ΠΡΙΝ ΑΛΕΚΤΩΡ…

Κάποιοι φίλοι στο φ/β, θέλησαν να απαξιώσουν βιαστικά – βιαστικά  το άρθρο μου «Η επόμενη μέρα του αστικούπολιτικού συστήματος», ως εντελώς φανταστικό,  με το όποιο περιέγραφα (26/5)  ένα σχεδιασμό στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ από την αστική τάξη, μέχρι να αναλάβει την κυβέρνηση, για να υπηρετήσει, φυσικά, τα σχέδιά της.

Δεν πέρασε μια μέρα και οι πρώτες, φίλιες, κινήσεις της αστικής τάξης προς τον ΣΥΡΙΖΑ, έγιναν δια μέσω του ΣΕΒ και του ΔΟΛ (ΤΑ ΝΕΑ, 29/5/2014) οι οποίοι είναι γνήσιοι εκφραστές της ταξικής εξουσίας του κεφαλαίου σε επίπεδο διαμόρφωσης της στάσης των κεφαλαιοκρατών και  σε επίπεδο διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Είμαι βέβαιος πως πολλά παρόμοια σενάρια θα δούμε ακόμη μέχρι του «τέλος».

Στο μυαλό όλων, είναι προδιαγεγραμμένο το τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι θα ακούσουμε κραυγές πως, άλλο τι θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο λαός και άλλο τι θέλει η αστική τάξη και, εν πάση περιπτώσει, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να κάνει αυτό που θέλει το κεφάλαιο. Καλές οι αντικαπιταλιστικές κορώνες και διαβεβαιώσεις αλλά συνιστώ στους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ να μη τις δίνουν τόσο απλόχερα και να μη της εξαγγέλλουν. Θα είναι δύσκολη η μετέπειτα κολοτούμπα που θα κληθούν να κάνουν και τώρα δεν θα έχουν μπροστά τους  30 χρόνια όπως οι λαλίστατοι… αντικαπιταλιστές του ΠΑΣΟΚ το ’81 που έλεγαν τα ίδια.

Για όσους νομίζουν ότι η μαρξιστική – ταξική ανάλυση της σύγχρονης κοινωνίας είναι μια δογματική, καθυστερημένη και ξεπερασμένη κκουέδικη μεθοδολογία ανάλυσης των πραγμάτων και των νομοτελειών  που διέπουν τις σχέσεις πολιτικής και ταξικής  εξουσίας του κεφαλαίου,  καλύτερα να ξαναδιαβάσουν το άρθρο.