Στις κοινωνίες των μελισσών εφαρμόζεται η… δικτατορία του προλεταριάτου!

Εισαγωγικές διευκρινίσεις

Για χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι θαυμάζουν και αναφέρονται στην «τέλεια λειτουργία» της κοινωνίας των μελισσών. Έχουν παραχθεί πολλές θεωρίες και ερμηνείες, καθόλου απαλλαγμένες από σκοπιμότητες, ιδίως σκοπιμότητες των κυρίαρχων τάξεων και εξουσιών.

Οι θεοκρατικές αντιλήψεις απέδιδαν σε «θεϊκό θαύμα» την λειτουργία τους. Φυσικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από οργάνωση ενός ζωικού είδους που μέσα από μια εξέλιξη 55-60 εκατομμυρίων ετών, κατάφερε να επιβιώσει, να προσαρμοστεί και να ενσωματώσει στο dna του αυτόματες λειτουργίες, απολύτως απαραίτητες και καθόλου περιττές, για την επιβίωσή του στις σκληρές συνθήκες της φύσης.

Οι πρώτες γνωστές γραπτές και πολύ ακριβείς παρατηρήσεις για την οργάνωση της κοινωνίας των μελισσών, προέρχονται από τον Αριστοτέλη.

 

Στο παρόν κείμενο ο παραλληλισμός της ανθρώπινης κοινωνίας με αυτή των μελισσών, γίνεται μόνο ως προς την ερμηνεία των πραγματικών λειτουργιών τους. Επί της ουσίας, η πρώτη είναι κοινωνία έλλογης βούλησης και πράξης και η δεύτερη κοινωνία αυτόματης εντυπωμένης λειτουργίας, στο dna των μελισσών, άρα δεν υπάρχει όμοιο ποιοτικό πεδίο σύγκρισης. Εξισώσεις των δύο κοινωνιών ή  ιδεαλιστικές ερμηνείες για τη λειτουργία τους, είναι απορριπτέες.

Οι ερμηνείες που δίνονται είναι κοινωνιολογικού χαρακτήρα, και δεν υποκαθιστούν επιστημονικές μελέτες. Για την κατανόηση, χρησιμοποιούνται γνωστοί κοινωνιολογικοί και πολιτικοί όροι που ταιριάζουν σε ανθρώπινη κοινωνία.

Σκοπός του κειμένου είναι να αναθεωρηθούν οι αντιδραστικές θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί, για χιλιάδες χρόνια, από αντιδραστικές ιδεολογίες, με βάση την υποκειμενική ταξική ερμηνεία της ζωής των μελισσών. Η ερμηνεία αυτή ξεκινούσε με την θέση ότι κέντρο της ζωής των μελισσών είναι οι βασίλισσες.  Κάποιοι μάλιστα είχαν επιχειρήσει να τις ονομάσουν βασιλείς(!) μη ανεχόμενοι τη θηλυκοκρατία στο μελίσσι.

Οι αντιδραστικές και ιδίως οι θεοκρατικές θεωρίες, χρησιμοποιούσαν την αρμονία του μελισσιού για να της δώσουν έννοιες σκεπτόμενης κοινωνίας, όπως η ανθρώπινη. Υμνούσαν ως χαρακτηριστικά μεγάλου προτερήματος την, κατά τη γνώμη τους, αποδοχή-υποταγή όλων στη βασίλισσα, την «σιωπή» με την οποία κάνουν την εργασία οι εργάτριες, χωρίς διαμαρτυρίες και… απεργίες και την απόρριψη των κηφήνων (τεμπέληδων) που ήταν παράδειγμα προς αποφυγή. Επίσης οι ιδεαλιστικές αντιλήψεις «πατούσαν» στα σπουδαία, για τον άνθρωπο, προϊόντα του μελισσιού που κανένας μέχρι τώρα δεν μπόρεσε να υποκαταστήσει. Αρχή και τέλος γι όλες αυτές τις θεωρίες ήταν η βασίλισσα και αυτό είχε το βαθύ προπαγανδιστικό του νόημα.

Στην ουσία, οι αντιδραστικές θεωρίες προσπαθούσαν να περιγράψουν μια κοινωνία μελισσών κατ’ εικόνα και ομοίωση μιας ταξικής εκμεταλλευτικής κοινωνίας, παρουσιάζοντάς τη σαν φυσική και θεϊκή επιταγή. Έτσι, διαπαιδαγωγούσαν τους νέους στο πρότυπο της γενικής υποταγής, κατ εικόνα και ομοίωση των μελισσών, στην ταξική εξουσία που άλλοτε εμφανιζόταν σαν βασιλεία, άλλοτε σαν «φωτισμένη» δικτατορία, άλλοτε σαν αστική δημοκρατία. Αυτή την ιδανική αρμονία που επιδιώκουν για την ανθρωπινή κοινωνία, δήθεν τη διαταράσσουν ταραχοποιά, επαναστατικά, κομμουνιστικά και αναρχικά στοιχεία, τα οποία επιδιώκουν την ανατροπή και καταστροφή της! Έτσι ολοκλήρωναν την αντιδραστική - ταξική αξιοποίηση της δικής τους ανάγνωσης της κοινωνίας των μελισσών.

Φυσικά, στις συγκρίσεις μεταξύ των δύο κοινωνιών πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η βασική ποιοτική διαφορά της προδιαγεγραμμένης δράσης των μελισσών και της έλλογης δράσης των ανθρώπων. Λάθη εξομοίωσης οδηγούν σε ιδεαλιστικές τερατογεννέσεις! Επίσης δεν επιτρέπονται παρανοήσεις από τις αναγωγές που γίνονται στο κείμενο από την ερμηνεία της κοινωνίας των μελισσών με χρήση ανθρώπινων όρων. Αυτό εξυπηρετεί τη δική μας κατανόηση και οι μέλισσες δεν ενδιαφέρονται καθόλου γι αυτό.

Ας δούμε όμως γιατί οι κλασσικές αντιδραστικές θεωρίες για την ερμηνεία της κοινωνίας των μελισσών, είναι ακριβώς αντίθετες από την πραγματικότητα αυτών των κοινωνιών. Επίσης, ας κάνουμε, ποιητική αδεία, μια δική μας προοδευτική διαλεκτική ανάγνωση, χρησιμοποιώντας ανθρώπινους πολιτικούς και κοινωνιολογικούς όρους.

 

Αφορμή για το κείμενο αυτό αποτέλεσε μια μακρά συνομιλία με τον Ερμή, νέο και παρατηρητικό μελισσοκόμο.

Ο Ερμής έχει λίγα χρόνια που ασχολήθηκε με τα μελίσσια. Είχε πάντα μια μεγάλη κλίση αγάπης προς τα ζώα, ήμερα και άγρια, και έφτασε μέχρι να αναπτύξει σχέσεις φιλίας με αλεπουδάκια! Πανέξυπνα αλλά παρεξηγημένα ζώα. Τώρα όμως τον έχουν κερδίσει οι μέλισσες.

Μιλούσαμε για τα μελίσσια και τη ζωή τους. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα να καταγραφεί η κανονική αφήγησή του σε κείμενο «μεταφρασμένο» σε πολιτικούς και κοινωνιολογικούς όρους. Το κείμενο, μετά από πολλές παρατηρήσεις και υπομνήσεις ότι το μελίσσι δεν είναι ανθρώπινη κοινωνία και οι αναγωγές έχουν πάντα τα κενά και τα ρίσκα τους, πήρε τελικά έγκριση από τον Ερμή!

Η αφήγηση είναι του Ερμή και η «μετάφραση» του υπογράφοντα.

Ο Διάλογος 

-               Ξέρεις, του λέω, εγώ απέφευγα πάντα να αναφέρομαι στη ζωή των μελισσών ως παράδειγμα οργάνωσης της κοινωνίας γιατί είχαν, πάνω απ’ όλα, τη Βασίλισσα. Κάθε αντιδραστικό άτομο, από τους βασιλικούς μέχρι τους ρατσιστές και τους φασίστες, μας κολλούσε στα μούτρα το μελίσσι, ως παράδειγμα κοινωνικής αρμονίας, καλής οργάνωσης και «καλής υποταγής» στην εξουσία της βασίλισσας και της άρχουσας τάξης, για να αρνηθούμε τον διαλεκτικό υλισμό, τον μαρξισμό, τον σοσιαλισμό και την επαναστατικότητα.

-               Κι εσύ το έχαφτες!

-               Όχι, αλλά περιέγραφαν, με ύφος Αϊνστάιν, το μελίσσι κατά την επιθυμία τους!  Μας έλεγαν, κοιτάτε πως δουλεύουν οι μέλισσες χωρίς να μιλάνε και να παρασπονδούν, κοιτάτε πως υποτάσσονται στη βασίλισσα, κοιτάτε πως πρέπει να είναι οι εργάτες για να προκόψει η κοινωνία! Όχι να ξεσηκώνονται, να απεργούν, να διαδηλώνουν και να αμφισβητούν την εξουσία…

-               Και γιατί δεν εξέτασες αν αυτό που έλεγαν ισχύει;

-               Δεν ασχολήθηκα και δεν ήξερα πώς να το κάνω. Απλώς απέρριπτα τη μεταφυσική ερμηνεία γιατί ήξερα ότι μιλάμε για κοινωνία φυσικά οργανωμένη.

