Περί Τουρκίας, Συνθηκών και συσχετισμών δυνάμεων

Όλοι οι Έλληνες αναλυτές το έριξαν στις αναλύσεις για το τι σημαίνουν οι κινήσεις του Ερντογάν με την αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάννης, την κυριαρχία στο Αιγαίο κ.α.π.

Κρύβονται πίσω από ΝΑΤΟ και ΕΕ και αποκρύπτουν ότι τρώνε σφαλιάρες και από αυτούς, γιατί, σαν πιστά σκυλάκια που είναι, δεν καταλαβαίνουν γιατί τους δίνουν ξύλο.

Ψάχνουν για σανίδες σωτηρίας, δίνουν τα πάντα για να μη πάρουν τίποτα και αυταπατώνται ότι η Τουρκία «δεν θα τολμήσει» γιατί όπως είπε και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, η παραβίαση των συνθηκών, του διεθνούς δικαίου(!) κλπ, κλπ,  επισύρουν κυρώσεις!!!

Στο αλισβερίσι των ιμπεριαλιστών και όταν πάνω στον παροξυσμό της κρίσης ο ένα τρώει τον άλλον στη βάση της αρχής «ο θάνατός σου η ζωή μου», εμείς ψάχνουμε σωτηρία πίσω από τις συνθήκες που υπογράφτηκαν και ισχύουν μέχρι να ανατραπούν.

Κάνουν πως δεν βλέπουν ότι η αστική τάξη της Τουρκίας, ό,τι και αν συμβαίνει στο εσωτερικό της, αισθάνεται ότι ο συσχετισμός δυνάμεων με την Ελλάδα έχει ανατραπεί τόσο πολύ που είναι άδικο γι αυτήν να υπάρχει άλλος συσχετισμός δυνάμεων στην αντιπαράθεση και άλλος στις συνθήκες.

Απλή είναι η εξήγηση. Όταν ο πραγματικός συσχετισμός δυνάμεων ανατρέπεται, ανατρέπεται και κάθε νόμος, συνθήκη, Δίκαιο, ηθική, σύνορα, κράτος, ταξικές σχέσεις και λαϊκά δίκαια.

Αν δεν ήταν έτσι η μισή Κύπρος δεν θα ήταν υπό κατοχή, η Παλαιστίνη θα ήταν ελεύθερο κράτος, η Γιουγκοσλαβία δεν θα διαλύονταν, στη Μ. Ανατολή τα κράτη θα ήταν κυρίαρχα και η εργατική τάξη δεν θα έχανε μέσα σε δύο δεκαετίες, σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο, τα δικαιώματα που είχε κατακτήσει με αγώνες και αιματηρές θυσίες δύο αιώνων!

Αυτό είναι το κλειδί. Αν ο συσχετισμός δυνάμεων είναι αρνητικός να περιμένεις και τις ανάλογες συνέπειες. Κανένας δεν θα σε σώσει αν δεν σώσεις τον εαυτό σου, ιδίως κανένας ιμπεριαλιστικός οργανισμός.

Τι δεν καταλαβαίνουν οι αναλυτές;