Σήμερα το
πρωί, 6/4/2020, ο κ. Ν. Χατζηνικολάου αθώωσε, από το ραδιόφωνο του, Real FM
97.8, πλήρως τον κ. Θεόδωρο Φέσσα(*), Πρόεδρο του ΣΕΒ, για τις αυξήσεις της
acs, τις οποίες, μετά την κατακραυγή, πήρε πίσω.
Μας
ενημέρωσε ότι σε όλα τα 10 χρόνια κρίσης δεν αύξησε ούτε σεντς τις τιμές της
εταιρείας! Δεν είπε αν τις μείωσε.
Μετά, για να
τον αθωώσει πλήρως, μας ενημέρωσε ότι τις αυξήσεις δεν τις έκανε η δική του
εταιρεία – μητέρα, αλλά περιφερειακοί συνεργάτες, δηλαδή μικρομεσαίοι!
Θα μπορούσε
να είναι και έτσι, παρότι πολλοί θα προβάλλουν πολλές ενστάσεις.
Ναι, ας
πούμε ότι δεν αύξησε τις τιμές 10 χρόνια! Όμως οι κυβερνήσεις φρόντισαν να
εκτοξεύσουν τα κέρδη του μέσα από τα γενικά μπόνους προς την εργοδοσία! Ο μέσος
μισθός στην Ελλάδα το 2010 ήταν μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο του 2018 κατά
38,8% (1.247 έναντι 898€, μείωση 28%). Πέραν αυτού έχουμε την εκτόξευση των
μορφών ευέλικτης εργασίας των νέων προσλήψεων και σύμφωνα με το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, από
το 2010 έως το τέλος του 2018 σχεδόν τετραπλασιάστηκε ο αριθμός όσων αμείβονται
με έως 250 ευρώ (64.000 το 2010, 190.927 το 2015 και 251.020 το 2018), ενώ
τριπλασιάστηκε ο αριθμός όσων λαμβάνουν 500-600 ευρώ! Ας μην αναφέρουμε καθόλου
τη μαύρη εργασία.
Κέρδη, κέρδη, κέρδη!
Το έμμεσο
μπόνους από την κρίση προς την εταιρεία ήταν δυσθεώρητο και φαίνεται στα
στοιχεία των ισολογισμών της. Ενώ οι πωλήσεις (τζίρος) της αυξήθηκαν από το
2012 μέχρι το 2018 κατά 44%, τα κέρδη στην ίδια περίοδο αυξήθηκαν κατά 402%!!! Εννέα και πλέον φορές πάνω!
«Η κρίση
μπορεί να είναι ευκαιρία» έχει πει πολλές φορές ο κ. Πρόεδρος του ΣΕΒ! Δεν το
αμφισβητούμε, ούτε τα στοιχεία το αμφισβητούν. Και δεν μισούμε, ούτε
ζηλοφθονούμε τα κέρδη γενικώς. Αν τα κέρδη ήταν κέρδη της κοινωνίας και όχι
ιδιώτη – καπιταλιστή, θα τύχαιναν ενθουσιώδους υποδοχής από τους ανθρώπους του
μόχθου και ατελείωτου ζηλόφθονου μίσους από τους καπιταλιστές γιατί θα στερούνταν της "ελευθερίας" να τα κάνουν δικά τους!
Το ακούει
όμως κάθε πικραμένος, εργάτης, άνεργος, μικρομεσαίος, πτωχευμένος,
«πλειστηριασμένος» κλπ και αναρωτιέται πως είναι αυτό το μεγάλο κεφάλαιο και
θέλει νέα υπεραύξηση κερδών και στη δεύτερη κρίση, αυτή της πανδημίας του
κορονοϊού; Πολύ δε περισσότερο, όταν ο όγκος δουλειάς των ταχυμεταφορών, με τον
αποκλεισμό της κυκλοφορίας, εκτοξεύθηκε σε απίστευτα ύψη, σε σημείο που και για
τρόφιμα οι καταναλωτές να περιμένουν πολλές ημέρες!
Μα τι είναι
αυτό το κεφάλαιο τέλος πάντων; Απλό! Είναι ένα, χωρίς όριο, ποσοτικό μέτρο
συσσώρευσης κερδών, ποιοτικού περιεχομένου, υπεραξίας ή απλήρωτης εργασίας του
εργαζόμενου! Αν μπορούσε, εκτός του απλήρωτου ιδρώτα των εργαζομένων, να «φάει»
και τον εαυτό του για να αυξήσει τα κέρδη του θα το έκανε! Κάτι που βλέπουμε να
γίνεται στους οικονομικούς ή ένοπλους ιμπεριαλιστικούς πολέμους με τον
κανιβαλισμό των κεφαλαίων, την ώρα που σφαγιάζονται δικαιώματα και λαοί στον
βωμό νικητών και ηττημένων.