-               Και άφησες τους άλλους να συκοφαντούν τις μέλισσες και να λένε ό,τι αντιδραστικό τους κατέβει!

-               Ε, καλά, τους έλεγα ότι άλλο ζώα χωρίς βούληση, άλλο άνθρωπος.

-               Και αυτοί κορόιδευαν βέβαια γιατί νόμιζαν ότι κατείχαν την απόλυτη αλήθεια.

-               Οι φανατικοί και οι πολλοί κορόιδευαν, κάποιοι το σκέφτονταν.

-               Άκου, όλοι αυτοί, κατείχαν το απόλυτο ψέμα! ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ! Για να μη σου πω και κάποιο κράμα πρωτόγονου και μελλοντικού κομμουνισμού! Είναι αυτό που τρομάζει κάθε καπιταλιστή, φασίστα και αντιδραστικό και για να το αποφύγει, διαστρέφει, αντιστρέφει και συκοφαντεί την πραγματικότητα της κοινωνίας των μελισσών!

-               Δηλαδή, τώρα θα μου τα πεις ανάποδα;

-               Θα τα πως όπως είναι ακριβώς και όπως τα διαπιστώνω συνεχώς, ανοίγοντας τις κυψέλες και παρατηρώντας όλη τη ζωή και τις κινήσεις του μελισσιού. Χωρίς λεπτομερή παρατήρηση και αιτιολογία όλων των λειτουργιών, μόνο γελοία συμπεράσματα, όπως αυτά με την κυρίαρχη εξουσία της βασίλισσας και την υποταγή των μελισσών, θα βγαίνουν.

 

Και αρχίζει την αφήγηση για τη… «δικτατορία του προλεταριάτου» των μελισσών!

-               Η κοινωνία των μελισσών είναι κεντρικά σχεδιασμένη κοινωνία από τη φύση τους. Λειτουργεί με πλάνο κεντρικά σχεδιασμένο και κατανεμημένο σε κάθε λεπτομέρεια από πριν, στο dna. Κάθε επί μέρους δραστηριότητα, κατανομή, λειτουργία παραγωγή είναι τμήμα του κεντρικού σχεδιασμού. Η ελευθερία των μελισσών βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο προσαρμόζονται κάθε στιγμή στη φύση και στην αντικειμενική πραγματικότητα για να επιτύχουν  τον σκοπό που είναι εντυπωμένος μέσα τους. 

Μέσα στην κοινωνία των μελισσών, η συντριπτική πλειοψηφία είναι οι εργάτριες. Μόνο που από αυτές δεν έχει αφαιρεθεί καμία εξουσία που πηγάζει από τη θέση τους στην παραγωγή, όπως γίνεται στον καπιταλισμό. Εκεί εφαρμόζεται πραγματικά το γνωστό στους ανθρώπους σύνθημα… «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά»! Έτσι, έκτισαν από την αρχή την κοινωνία τους χωρίς αφεντικά γιατί δεν τα είχαν καμία ανάγκη. Αυτές εργάζονταν, αυτές κατείχαν στον οργανισμό τους την εργατική δύναμη και τα κινητά μέσα παραγωγής μελιού κτλ και αυτές κατασκεύαζαν τα πάγια μέσα παραγωγής όπως το κερί, την κυψέλη και τα άλλα υλικά. Δε είχαν κανένα λόγο να έχουν αφεντικά. Αντιθέτως, επέβαλαν παντού την εξουσία τους αφού κανένας δεν μπορούσε να ζήσει αν δεν υπάκουε στους κανόνες που πήγαζαν από αυτές.

-               Έβαζαν και κανόνες;

-               Κανονική, αυτόματη και αναγκαία «δικτατορία του προλεταριάτου» με… σύνταγμα, κανόνες, παιδεία, κατάρτιση, πρακτική εκπαίδευση, υγεία, πολιτοφυλακή, ερευνητές,  και πάνω απ όλα… δημοκρατία!

-               Ψηφίζουν κιόλας;

-               ψηφίζουν κιόλας! Με τον τρόπο τους, κάτι σαν άμεση δημοκρατία! Με τις ενέργειές, τη γλώσσα του σώματος και τις κινήσεις, κρίνουν τους άλλους και τελικά, ομαδικά διαμορφώνουν μια στάση που είναι και ο βαθμός αξιολόγησης, προτίμησης ή απόρριψης. Αυτή είναι η «ψηφοφορία» η οποία έχει άμεσες πρακτικές συνέπειες στο μελίσσι. Σε αυτά ουδεμία εξουσία και λόγο έχει η βασίλισσα. Η «άμεση δημοκρατία» των μελισσών τα καθορίζει όλα.

-               Και πως θα τα διαπιστώσουμε αυτά;

-               Θα τα πιάσουμε ένα – ένα.

-               Ωχ, έχει πολύ μάθημα;

-               Ας πρόσεχες!

 

Η Βασίλισσα. 

-               Οι εργάτριες επιλέγουν από ποιο κελί και αυγό θα γεννηθεί βασίλισσα. Αυτές την ταΐζουν ειδικά για να γίνει βασίλισσα. Αυτές την εκπαιδεύουν να εκτελεί τα καθήκοντά της, χωρίς κουβέντα. Αυτές της δείχνουν κάθε μέρα, κάθε ώρα τι να κάνει, πώς να το κάνει, που να το κάνει. Κάθε παρέκκλιση από τον κανόνα επιφέρει αντίδραση και αν δεν πειθαρχήσει την περιθωριοποιούν και βγάζουν άλλη βασίλισσα για να παίξει το ρόλο που της αναθέτουν. Δεν ασχολούνται με απείθαρχες βασίλισσες! Η βασίλισσα είναι μια μέλισσα που της αναθέτουν συγκεκριμένα καθήκοντα και κρίνεται με βάση την καλή εκτέλεσή τους. Ούτε παραπάνω ούτε παρακάτω από τις άλλες μέλισσες που έχουν άλλα καθήκοντα.

-               Δηλαδή;

-               Δηλαδή οι εργάτριες δημιουργούν τη βασίλισσα, σαν ίση τους για μια άλλη λειτουργία, για να εκτελέσει το καθήκον να γεννάει αυγά για να αναπαράγεται η εργατική τάξη και όλο το είδος. Την τιμούν όπως σε κάθε πραγματική δημοκρατία έχει ο λαός τιμάει τους σκληρά εργαζόμενους για την κοινωνία, δηλαδή για να επιτελεί ισότιμα ένα σπουδαίο ρόλο. Οι βασίλισσες είναι πλήρως ενσωματωμένες στην εξουσία της εργατικής τάξης, τίποτα απολύτως δεν μπορεί να κάνει χωρίς έγκριση και έξω από τους κανόνες που της θέτουν. Ακόμη και σε ποιό κελί θα γεννήσει τα αυγά, το υποδείχνουν οι μέλισσες, αν και γνωρίζει και αυτή από τη φύση της τι να κάνει.

Η βασίλισσα έχει λάθος όνομα. Κομμάτι της εργατικής τάξης είναι στην κυψέλη. Σε μια έλλογη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική ή κομμουνιστική κοινωνία έτσι είναι ο κανόνας να γίνεται. Καμιά εξουσία επί και πάνω από την  εργατική τάξη. Η οργάνωση δηλαδή δεν έχει καμία σχέση ούτε με καπιταλισμό ούτε με ταξική εκμεταλλευτική κοινωνία. Η διαφορά με τις ανθρώπινες κοινωνίες είναι πως στις μέλισσες αυτά είναι εντυπωμένες «φυσικές λειτουργίες» στο dna και όχι προϊόντα έλλογης βούλησης.

Εξουσίες
 

-               Η μέλισσες καθορίζουν τα πάντα στη βασίλισσα, η βασίλισσα τίποτα δεν καθορίζει στις μέλισσες. Η βασίλισσα δεν μπορεί να… προσλάβει και να απολύσει μέλισσες ό,τι και αν κάνουν αυτές! Οι μέλισσες απολύουν την βασίλισσα και βάζουν άλλη στη θέση της, αν δεν κάνει αυτό που πρέπει. Το ποιος κατέχει την εξουσία είναι σαφές.

Η "δικτατορία του προλεταριάτου"!

-               Κανένας δεν μπορεί να παραβιάσει τους κανόνες της λειτουργίας και της ζωής της κοινωνίας των μελισσών που επιβάλουν και περιφρουρούν οι εργάτριες. Αυτή είναι η έννοια της «δικτατορίας της εργατικής τάξης» (προλεταριάτου) στο μελίσσι! Όλοι μέσα εκεί έχουν καθορισμένους ρόλους. Όποιος τους παραβεί δέχεται αμέσως την τιμωρία η οποία φτάνει μέχρι την θανατική καταδίκη αν θέσει σε κίνδυνο το μελίσσι. Εκτός της βασίλισσας, ορίζουν και τον ρόλο των κηφήνων αλλά ρυθμίζουν εσωτερικά και την ιεραρχική εκτέλεση συγκεκριμένων καθηκόντων στις εργάτριες κατά ομάδες και ηλικία.

Παραγωγικές σχέσεις

-               Στην κυψέλη η βασίλισσα έχει το ρόλο της μέλισσας αναπαραγωγής, οι κηφήνες της γονιμοποίησης, οι μικρές μέλισσες τις εσωτερικές εργασίες και οι άλλες μισές τις παραγωγικές εργασίες. Ισχύει το σκέλος των… σοσιαλιστικών παραγωγικών σχέσεων «ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ» αλλά δεν ισχύει το άλλο σκέλος «Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ». Φυσικά δεν ισχύει ούτε η καπιταλιστική σχέση με βάση την οποία όλο το προϊόν ανήκει στη βασίλισσα ή σε κάποιους εξουσιαστές της κοινότητας που δεν δουλεύουν παραγωγικά.

Το προϊόν ΚΑΤΑΝΕΜΕΤΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΟΛΩΝ και του ρόλου των τμημάτων της κυψέλης. Ούτε πάνω ούτε κάτω. Όσο και αν αυτό το «ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ» φαίνεται κομουνιστική παραγωγική σχέση, στην πραγματικότητα ανήκει στον πρωτόγονο κομμουνισμό, στην αναγκαστική κατανομή δηλαδή, με βάση την επιβίωση της κοινότητας. Δεν αφορά πληθώρα αγαθών ικανοποίησης αναγκών αλλά ακριβή κατανομή συγκεκριμένων αγαθών.

Δεν υπάρχουν σφετεριστές του προϊόντος. Η εργατική τάξη δεν κλέβει τον εαυτό της, ούτε αφήνει κανέναν από τα μέλη της, ή από την κυψέλη να το κλέψει. Επί ποινή αφανισμού όλης της κοινωνίας τους, κατανέμονται όλα ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε μέλους και κάθε ομάδας με βάση το ρόλο τους. Δεν θα μπορούσε π.χ. ποτέ η βασίλισσα να μη καταναλώνει απείρως μεγαλύτερες ποσότητες τροφής υψηλής θρεπτικής αξίας (βασιλικός πολτός κλπ) από τις άλλες μέλισσες, διότι δεν θα μπορούσε να γεννήσει και το μελίσσι θα πέθαινε. Η μέλισσα - βασίλισσα που παίζει το ρόλο «εργαλείου αναπαραγωγής», για να είναι παραγωγική πρέπει να τροφοδοτηθεί και με τις αναγκαίες πρώτες ύλες που αναπαράγουν την εργατική – παραγωγική της δύναμη. Λιγότερα σημαίνει θάνατος της κυψέλης.

Το «κράτος» 

-Όλες οι εξουσίες «πηγάζουν από το λαό και υλοποιούνται από το λαό»! Δεν υπάρχει χωρισμός νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής, όλα ενοποιούνται στο «λαό» που τα υλοποιεί. Υπάρχουν όμως τμήματα με εξειδικεύσεις και διαφορετικές εργασίες και αποστολές. Όπου χρειάζεται, γίνεται ανάθεση σε ειδικό τμήμα για κάποια ενέργεια. Όλα γίνονται αυτόματα. Το πώς γίνεται, είναι στα μυστικά του DNA και της κοινωνίας τους.

Ο τρόπος που επιβάλλουν την πειθαρχία είναι ποικίλος. Άλλοτε είναι με ορισμένες μέλισσες, άλλοτε ομαδικά, άλλοτε μαζικά, όλες μαζί.

Μια ομάδα μελισσών επιβλέπουν, προστατεύουν και καθοδηγούν τη βασίλισσα.

Υπάρχουν ελεγκτές της κυψέλης, της αναπαραγωγικής διαδικασίας και των εργασιών που γίνονται από τις μέλισσες.

Αν μια ομάδα θέλει να αποχωρήσει από μια κυψέλη, λόγω υπέρβασης του «άριστου μεγέθους» λειτουργίας του μελισσιού και γεννιέται, ή σκοπίμως ενεργούν για τη γέννησή της, δεύτερη βασίλισσα, οι εργάτριες - μέλισσες, με τον τρόπο τους την οδηγούν σε άλλο μέρος μαζί με το σμάρι, που προηγούμενα έχει εντοπίσει το ανιχνευτικό τμήμα.

Καμιά βασίλισσα δεν διανοείται να μην υπακούσει.

Το σμάρι κουβαλάει μαζί και τον απαραίτητο εφοδιασμό και επιμελητεία.

 

Αν μια ανιχνεύτρια φέρνει λάθος πληροφορίες στην κοινότητα, της επιβάλλεται ποινή απαξίωσης.

Καμιά μικρή μέλισσα δεν μπορεί να πάρει τη θέση μεγάλης. Αυτό όμως μπορεί να συμβεί για λόγους ανάγκης από απώλεια μεγάλου αριθμού εργατριών. Τότε μεγαλώνουν απότομα οι μικρές! Αν όμως είναι περίοδος συντήρησης μπορεί να επιμηκύνεται η ζωή και τα στάδια εξέλιξης.

Υπάρχει και «πολιτοφυλακή» για την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια. Αυτή δίνει πρώτη τη μάχη με τους εισβολείς. Το ποιος θα πετάξει έξω τους κηφήνες και πότε το καθορίζει η εργατική τάξη και το εκτελεί η πολιτοφυλακή. Το ποιος θα φυλάξει τις πύλες και πως, είναι επίσης καθορισμένο.

Υπάρχουν ανιχνευτές, υπάρχουν εργάτες ειδικών εργασιών και παραγωγοί διαφορετικών προϊόντων για το μελίσσι.

Καμιά γραφειοκρατία, όλα είναι «ηλεκτρομαγνητικά» καταγραμμένα στον εγκέφαλο των μελισσών οι οποίες ασκούν με ακρίβεια την… «ηλεκτρονική διακυβέρνηση»!

Εκπαίδευση

-               Η προσδόκιμος ηλικία μιας μέλισσας σε συνθήκες κανονικής εργασιακής ζωής (καλές θερμοκρασίες) είναι  περίπου 45 ημέρες (σε ορισμένες συνθήκες – χειμώνας - ζουν ως 5-6 μήνες).

Ο χρόνος αυτός διαιρείται σε εκπαίδευση, πρακτική, εσωτερικές εργασίες (όλα είναι αποτυπωμένα στον εγκέφαλο) από τη μια και παραγωγικός χρόνος με εξωτερικές εργασίες από την άλλη.

Η πρώτη περίοδος καταλαμβάνει το 45% της ζωής και η δεύτερη το 55%. Η αναφορά γίνεται γιατί οι αντίστοιχες κατανομές στους ανθρώπους με μέσο προσδόκιμο τα 75 χρόνια, είναι περίπου 25%-75% ή 30%-70%. Σταδιακά όμως στις ανθρώπινες κοινωνίες, το πρώτο μέρος αυξάνει και αν προσθέσουμε και το χρόνο δια βίου μάθησης τότε αυξάνει σημαντικά.

Πιθανόν η ποσοστιαία σχέση εκπαιδευτικής και παραγωγικής ηλικίας των μελισσών, που είναι παράγωγο εκατομμυρίων ετών, να είναι η ιδανική σχέση  και για τις ανθρώπινες κοινωνίες και προς τα εκεί να κατευθύνονται αυξάνοντας συνεχώς το πρώτο μέρος. Για τις μέλισσες, παρότι και αυτές μαθαίνουν, δεν τίθεται θέμα μεταβολής της σχέσης του χρόνου εκπαίδευσης - πρακτικής μέσω βούλησης γιατί αυτά είναι καθορισμένα από το dna τους που αλλάζει σε μεγάλες περιόδους. Φυσικά στους ανθρώπους υπάρχει και ο ελεύθερος χρόνος.  Πιθανόν στις μέλισσες να συγχωνεύεται στο χρόνο ανάπαυσης -αναπαραγωγής της εργασιακής τους δύναμης.

Η εκπαίδευση – πρακτική περιλαμβάνει εσωτερικές εργασίες και φτάνει μέχρι και τη φύλαξη – έλεγχο της εισόδου.  Μόλις γεννηθεί η μέλισσα αναλαμβάνει τον καθαρισμό των κελιών. Έπειτα όσο περνάνε οι μέρες αρχίζει να σφραγίζει τα κελιά του γόνου, περιποιείται γόνο και βασίλισσα, κατασκευάζει και συντηρεί της κηρήθρες. Επίσης χρησιμοποιώντας το κεντρί της φρουρεί και υπερασπίζεται την κυψέλη.

Δίκαιο

-               Η δικαιοσύνη είναι «λαϊκή». Όλο το μελίσσι χωρίς δικαστική διαδικασία επιβάλει την ποινή με τον τρόπο του. Όταν όμως χρειάζεται ειδική απόφαση και εκτέλεση, τότε ένα τμήμα της ή η «πολιτοφυλακή» αναλαμβάνουν δράση.

Για τους παραβάτες υπάρχουν διαφόρων ειδών ποινές. Ξεκινάει από την απαξίωση και την περιθωριοποίηση και φτάνει στο πέταγμα έξω από την κυψέλη που σημαίνει θάνατος. Αν δεν τηρούνται επακριβώς οι κανόνες, τότε κινδυνεύουν όλοι.

 

Επικοινωνίες

-               Οι μέλισσες έχουν δημιουργήσει ένα πολύπλοκο σύστημα επικοινωνίας και συνεννόησης. Βασίζονται κυρίως σε οπτικά, ακουστικά και χημικά ερεθίσματα. Η χημική επικοινωνία είναι πολύ ανεπτυγμένη και γίνεται με φερομόνες.

Για όλα έχουν κωδικοποιημένες συνεννοήσεις σε πολύ λεπτομερή βαθμό. Είναι δυνατόν π.χ. μια ανιχνεύτρια να φέρει την πληροφορία ότι σε 3 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά σε τόσο βάθος ή ύψος, με τέτοιο κλίμα, υπάρχει τόσο υλικό για μέλι ή για κερί ή άλλο υλικό και μπορούν να το μαζέψουν «τόσες» μέλισσες! Οι μέλισσες δεν θα χάσουν ούτε δυνάμεις ούτε ενέργεια για να ψάχνουν, ούτε θα πάνε σε λάθος μέρος, ούτε θα πάνε λιγότερες ή περισσότερες από αυτές που πρέπει. Η οικονομία ενέργειας και εργατικής δύναμης είναι σαφώς καθορισμένη βασική αρχή στον κώδικα πληροφοριών. Το πώς γίνεται; Ε, αν είσαι μελισσοκόμος και παρατηρείς με μεγάλη προσοχή, αρχίζεις και καταλαβαίνεις τους κώδικες επικοινωνίας όταν βλέπεις συγκεκριμένες στάσεις και κινήσεις και ακούς τους θορύβους που κάνουν. 

Υγεία 

-               Όσο και αν φαίνεται παράξενο έχουν και υπηρεσίες υγείας οι οποίες προσφέρονται… δωρεάν στην κυψέλη! Οι υπηρεσίες αυτές εκτελούνται κατά βάση από τις νεώτερες μέλισσες πριν βγουν στην παραγωγή.

Το είδος υπηρεσιών ξεκινάει από την απλή καθαριότητα και την αποστείρωση, απομόνωση ρυπογόνων εστιών και φτάνουν μέχρι την καταπολέμηση μικροβίων και ιατρικής περίθαλψης σε άρρωστα μέλη, ιδίως στη βασίλισσα. 

 

 

Υπερπροϊόν και υπεραξία

-               Οι μέλισσες δεν παράγουν για την βασίλισσα αλλά για την κοινωνία τους. Όλη η παραγωγή ανήκει στην κοινωνία. Ακόμη και η βασίλισσα παράγει αυγά για την κοινωνία. Αυτό αποδομεί κάθε υπόθεση εξουσίας και εκμετάλλευσης από τη βασίλισσα.

Οι μέλισσες, παράγουν και υπερπροϊόν. Παράγουν δηλαδή το μέλι και τα άλλα αναγκαία, όσο χρειάζονται για να επιβιώσει το μελίσσι αλλά και κάτι παραπάνω για τις έκτακτες καταστάσεις και για νέα μέλη που μπορεί να είναι περισσότερα, αφού κάθε κοινωνία θέλει να αναπαράγεται, για λόγους ασφαλείας, με διευρυμένο τρόπο. Δεν παράγει δηλαδή ακριβώς για τον ίδιο αριθμό μελών. Όταν, βέβαια, ο αριθμός, υπερβεί το «άριστο μέγεθος» λειτουργίας του μελισσιού, τότε ένα τμήμα μετακομίζει και κάνει άλλη κυψέλη, δεν διευρύνεται ατέρμονα και δεν μετατρέπεται σε βαριά, «γραφειοκρατική» και δυσκίνητη κοινωνία.

Έχουμε όμως εξωτερικούς λήπτες των προϊόντων της κυψέλης. Πέρα από τα άλλα ζώα που επιχειρούν και κλέβουν, και αυτό είναι στην λειτουργία της φύσης, υπάρχει και η αφαίρεση των προϊόντων από τους ανθρώπους, είτε σε συνεχή βάση, είτε σε τυχαία. Κάτι που γίνεται και με όλες τις εκτροφές ζώων. Όπως και με τα άλλα ζώα όμως, για να λάβει ο άνθρωπος το υπερπροϊόν χωρίς να χαθεί το μελίσσι, αναλαμβάνει σαν ανταπόδοση («αμοιβή»), την προστασία και τροφοδοσία του μελισσιού, ώστε να μη διαταράσσεται η ομαλή αναπαραγωγική λειτουργία του.

Τα προϊόντα αυτά, όσα δεν καταναλώνονται, πωλούνται από τους μελισσουργούς ως εμπόρευμα. Η τιμή τους καθορίζεται όπως κάθε εμπορεύματος, με βάση το νόμο τη αξίας, δηλαδή με βάση τον κοινωνικά αναγκαίο χρόνο εργασίας για την συντήρηση του μελισσιού, την  λήψη των προϊόντων, τη μεταφορά σε παραγωγικά μέρη κλπ. Για τις μέλισσες όμως αποτελεί αφαίρεση που πρέπει να αναπληρωθεί. Έτσι οι μέλισσες παράγουν προϊόν και υπερπροϊόν τόσο για την κυψέλη όσο και για τους ανθρώπους.

 

Εφόσον η όλη διαδικασία γίνεται σε καπιταλιστική επιχείρηση με εργαζόμενους, τότε έχουμε και παραγωγή υπεραξίας από την εργασία τους. Δεν παράγουν όμως υπεραξία οι μέλισσες αλλά παράγει η εργασία των εργαζομένων με βάση τη σχέση αξίας εργατικής δύναμης - αξίας της εργασίας. Ούτε επιχείρηση και μέλισσες υπογράφουν κάποια… συλλογική σύμβαση εργασίας για σκόπιμη παραγωγή προϊόντων με αντάλλαγμα τα μέσα αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης (μισθός) των μελισσών! Αυτά για να μην έχουμε στρεβλώσεις για το ποίος παράγει προϊόν, υπερπροϊόν και υπεραξία και για να μην αρχίσει και πάλι η διαμάχη με την αστική πολιτική οικονομία  για το αν η βροχή, ο ήλιος, η γη, το άροτρο, το άλογο και το κεφάλαιο παράγουν υπεραξία. Δεν παράγουν.

Συμπέρασμα

Η κοινωνία των μελισσών, είναι μια κοινωνία προκαθορισμένων λειτουργιών που, μέσα από εκατομμύρια χρόνων εξέλιξης, τελειοποιήθηκε εντυπωσιακά ως προς την αρμονία της και εντυπώθηκε στο dna των μελισσών. Η κοινωνία αυτή συνεχίζει να εξελίσσεται μέσα στο χρόνο και να εμπλουτίζει το dna της, άσχετα αν ο χρόνος αυτός δεν έχει σχέση με τη ζωή και το χρόνο που μετρούν οι άνθρωποι τις εξελίξεις των δικών τους κοινωνιών.

Παρατηρώντας τη λειτουργία, βλέπουμε ότι δεν δικαιώνει την, από αιώνες, ταξική άποψη ότι το μελίσσι είναι πρότυπο και παράδειγμα υποταγής της πλειοψηφίας του λαού και ιδίως των εργαζομένων, στην άρχουσα τάξη και στην εξουσία της. Οι παρατηρήσεις βγάζουν το ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα. Στο μελίσσι κυρίαρχη δύναμη είναι οι παραγωγοί, δηλαδή οι εργάτριες μέλισσες. Δηλαδή, αυτό ακριβώς που είναι ζητούμενο για το μέλλον της ανθρώπινης κοινωνίας. Από κει και πέρα, ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του.

Ωστόσο, καλό θα ήταν οι παραμυθάδες, οι γράφοντες παιδικές ιστορίες, οι θεατράνθρωποι και οι μελωδοί να κάνουν τις καλλιτεχνικές ανατροπές στις δημιουργίες τους. Να πάψουν να υμνούν τις βασίλισσες, τις πριγκίπισσες και τους βίαιους αρχηγούς με τις υπερφυσικές ιδιότητες και να υμνήσουν την υπεροχή της κοινωνίας έναντι του ατόμου, την υπεροχή του «εμείς» από το «εγώ», την κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και χωρίς άρχουσα τάξη σε βάρος των πολλών.

Στέργιος Βασιλείου