Νεοφιλελευθερισμός: Θεωρία και πράξη – Η περίπτωση της Boeing

Με βάση την ακραία εφαρμογή της καπιταλιστικής αντίληψης για την λειτουργία του καπιταλισμού, χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα ή ελεγκτικό κοινωνικό δικαίωμα, η οικονομία θα αναπτύσσονταν αδιατάρακτα. Αυτό θα επιτυγχάνονταν μέσα από την αυτόματη αντιστοιχία προσφοράς και ζήτησης στις επενδύσεις, στην κατανάλωση, στους μισθούς κ.α.π. Μόλις όμως αρχίσει η εφαρμογή παρόμοιων πολιτικών, εμφανίζονται τα πλέον ζωώδη και απάνθρωπα χαρακτηριστικά του καπιταλισμού όχι μόνο με τις καταστροφικές, για ανθρώπους και μέσα παραγωγής, κρίσεις που είναι τρόπος επιβίωσης του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό στάδιο αλλά και σε επίπεδο καθημερινότητας στην κοινωνία και στους εργαζόμενους.

Αφορμή για το σχόλιο έδωσε άρθρο των new york times (αναδημοσίευση στην «Καθημερινή 27-28/4/2019 με τίτλο «Η βιασύνη βάλλει την ασφάλεια στην Boeing». Στο τέλος του άρθρου γίνεται μια μικρή αναφορά σε εργασιακά θέματα, σε ένα εργοστάσιο της εταιρείας, στην οποία σε μεγάλο βαθμό υποκρύπτεται σημαντική ευθύνη της απώλειας εκατοντάδων ανθρώπων από την πτώση των Boeing 737 max.

Η "αυτόματη ισορροπία" προσφοράς και ζήτησης!

Ας δούμε την θεωρία και την πράξη

Η θεωρία[1]

(378[2])

-Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για τους οποίους σε ορισμένες εργασίες η απάρνηση αυτού του δικαιώματος (της απεργίας) από τον εργάτη θα πρέπει να είναι μέρος των όρων απασχόλησης.

(380)

-Οι πραγματικοί μισθοί ανήλθαν συχνά πολύ ταχύτερα όταν τα συνδικάτα ήταν αδύναμα παρά όταν ήταν ισχυρά. Επιπλέον ακόμη και η άνοδος των πραγματικών μισθών ήταν συχνά πολύ ταχύτερη σε συγκεκριμένα επαγγέλματα ή βιομηχανικούς κλάδους όπου οι εργάτες δεν ήταν οργανωμένοι παρά σε βιομηχανικούς κλάδους εξίσου ευημερούντες και με υψηλό βαθμό οργάνωσης των εργατών

-Αυτό σημαίνει ότι οι δραστηριότητες των συνδικάτων μειώνουν αναγκαστικά την παραγωγικότητα της εργασίας συνολικά και επομένως το γενικό επίπεδο των πραγματικών μισθών

-Στην πραγματικότητα το πιθανότερο είναι ότι στις χώρες στις οποίες τα συνδικάτα είναι πολύ ισχυρά το γενικό επίπεδο των πραγματικών μισθών θα είναι χαμηλότερο από ό,τι θα ήταν διαφορετικά.

(384)

-Εκείνο που δίνει στα συνδικάτα πραγματική εξουσία είναι οι τεχνικές εξαναγκασμού τις οποίες ανέπτυξαν τα συνδικάτα…

 (390)

-Ωστόσο θα ήταν επίσης αναγκαίο ν’ ακυρωθούν όλες οι νομικές διατάξεις οι οποίες καθιστούν τις συμβάσεις που συνάπτονται με τους εκπροσώπους της πλειοψηφίας των εργατών ενός εργοστασίου ή ενός βιομηχανικού κλάδου δεσμευτικές για όλους τους εργαζομένους και να στερηθούν όλες οι οργανωμένες ομάδες οποιοδήποτε δικαίωμα να συνάπτουν συμβάσεις.