Αυτές είναι οι νομοτέλειες του
κεφαλαίου.
(*) Έχω
ακούσει πολλές φορές τον κ. Φέσσα σε συνέδρια και γενικές συνελεύσεις του ΣΕΒ.
Είναι ένας σύγχρονος, μορφωμένος άνθρωπος με χιούμορ και μεγάλη σχέση με την
κοινωνία, μακράν άλλων προέδρων του ΣΕΒ! Όμως ως επιχειρηματίας και εργοδότης
είναι αδύνατο να εισάγει στο κεφάλαιο την κοινωνική ευαισθησία γιατί αυτό θα
ήταν αυτοκτονία και γρήγορη πτώχευση, λόγω κυριαρχίας των ανταγωνιστών του που
δεν έχουν κανένα λόγο να εισάγουν κοινωνική ευαισθησία, μειώνοντας τα κέρδη
τους. Ακόμη και την αποκαλούμενη «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη» και οι υποκριτικές
χορηγίες και παροχές που κάνουν, υπολογίζονται με βάση τι κέρδη θα τους
επιστρέψουν από την «πίσω πόρτα», αλλιώς δεν θα τις έκαναν! Έτσι, στον θεσμικό
του ρόλο, ένας άνθρωπος, ως επιχειρηματίας αναγκαστικά αντιφάσκει με
πραγματικές κοινωνικές ευαισθησίες που εκδηλώνει, (όπως ο κ. Φέσσας) ή ακόμη
και με το να είναι υπέρ των εργαζομένων (όπως Έγκελς, Μπάτσης κ.α. για να μη
πει κανείς που το είδα). Γι αυτό, για τους μαρξιστές, εχθρός δεν είναι ο κοινός
άνθρωπος αλλά το κεφάλαιο που μετατρέπει τους κοινούς ανθρώπους - ιδιοκτήτες,
σε απάνθρωπα όργανά του.
Πηγές:
ιστοσελίδα acscourier.net και
iefimerida.gr 15/5/2019
ΙΝΕ-ΓΣΕΕ:
Κατά το 2010 οι μέσες μηνιαίες τακτικές αποδοχές ανέρχονταν σε 1.247 ευρώ, ενώ το 2018 είχαν πέσει στα 898 ευρώ, κάτι που μεταφράζεται σε μείωση μισθών κατά 28% μέσα στην 8ετία. Αναλυτικότερα, το 2010 οι μέσες τακτικές αποδοχές στην πλήρη απασχόληση ήταν 1.394 ευρώ και το 2018 είχαν φτάσει στα 1.111 ευρώ, ενώ στην μερική απασχόληση τα 562 ευρώ το 2010 έγιναν 375 ευρώ το 2018.
Κατά το 2010 οι μέσες μηνιαίες τακτικές αποδοχές ανέρχονταν σε 1.247 ευρώ, ενώ το 2018 είχαν πέσει στα 898 ευρώ, κάτι που μεταφράζεται σε μείωση μισθών κατά 28% μέσα στην 8ετία. Αναλυτικότερα, το 2010 οι μέσες τακτικές αποδοχές στην πλήρη απασχόληση ήταν 1.394 ευρώ και το 2018 είχαν φτάσει στα 1.111 ευρώ, ενώ στην μερική απασχόληση τα 562 ευρώ το 2010 έγιναν 375 ευρώ το 2018.
Τετραπλασιάστηκε
ο αριθμός των εργαζομένων με 250 ευρώ
Βάσει
των ίδιων στοιχείων, από το 2010 έως το τέλος του 2018 σχεδόν τετραπλασιάστηκε
ο αριθμός όσων αμείβονται με έως 250 ευρώ (64.000 το 2010, 190.927 το 2015 και
251.020 το 2018). Το 2018 στον ιδιωτικό τομέα 251.000 άτομα αμείβονταν με μισθό
έως 250 ευρώ. Την ίδια ώρα, 3πλασιάστηκε ο αριθμός όσων λαμβάνουν 500-600 ευρώ.
Το 2018 στον ιδιωτικό τομέα 571.000 άτομα – δηλαδή ένας στους τέσσερις –
αμείβονταν με μισθό έως 500 ευρώ.
Η
ανεργία τα τελευταία χρόνια έχει σημειώσει κάμψη. Ωστόσο η πλειονότητα των νέων
προσλήψεων αφορά θέσεις ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Σύμφωνα με τους συντάκτες
της έκθεσης αν υπολογίσουμε την αποθάρρυνση αναζήτησης εργασίας και την
αναγκαστική υποαπασχόληση ( 234 χιλιάδες άτομα) η πραγματική ανεργία φθάνει το
25% . Το ποσοστό εκτιμάται ότι θα υποχωρήσει κάτω από 10% στα μέσα της
δεκαετίας 2020-2030.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου