Αυτή η σκληρή μάχη γύρω από την απόφαση
της Δικαιοσύνης για την Ηριάνας με
προβλημάτισε. Ήταν μια επιφανειακή διαμάχη πολιτικών εκπροσώπων της αστικής τάξης ή κάτι βαθύτερο;
Θα τολμούσα να πω ότι κάποιες
εξουσίες από το βαθύ κράτος και το βαθύ κεφάλαιο θέλησαν να επαναφέρουν στο προσκήνιο
το θέμα «ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο». Έτσι ξέσπασε μια διαμάχη μεταξύ
πραγματικών εξουσιών και πολιτικών διαχειριστών αυτής της εξουσίας.
Πέρα από νόμους που οι κυβερνήσεις ψηφίζουν για
να υπηρετήσουν τα συμφέροντα της ταξικής εξουσίας του κεφαλαίου, έχουμε και τις
συγκρούσεις για την ερμηνεία τους μεταξύ ομάδων κεφαλαίου και πολιτικών τους εκπροσώπων
για το με ποιο τρόπο υπηρετείται καλύτερα η αστική εξουσία. Αυτό είναι το
πλαίσιο της πολιτικής διαμάχης για την απόφαση.
Σε αυτό το πλαίσιο καταλαβαίνω κάποιες
αντιφατικές αποφάσεις της δικαιοσύνης με κυρίαρχη βέβαια τη μερίδα των
αντιδραστικών αποφάσεων.
Ειδικά η περίπτωση της Ηριάνας
ήρθε να θυμίσει ότι η βαθιά εξουσία του κεφαλαίου όταν θέλει μπορεί να στέλνει
φυλακή όποιον θέλει, με όποια κατηγορία θέλει και με όποια ποινή θέλει. Μόνο έτσι
μπορεί να στείλει το μήνυμα για το ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο.
Για την ιστορία.
Τα στρατοδικεία της του εμφυλίου πολέμου
καταδίκαζαν με τον ίδιο τρόπο τους αντιπάλους του καθεστώτος διαμηνύοντας ότι
κάνουν ό,τι θέλουν. Έτσι ένα στρατοδικείο της Πάτρας καταδίκασε σε θάνατο κομμουνιστές
με τη μαρτυρία μιας εκδιδόμενης ότι «αυτός σκότωσε τον άντρα μου»! Το επανέλαβε
για διαφορετικούς δικαζόμενους σε άλλες δίκες και καταδικάστηκαν όλοι σε
θάνατο! Η «κυρία» φυσικά δεν είχε ποτέ άντρα! Έτσι το στρατοδικείο έστελνε
μήνυμα τους κομμουνιστές ότι τους καταδικάζει όπως θέλει, σε όποια ποινή θέλει και
για ό,τι θέλει!
Αυτά για να καταλάβουμε ποιος
κυβερνάει αυτόν τον τόπο.
Βολική για τα κόμματα των μνημονίων η αντιπαράθεση για
τη «δικαιοσύνη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου