορίζουν το μέλλον του και το λαϊκό κίνημα δεν μπορεί να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις. Ωστόσο, επειδή δεν υπάρχουν σωτήρες, ο μόνος που μπορεί να σώσει τον εαυτό του είναι ο ίδιος ο λαός. Αυτός μόνο μπορεί να βάλει σε τελευταία ανάλυση τη σφραγίδα σε θετικές εξελίξεις.

 ***************

 (*) Επιβεβαιώσεις

 Από το άρθρο: Δικτατορία του κεφαλαίου: Το αληθινό πρόσωπο του σημερινού «επιτελικού κράτους δικαίου»

 Του Μ. Παπαδόπουλου, Ριζοσπάστης 27-28/8/2022

 Αστική προετοιμασία για την αντιμετώπιση του «δύσκολου χειμώνα»

 [Είναι φανερό ότι η υπόθεση της απαράδεκτης παρακολούθησης Ανδρουλάκη αξιοποιείται στο πλαίσιο των διεργασιών του αστικού πολιτικού συστήματος για την προετοιμασία της επόμενης μέρας.

Τα αστικά επιτελεία στην ΕΕ και στην Ελλάδα γνωρίζουν ότι οι ολέθριες συνέπειες για τον λαό απ' την υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου θα φανούν πολύ πιο έντονα τον χειμώνα που έρχεται. Ανησυχούν για τις κοινωνικές εκρήξεις, την πιθανή άνοδο του ριζοσπαστισμού και των αγώνων των εργαζομένων, στο έδαφος της προβλεπόμενης θεαματικής αύξησης το επόμενο διάστημα της ενεργειακής φτώχειας, της ακρίβειας, του πληθωρισμού, της πιθανής επέκτασης της ιμπεριαλιστικής πολεμικής αναμέτρησης. Λαμβάνουν τα μηνύματα απ' τους αγρότες της Ολλανδίας μέχρι τους λιμενεργάτες της Βρετανίας. Φοβούνται ότι οι σπίθες αγώνων όπως της COSCO, των Πετρελαίων Καβάλας, της ΛΑΡΚΟ, της «e-food» μπορούν να μετατραπούν σε πυρκαγιά, αν δεν πάρουν τα κατάλληλα μέτρα.

Ταυτόχρονα, μέσα στο αστικό στρατόπεδο δυναμώνουν οι διαφωνίες και διαφορές για την κατανομή μεταξύ των ομίλων των πακέτων του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ, για τον ρυθμό υλοποίησης της «πράσινης μετάβασης» και την αξιοποίηση των εγχώριων ορυκτών καυσίμων, για τον βαθμό στοίχισης με την πολιτική των ΗΠΑ για κλιμάκωση του ενεργειακού πολέμου με τη Ρωσία, για τη διαχείριση του μεγάλου κρατικού χρέους, για τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία.

Ανάλογες αντιθέσεις οδηγούν στην πτώση της μιας κυβέρνησης μετά την άλλη σήμερα στην Ευρώπη, όπως βλέπουμε στη Βρετανία, στην Ιταλία, στη Βουλγαρία και στην αστάθεια της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη Γαλλία και στη Γερμανία.

Η υπόθεση Ανδρουλάκη επιχειρείται λοιπόν στη χώρα μας να αξιοποιηθεί πολλαπλά απ' την αστική τάξη:

-- Για την εκτόνωση και τον εγκλωβισμό της λαϊκής δυσαρέσκειας στην παγίδα της κυβερνητικής εναλλαγής,

-- για τη δρομολόγηση συγκλίσεων για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας που θα διασφαλίσει με καλύτερους όρους τη σταθερότητα του συστήματος,

-- για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ διαφορετικών συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων για τη διανομή της νέας πίτας της κοινοτικής χρηματοδότησης το επόμενο διάστημα.

Μ' άλλα λόγια επιχειρείται απ' τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να παρουσιαστεί ξανά το χιλιοειπωμένο και χρεοκοπημένο παραμύθι της προοδευτικής κυβέρνησης, που θα αποκαταστήσει τάχα το κράτος δικαίου και θα αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες. Να σκεπάσει ξανά ο θόρυβος κάποιων μικροαλλαγών στο θεσμικό πλαίσιο τη σύγκλιση όλων των αστικών πολιτικών δυνάμεων στους στόχους του κεφαλαίου, στις δεσμεύσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Να σκεπάσει τη σύγκλιση στην πολιτική που θυσιάζει τα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού στον βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Την πολιτική που θα διατηρήσει και θα διευρύνει το σημερινό αντιδραστικό πλαίσιο. Να ασχοληθούμε μόνο με κάποια δέντρα παράνομων παρακολουθήσεων και να ξεχάσουμε το δάσος της νόμιμης παρακολούθησης όλου του λαού απ' το κράτος του κεφαλαίου.]

 https://www.rizospastis.gr/page.do?id=18692&publDate=27%2F8%2F2022&pageNo=9