Η ΚΟΛΟΜΒΙΑ μετά τη «Βάρκιζα» και ο (νέος) Άρης

Ο μαρξισμός για τις ταξικές εξουσίες δεν διαψεύδεται.

 Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως νέο δράμα.

 Συνεχείς δολοφονίες λαϊκών αγωνιστών.

Αυξάνονται καθημερινά οι δολοφονημένοι, από το αστικό κράτος και τους παραστρατιωτικούς μηχανισμούς του, λαϊκοί αγωνιστές στην Κολομβία.

Ηδη, από την αρχή του χρόνου έχουν φτάσει τους 46 και από το 2016 και τη λεγόμενη ειρηνευτική συμφωνία με τους αντάρτες των FARC-EP τους 1.162. Από τις τελευταίες δολοφονίες ήταν αυτή στις 3 Μάρτη, της 48χρονης αγωνίστριας από την κοινότητα ιθαγενών του Πάστο, μητέρας 3 παιδιών, Κάρμεν Οφέλια Κουμπαλάσα, από μασκοφόρους ενόπλους έξω από το σπίτι της.

Χτες (12/3/2021) έγινε γνωστό ότι στις 2 Μάρτη πραγματοποιήθηκε αεροπορικός βομβαρδισμός από τον κολομβιανό στρατό σε κατασκήνωση ανταρτών στην περιοχή Γκουαβιάρε, όπου βρήκαν το θάνατο 15 αντάρτες (μεταξύ των οποίων και έφηβοι) που ανήκαν στην ομάδα ανταρτών του Χεντίλ Ντουάρτε. Ο τελευταίος είχε διαφωνήσει με την παράδοση των όπλων που συμφώνησε η ηγεσία των FARC - EΡ το 2016 με την τότε κυβέρνηση. Τη βάρβαρη δολοφονία κατήγγειλε και ο Ιβάν Μάρκες, ηγέτης των νέων FARC - EP, Nueva Marquetalia, δηλαδή του νέου αντάρτικου που διαφώνησε με την προηγούμενη ηγεσία του κόμματος FARC (έχει μετονομαστεί σε «Comunes», με καθαρά σοσιαλδημοκρατική πολιτική) και κατήγγειλε την ξεκάθαρη παραβίαση της συμφωνίας ειρήνευσης από την πλευρά του κράτους, το οποίο συνεχίζει να δολοφονεί αγωνιστές. Επίσης σφοδρές αντιδράσεις ξεσήκωσε η προκλητική δήλωση του υπουργού Άμυνας της χώρας ότι οι έφηβοι που σκοτώθηκαν στην επιδρομή ήταν «μηχανές πολέμου».

 https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=12/3/2021&id=18176&pageNo=24

 

 

[ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ…

https://ethniki-antistasi-dse.gr/istoria-dse-14.html

Οι καταδιώξεις, οι συλλήψεις, τα βασανιστήρια πολλαπλασιάζονται καθημερινά. Στις 10 Δεκέμβρη 1945, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Κ. Ρέντης, ανακοίνωσε, ότι ως τότε διώχτηκαν 80.000 άτομα του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, για κατοχικά αδικήματα, από τα οποία 40.000 βρίσκονταν στις φυλακές, ως υπόδικοι ή κατάδικοι, ενώ υπήρχαν άλλες 48.000 δικογραφίες.

Σύμφωνα, όμως, με τα στοιχεία του ΕΑΜ και της Εθνικής Αλληλεγγύης, ο αιματηρός απολογισμός της κυβερνητικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, μέσα σ’ ένα χρόνο από την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας, ήταν:
– Νεκροί: 1.192
– Τρομοκρατικές ενέργειες: 6.413
– Συλληφθέντες: 70.000
– Βιασμένες γυναίκες: 165
– Ληστείες: 6.567
– Επιδρομές σε τυπογραφεία: 572
– Καταδιωκόμενοι δημοκρατικοί πολίτες: πάνω από 100.000
– Συμμορίες, που δρούσαν: 166
– Παράνομα οπλοφορούντες της Δεξιάς: 20.000]