Για άλλη μια φορά, άλλη μία
κυβέρνηση, πανηγύρισε για τη «σωτηρία» του ασφαλιστικού συστήματος και της
κοινωνικής ασφάλισης στη χώρα μας!
Αν ρωτούσαμε βέβαια κάποιον ασφαλισμένο ή συνταξιούχο τη γνώμη του για την
νέα σωτηρία του ασφαλιστικού, ίσως ακούγαμε το γνωστό: "όχι άλλες
σωτηρίες, όχι άλλοι σωτήρες των συντάξεων και του ασφαλιστικού"!
Δεν θα είχαν καθόλου άδικο.
Οι παλιότεροι θα θυμούνται ότι στις δεκαετίες του
’50, ’60 και ’70 η «σωτηρία» του ασφαλιστικού στηρίζονταν στην αναγκαστική
κατάθεση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων με αρνητικά, σε σχέση με τον
πληθωρισμό, επιτόκια στην Τράπεζα της Ελλάδος. Τα ίδια αποθεματικά δίνονταν
επίσης με πολύ χαμηλά ή και αρνητικά επιτόκια στις βιομηχανίες για να
αναπτυχθούν!
Η απάντηση των τοτινών «σωτήρων» ήταν αφοπλιστική:
Με την ανάπτυξη της βιομηχανίας και της οικονομίας, η χώρα θα γίνει πλούσια και
θα έχει τότε να δίνει πλουσιοπάροχα και συντάξεις, και ασφάλιση, και περίθαλψη!
Νομοθετούσαν μάλιστα και απίστευτες μελλοντικές παροχές χωρίς αιδώ, αφού όταν
θα ερχόταν η ώρα να πληρωθούν δεν θα ήταν αυτοί στην κυβέρνηση.
Δεκάδες δισεκατομμύρια χάθηκαν από εκείνο το κυριολεκτικό «ριφιφί» στα
αποθεματικά. Τα δάνεια μετατράπηκαν σε θαλασσοδάνεια, τα οποία χρεώθηκε και
ξαναπλήρωσε ο λαός με τις γνωστές «κοινωνικοποιήσεις των προβληματικών», η
ανάπτυξη της βιομηχανίας έγινε για τους βιομήχανους, εφοπλιστές και
μεγαλοεπιχειρηματίες που όταν ήρθε η κρίσιμη ώρα πολλοί έβγαλαν τα
κεφάλαια και τις επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό και η χώρα έμεινε ξανά φτωχή
και χρεωμένη και το ασφαλιστικό στο μηδέν!
Το πρόβλημα έγινε αντιληπτό στα τέλη της δεκαετίας
του ’80, όταν άρχιζαν να ωριμάζουν τα ασφαλιστικά δικαιώματα και αποδίδονταν
συντάξεις. Αποθεματικά δεν υπήρχαν, ο λογαριασμός δεν έβγαινε! Το 1992, νέοι
αυτόκλητες σωτήρες «έσωσαν» και πάλι το ασφαλιστικό με περικοπές δικαιωμάτων
και συντάξεων. Η απάντηση στις αντιδράσεις ήταν και πάλι αφοπλιστικές: Μόνο
έτσι θα σωθεί το ασφαλιστικό και μόνο έτσι θα έχετε κανονικές συντάξεις στο
μέλλον.
Στο μέλλον… δηλαδή σήμερα!
Ωστόσο, δεν ησύχασαν ποτέ οι «σωτήρες». Αφού κάτω
απο την κατακραυγή, επέτρεψαν κοινά επιτόκια στα αποθεματικά, φαίνεται
πως αυτό δεν τους άρεσε καθόλου. Έτσι ανάγκασαν και πάλι τα Ταμεία ή να
αγοράζουν ομόλογα και μετοχές κατά τον κανονισμό τους ή να τα καταθέτουν όλα σε
κοινό λογαριασμό των ΝΠΔΔ στην Τράπεζα Ελλάδος χωρίς επιτόκιο και με δικαίωμα
να τα επενδύει όπως θέλει αυτή! Μέσα στον εξαναγκασμό ήταν και η αγορά
«δομημένων ομολόγων» ή απλώς ομόλογα- φούσκα τα οποία καταλήστευαν τα
αποθεματικά.
Ωστόσο οι σωτήρες έβαλαν το τυρί της φάκα και
είχαν μία ακόμη αφοπλιστική απάντηση: Τα
αναγκαστικώς διατιθέμενα και κατατιθέμενα αποθεματικά θα αυγατίζουν συνέχεια
από την αύξηση της αξίας των μετοχών και των ομολόγων! Έτσι όλα τα Ταμεία κι οι
ασφαλισμένοι θα κερδίσουν και θα διασφαλίσουν τις συντάξεις τους!
Άλλο όμως το τυρί και άλλο η φάκα.
Μετά ήρθε η κατάρρευση του χρηματιστηρίου και των
μετοχών. Ακολούθησε η κρίση και η κατάρρευση των ομολόγων. Σε συνέχει ό,τι
απέμεινε ήρθε το PSI και με το νόμο τα ταμεία ξαναγύρισαν στο μηδέν.
Στο μεταξύ πολλοί επίδοξοι σωτήρες είχαν ξεπροβάλει
με φαεινές ιδέες ότι «πρέπει να σώσουν» το ασφαλιστικό ξανά και ξανά γιατί τα
ταμεία δεν είχαν λεφτά και αυτοί μπορούν να τα σώζουν, ενώ οι κυβερνήσεις θα τα
ληστεύουν!
Αποτέλεσμα όλων αυτών των διαδικασιών ήταν η
καρατόμηση συντάξεων κύριων και επικουρικών μαζί με την καρατόμηση της
ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (είμαστε οι πρώτοι σε ποσοστά ιδιωτικής
συμμετοχής στην περίθαλψη και στα φάρμακα στην ΕΕ).
Με όχημα την κρίση, οι «σωτήρες» των πρώτων μνημονίων, περιέκοψαν 11 φορές
τις συντάξεις και οι νέοι σωτήρες της σημερινής κυβέρνησης εκτέλεσαν την 12η
και ετοιμάζουν την 13η και 14η!
Πάλι ως απάντηση στους χειμαζόμενους συνταξιούχους
και τους ασφαλισμένους το επιχείρημα είναι το ίδιο: Μόνο έτσι σώζεται το
ασφαλιστικό! Αν θέλετε συντάξεις, πρέπει να τις περικόψουμε τόσο όσο είναι
δυνατόν να αναδιανέμουμε τις νέες εισφορές στις παλιές συντάξεις!
Και ονόμασαν το «μηδενικό έλλειμμα» «κόφτη»!
Περίπου δηλαδή πρέπει οι συνταξιούχοι να αισθάνονται
«σωσμένοι» και ένοχοι μπροστά στους «σωτήρες των συνάξεων» και απέναντι στις
νέες γενεές που τους παίρνουν για σύνταξη τις εισφορές τους! Ούτε
κουβέντα για τη διαχρονική ληστεία των εισφορών και αποθεματικών που υποτίθεται
θα έπρεπε να διαφυλαχθούν για τις συντάξεις των δικαιούχων, σημερινών
συνταξιούχων!
Γι αυτό η μόνη απαίτηση και ελπίδα των συνταξιούχων και ασφαλισμένων δεν
μπορεί παρά να είναι να καταφέρουν να σωθούν από τους σωτήρες! Αυτό όμως είναι
ένα άλλο κεφάλαιο.
Σ.Β.
Αναδημοσίευση από το eea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου