Ο φασισμός είναι παιδί του συστήματος

Απάντηση σε μια φίλη με αυταπάτες αστικής δημοκρατίας…

  [Οι κομμουνιστές ποτέ δεν είχαν αυταπάτες για την αστική δημοκρατία στον καπιταλισμό. Παράγει τον αδελφό νεκροθάφτη της, τον φασισμό, υπογείως και φανερά όταν αυτό επιτάσσει το συμφέρον της ταξικής δικτατορίας (εξουσίας) του κεφαλαίου, στην οποία υποτάσσονται και υπηρετούν και οι δύο. 

 

 Δεν είναι καθόλου τυχαία η γενική μετακίνηση του αστικού πολιτικού σκηνικού προς τη δεξιά και άκρα δεξιά. Το σύστημα το έχει ανάγκη για τις κρίσεις και τις ταξικές επιβουλές του και το κάνει σε όλη την ΕΕ, σε όλο τον κόσμο. Με κάτι τύπους  σαν τον ρατσιστή εθνοχαφιέ με τη λίστα αλλοδαπών μαθητών ή τον ρασοφόρο «φασίστα του… Θεού» που καταργεί, στο όνομα του σκοταδισμού, τους νόμους υγειονομικής προστασίας των μαθητών, άξιους συνεχιστές των χρυσαυγητών, σταδιακά πηγαίνουν όλα δεξιά! Τόσο δεξιά που σε λίγο το πέρασμα σε υφέρπονοντα, καλυμμένο ή φανερό φασισμό θα είναι ένα απλό βήμα.

 Ο φασισμός όμως δεν είναι κάποιοι άνθρωποι όπως αυτοί. Είναι ένας τεράστιος μηχανισμός καταπίεσης που οργανώνεται και «μαθαίνει» τον φασισμό μέσα στους μηχανισμούς του κράτους επί αστικής δημοκρατίας. Κι όταν επιβάλλεται δεν πρέπει να απορούμε πού βρέθηκαν όλοι αυτοί, αστυνομία, στρατός, μυστικές υπηρεσίες, οργανισμοί,  τύπος, χαφιέδες, γραφειοκρατία, μέχρις και αστοί πολιτικοί και καλλιτέχνες να τον υπηρετήσουν σαρωτικά από την πρώτη μέρα! Είχαν ήδη ετοιμαστεί και αν θέλουμε δείγμα, ας δούμε σήμερα τον αυταρχισμό, τις παρακολουθήσεις των πάντων και τα ΜΑΤ.  

Στη φωτογραφία ο Χίτλερ μιλάει στους βουλευτές του «Ναού» της αστικής δημοκρατίας, Ράιχστανγκ,  που τον ανέδειξε Καγκελάριο! Είναι ένα κομβικό σημείο σύνδεσης του φασισμού και της αστικής δημοκρατίας στην υπηρεσία της δικτατορίας του κεφαλαίου.

  Ακριβώς έτσι γινόταν στις δεκαετίες του ΄20 και του ΄30  του 20^ου αι. και μέσα από μικρά βήματα προς τα δεξιά, μέσα από εκλογές και κοινοβούλια, μέσα από βία κατά εργαζομένων και λαού, ψηφίστηκαν κανονικά για κυβερνήτες ο Μουσολίνι, ο Χίτλερ, ο Μεταξάς… ναι ψηφισμένοι από τα κοινοβούλια ήταν, δεν ανέβηκαν με τανκς! Μετά, ένα ακόμη βήμα και ο φασισμός επεβλήθη από τους ψηφισμένους των κοινοβουλίων και βλέπαμε τον «ενθουσιασμένο κόσμο» να επικροτεί μέχρι να καταλάβει ότι υπέγραφε τον θάνατό του. Στη δε Γαλλία ήταν τόσο μεγάλη η επιρροή του φασισμού που στην ουσία η 5^η φάλαγγα και το κράτος υποδέχτηκαν τους Ναζί κι έκαναν και φασιστική κυβέρνηση (του Βισύ) στη μισή Γαλλία! 

Μετά έκανε παρέλαση ο θάνατος με τη σκληρή "πραμάτεια" του. Και δεν υπήρχε κανένας να χειροκροτήσει...

 

 Αλλά ποιος ακούει σήμερα το ΚΚΕ για να κατανοήσει που πάμε; Αν διαβάσεις Ριζοσπάστη του ΄30 τα έλεγε και τότε για τον ιμπεριαλισμό, τον πόλεμο και τον φασισμό, αλλά οι αστοί κορόιδευαν νομίζοντας πως έχουν τη δύναμη να τα αποτρέψουν! Τα έλεγε και το ΚΚ Γερμανίας αλλά πολλοί ήταν οι «κουφοί»! Άκουγαν μόνο τη φωνή βολικών αυταπατών!

 Κανένας απ΄αυτούς δεν καταλαβαίνει ότι τον φασισμό δεν τον φέρνουν οι «Μπογδάνοι» και οι «Αδώνιδες» αλλά τον επιβάλει η ταξική δικτατορία (εξουσία) του κεφαλαίου. Τα άτομα αυτού του τύπου είναι μόνο οι χρήσιμοι ηλίθιοι εθελοντές που ανοίγουν δρόμο για τον αιματηρό θρόνο του.

 Γιατί τα λέω; Γιατί βλέπω τις ίδιες πορείες σε όλη την ΕΕ, με κάποιες χώρες να έχουν προσχωρήσει ήδη στον «κοινοβουλευτικό φασισμό», ένα βήμα από τον σκέτο φασισμό, όπως  η Πολωνία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, οι βαλτικές χώρες, η Αυστρία που τον φλερτάρει, όχι πως οι άλλες είναι καλύτερες. Όταν φτάνεις εκεί, πόσο δύσκολο είναι να μεταπηδήσεις από την αστική δημοκρατία στον φασισμό;

 Δεν είναι μόνο ελληνικό το φαινόμενο.

 Μην έχεις καμία αυταπάτη και εμπιστοσύνη στα αστικά κόμματα. Μόνο ο λαός, οι εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα είναι δυνατόν να αποτρέψουν τον φασισμό. Ούτε οι εκλογές, ούτε τα πομπώδη συνθήματα, ούτε οι «αντι-εξουσιαστές» που στις δικτατορίες χάνονται, ούτε τα κοινοβούλια που γίνονται κολυμπήθρες νομιμοποίησης φασιστικών «σταγονιδίων». Όλοι αυτοί είναι σάρκα από τη σάρκα του συστήματος.]