Η πράξη[3] (από το άρθρο των new york times)

(Ματωμένα κέρδη, καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων, κρατική χρηματοδότηση της φτηνής εργασίας, νόμος της σιωπής και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας)

«Εντολή για αποσιώπηση των προβλημάτων

Όταν παρουσιάστηκε το 2007, το Dreamliner της Boeing χαρακτηρίστηκε το σημαντικότερο αεροσκάφος της γενιάς του. Mε άτρακτο από ελαφρύ νήμα άνθρακα και προηγμένα τεχνολογικά μέσα, προκάλεσε τον ενθουσιασμό εταιρειών, οι οποίες ήλπιζαν να περιορίσουν το κόστος καυσίμων τους. Οι εκατοντάδες παραγγελίες, με κάθε αεροσκάφος να στοιχίζει 200 εκατ. δολάρια, οδήγησαν την Boeing να εγκαινιάσει καινούργιο εργοστάσιο στο Τσάρλστον. Η τοποθεσία θεωρήθηκε ιδανική από τη διοίκηση της εταιρείας. Η Νότια Καρολίνα έχει το μικρότερο ποσοστό συνδικαλισμού στις ΗΠΑ, προσφέροντας στην Boeing χαμηλό εργατικό κόστος. Την ίδια ώρα, η πολιτεία χορήγησε φορολογικά κίνητρα ύψους ενός δισ. στην εταιρεία, η οποία δεσμεύθηκε να δημιουργήσει 3.800 νέες θέσεις εργασίας στο υποβαθμισμένο προάστιο του βόρειου Τσάρλστον.

Η διοίκηση της Boeing ζήτησε από τα στελέχη του νέου εργοστασίου να αποφύγουν την πρόσληψη εργαζομένων οι οποίοι ήταν μέλη συνδικαλιστικών ενώσεων σε άλλες εγκαταστάσεις της εταιρείας. «Δεν ήθελαν να φέρουμε συνδικαλιζόμενους εργαζομένους σε συνδικαλιστική έρημο, όπως είναι η Ν. Καρολίνα. Αυτό μας δημιούργησε προβλήματα. Δεν υπήρχε δεξαμενή ειδικευμένων εργαζομένων στην περιοχή», λέει ο Ντέιβιντ Κίτσον, πρώην προϊστάμενος ποιοτικού ελέγχου στο εργοστάσιο. Σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες καθυστερήσεις στην παράδοση αεροσκαφών, οι προϊστάμενοι έμαθαν να υποβαθμίζουν ή να αγνοούν προβλήματα στη γραμμή παραγωγής. Πολλές φορές, ελαττωματικά ανταλλακτικά χρησιμοποιήθηκαν σε καινούργια αεροσκάφη, καθώς το εργοστάσιο δεν μπορούσε να περιμένει την αποστολή νέων. Τα στελέχη της εταιρείας υιοθέτησαν μάλιστα σύστημα σύμφωνα με το οποίο τα προβλήματα στην κατασκευή έπαψαν να καταγράφονται, με τους προϊσταμένους να αντιμετωπίζουν διοικητικές ποινές εάν κατήγγελλαν τέτοια κρούσματα».

---

[1] Αποσπάσματα από το βιβλίο του «Πατριάρχη» - θεμελιωτή της θεωρίας του νεοφιλελευθερισμού, Φ. Α. Χάγιεκ: «ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» - 2008, εκδ. Καστανιώτη, μετάφραση Ελένης Αστερίου και πρόλογος από τον Κων. Αρβανιτόπουλο, πρ. Υπουργό Παιδείας.

[2] Σελίδα του βιβλίου «ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ»

[3] Η πράξη (από το άρθρο των new york times)

http://www.kathimerini.gr/1021616/gallery/epikairothta/kosmos/varies-kataggelies-gia-thn-boeing